Η αλήθεια για τις ανατιμήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ είναι ότι εξυπηρετούν τον κυβερνητικό στόχο για την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Οι μεγάλες και αλλεπάλληλες αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, δεν έχουν να κάνουν με κανέναν εξορθολογισμό, αποκατάσταση κάποιας «αδικίας» ή με προσαρμογή στις αυξήσεις των διεθνών τιμών του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και της εισαγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Πρόκειται για μια κίνηση προσεκτικά σχεδιασμένη, στο πλαίσιο της αντιλαϊκής και φιλομονοπωλιακής πολιτικής που εφαρμόζεται. Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και ο τρόπος τιμολόγησής του, πρέπει - κατά την κυβέρνηση - να συνάδουν με τους διεθνείς «κανόνες» για την κερδοφορία των ενεργειακών επενδύσεων, τις αποσβέσεις, τα κόστη παραγωγής και λειτουργίας. Κι αυτούς τους κανόνες τους ορίζουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, οι βαρόνοι της ενέργειας με τη βοήθεια των πολιτικών υπηρετών τους. Ο πρωταρχικός κανόνας είναι η εγγυημένη και πολύ μεγάλη κερδοφορία. Για να γίνει αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί το καθεστώς της έμμεσης κρατικής επιδότησης των τιμών. Η αξίωση της αγοράς ήταν απλή: «Αυξήστε τις τιμές για να κάνουμε δουλειές».

Η κυβέρνηση προχώρησε, στη βάση αυτής της αξίωσης, σε ανατιμήσεις της πολυπληθέστερης κατηγορίας των καταναλωτών οικιακού ρεύματος, που σε λιγότερο από 2 χρόνια, προσεγγίζουν το 25%! Από τα μέσα του 2006 οι αυξήσεις ήταν διαδοχικά:

• 5% τον Αύγουστο του 2006 (συνυπολογίζοντας την αύξηση των παγίων έως... 76%!).
• 3,8% τον Αύγουστο του 2007.
• 7% τον Δεκέμβρη του 2007.
• 7% από 1 Ιούλη (συνυπολογίζοντας τις αυξήσεις παγίου κατά 30%).

Το άθροισμα είναι της τάξης του 24,8%, ενώ σε λίγους μήνες το «ρεκόρ» θα ξεπεραστεί με την επιβολή της ρήτρας καυσίμων που θα προσθέσει ακόμη ένα 5 - 7%. Οι τελευταίες αυξήσεις εκτιμήθηκαν θετικά από την αγορά. Ο χρηματοπιστωτικός οίκος «J.P. Morgan» υποστήριξε στη σχετική ανάλυσή του ότι η συνολική μέση αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ ήταν της τάξης του 9% και εκτίμησε ότι τα επιπλέον έσοδά της θα ανέλθουν σε 510 εκατ. ευρώ, αντί των 390 εκατ. ευρώ που αναμένονταν με αυξήσεις τιμολογίων κατά 7%.

Η κατάσταση συνοψίστηκε στο σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ, με αφορμή τις τελευταίες ανατιμήσεις: «Οι προκλητικές αυξήσεις στη ΔΕΗ εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μετόχων της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το λαϊκό συμφέρον επιβάλλει και το ΚΚΕ απαιτεί μείωση των τιμολογίων, κατάργηση του ΦΠΑ και του φόρου για την ΕΡΤ στα τιμολόγια τώρα. Καθημερινά, γίνεται φανερό ότι, για να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια η εργατική τάξη και τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα, πρέπει να συνδέσουν τα άμεσα αιτήματα με την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και του "ευρωμονόδρομου"».

Η ΔΕΗ, με αφορμή τις ανατιμήσεις του περασμένου Δεκέμβρη, δήλωνε ότι λόγω των υφιστάμενων τιμών «κανένας ιδιώτης δεν έχει μπει στην εμπορία ηλεκτρικού ρεύματος». Πρόσθετε ότι ο μη «εξορθολογισμός» των τιμολογίων δε θα επιτρέψει επενδύσεις από τη ΔΕΗ και τους ιδιώτες. Με δεδομένο ότι οι ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια αυξάνονται συνεχώς, το ζήτημα των επενδύσεων αποκτά επιτακτικό χαρακτήρα και μια εντύπωση «ανιδιοτέλειας». Η ΔΕΗ όμως δε σχεδιάζει επενδύσεις που θα προσφέρουν επάρκεια και φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα στο λαό. Θέλει να αναπτύξει την παραγωγική της βάση για να βγάζει καλά λεφτά με εξαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος. Θέλει να εξαγοράσει υποδομές στο εξωτερικό για να αυξήσει τα κέρδη της. Στόχος της είναι να προσδεθεί σε μια από τις λίγες μεγάλες εταιρείες που θα επικρατήσουν στην Ευρώπη, με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τους μετόχους της. Ετσι, ο ...σπαραγμός για επενδύσεις χάνει την «αθώα» του διάσταση και γίνεται εφιάλτης, αφού εμείς οι καταναλωτές καλούμαστε να πληρώσουμε: για τις μονάδες 10.000MW που σχεδιάζουν οι ιδιώτες (άλλη μια ΔΕΗ), για τα 10 - 11 δισ. ευρώ που θέλει να επενδύσει η ΔΕΗ, για τις τεράστιες επιδοτήσεις των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και, τέλος, για να βγάλουν υπερκέρδη όλοι αυτοί!!!

