Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταψήφισαν και απορρίπτουν την 24ωρη γενική απεργία, ασκούν κριτική στη ΓΣΕΕ, όχι από τη σκοπιά της γραμμής πάλης και του περιεχομένου της απεργίας, αλλά από τη σκοπιά της μορφής, απλώς επειδή η απεργία είναι 24ωρη. Σε αυτό επικεντρώνουν και σε αυτό εξαντλούν την επιχειρηματολογία τους. Περιοδεύουν στους τόπους δουλειάς, στις υπηρεσίες και αντί να καλούν στην απεργία λένε πως δεν έχει νόημα αυτή η απεργία. Υπονομεύουν την απεργία, τους αγώνες και την αποτελεσματικότητά τους, το κίνημα και τη δυναμική του.
Να μερικά από τα επιχειρήματά τους, έτσι όπως αυτά διατυπώθηκαν στο ΓΣ και την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, σε ΔΣ σωματείων. «Δεν έχει νόημα η 24ωρη γενική απεργία, είναι ντουφεκιά στον αέρα, είναι μια εκφυλισμένη απεργία της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ, είναι απεργία διαμαρτυρίας, συνιστά αποκλιμάκωση των αγώνων» και πρότειναν στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ «να ξεκινήσει εδώ και τώρα γενική πολιτική απεργία διαρκείας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μέχρι την ανατροπή της κυβέρνησης».
Πρόκειται για κεντρική γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται στο ΠΡΙΝ (23/03/2014), όπου η απεργία στις 9 Απρίλη χαρακτηρίζεται ως «ντουφεκιά στον αέρα, ετεροχρονισμένη και μια απεργία που γίνεται μετά την ψήφιση των μέτρων». Θέση και άποψη παντελώς αβάσιμη. Και αυτό γιατί, είναι καθήκον των συνδικάτων και του κινήματος να οργανώσουν τώρα τον αγώνα από τα κάτω για την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στις απολύσεις που είναι σε εξέλιξη, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και γενικότερα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ασφαλώς και δεν μπορεί το κίνημα να ελπίζει στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής με μια 24ωρη ή 48ωρη, όπως δεν μπορεί να ελπίζει σε ανατροπή ακόμη και με απεργίες διαρκείας, όσο το κίνημα θα έχει αυτόν τον προσανατολισμό και αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Γι' αυτό, ζητούμενο σήμερα είναι η ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού του κινήματος, η αλλαγή συσχετισμών δύναμης, η ενότητα της εργατικής τάξης και η συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος και τη λαϊκή αντεπίθεση.
Στη βάση αυτή, θα πρέπει να συγκεντρώνονται δυνάμεις και να αξιοποιείται κάθε μορφή πάλης, κάθε απεργία, κάθε κινηματική δραστηριότητα. Πολυήμερες απεργίες και κινητοποιήσεις με μεγάλη διάρκεια είναι μορφές πάλης που το κίνημα κατά καιρούς έχει επιλέξει με αποφασιστική και καθοριστική συμβολή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και των δυνάμεων της κοινωνικής συμμαχίας, όπως ο ηρωικός εννιάμηνος αγώνας των χαλυβουργών, οι αγροτικές κινητοποιήσεις, κ.ά.
Ομως, οι απεργίες διαρκείας δεν είναι ούτε το μαγικό ραβδάκι, ούτε το γιατροσόφι «διά πάσαν νόσον» του κινήματος. Η εκάστοτε επιλογή στη μορφή πάλης έχει να κάνει με μια σειρά από προϋποθέσεις, με πιο σημαντική αυτή της συμμετοχής των εργαζομένων. Από αυτήν τη βασική προϋπόθεση, σε συνδυασμό με την κατεύθυνση που θα έχουν οι αγώνες, δεν μπορεί να αποσπάται καμία συνδικαλιστική δύναμη.
Και το λέμε αυτό, γιατί οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτείνουν εδώ και τώρα απεργία διαρκείας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τη στιγμή που ούτε ένα σωματείο δεν έχει πάρει μέσα από Γενική Συνέλευση τέτοια απόφαση και τη στιγμή που ταυτόχρονα απορρίπτουν τη γενική απεργία στις 9 Απρίλη. Αυτό κι αν είναι απόσπαση από την πραγματικότητα και ανευθυνότητα. Αυτό κι αν είναι ο ορισμός της αναξιοπιστίας.
Και ποιοι μέμφονται τώρα τη ΓΣΕΕ, ομολογουμένως αργοπορημένοι και καταϊδρωμένοι; Αυτοί που μέχρι χτες την είχαν πάρει υπό μάλης, που συναγελάζονταν μαζί της στις ίδιες συγκεντρώσεις και πλατείες και κατηγορούσαν, μαζί με τη ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ για διάσπαση. Και γιατί είναι μόνο η ΓΣΕΕ ξεπουλημένη και όχι και η ΑΔΕΔΥ; Αλλο περιεχόμενο πάλης και άλλη γραμμή στο κίνημα υπηρετεί η ΑΔΕΔΥ;
Εκτός κι αν νομίζουν πως αφήνοντας στο απυρόβλητο τη γραμμή πάλης της ΑΔΕΔΥ, θα μπορέσουν να κρύψουν από τους εργαζόμενους ότι ήταν και είναι μέρος του προβλήματος που λέγεται ΑΔΕΔΥ, ότι χρόνια τώρα έβαλαν πλάτες στο «αγωνιστικό πλαίσιο» της ΑΔΕΔΥ, από τη συγκρότηση της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, για να βρεθεί πόσο από το χρέος είναι νόμιμο (!) και πόσο είναι παράνομο (!), μέχρι την υπεράσπιση και την προστασία που δίνουν σε κρατικά στελέχη - αξιολογητές να είναι μέλη των σωματείων των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων (περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης, προϊστάμενοι Νομού, σχολικοί σύμβουλοι).
