«Πέρασε πια ο καιρός, όπου μερικοί ηγέτες πάνω στα άλογά τους αναλάμβαναν τη σωτηρία της κοινωνίας για λογαριασμό της, και ήρθε ο καιρός που η ίδια η κοινωνία, μ' όλα τα μέλη της, πρέπει ν' αναλάβει τη σωτηρία της», με αυτή τη φράση του Τζακ Λόντον άνοιξε την ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη μεγαλειώδη κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας την περασμένη Τετάρτη. Και εκεί συμπυκνώνεται το νόημα αυτού που όλο το προηγούμενο διάστημα και στην προεκλογική περίοδο, το ΚΚΕ ανέδειξε μέσα στον λαό καλώντας τον να αλλάξει τη ζωή του. Σε όλη την προεκλογική εκστρατεία τα χιλιάδες μέλη, στελέχη, συνεργαζόμενοι και φίλοι του Κόμματος, σε πόλεις και χωριά, σε χώρους δουλιάς, σε πανεπιστήμια, σχολεία και σχολές μετέφεραν το μήνυμα της αντίστασης και της ελπίδας που στηρίζεται στη λαϊκή αυτενέργεια και πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς να χαϊδεύουν τα αυτιά των εργαζομένων, τους κάλεσαν να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, που χτυπήθηκαν βάναυσα από την αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που στηρίχτηκε από τη ΝΔ και σιγονταρίστηκε σε πολλές περιπτώσεις από το ΣΥΝ. Δεν έταξαν και δεν τάζουν υποσχέσεις ευημερίας «νέων εποχών», «νέων σελίδων» αλλά «έσπειραν» ως εκεί που μπόρεσαν να φτάσουν το «σπόρο» του αγώνα, της ταξικής πάλης και τελικά της διεκδίκησης της λαϊκής εξουσίας.

Οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές, οι συνεργαζόμενοι μιλήσαμε χωρίς να «πατάμε» σε δύο βάρκες για την ξεκάθαρη πρόταση της πολιτικοκοινωνικής συμμαχίας που προτείνει το ΚΚΕ. Για την πολιτική διέξοδο που δίνει νέες δυνατότητες στους εργαζόμενους αφαιρώντας προνόμια από τους κεφαλαιοκράτες. Χωρίς αυταπάτες ότι υπακούοντας στις επιταγές της νέας τάξης, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΕΕ και ΝΑΤΟ, μπορεί να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις. Το ΚΚΕ κάλεσε σε ανυπακοή στον ιμπεριαλισμό, σε διεκδικητικούς εργατικούς λαϊκούς αγώνες που βάζουν μπροστά τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες και δεν περιορίζεται στα λεγόμενα όρια της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας. Ξεκαθάρισε σε όλους τους τόνους ότι για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσουν οι κεφαλαιοκράτες.

Μίλησε για ό,τι αγγίζει τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, για το μεροκάματο, την υγεία, την παιδεία, για μια ζωή ελεύθερη από ναρκωτικά, για το δικαίωμα του ελληνικού λαού να είναι νοικοκύρης στον τόπο του. Γι' αυτή του τη στάση, για όσα είπε σε αυτή την προεκλογική περίοδο, αλλά κυρίως για όσα έπραξε όλη την προηγούμενη περίοδο, συνάντησε και συναντάει την απήχηση του εργάτη, του αγρότη, του μικρομεσαίου επαγγελματοβιοτέχνη, του άνεργου, του νέου και της νέας, σημαντικού κομματιού των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Το νέο που φέρνει το ΚΚΕ είναι ακριβώς η πίστη στη δύναμη του λαού, για να υπάρξει ριζική ανατροπή και ρήξη με τη σημερινή κατάσταση. Το νέο που φέρνει είναι η πίστη ότι η προοπτική για τη λαϊκή εξουσία που θα συγκρουστεί με την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό μπορεί να κάνει και νέα βήματα.