Ολα έχουν ομολογηθεί. Το 2004 η ακρίβεια δυνάστευε και πάλι τους εργαζόμενους. Ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας είχε ρωτηθεί εάν είχε εξεταστεί το ενδεχόμενο να μην αυξηθούν τα τιμολόγια, ώστε να ανακουφιστούν λίγο οι λαϊκές οικογένειες, δεδομένου ότι και η ΔΕΗ είχε μεγάλα κέρδη, (304,6 εκατ. ευρώ το 2003 και 322 εκατ. ευρώ το 2004). Ο υπουργός είχε απαντήσει: «Ναι, το σκεφτήκαμε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η ΔΕΗ είναι μια πολυμετοχική επιχείρηση, εισηγμένη στο χρηματιστήριο και μάλιστα το 40% ανήκει σε θεσμικούς επενδυτές»!

Η πορεία των πραγμάτων ήταν απολύτως ξεκάθαρη για την κυβέρνηση, η οποία μεθόδευσε τις αποφάσεις της. Η έλευση Αθανασόπουλου στο τιμόνι της ΔΕΗ, με υπερεξουσίες και την αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης ακόμη και σε πολύ δύσκολες στιγμές, δεν ήταν η επιλογή ενός ακόμη επικεφαλής. Ηταν η επιλογή ενός προσώπου που κρίθηκε ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος της νέας κατάστασης και να αξιοποιήσει στο μέγιστο τα οφέλη των ανατιμήσεων. Με το «βάρος» των διοικητικών ικανοτήτων τους και της εμπειρίας του, ανέλαβε να στηρίξει τον κρίσιμο μετασχηματισμό της απελευθερωμένης αγοράς, η οποία βρίσκεται σε ένα προβλέψιμο μεταβατικό στάδιο: οι παλιοί κανόνες δεν αντιστοιχούν στη νέα κατάσταση και οι νέοι κανόνες δεν έχουν ακόμη θεσπιστεί. Η διοίκηση της ΔΕΗ βασίστηκε σε αυτό το γεγονός για να μιλήσει για «στρεβλή» απελευθέρωση της αγοράς και άρχισε να διαμαρτύρεται για τα αυτονόητα: για να ανταγωνιστούν οι ιδιώτες ένα πρώην κρατικό μονοπώλιο που κυριαρχεί στην αγορά, πρέπει αυτό να αποδυναμωθεί. Διαφορετικά θα εισέλθει σε ιδιωτικές μπίζνες με κρατική δύναμη. Αλλά δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Η ΔΕΗ κρίνει ότι ακόμη και αν αποδυναμωθεί έχει αρκετή ισχύ για να είναι ο πρώτος παίκτης, οπότε ουσιαστικά παζαρεύει τι θα δώσει και τι θα πάρει. Και όντως, αρχίζει να παίρνει.

Η κυβέρνηση ρυθμίζει τις τιμές με τη λογική ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα ακόμη εμπόρευμα, ενώ η διάσταση του «κοινωνικού αγαθού» υποτίθεται ότι μπορεί να εξυπηρετηθεί αποκλειστικά και μόνο με τον... ενεργειακό σχεδιασμό που συντάσσει. Με την τελευταία απόφαση του αρμόδιου υπουργείου, «πάγωσαν» οι αυξήσεις για τις καταναλώσεις μέχρι 800kWh και για τους πολύτεκνους, σε μια επίφαση κοινωνικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, οι βίλες υφίστανται τη μικρότερη επιβάρυνση έως και ελάφρυνση.

• Από 801kWh έως 1.600kWh το πάγιο αυξάνεται κατά 30% και το ρεύμα κατά 6,9% το μονοφασικό και 5,9% το τριφασικό.
• Από 1.601kWh έως 2.000kWh το πάγιο αυξάνεται κατά 15% και το ρεύμα κατά 6,9% και 5,9% αντίστοιχα.
• Από 2.001kWh έως 3.000kWh το πάγιο αυξάνεται κατά 15% και το ρεύμα κατά 5,85% για μονοφασικές και τριφασικές συνδέσεις.
• Από 3.001kWh και άνω το πάγιο αυξάνεται από 3% έως 15% σύμφωνα με τη ΔΕΗ και το ρεύμα από 6 έως 7,3%.
• Το νυχτερινό ρεύμα αυξήθηκε κατά 8%.

Στα τιμολόγια μέσης τάσης οι αυξήσεις είναι 9,5% για το βιομηχανικό ρεύμα, 8% για το εμπορικό και δημόσιας χρήσης και 7% για όλες τις άλλες κατηγορίες. Το βιομηχανικό τιμολόγιο Γ22Β αυξάνεται κατά 9% στο πάγιο, την ενέργεια και την ισχύ. Το τιμολόγιο Γ23Β αυξάνεται κατά 10% στο πάγιο και στην ενέργεια. Τα υπόλοιπα τιμολόγια χαμηλής τάσης πάσης φύσεως, στα οποία εντάσσονται και αγροτικά τιμολόγια, αυξάνονται κατά 7%! Σύντομα θα δημιουργηθεί καθεστώς νέων αυξήσεων μέσω της αναδιάρθρωσης των τιμολογίων, ενώ θα εξαιρεθούν από την κατηγορία των καταναλώσεων έως 800kWh οι δεύτερες κατοικίες και τα εξοχικά.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η πρόταση του ΚΚΕ για τον τομέα της ενέργειας αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο ως η επιλογή που θα εξυπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα. Η επιλογή για κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στις πρώτες ύλες, στα μέσα παραγωγής, στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής. Για έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας, με σκοπό την εξασφάλιση φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, την πλήρη αξιοποίηση των εγχώριων πρώτων υλών, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την ασφάλεια των εργαζομένων...