Διαδηλώσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις
ICON |
Χωρίς λοιπόν καθυστέρηση και παρά τις αντιδράσεις και τη σωρεία πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Παιδεία, η κυβέρνηση σπεύδει μέσα από τον «εθνικό διάλογο» να προωθήσει την αξιολόγηση, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των λειτουργιών των πανεπιστημίων, στη σύνδεσή τους με τις ανάγκες της αγοράς, με συνέπειες στην παρεχόμενη γνώση. Σημειώνεται δε, όπως έχει φανεί από το κείμενο της «εθνικής αναφοράς», η προώθηση της αξιολόγησης έχει ήδη προαποφασιστεί και αναζητείται νομιμοποίηση μέσα από το «διάλογο».
Την απάντηση σε αυτούς τους σχεδιασμούς αλλά και τη δυναμική προβολή των αιτημάτων για ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους και ενιαία ανώτατη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση δίνουν αύριο στις 11 το πρωί φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που συγκεντρώνονται στα Προπύλαια.
Φοιτητές και σπουδαστές διεκδικούν ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση χωρίς αναχρονιστικούς διαχωρισμούς σε πανεπιστημιακή και τεχνολογική εκπαίδευση, χωρίς κατηγοριοποίηση σχολών και Ιδρυμάτων. Να αποσαφηνιστούν τα επιστημονικά αντικείμενα. Προγράμματα σπουδών ανώτατου χαρακτήρα. Με την επιστημονική ειδίκευση στο πτυχίο. Μεταπτυχιακά ενός κύκλου που να οδηγούν σε διδακτορικό. Κατάργηση διδάκτρων στα ήδη υπάρχοντα μεταπτυχιακά. Ολη τη γνώση και τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο, δουλιά στο επιστημονικό αντικείμενο, σταθερή, με δικαιώματα. Αμεση προκήρυξη θέσεων μόνιμου εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού με βάση τις ανάγκες. Πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με παράλληλη κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων. Αμεση πληρωμή του εκπαιδευτικού προσωπικού από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Δημόσια και Δωρεάν. ΟΧΙ στη μεταφορά του κόστους σπουδών στις πλάτες φοιτητών και των οικογενειών τους. Οχι στην ένταση των ταξικών φραγμών. Γενναία αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού. Δωρεάν συγγράμματα για όλους τους φοιτητές. Ανανέωση αυτών όπου χρειάζεται και κάλυψη των εξόδων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να φύγουν οι ιδιώτες από τα πανεπιστήμια. Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές. Ανέγερση νέων εστιών με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Συντήρησή τους από το κράτος. Μέχρι τότε επινοικίαση ξενοδοχείων.
Απαιτούν επίσης άμεση απόσυρση της τροπολογίας για τα ΤΕΙ, των νομοσχεδίων για τα ΙΔΒΕ και για το ΔΙΚΑΤΣΑ, όχι στην απόφαση της Μπολόνια, όχι στην ιδιωτικοποίηση, στην αξιολόγηση των ΑΕΙ, ΤΕΙ. Καμία σκέψη για ίδρυση ιδιωτικών - μη κρατικών ΑΕΙ, στην εισαγωγή manager, επιχειρησιακών προγραμμάτων. Μέτρα στήριξης εργαζόμενων φοιτητών.
Με σύνθημα «Θέλουμε να μάθουμε - Θέλουμε να ζήσουμε», οι μαθητές βγαίνουν και πάλι στους δρόμους για να δηλώσουν ότι αρνούνται το σχολείο - επιχείρηση, την αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση, τους αντιδραστικούς εσωτερικούς κανονισμούς. Διεκδικώντας σχολείο δημόσιο και δωρεάν, υποχρεωτικό, 12χρονο για όλους, σχολεία δημοκρατικά, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία από τον προϋπολογισμό, κατάργηση της παραπαιδείας, εξασφάλιση όλων των αναγκαίων υποδομών, ύλη και βιβλία που να προάγουν την κριτική σκέψη, κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου λύκειο - ΤΕΕ.
