Με τη δημιουργία του Λογαριασμού Αγροτικής Εστίας, όπως προβλέπει το σχετικό ν/σ που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, επιχειρείται να αντιστραφεί η αποκρουστική εικόνα της καταστροφικής για τους αγρότες πολιτικής της και να δοθεί η απατηλή εντύπωση ότι τάχα ενδιαφέρεται για τη ζωή τους, παίρνοντας μέτρα για τη βελτίωσή της. Φυσικά, τέτοιο ενδιαφέρον είναι υποκριτικό και ανύπαρκτο. Οπως ανύπαρκτη ήταν και η ευαισθησία της κυβέρνησης με το νέο νόμο του ΟΓΑ, που έχει ως αποτέλεσμα να είναι ανασφάλιστοι 200.000 αγρότες στο σύνολο των 700.000 αγροτών, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τα θεσμοθετημένα ασφάλιστρα και στερούνται περίθαλψης. Το μόνο που δείχνει η κατάθεση του παραπάνω ν/σ είναι η έντονη κυβερνητική ανησυχία για τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των μικρομεσαίων αγροτών ενάντια στην αντι-αγροτική πολιτική της και γι' αυτό προσπαθεί να την εξωραΐσει με το ν/σ που προτείνει.

Παρ' όλα αυτά, χωρίς η κυβέρνηση να το επιδιώκει, αυτό το ν/σ αναδείχνει την πραγματικότητα για τη ζωή στην ύπαιθρο και τη γενικευμένη υποβάθμιση του επιπέδου της. Πρώτα - πρώτα, το γεγονός ότι οι αγρότες αντικειμενικά είναι σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού κοινά κεκτημένα δικαιώματα που θεωρούνται τυπικά κατοχυρωμένα για άλλους εργαζόμενους, δεν ισχύουν σ' αυτούς. Π.χ. τι να πει κανείς για ελεύθερο χρόνο, για άδεια, για διακοπές. Από κοντά πάει η απουσία πολιτιστικών, αθλητικών, μορφωτικών και γενικότερων ψυχαγωγικών υποδομών στην ύπαιθρο. Αρκεί να δει κανείς πόσα θέατρα, κινηματογράφοι, βιβλιοθήκες κλπ. υπάρχουν στις επαρχιακές πόλεις της χώρας, για να καλύψουν αυτό που απαιτεί η σύγχρονη ζωή και οι πολιτιστικές ανάγκες της σημερινής εποχής. Αντίθετα, στη θέση όλων αυτών που λείπουν, διαπιστώνεται η κυριαρχία των κάθε είδους πολιτιστικών υπο-προϊόντων, που ανεμπόδιστα κυκλοφορούν στην ύπαιθρο και μαρτυρούν ότι η πολιτιστική υποβάθμιση πάει χέρι-χέρι με τον οικονομικό μαρασμό της.

Η κυβέρνηση παίζει όμως και με τη νοημοσύνη των αγροτών. Ερχεται να προβάλει το δήθεν ενδιαφέρον της για την ποιότητα της ζωής τους, όταν είναι η ίδια που ευθύνεται για το ξεκλήρισμα και το διώξιμό τους απ' την ύπαιθρο, σαν αποτέλεσμα της εφαρμογής των γνωστών αντι-αγροτικών πολιτικών που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου και μειώνουν το αγροτικό εισόδημα. Είναι λοιπόν φανερό ότι το ενδιαφέρον της αυτό είναι πλαστό, αφού μόνο το ένα απ' τα δύο θα συμβαίνει: ΄Η θα υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον και εφαρμογή πολιτικής για την οικονομική ανάπτυξη στην ύπαιθρο και μαζί και μέτρα και για τις υπόλοιπες πλευρές της ζωής τωνμικρομεσαίων αγροτών. ΄Η θα επιδιώκεται ο οικονομικός τους μαρασμός, όπως ακριβώς κάνει η κυβερνητική πολιτική και μαζί μ' αυτόν θα συμβαδίζει και η πολιτιστική και ψυχαγωγική υποβάθμιση.

