Στην εισαγωγική του ομιλία, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, αναφέρθηκε στην προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης στα σχολεία από την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας, τη στιγμή που η πανδημία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα ημερήσια κρούσματα ξεπέρασαν τις 7.000, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «τα μέτρα που υποτίθεται παίρνει η κυβέρνηση, είναι τα ίδια με αυτά που μας έφεραν σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση και γέμισαν με κινδύνους, με ανησυχία ολόκληρη την ελληνική κοινωνία».

Συνέχισε, απευθυνόμενος στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς: «Αυτό που εμφανίζει η υπουργός Παιδείας, η κυρία Κεραμέως και η κυβέρνηση συνολικά, ότι όλα βαίνουν καλώς στα σχολειά μας, ξέρετε πολύ καλύτερα κι από μένα ότι είναι πλασματική εικόνα, δεν είναι κι αυτή πραγματική, γιατί τα πρωτόκολλα-λάστιχο - που ουσιαστικά δημιουργούν και υποτίθεται βάζουν στην πράξη - κουκουλώνουν όλα αυτά τα προβλήματα, δεν τα επιλύουν.

Ουσιαστικά τα σχολεία είναι απροστάτευτα και εδώ στη Δυτική Αθήνα, στους δήμους της περιοχής, κι αν πάρουμε υπόψη ότι και τα ποσοστά του εμβολιασμού είναι πάρα πολύ χαμηλά, μαζί με όλες τις δυσκολίες των υποδομών, το πώς είναι στοιβαγμένα τα παιδιά μας μέσα στις τάξεις, μέσα στα σχολεία, δημιουργούν μια πραγματικά πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση, την οποία πρέπει να αντιπαλέψουμε. Δεν μπορεί να κλείνουμε το στόμα, δεν μπορεί να καθόμαστε και να παρακολουθούμε από την τηλεόραση τι συμβαίνει. Πρέπει ουσιαστικά να βγούμε στους δρόμους του αγώνα, να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις μεταξύ μας, να ενωθούμε στο κίνημα και να τα αντιμετωπίσουμε.

Αντί για αραίωση των αιθουσών, ξέρετε ότι η κυβέρνηση προχωράει συνέχεια σε συγχωνεύσεις, σε συμπτύξεις τμημάτων, τάξεων κ.λπ. Αντί να κάνει μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών, τα βάζει με τους εκπαιδευτικούς, γιατί δήθεν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, ενώ αυτή την κάνει πάρα πολύ καλά...

Σήμερα, που βρισκόμαστε ήδη πάνω από δύο μήνες από την ώρα που ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά, με βάση τα στοιχεία πανελλαδικά, περίπου 100.000 μαθητές στοιβάζονται σε τάξεις με 25 μαθητές - σε αρκετές περιπτώσεις είναι πολύ περισσότεροι - και χάνονται δεκάδες διδακτικές ώρες κάθε βδομάδα από τα σχολεία.

Εμείς λέμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να πάει άλλο. Δεν χρειάζεται κανένας εφησυχασμός. Δεν πρέπει να ωραιοποιείται η κατάσταση και δυστυχώς οι κυβερνώντες και οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης σε διάφορους μαζικούς φορείς ωραιοποιούν την κατάσταση και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο».

Τέλος, σε ό,τι αφορά τα μέτρα που πραγματικά πρέπει να παρθούν και για τα οποία το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στη διεκδίκησή τους, ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε: «Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα τώρα και για τα ζητήματα της πανδημίας. Ειδικότερα: Ενημερωτικές δράσεις για τον εμβολιασμό, ελεγχόμενα τεστ έξω και μέσα στα σχολεία, δωρεάν, μαζικά. Μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών εδώ και τώρα, γιατί δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Βεβαίως προσλήψεις και βοηθητικού προσωπικού, γιατί λείπουν και καθαρίστριες και μια σειρά ειδικότητες και ειδικά στα σχολεία της περιοχής».

Παίρνοντας το λόγο μετά από τις τοποθετήσεις εκπαιδευτικών και γονιών, ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε ότι «οι παρεμβάσεις όλων έβαλαν την ουσία του προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα σχολεία, τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί, αυτοί που έχουν αναλάβει το βαρύ φορτίο της εκπαίδευσης, της μόρφωσης των παιδιών μας, σε πολύ δύσκολες συνθήκες και βεβαίως οι γονείς που βιώνουν το δράμα των παιδιών τους, απ' την ώρα που πάει σχολείο ως την ώρα που θα αναζητήσει δουλειά, να μπορέσει να ζήσει σαν άνθρωπος. Την εποχή που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ζήσει κάθε άνθρωπος με ευημερία, υγεία, υψηλή μόρφωση, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για να ασχοληθεί με τα κοινά, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, βλέπουμε να πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω».