Ανακοίνωση - κάλεσμα συντονισμένου αγώνα
Eurokinissi |
Η ανακοίνωση που παραθέτουμε αυτούσια έχει ως εξής:
«Η Εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΣΔΕΠ αποφάσισε να αποχωρήσει η Ομοσπονδία από το λεγόμενο Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, που διεξάγεται στο πλαίσιο του ΕΣΥΠ. Την απόφαση αυτή η ΔΗΠΑΚ την επιδοκιμάζει και τη στηρίζει. Αλλωστε αποτελεί πάγια θέση της παράταξης η μη συμμετοχή της ΠΟΣΔΕΠ σε διαλόγους που κινούνται στην κατεύθυνση του κοινωνικού εταιρισμού και της πολιτικής συναίνεσης.
Η ΔΗΠΑΚ διευκρινίζει, παράλληλα, ότι διαφωνεί κατηγορηματικά με την πολιτική προσέγγιση με την οποία δικαιολογήθηκε η αποχώρηση από το ΕΣΥΠ.
Το πολιτικό ζήτημα δεν ήταν οι όροι του διαλόγου και του προγραμματισμού του ΕΣΥΠ, που καταπατήθηκαν από την κυβέρνηση. Ηταν γνωστό ότι ο κατ' ευφημισμόν διάλογος θα χρησίμευε ως πρόσχημα για την κυβέρνηση. Οτι θα είχε ως στόχο την ενσωμάτωση του Πανεπιστημιακού Κινήματος στην κυβερνητική πολιτική, την απόσπαση της συνυπευθυνότητας για την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων της Μπολόνια και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, τέλος, τη μετάθεση του κόστους της κυβερνητικής πολιτικής στους ίδιους τους πανεπιστημιακούς και το φοιτητικό κίνημα.
Οι όροι του διαλόγου, κατά συνέπεια, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένοι και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν, πολύ περισσότερο να ανατρέψουν τις κυβερνητικές προθέσεις και σχεδιασμούς, την ίδια την κυβερνητική πολιτική.
Οταν οι δυνάμεις του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στο πρόσφατο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, αποφάσιζαν τη συμμετοχή στο λεγόμενο διάλογο, γνώριζαν πολύ καλά ότι επρόκειτο για μια πολιτική επιλογή που νομιμοποιούσε το ΕΣΥΠ, πολιτική επιλογή η οποία εναρμονιζόταν με τη γενικότερη στάση τους απέναντι στον κοινωνικό διάλογο και την πολιτική συναίνεση. Ηταν ακόμη νωπά τα αποτελέσματα του προηγούμενου διαλόγου με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή στον οποίο, με δική τους και πάλι ευθύνη, υπονόμευσε τους αγώνες των πανεπιστημιακών, οδήγησε στον εκφυλισμό τους και το άδοξο τέλος τους.
Τώρα, μπροστά στις γκρεμισμένες διαχειριστικές αυταπάτες, από τη μια, οι δυνάμεις του ΣΥΝ επιχειρούν να μετατρέψουν την "αμαρτία" σε "αρετή". "Αμαρτήσαμε για να αποδειχτεί η αναξιοπιστία της κυβέρνησης". Από την άλλη οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εξακολουθούν να επιμένουν ανένδοτες στη συμμετοχή, υποστηρίζοντας απροκάλυπτα τις επιταγές της Μπολόνια και την υποταγή του Πανεπιστημίου στις δυνάμεις της αγοράς και του κέρδους.
Η ΔΗΠΑΚ έγκαιρα στις διαδικασίες του Συνεδρίου είχε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση:
ως τη μόνη πολιτική η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει τα κυβερνητικά μέτρα και να διεκδικήσει ένα πραγματικά δημόσιο πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, του πολιτισμού και της εξέλιξης των επιστημών.
Κανένας αντιπερισπασμός δεν μπορεί να ματαιώσει την οικοδόμηση του Μετώπου Παιδείας. Η προσπάθεια που μεθοδεύεται για ένα αντι-μέτωπο Παιδείας διά μέσου των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ελέγχονται από τις δυνάμεις του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, τις δυνάμεις της πολιτικής συναίνεσης και διαχείρισης, έδειξε ήδη τα πραγματικά της όρια και είναι καταδικασμένη.