Το υποκριτικό και κίβδηλο κυβερνητικό ενδιαφέρον αποκαλύπτεται και μέσα απ' τις διατάξεις του προτεινόμενου ν/σ. Πιο χαρακτηριστική είναι αυτή για τους πόρους του Λογαριασμού, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση προβλέπει κρατική επιχορήγηση ίση με το ποσό που θα συγκεντρώνεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων αγροτών. Οι εισφορές αυτές θα ανέρχονται λίγο πάνω από 3,5 δισ. δρχ. το χρόνο κι άλλα τόσα θα μαζεύονται απ' την κρατική επιχορήγηση (αν αυτή δίνεται κανονικά). Δηλαδή όλα - όλα θα μαζεύονται 7,5 δισ. δρχ.

Παίρνοντας υπόψη τον συνολικό αριθμό των δικαιούχων (συνταξιούχοι, ασφαλισμένοι του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης και τα μέλη των οικογενειών τους κλπ.) που ξεπερνάνε το 1.800.000 άτομα, βλέπουμε ότι σε κάθε άτομο αντιστοιχούν κάπου 4.000 δρχ. Κι επειδή το ν/σ προβλέπει ότι τα μισά θα είναι οι εισφορές των αγροτών, τότε καταλήγουμε ότι η κυβέρνηση διαθέτει το ...κουβαρντάδικο ποσό των 2.000 δρχ. περίπου το χρόνο σε κάθε δικαιούχο για να μπορεί να απολαμβάνει διακοπές, εκδρομές, δωρεάν παροχή εισιτηρίων θεάτρων, δωρεάν παροχή βιβλίων κλπ.!!!

Αυτό αποδείχνει ότι η κοροϊδία και το κυβερνητικό θράσος είναι απύθμενα μπροστά στην επιθυμία της να περισώσει την εικόνα της όπως - όπως. Φαίνεται μάλιστα ότι οι κυβερνητικοί φωστήρες ζήλεψαν τις παλιές γνωστές εικόνες και φαινόμενα στη διανομή των εισιτηρίων κλπ. της Εργατικής Εστίας και δε διστάζουν να τα επεκτείνουν και στους αγρότες. Γιατί εκεί ακριβώς θα οδηγήσει η πολιτική της, αφού με τα διατιθέμενα κονδύλια πρέπει να είναι υπερτυχερός κάποιος αγρότης για να μπορέσει να επωφεληθεί των παροχών της Αγροτικής Εστίας δύο ή τρεις φορές το πολύ σ' ολόκληρη τη ζωή του!

Στα εύλογα ερωτήματα αν υπάρχει πραγματικά ανάγκη και δυνατότητα για πολιτικές που θα αναβαθμίζουν κοινωνικά και πολιτιστικά τη ζωή του αγρότη και της υπαίθρου, υπάρχει ασφαλώς θετική απάντηση. Δε γίνεται λόγος εδώ μόνο για μια ποσοτική αύξηση των κονδυλίων που θα διαθέσει η κυβέρνηση επιχορηγώντας αυτό το Λογαριασμό, ζήτημα που ασφαλώς δεν είναι αμελητέο, αλλά που και να γινόταν, δε θα ανατρεπόταν συνολικά η κατάσταση. Για να απαντηθούν καταφατικά τα ερωτήματα που λένε πότε και πώς θα αλλάξει η ζωή του μικρομεσαίου αγρότη, απαιτείται πραγματικά διαφορετική πολιτική, η οποία για να πραγματοποιηθεί χρειάζεται ριζική αλλαγή της γενικότερης κατεύθυνσης κι αυτήν μπορεί να την επιβάλει μόνο το Λαϊκό Μέτωπο.

Μια τέτοια πολιτική θα αναπτύσσει ανεμπόδιστα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, θα αυξάνει το αγροτικό εισόδημα, θα αναζωογονήσει την ύπαιθρο και θα διατηρήσει τον αγροτικό κόσμο στα χωριά και στα χωράφια του. Ετσι θα αποτραπεί το μαζικό ξεκλήρισμα και η σταδιακή ερήμωση της υπαίθρου που γίνεται σήμερα και θα μπορεί με οργανωμένο τρόπο να υπάρχει συνολική και σχεδιασμένη παρέμβαση που θα πάρει υπόψη όχι μόνο τις οικονομικές πλευρές της ανάπτυξης, αλλά και τις ολόπλευρες ανάγκες του λαού της υπαίθρου (υγεία, παιδεία, πολιτισμός, αθλητισμός κλπ.). Ολα αυτά όμως, που είναι εντελώς φυσιολογικά, βρίσκονται μακριά απ' το συγκεκριμένο ν/σ και τις κυβερνητικές προθέσεις ξεγελάσματος των αγροτών.