Οπως επισήμανε, «έχει αποκτηθεί τεράστια πείρα μέσα στις λαϊκές οικογένειες, που ξέρουν ότι χωρίς αγώνα, κοινή δράση, χωρίς την κοινωνική μας συμμαχία, όπως λέμε εμείς, χωρίς συνεχή διεκδίκηση θα ήμασταν ακόμα πιο πίσω. Αρα, αυτό πρέπει σωστά να το κάνουμε, να έχουμε προσανατολισμό, ανοιχτά αυτιά και μάτια, να παίρνουμε ο ένας απ' τον άλλο και να συνδυάζουμε τις μορφές πάλης, το περιεχόμενο του αγώνα και τι πραγματικά θέλουμε. Γιατί το ερώτημα είναι τι σχολείο θέλουμε σήμερα. Να το βελτιώσουμε όσο γίνεται - δύσκολο αυτό - αλλά κυρίως τι σχολείο θέλουμε να χτίσουμε και μέσα σε ποια κοινωνία, με τι οικονομία, τι πολιτικές, πολιτιστικές, ανθρώπινες σχέσεις, τι σχέσεις με το περιβάλλον κ.λπ.».

Φέρνοντας ως παράδειγμα την περιβόητη «αξιολόγηση» υπογράμμισε: «Λέει η κυβέρνηση, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, να προχωρήσουμε την "αξιολόγηση" και φέρνουν συγκεκριμένους νόμους. Και λέει ο άλλος: Δεν πρέπει να αξιολογηθεί το σχολείο, ο καθηγητής; Ναι, αλλά τα ερωτήματα είναι αμείλικτα, γιατί βλέπουμε σχολείο που είναι 40 και 50 χρόνων, κτιριακή εγκατάσταση που δεν θα αντέξει έναν σεισμό και τα παιδιά μας θα είναι μέσα, σχολεία που πλημμυρίζουν (...) Την ώρα που έπρεπε να αραιώσουν σε συνθήκες πανδημίας, που όλοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου με το 4ο κύμα, αντί να αραιώνουν τα τμήματα συγχωνεύονται (...)

Αρα η "αξιολόγηση" πάνω σε τι θα γίνει; Το σχολείο στην Αγ. Βαρβάρα πώς θα αξιολογηθεί σε σχέση με ένα στα βόρεια προάστια που έχει γυμναστήριο, όλες τις ειδικότητες, μικρότερα τμήματα; Πώς θα αξιολογούνται αυτοί που ο χορηγός τους είναι ο τάδε εφοπλιστής ή τραπεζίτης; Θα γίνει και το σχολείο ανταγωνιστικό πάνω στα συμφέροντα των ανταγωνιστών χορηγών του; Οπως με την τραγωδία, να τσακώνονται οι πολυεθνικές του Φαρμάκου για τα εμβόλια και να μπερδεύουν τον κόσμο, όταν η μία τα βάζει με την άλλη και διαδίδουν μέσω των ΜΜΕ διάφορα και τα ακούει ο κόσμος και κουμπώνεται ακόμα περισσότερο;».

Υπογράμμισε ότι για τα ζητήματα του περιεχομένου της Εκπαίδευσης το βασικό πλαίσιο μπαίνει από τη στρατηγική που υπηρετούν οι κυβερνήσεις και ποιας τάξης τα συμφέροντα υπηρετούν, άρα η συζήτηση αυτή πρέπει να ανοίξει ευρύτερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παλεύουμε το πιο απλό πράγμα, τη συγχώνευση, τη μονιμοποίηση, την καθαριότητα. Ολα αυτά - τόνισε - είναι ζητήματα που τα παλεύουμε και δεν τα υποτιμάμε καθόλου λέγοντάς σας τα γενικά ζητήματα που κατά τη γνώμη μας είναι τα κύρια. Και στη Βουλή κάνουμε παρεμβάσεις για τα ζητήματα αυτά, δεν έχουμε πρόβλημα να τους πιέσουμε, να αντιπαρατεθούμε. Δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε στον δρόμο ώστε να φτιαχτεί αυτό το μέτωπο πάλης εργατών, άλλων λαϊκών δυνάμεων και βεβαίως στον χώρο της Παιδείας ένα αρραγές μέτωπο καθηγητών, δασκάλων, γονιών, μαθητών κ.λπ.

Ο Δ. Κουτσούμπας στηλίτευσε και τη λογική που θεωρεί τον μαθητή, τον γονιό πελάτη του σχολείου, όπως εκείνη που θεωρεί τον ασθενή πελάτη στο νοσοκομείο, «όπου αν έχει πολύ κόστος δεν με πολυενδιαφέρει να τον γιατρέψω... Αφού έχει κόστος η Εκπαίδευση των παιδιών δεν θα φτιάξω τα κτίρια, θα βάζω κοντέινερ, θα αφήνω τα παλιά κτίρια που μπορεί να πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια των παιδιών... Αυτή η λογική του κόστους - οφέλους, της εμπορευματοποίησης, τα πάντα δηλαδή στην ελευθερία της αγοράς, στον ανταγωνισμό, μας φέρνουν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα».