Πώς είναι δυνατόν να είναι αξιόπιστο το αντι-μέτωπο αυτό, όταν οι αντίστοιχες δυνάμεις της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ έχουν ήδη δρομολογήσει τη δημιουργία ιδιωτικού πανεπιστημίου με την προσωρινή μορφή της ακαδημίας, προσφέροντας το ψευτο-λαϊκό τους πρόσωπο ως εργατική αποδοχή και απαίτηση για την εφαρμογή μιας αντιδραστικής πολιτικής, που στρέφεται ευθέως ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας;
Πώς είναι δυνατόν οι δυνάμεις αυτές να υπερασπιστούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου, όταν "εργάζονται" για την ίδρυση ενός Πανεπιστημίου που θα διαμορφώνει συνδικαλιστικά στελέχη στην υπηρεσία των δυνάμεων του κεφαλαίου;
Η επιλογή της συμμετοχής στο διάλογο από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ έφερε το Πανεπιστημιακό Κίνημα σε μειονεκτική θέση. Εδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση, η οποία αδημονεί να παρουσιάσει το αντιεκπαιδευτικό της έργο στην προσεχή Διάσκεψη Κορυφής των υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να κερδίσει χρόνο. Είναι το χέρι βοήθειας που προσφέρθηκε στην κυβέρνηση.
Η ΔΗΠΑΚ εκτιμά, παρά τις όποιες καθυστερήσεις και λαθεμένες επιλογές που έγιναν από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ, ότι είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν από το Πανεπιστημιακό Κίνημα οι κυβερνητικές και ευρωενωσιακές πολιτικές.
Η πρόταση της ΔΗΠΑΚ, για την άμεση ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων, την προώθηση συμμαχιών με τις δυνάμεις που υπερασπίζονται και διεκδικούν τη μόρφωση ως κοινωνικό δικαίωμα και το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, αποτελεί πλέον μονόδρομο για την ΠΟΣΔΕΠ.
Η ΔΗΠΑΚ καλεί όλους τους πανεπιστημιακούς δασκάλους να συμμετέχουν μαζικά και αποφασιστικά στην 24η απεργία της 28ης του Φλεβάρη και το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ίδια ημέρα, στις προγραμματισμένες γενικές συνελεύσεις και στις εκδηλώσεις ενημέρωσης των συλλόγων των Πανεπιστημίων τους».
(που φεύγουν αδικαίωτοι)
ΜΕΡΑ γιομάτη Αντίσταση, γιομάτη ΕΠΟΝ η περασμένη Τετάρτη 23 Φλεβάρη που γιορτάζαμε τα 62 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ (1943).
ΣΤΕΦΑΝΙΑ της ΕΠΟΝ στον «Αγνωστο» και σ' όλα τα ιερά του απελευθερωτικού μας αγώνα εκεί που έπεσαν τα λαμπρά παλικάρια.
ΚΑΙ η διαδήλωση των αντιστασιακών, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ), που βροντοφώνησαν τη μεγάλη αλήθεια για τα άλυτα προβλήματά τους. Τα μάτια πέφτουν πάνω στα πλακάτ της ΠΟΑΟ. Τα λένε όλα καθαρά, απλά αυτά που ζητούν και αγωνίζονται.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης - με τα λευκά πια μαλλιά τους, αλλά με φλογερή ψυχή πάντοτε μαχητές - μαζί τους οι τιμημένοι ανάπηροι του Αγώνα. Είχε κι έχει μεγαλείο αλλά και τραγικότητα όταν στους δρόμους της Αθήνας αντηχούν της Αντίστασης τα συνθήματα, που διεκδικούν του αγωνιστή το δίκιο.
ΟΛΗ η πρόσφατη ιστορία μας, τα «πέτρινα χρόνια» στο πλακάτ. «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ. Ο δρόμος των λαών...». Κι αμέσως μετά της ιστορίας η βεβαίωση, που λέει: «... Είμαστε η γενιά, που δε λύγισε. Γερμανούς, Ιταλούς, Αγγλους και Αμερικανούς τους κυνήγησαν...».
