ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ανάγκη κοινής δράσης της «Αριστεράς» και των κομμάτων που θεωρούνται γενικώς «αριστερά» παρεμποδίζεται από το ΚΚΕ, το οποίο δε θέλει συμμαχίες;

Ηάποψη που εκφράζεται σχετικά με το ΚΚΕ και την πολιτική συμμαχιών που «δεν έχει», είναι βαθιά λαθεμένη και αντικειμενικά διαστρεβλώνει την πολιτική του. Για το ΚΚΕ, όπως και για κάθε κόμμα άλλωστε, οι συνεργασίες, οι συμμαχίες δεν είναι αυτοσκοπός. Εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς και στόχους. Για το ΚΚΕ, σε διάκριση ίσως με άλλα κόμματα, η πολιτική συμμαχιών δεν έχει πρόσκαιρο και συγκυριακό χαρακτήρα. Βάση της είναι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και σκοπός της η εξυπηρέτησή τους όχι μόνο προσωρινά, αλλά σε συνδυασμό με την προοπτική της λαϊκής εξουσίας. Ταυτόχρονα το ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζει το τεράστιας σπουδαιότητας αυτό ζήτημα σαν ζήτημα συγκυριακής συνεργασίας κορυφών, αλλά σαν ένα σημαντικό πολιτικό ζήτημα, που στηρίζεται στην ενότητα κοινωνικοπολιτικής δράσης των λαϊκών στρωμάτων για τα πραγματικά τους συμφέροντα και την ενισχύει.

Ηπολιτική του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης είναι πολιτική που συσπειρώνει αντικειμενικά τα πιο πλατιά λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ.

Στην πράξη σημαίνει συσπείρωση και συμπαράταξη κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιπαλεύουν τη «νέα τάξη πραγμάτων». Που αντιτίθενται στη δράση του ΝΑΤΟ, στην ύπαρξη και λειτουργία των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, στην ύπαρξη πυρηνικών όπλων στο έδαφός μας, στο ΝΑΤΟικό προσανατολισμό και δράση του ελληνικού στρατού και μάλιστα έξω από τα σύνορα της Ελλάδας (Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία), στη συμμετοχή στη βαλκανική ταξιαρχία ταχείας επέμβασης και τον ευρωπαϊκό στρατό που ετοιμάζεται, στην παραχώρηση των εδαφών της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ ως ορμητήριου για τη δολοφονική του δράση ενάντια στους γειτονικούς λαούς.

Σημαίνει επίσης αντίσταση στο ιμπεριαλιστικό «Σύμφωνο Σταθερότητας» στα Βαλκάνια, που σημαίνει συμμετοχή της Ελλάδας στην πολιτική, στρατιωτική, οικονομική υποδούλωση των γειτονικών λαών στην ευρωατλαντική κατεύθυνση, υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού από την επιβουλή του ευρωατλαντισμού.

Αυτή η πολιτική επιδιώκει την αντίσταση του λαού στις πολιτικές επιλογές που ενσωματώνουν την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Αντιτίθεται στις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, αλλά και τομέων παροχής προνοιακών υπηρεσιών, παιδείας, υγείας, στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και στις εργασιακές σχέσεις που επιβάλλουν ωρομίσθιο, μερική απασχόληση και γενικά ευέλικτη εργασία, που υψώνει ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση και θέλει τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό για την πλουτοκρατία, που ξεκληρίζει τους φτωχούς αγρότες και τους μικρομεσαίους της πόλης, για να γιγαντώνεται η ολιγαρχία.

Το ΚΚΕ συνεργάζεται και συμμαχεί μ' όλες εκείνες τις δυνάμεις που έμπρακτα στη λαϊκή πάλη αποδεικνύουν ότι αντιτίθενται στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων και ορθώνουν εμπόδια στην κατεύθυνση άρνησης στην υλοποίηση της πολιτικής για την ΟΝΕ.

Δεν αρκεί η όποια κριτική στην κυβέρνηση ή στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, από κόμματα, άλλες δυνάμεις, που αυτοαποκαλούνται ή αυτοεντάσσονται στην «αριστερά», όταν στο όνομα της «ρεαλιστικότητας» και της αναγκαιότητας συμμετοχής στη διαβόητη «παγκοσμιοποίηση», προβάλλουν πολιτική και θέσεις που δεν εναντιώνονται στην ΟΝΕ ή σε επιλογές που δεν αντιστρατεύονται τη συμμετοχή της Ελλάδας στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη, άρα δε συστρατεύονται στους πιο πάνω άξονες πάλης.

Η πλατιά συμπαράταξη προσώπων ή πολιτικών κινήσεων στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι συνεργασία, συμμαχία, στη βάση της πραγματικής αντίθεσης στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.