Οπως επισήμανε, ευθύνη έχει πρώτα απ' όλα η κεντρική εξουσία, η κυβέρνηση, το αστικό κράτος, αλλά και άλλοι μηχανισμοί που ανήκουν στο κράτος, όπως η Τοπική Διοίκηση, που βέβαια έχει οικονομικό πρόβλημα γιατί της δίνουν αρμοδιότητες αλλά όχι πόρους, αλλά συμμετέχει σε αυτήν την ιστορία και δεν παίζει τον ρόλο που πρέπει, να είναι η πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην κεντρική εξουσία, την πρόταση που είχε το ΚΚΕ προεκλογικά. «Ετσι πρέπει να είναι. Αν θέλει να παλέψει θα είναι μαζί με τον λαό και θα είναι αντιπολίτευση στην κεντρική εξουσία», σημείωσε.

Ο Δ. Κουτσούμπας έφερε το παράδειγμα των σχολικών συμβουλίων σημειώνοντας ότι περιορίζονται κι άλλο αυτά τα αστικοδημοκρατικά δικαιώματα που υπήρχαν έως σήμερα. «Ακόμα κι αυτό το φοβούνται, έτσι δυναμώνει και η καταστολή γιατί φοβούνται, κι εμείς, το κίνημα, πρέπει να τους φοβίσουμε περισσότερο γιατί μόνο αυτό μπορούν να καταλάβουν, αυτό μπορούν να φοβηθούν πραγματικά για να έχουμε και μικρές ανάσες, νίκες, χωρίς να έχουμε την αυταπάτη ότι μέσα σε αυτό το σύστημα, έτσι όπως είναι δομημένο, θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Γι' αυτό λέμε ότι ο καθημερινός αγώνας για να υπάρξει μια ανάσα, να κερδίσουμε κάτι, πρέπει να συνδυάζεται και να έχει συνέπεια μέχρι το τέλος, να βλέπει την προοπτική, να έχουμε π.χ. μια Παιδεία δωρεάν, δημόσια, καθολική».

«Δεν είναι ουτοπία», σημείωσε, «είναι σχέδιο. Μας έχετε ακούσει να λέμε για κεντρικό επιστημονικό σχέδιο. Μα αν δεν το έχεις αυτό ως κράτος, κυβέρνηση, δεν θα μπορείς να οργανώσεις την Παιδεία, την Υγεία! Το μεσημέρι ήμουν σε περιοδεία σε ένα νοσοκομείο της επαρχίας και έλεγε ο πρόεδρος ότι δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι, και του λες ότι το ένα φέρνει το άλλο, ποιος θα προγραμματίσει ότι θέλω περισσότερους, για παράδειγμα, αναισθησιολόγους, γιατί είδα ότι δεν αποφοιτούν τέτοιοι; Ο ίδιος ο φοιτητής θα το πει; Του έχει πει κανείς ότι μετά θα έχει δουλειά σε αυτόν τον τομέα; Θα του το πει η οικογένεια; Ποιος; Αυτό είναι ζήτημα κεντρικού σχεδίου, να ενημερώσεις, όχι με το ζόρι φυσικά, αλλά θα ξέρει και θα μπορεί να επιλέγει». Και πρόσθεσε: «Και σου λέει τώρα, τι κεντρικό σχέδιο, αυτά τα λύνει η αγορά. Ποια αγορά; Το συμφέρον; Το καπιταλιστικό κέρδος, αυτό που θέλει ο τάδε στον τομέα της Παιδείας τώρα που μπαίνουν μέσα οι επιχειρήσεις στα γεμάτα, αυτό που θέλει στον τομέα της Υγείας...».

Ολοκληρώνοντας προέτρεψε τους παραβρισκόμενους για όλα τα συγκεκριμένα προβλήματα που έθεσαν και στη σύσκεψη να είναι σε επαφή με το ΚΚΕ ώστε κι αυτό με όποιο μέσο διαθέτει να ασκεί πίεση στην κυβέρνηση, στην Τοπική Διοίκηση κ.α. «Εμείς έχουμε ανοιχτή γραμμή. Μπορείτε ως φορείς, σύλλογοι να απευθύνεστε με σιγουριά στο ΚΚΕ και με εντιμότητα θα σας απαντάμε τι μπορούμε να κάνουμε, τι μπορούμε να προωθήσουμε και τι βοήθεια κι εμείς χρειαζόμαστε και για την επεξεργασία των θέσεών μας και συνολικά για την πολιτική και ευρύτερα κοινωνική μας παρουσία».