ΕΧΟΥΝ έτσι μια δραματική επικαιρότητα τα λόγια του στρατηγού Μακρυγιάννη: «Και οι αγωνισταί και οι χήρες των σκοτωμένων κι ορφανά παιδιά τους, κι εκείνοι, οπού θυσίασαν το δικόν τους στα δεινά της πατρίδος ας γκεζερούν εις τους δρόμους ξυπόλυτοι και ταλαιπωρημένοι και ας λένε το ψωμί ψωμάκι. Οι ακαθαρσίες της Κωνσταντινούπολης και της Ευρώπης καρότζες, μπάλους, πολυτέλειες, λούσια πλήθος.
... ΑΥΤΟΙ οι αφεντάδες μας κι εμείς είλωτές τους... Χάψη (φυλακή) άλλος επιζωγής (ισόβια) άλλους κόψιμον με την τζελατίνα (καρμανόλια)... Γιόμοσαν οι χάψες του κράτους... Μας πήραν τη ματοκυλισμένη μας γη... και βάλαν εμάς με τ' αλέτρι να τραβάμε το γενί και βγάναμε των συγγενών μας τα κόκαλα, και οι αφεντάδες περπατούν με τις καρότζες τους και οι αγωνισταί δεν έχουν ούτε γουμάρι και ξυπόλυτοι και γυμνοί διακονεύουν εις τα σοκάκια... Των αγωνιστών λένε "Σύρτε διακονέψτε...". Αλλοίμονο σε κείνους που χύσανε το αίμα τους και θυσιάσανε το δικόν τους να ιδούνε την πατρίδα τους να είναι το γέλασμα του κόσμου και να καταφρονιώνται τ' αθώα αίματα που χύθηκαν...».
Σ' ΟΛΕΣ τις ευρωπαϊκές χώρες, που αντιστάθηκαν τότε στη φασιστική επιδρομή και τυραννία η Αντίσταση έγινε σύμβολο εθνικής περηφάνιας και παρακαταθήκη ιερή για γενιές γενεών. Οι ανάπηροι και οι τραυματίες συνταξιοδοτήθηκαν. Οι καταδιωγμένοι και όλα τα θύματα αποκαταστάθηκαν.
ΚΑΙ μόνο στην πατρίδα μας οι αγωνιστές και οι οικογένειές τους την ώρα που οι άλλοι λαοί πανηγύριζαν τη λευτεριά τους θα παραδοθούν στους χτεσινούς συνεργάτες του ηττημένου εχθρού, στα βασανιστήρια και τη σφαγή.
ΚΑΙ θα συρθούν κατά χιλιάδες στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές, στα στρατόπεδα. Κι αυτή καταγράφεται σαν η πιο φριχτή τραγωδία της ελληνικής ιστορίας.
ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ δηλώνουν ξεκάθαρα στην κυβέρνηση αλλά και προς κάθε αρμόδιο ότι παρά την επίσημη, διά νόμου αναγνώριση της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, επίσης παρά την επίσημη αναγνώριση του Εμφύλιου, πλήρης ιστορική δικαίωση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ καθώς και η ηθική και υλική αποκατάσταση των αγωνιστών δεν υπάρχει. Η επίσημη αναγνώριση, ύστερα από δεκαετίες διώξεων, κατατρεγμών, φυλακών, εξοριών, προσφυγιάς, εκτελέσεων ήταν το ελάχιστο που έπρεπε να κάνει η πολιτεία. Κι όμως αυτό δεν το έπραξε ολοκληρωμένα.
ΕΙΝΑΙ πια ώρα να δοθούν λύσεις στα προβλήματα των αντιστασιακών. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια καθυστέρησης. Η παρούσα κυβέρνηση και η παρούσα Βουλή μπορούν και πρέπει να δώσουν άμεσα λύσεις. Και το υπόμνημα της ΠΟΑΟ ολοκληρώνει με τούτα τα λόγια: «Θα είναι τιμή για όλους σας να το πράξετε...».
ΕΞΗΝΤΑ χρόνια συμπληρώνονται σε λίγο από την Αντιφασιστική Νίκη και στην πατρίδα μας οι αγωνιστές εξακολουθούν να κατεβαίνουν στους τάφους αδικαίωτοι.
Πλήθος εκδηλώσεων για την Παιδεία διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ:
Σήμερα Κυριακή
Αύριο Δευτέρα
Την Τρίτη 1/3
Την Τετάρτη 2/3