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέτουν το ζήτημα της εδώ και τώρα πολιτικής απεργίας διαρκείας. Η γενική πολιτική απεργία δε θα προκύψει ως καθήκον στο κίνημα από τα πάνω, αλλά από τις ίδιες τις εξελίξεις και την κατάσταση που αυτές θα διαμορφώσουν σε συνδυασμό με τις δυνατότητες του υποκειμενικού παράγοντα, του ίδιου του κινήματος. Στην περίπτωση αυτή, το κίνημα θα πρέπει να είναι έτοιμο να θέσει το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της αλλαγής τάξης στην εξουσία και όχι απλώς την κυβερνητική εναλλαγή που θέτει σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως καθήκον του κινήματος.
Να, λοιπόν, που, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται πως παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, γραμμή διαχείρισης στο κίνημα και υπονόμευση των λαϊκών αγώνων πάνε μαζί.
ΔΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ: Την πρωτιά και την απόλυτη πλειοψηφία κατέκτησε ξανά το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ) στις εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Καισαριανής. Ψήφισαν 268 (από 296 το 2011). Τα άκυρα/λευκά ήταν επτά (εννέα το 2011). Η ΔΑΣ πήρε 137 ψήφους (55,5%) και τέσσερις έδρες (από 171 ψήφους, 61,9% και τέσσερις έδρες το 2011). Η ΕΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 91 έδρες (36,8%) και τρεις έδρες (από 105 ψήφους, 38,1% και τρεις έδρες το 2011). Σε αυτές τις εκλογές κατέβηκε ένας μεμονωμένος υποψήφιος («Υγιής Συνδικαλισμός»), που πήρε 19 ψήφους (7,7%) και καμία έδρα.
ΙΓΜΕ: Σε στάση εργασίας καλεί σήμερα το Συνδικάτο εργαζόμενων στο ΙΓΜΕ και σε νέα συγκέντρωση στις 3 μ.μ. στο υπουργείο Περιβάλλοντος (Μεσογείων 119). Εδώ και τρεις μήνες δεν καταβάλλονται τα δεδουλευμένα τους, δεν έχουν καταβληθεί μέχρι σήμερα οι αποζημιώσεις των συνταξιούχων που αποχώρησαν από το 2010, ενώ έργα που είχαν ξεκινήσει και ερευνητικά προγράμματα δεν εκτελούνται λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ: Τη στάση της διοίκησης της εταιρείας Interamerican (Ιντεραμέρικαν) και της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου, που προσπάθησαν να εμποδίσουν τους εργαζόμενους στην εταιρεία να ενημερωθούν από το ΠΑΜΕ, καταγγέλλουν με ανακοίνωσή τους το ΠΑΜΕ Χρηματοπιστωτικού Συστήματος και η Επιτροπή Αγώνα στις Ασφαλιστικές Εταιρείες.
«ALPHA BANK»: Την εξίσωση προς τα κάτω των μισθών των περίπου 4.000 εργαζομένων που προέρχονται από την Εμπορική Τράπεζα με τους μισθούς που ισχύουν στην τράπεζα, ανακοίνωσε η διοίκηση της «Alpha Bank». Η μείωση θα είναι σταδιακή. Σύμφωνα με συνδικαλιστές, η τράπεζα επιδιώκει ετήσιο «όφελος» 30 εκατομμυρίων ευρώ.
Σε μαζική συμμετοχή στο τριήμερο απεργιακό πρόγραμμα που ξεκίνησε χτες καλεί όλους τους εργαζόμενους στα λιμάνια η Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών. Σήμερα, Τρίτη, ξεκινά στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για το νομοσχέδιο που προβλέπει την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ. Χτες έγινε στάση εργασίας στα λιμάνια και συγκεντρώσεις στα κεντρικά γραφεία των Οργανισμών Λιμένων. Σήμερα θα γίνει 24ωρη απεργία. Στην Αθήνα, προγραμματίζεται συγκέντρωση στις 4 μ.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή. Αύριο, Τετάρτη, οι λιμενεργάτες συμμετέχουν στην πανεργατική απεργία και στη συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στην πλατεία Καραϊσκάκη. Χτες, στη συγκέντρωση των απεργών του ΟΛΘ βρέθηκε ο Γιάννης Ζιώγας, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ και στον Τύπο απεργούν σήμερα Τρίτη και όχι αύριο Τετάρτη, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. Η απόφαση πάρθηκε προκειμένου να υπάρχει κάλυψη της αυριανής απεργίας από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και τις εφημερίδες που θα κυκλοφορήσουν την επόμενη μέρα (Πέμπτη).