Μεγάλες αυξήσεις αναμένεται να επιβληθούν στις τιμές των βενζινών από σήμερα τα μεσάνυχτα. Οι τωρινές αυξήσεις, που θα κινούνται γύρω στις 7 δρχ. το λίτρο, έρχονται να προστεθούν στις συνεχείς ανατιμήσεις των πέντε τελευταίων βδομάδων, εκτινάσσοντας τις τιμές της βενζίνης σούπερ πάνω από τις 273 δρχ. το λίτρο.

Συνολικά, από τις 15 Μάρτη οι τιμές της βενζίνης σούπερ και της αμόλυβδης έχουν ακριβύνει περίπου κατά 27 δραχμές το λίτρο. Εκείνες τις μέρες η «ενδεικτική» τιμή λιανικής πώλησης για το λεκανοπέδιο της Αττικής και το Νομό Θεσσαλονίκης για τη σούπερ ήταν 247,2 δρχ. το λίτρο και για την αμόλυβδη 233,3 δρχ. το λίτρο. Την προηγούμενη βδομάδα, οι αντίστοιχες τιμές ήταν 266,1 και 252,7 δρχ. το λίτρο, ενώ από σήμερα τα μεσάνυχτα, οι «ενδεικτικές» τιμές καθορίστηκαν αντίστοιχα στις 273,1 και 259,7 δρχ. το λίτρο.

Ας σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή, παράγοντες στους οποίους συνήθως αποδίδονται οι αυξήσεις των τιμών των καυσίμων όπως είναι η τιμή του αργού πετρελαίου στη διεθνή αγορά και η ισοτιμία ευρώ - δολαρίου δε φαίνεται να είναι επαρκείς για να εξηγήσουν αυξήσεις όπως είναι οι παραπάνω. Κι αυτό, αφού οι διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου τόσο στη Ν. Υόρκη όσο και στο Λονδίνο κινούνται γύρω από τα 28 δολάρια το βαρέλι, ενώ η ισοτιμία του αμερικανικού νομίσματος προς το ευρώ δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες μεταβολές. Ωστόσο, οι τιμές των βενζινών διαμορφώνονται κοντά στα επίπεδα στα οποία κινούνταν όταν η τιμή του αργού πετρελαίου είχε φτάσει τα 33 δολάρια το βαρέλι. Παράγοντες της αγοράς αποδίδουν τις αυξήσεις των τελευταίων βδομάδων σε κερδοσκοπικά παιχνίδια των πολυεθνικών του πετρελαίου. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι εταιρίες αποκόβουν την τιμή του αργού πετρελαίου από εκείνη των παραγώγων. Συγκεκριμένα, διατηρούν στα παραπάνω επίπεδα την τιμή του αργού πετρελαίου και αυξάνουν την τιμή των παραγώγων. Υπάρχει, επιπλέον, η εκτίμηση ότι η πορεία αυτή των τιμών θα συνεχιστεί και μπορεί ακόμα και να κλιμακωθεί εξαιτίας της έκρηξης που σημειώθηκε προχτές σε μεγάλο τμήμα του μεγαλύτερου διυλιστηρίου της Ευρώπης, εκείνο της αμερικανικής πολυεθνικής «Conoco» στη Βορειοανατολική Αγγλία.

Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε ότι διεθνώς παρατηρείται μείωση της ζήτησης του πετρελαίου, ενώ ταυτόχρονα σημειώνεται και αύξηση της παραγωγής από τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες - μέλη του ΟΠΕΚ πάνω από τα επίπεδα που έχουν συμφωνηθεί, παράγοντες που τυπικά συντείνουν σε μείωση των τιμών. Το γεγονός όμως ότι δε συμβαίνει κάτι τέτοιο, αντίθετα έχουμε αυξήσεις, καταδεικνύει ότι το καρτέλ των πολυεθνικών στην αγορά πετρελαίου επιδιώκει τη με κάθε τρόπο διατήρηση της κερδοφορίας του σε υψηλά επίπεδα.

