Πολύ μελάνι έχει χυθεί κατά καιρούς για τις σχέσεις βιομηχάνων και κυβέρνησης. Το περισσότερο όμως, χύθηκε πέρυσι στα τέλη Μάη και μετά, όταν ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) στη διάρκεια της ετήσιας γενικής συνέλευσης του συνδέσμου, κάλεσε στην κλειστή συνεδρίασή του τον πρόεδρο της ΝΔ Κ. Καραμανλή. Η κίνηση αυτή, αποτέλεσε για το δημαγωγικό ΠΑΣΟΚ, μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να θολώσει τα νερά, μιας και, περίπου ένα μήνα πριν, είχε υποστεί σημαντικό πλήγμα από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό. Βέβαια, κατά τη διάρκεια της συνέλευσης των βιομηχάνων, είχε ασκηθεί κριτική στην κυβέρνηση, όχι για τη «φιλεργατική» της πολιτική, αλλά για την «ατολμία» - έτσι τη χαρακτήρισε ο ΣΕΒ - που επέδειξε στο ασφαλιστικό, και τη «βραδυπορία» της στην υλοποίηση των «διαρθρωτικών αλλαγών» που κωδικοποιούνται κατά κύριο λόγο στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Αν και η επικοινωνιακή πολιτική, αλλά και η γενικότερη τακτική του ΣΕΒ είναι σαφώς καθορισμένες και αρκετά αποτελεσματικές (άλλωστε είναι φανερά τα επιτεύγματά τους) εντούτοις εκείνη την περίοδο, δεν κατόρθωσαν να προσπεράσουν τη δημαγωγική τακτική του Κ. Λαλιώτη που αποκαλούσε το ΣΕΒ «παραμάγαζο της Ρηγίλλης». Αρωγός τότε της κυβέρνησης στο επικοινωνιακό της τρυκ, στάθηκε μέρος του φιλοκυβερνητικού Τύπου. Ηταν τότε, που η κυβέρνηση, προσπαθούσε να συνέλθει από το στραπάτσο των κινητοποιήσεων και τις εσωκομματικές του μουρμούρες.

Από τότε, έχει περάσει σχεδόν ενάμισης χρόνος, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε... ετεροχρονισμένοι. Την αφορμή για να γράψουμε αυτά, τη λάβαμε κατά την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου της διοίκησης του ΣΕΒ, όπου ο πρόεδρος του, Οδ. Κυριακόπουλος, δήλωσε αναφορικά με τη στάση του επιχειρηματικού κόσμου έναντι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ότι: «έχουν κοινή γλώσσα. Οσο συμφωνούν με τις θέσεις μας, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με κανένα». Πρέπει να σημειώσουμε πως, η δήλωση αυτή προήλθε κατόπιν επίμονων ερωτήσεων εκπροσώπων του Τύπου, όπου ενόψει των σημερινών εκλογών, ήθελαν να έχουν και την άποψη των βιομηχάνων, για το ποιον στηρίζουν.

Ουδέποτε οι εργαζόμενοι είχαν αυταπάτες, ότι το μεγάλο κεφάλαιο «έχει κόμμα». Είναι με όποιον τους εξυπηρετεί, κατά τον τρόπο, όπως μεταφέρθηκε από τη δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ. Βέβαια, όμως τα γεγονότα λένε, ότι, από τη στιγμή, που ξέσπασε η «κόντρα» βιομηχάνων - κυβέρνησης, οι επικρίσεις των πρώτων έχουν μετριαστεί, έως εξαλειφθεί. Είναι δεδηλωμένη και πάγια η θέση των βιομηχάνων. «Θα ασκούμε κριτική σε όποιον δε μας εξυπηρετεί».

Πού οφείλεται η ήπια στάση των βιομηχάνων έναντι της κυβερνητικής πολιτικής; Σε καμία περίπτωση πάντως στο ότι ανησυχούν για το τι θα τους καταλογίσει ο Λαλιώτης. Αλλωστε το κόμμα του Λαλιώτη ήταν αυτό που διόρισε τον πρόεδρο του ΣΕΒ, το Λ. Αντωνακόπουλο εν μέσω της θητείας του, πρόεδρο του ΟΤΕ! Απλώς οι βιομήχανοι διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση επιδεικνύει υπερβάλλοντα ζήλο για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Αυτά βλέπουν οι βιομήχανοι και αφήνουν την κυβέρνηση να κάνει τη... δουλιά τους.

Ενα περίπου μήνα μετά από την περιβόητη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, μεσούσης της... επίθεσής του, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης και νυν Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, ανακοίνωνε - μέσα σε μία μέρα - ότι ιδιωτικοποιείται η ΔΕΗ, πωλούνται τα Ελληνικά Πετρέλαια και η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου, ενώ επιταχύνεται η πώληση της ΕΤΒΑ και των ναυπηγείων Σκαραμαγκά!

Την ίδια εκείνη μέρα, ο Βαρδινογιάννης επισκέπτεται τον Κ. Σημίτη με θέμα την πώληση των ΕΛ.ΠΕ. Η συνάντηση επιχειρήθηκε να μείνει μυστική. Και η συνέχεια αποτυπώνεται συνοπτικά με τις παρακάτω κυβερνητικές ενέργειες:

• Αμεσα τίθεται σε εφαρμογή η διαδικασία πώλησης των ΕΛ.ΠΕ. Προκηρύσσεται (Αύγουστος 2001) «διαγωνισμός», ο οποίος ακόμα είναι σε εξέλιξη. Η συνάντηση Σημίτη - Βαρδινογιάννη, εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι σχετιζόταν με αυτό το θέμα. Βέβαια, δεν εκδηλώθηκε άμεσο ενδιαφέρον από τον Ομιλο Βαρδινογιάννη, ωστόσο, είναι βέβαιο, ότι συμμετείχε με έμμεσο τρόπο μέσω της ρωσικής πετρελαϊκής εταιρίας Yukos, η οποία για λόγους που δεν είναι του παρόντος, αποχώρησε. Σήμερα, η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την κοινοπραξία της ρωσικής Lukoil και του Λάτση για την παραχώρηση των ΕΛ.ΠΕ.
• Υπογράφεται (Οκτώβρης 2001) προσύμφωνο για την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στη γερμανική HDW/FS. Το προσύμφωνο αυτό και η τελική συμφωνία παραχώρησης αποτελούν μνημειώδες σκάνδαλο. Σ' αυτό (προσύμφωνο) οι Γερμανοί, στηρίχτηκαν και πέτυχαν τεράστια προνόμια από την πώληση του Σκαραμαγκά, ο οποίος, τελικώς στα τέλη Μάη, έναντι 2,1 δισεκατομμυρίων δραχμών, παραχωρήθηκε στους Γερμανούς. Σήμερα πλέον τα ναυπηγεία έχουν περιέλθει σε αμερικανικά χέρια, αφού οι Γερμανοί αγοραστές πουλήθηκαν σε Αμερικανούς.
• Πωλείται το Δεκέμβρη, μέσω χρηματιστηρίου το 15% της ΔΕΗ. Ετσι μετά την ψήφιση του Ν. 2773/99 και τη διάλυση του ασφαλιστικού της ΔΕΗ, επιτυγχάνεται και το πρώτο στάδιο παραχώρησης της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Στις αρχές του περασμένου Ιούλη, ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος ανακοινώνει ότι μέχρι το τέλος του Φθινοπώρου, θα έχει παραχωρηθεί και άλλο πακέτο μετοχών σε ιδιώτες. Αυτό ανακοίνωσε ο Α. Τσοχατζόπουλος από το υπουργείο Ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή, από το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών ο Ν. Χριστοδουλάκης ανακοίνωνε ότι μόλις ολοκληρωθεί η δεύτερη μετοχοποίηση θα αναζητεί και στρατηγικό επενδυτή κατά τον τρόπο που έγινε και με τα ΕΛ.ΠΕ.
• Ακολουθεί η παραχώρηση της ΕΤΒΑ στην Τράπεζα Πειραιώς. Αλλά η παραχώρηση των κρατικών επιχειρήσεων της χώρας γίνεται, με τρόπο τέτοιο, που, αν και ιδιωτικοποιημένες, θα τις έχει υπό τη σκέπη του το δημόσιο, να καρπώνονται τα μέγιστα από τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, και λοιπές ενισχύσεις.
• Στη συνέχεια έρχεται η... φορολογική μεταρρύθμιση, στην κατεύθυνση των απαιτήσεων του ΣΕΒ. «Κινείται στη σωστή κατεύθυνση» έχει πει πολλές φορές η διοίκηση του ΣΕΒ. Βέβαια, έχουν επιμέρους παρατηρήσεις. Οχι στην ουσία, σε μικροπράγματα. Η φορολογική μεταρρύθμιση δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, ωστόσο, οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων είναι αισιόδοξοι ότι οι θέσεις τους θα γίνουν πλήρως αποδεκτές.
• «Το πρώτο βήμα σε ένα μεγάλο ταξίδι» είχε χαρακτηρίσει το αντιασφαλιστικό τερατούργημα ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και αρμόδιος για εργασιακά θέματα Ν. Αναλυτής. Η διοίκηση του ΣΕΒ χαρακτήρισε τον αντιασφαλιστικό νόμο, ως την αφετηρία για την πλήρη ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης.
• Το Μάη πωλείται το Καζίνο Πάρνηθας, ακολουθεί η παραχώρηση των μαρινών Ζέας, Φλοίσβου, Αλίμου.
• Τον περασμένο μήνα προκηρύχτηκε διαγωνισμός για την πώληση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου.

Τα παραπάνω, έχουν «δειγματοληπτική» χρήση αφού από την εποχή της... κόντρας της κυβέρνησης και των βιομηχάνων, έχουν συμβεί πάρα πολλά ακόμα, υπέρ του κεφαλαίου. Πλήθος ρυθμίσεων και νόμων, που στην ουσία έχουν υπαγορευτεί από το ΣΕΒ. Πολύ βασική παράμετρος για τη διατήρηση των καλών σχέσεων βιομηχάνων - κυβέρνησης, είναι η σκληρή λιτότητα στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Ο ίδιος ο Κ. Σημίτης έχει δηλώσει επίσημα ότι μετά την επίτευξη του στόχου της εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ο νέος εθνικός στόχος, είναι η «ανταγωνιστικότητα». Το στόχο αυτό τον έχουν θέσει οι βιομήχανοι, πριν ακόμα η Ελλάδα μπει στην ΟΝΕ. Αργότερα τον υιοθέτησε και επισήμως η κυβέρνηση.

Η προσήλωση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, δεν έχει προηγούμενο. Εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση της «ισχυρής Ελλάδας» όπως η ίδια αυτοπροσδιορίζεται, σε μια προσπάθεια να παραχωρήσει ακόμα περισσότερα στο μεγάλο κεφάλαιο, απαίτησε να μην αναθεωρηθεί το «σύμφωνο σταθερότητας»! Και αυτή η πολιτική δε φτιασιδώνεται, μόνο ανατρέπεται.