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Υποπτες μεθόδους, μυστικές διαδρομές και κινήσεις, που οδηγούν στην απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, φαίνεται να ακολουθεί, με εντολή της κυβέρνησης, η διοίκηση της εταιρίας, προκειμένου να προωθήσει την ιδιωτικοποίησή της. Η καταγγελία για «ανταγωνιστική απαξίωση» της εταιρίας, με τη μέθοδο της εκροής πληροφοριών, προέρχεται από το Σωματείο Εργαζομένων στα Μεταλλεία Ευβοίας της επιχείρησης, ενώ τα σχετικά στοιχεία υπάρχουν σε επιστολή που απευθύνεται στον υπουργό Ανάπτυξης και με την οποία ζητιούνται «εξηγήσεις». Στην επιστολή του Σωματείου αναφέρεται: «Υπάρχουν πληροφορίες ότι για λογαριασμό της ΕΤΕΒΑ, μια συνεργαζόμενη εταιρία, η EASTER YOUNG, διενεργεί μια διαδικασία στη ΛΑΡΚΟ για οικονομικό και νομικό έλεγχο, θεωρώντας αναξιόπιστα τα στοιχεία που παρουσιάζονται ή μάλλον λένε ότι τους προκαλεί κατάπληξη η μείωση του κόστους. Ομως, όπως εμείς πληροφορούμαστε - συνεχίζει η διοίκηση του Σωματείου - κάθε άλλο παρά διαδικασία οικονομικού και νομικού ελέγχου διενεργείται. Οι πληροφορίες που έχουμε είναι προς την κατεύθυνση εκροής πληροφοριών με σκοπό την ανταγωνιστική απαξίωση της εταιρίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εκτιμάμε ότι οι λεπτομέρειες που ζητάνε οι ελέγχοντες σε καμία περίπτωση δε στρέφονται στην παραγωγική οικονομική διαδικασία, αλλά οπουδήποτε αλλού». Και το Σωματείο απευθύνει το ερώτημα: «Η παρουσία της EASTER YOUNG ποιους και τι εξυπηρετεί ή μήπως είναι συνέχεια της πρώτης επιχείρησης των διαπλεκομένων για το σπρώξιμο τον Αύγουστο του 2000 της ΛΑΡΚΟ σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο;» (εννοεί τον όμιλο Μυτιληναίου).

Πράγματι, αυτή την περίοδο και, πάντως, μέσα στο 2001, η κυβέρνηση θέλει να έχει τελειώσει με την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ και οι διαδικασίες προωθούνται με ταχύτατους ρυθμούς. Παραδείγματος χάριν, με απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων πραγματοποιείται έλεγχος της εταιρίας από ορκωτούς λογιστές. Επίσης, ενόψει του ξεπουλήματος η κυβέρνηση επιδιώκει τη ρύθμιση του προβλήματος της τιμής μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας (η ΛΑΡΚΟ είναι από τις ηλεκτροβόρες βιομηχανίες), γι' αυτό βρίσκεται σε «διαπραγματεύσεις» με τη ΔΕΗ, που είναι ένας από τους 4 μετόχους της ΛΑΡΚΟ. Ενα ακόμη «αγκάθι» αποτελεί η ρύθμιση του «χρέους» των 26 δισ. δραχμών της παλιάς ΛΑΡΚΟ.

Σ' αυτά τα πλαίσια, αν προστεθεί και το πρόβλημα του... υπεράριθμου - κατά την κυβέρνηση - προσωπικού, για το οποίο γίνεται κάθε προσπάθεια μείωσής του, σε σημείο που να τίθεται καθημερινά σε κίνδυνο η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων - γι' αυτό και τα συνεχή εργατικά ατυχήματα - γίνεται η προετοιμασία μιας ακόμη στρατηγικής σημασίας επιχείρησης, του μεγαλύτερου παραγωγού νικελίου από τα δικά της κοιτάσματα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να παραδοθεί ως φιλέτο στο ντόπιο ή ξένο κεφάλαιο.

Και βέβαια, μία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί να γίνεται με όρους διαφάνειας, αφού η αδιαφάνεια και η μυστικότητα είναι προϋποθέσεις των λεγόμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Τέλος, από το περιεχόμενο της επιστολής (στον υπουργό Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκη, που στάλθηκε στις 6/4/2001) του Σωματείου Εργαζομένων στα Μεταλλεία Εύβοιας της ΛΑΡΚΟ, προκύπτουν και οι ευθύνες του υφυπουργού Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτη, ο οποίος, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ στις 21/3/2001, χαρακτήριζε «λάθος» τα περί αδιαφάνειας και μυστικότητας που ακολουθεί στις κινήσεις της η κυβέρνηση στην πορεία ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ.