ΑΠΕΡΓΙΑ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011 | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

Σχεδιάζουν την απεργία εργάτη τον εργάτη

Με Γενικές Συνελεύσεις και συνδυάζοντας κάθε πτυχή της ζωής του εργάτη με την απεργιακή μάχη, τα ταξικά συνδικάτα εντείνουν τη δράση τους μπροστά στην απεργία στις 23 Φλεβάρη

MotionTeam

Η ανάγκη οργάνωσης σε κάθε τόπο δουλειάς αποτελεί βασικό στοιχείο για την καλύτερη προετοιμασία της απεργίας, που στόχο θα έχει την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα

Εντείνουν τη δραστηριότητα μπροστά στην απεργία στις 23 του Φλεβάρη οι ταξικές δυνάμεις. Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και δουλειά εργάτη τον εργάτη, τα ταξικά συνδικάτα προχωρούν στο σχεδιασμό της απεργιακής μάχης. Αναδεικνύουν πως, απέναντι στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύνολο των εργαζομένων, απαιτείται κλιμάκωση του αγώνα με ταξικό προσανατολισμό. Πως τα προβλήματα της ακρίβειας, των Συλλογικών Συμβάσεων, της ανεργίας, της Υγείας, της Παιδείας όχι μόνο δεν είναι ξεκομμένα, αλλά αποτελούν στοιχεία της ενιαίας επίθεσης που έχει εξαπολύσει το μαύρο μπλοκ εργοδοσίας, κυβέρνησης, τρόικας, με το σύνολο των συμμάχων τους και απαιτείται ενιαία, ταξική, απάντηση.

Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα, θα γίνει στις 11 π.μ., στην πλατεία Ομόνοιας.

Μέσα στο Σαββατοκύριακο, πραγματοποιήθηκαν δύο Γενικές Συνελεύσεις, της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων και του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Νομού Αττικής. Στους Λιθογράφους, κοινή ήταν η εκτίμηση πως «είναι μονόδρομος η ανάγκη οργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς». Εγινε, δε, ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη να αποκρουστεί η επίθεση κατά των ΣΣΕ, να διεκδικηθεί υπογραφή Σύμβασης, με αποφασιστικότητα και τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων του κλάδου. «Να εμπεδωθεί η δυνατότητα της αντίστασης. Κανένα βήμα πίσω», τονίστηκε χαρακτηριστικά. Σε αυτή την κατεύθυνση, επισημάνθηκε, η απεργία στις 23 Φλεβάρη αποτελεί έναν πρώτο σταθμό, στην πορεία κλιμάκωσης του αγώνα.

Ξεχωριστή ήταν η παρέμβαση στη Γενική Συνέλευση των Λιθογράφων, για τα ζητήματα της Υγείας, του Νίκου Μπουντούρογλου, στελέχους του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας. Οπως τόνισε, το νοσοκομείο γίνεται «ΑΕ», με τον εργάτη να καλείται να πληρώσει για ακόμη περισσότερα, ενώ οι παροχές Υγείας «πάνε όλες προς τα κάτω». Ξεχωριστή, όμως, ήταν και η παρέμβαση από την σπουδάστρια της Σχολής Γραφικών Τεχνών (ΤΕΙ-Αθήνας), από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, Α. Παπαευθυμίου, η οποία, αφού ενημέρωσε για τη δράση των φοιτητών και του ΜΑΣ, κάλεσε τους εργάτες «να έρθετε να μιλήσετε στους σπουδαστές, να μάθουν τι έχουν πραγματικά να αντιμετωπίσουν αύριο το πρωί».

Πλούσια ήταν η συζήτηση που έγινε και στη συνέλευση του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. Εργαζόμενοι από τον ΚΑΝΑΚΗ, τη NESTLE, τη ΝΟΥΝΟΥ, την ΕΒΓΑ, το ΒΕΝΕΤΗ, την TASTY και τη ΜΕΒΓΑΛ έδωσαν το στίγμα της κατάστασης που επικρατεί στον κλάδο, αφ' ενός με την εργοδοτική επιθετικότητα να εντείνεται - παρά το γεγονός ότι ο κλάδος εξακολουθεί εν μέσω κρίσης να είναι από τους πλέον κερδοφόρους - αλλά και την ανάγκη οργάνωσης των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση. Σημειώθηκε η ανάγκη μαζικής συμμετοχής στις 23 Φλεβάρη, ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στη δράση των Σωματειακών Επιτροπών και στα θετικά στοιχεία που προκύπτουν απ' αυτή, ενώ τονίστηκε η ανάγκη αυτή η δράση να εξαπλωθεί παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς.

Νέες αποφάσεις και γενικές συνελεύσεις

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι αποφάσεις των ταξικών συνδικάτων. Η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) αποφάσισε συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 10 Φλεβάρη και στην 24ωρη απεργία στις 23 Φλεβάρη με τα μπλοκ του ΠΑΜΕ.

Στο μεταξύ, Γενική Συνέλευση πραγματοποιεί αύριο Τετάρτη στις 7 μ.μ. το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής στο 2ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας (Χαριλάου 30). Την ίδια μέρα, το κλαδικό Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής οργανώνει σύσκεψη στις 6 μ.μ. στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων (Αγ. Φιλοθέης 5β και Μητροπόλεως). Επίσης αύριο, στην Πάτρα, πραγματοποιείται πλατιά σύσκεψη που οργανώνουν ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ και ΟΓΕ, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Παμμικρασιατικού, στην πλατεία Ελευθερίας.

Τέλος, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ οργανώνει σύσκεψη με τη συμμετοχή συνδικάτων και εργαζομένων για την προετοιμασία των κινητοποιήσεων την Τρίτη 8 Φλεβάρη στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

10 ΦΛΕΒΑΡΗ

Μέρα ολοήμερης κινητοποίησης

Ολοι στις συγκεντρώσεις - συλλαλητήρια των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΟΓΕ και ΜΑΣ, στις 10 Φλεβάρη στα Δημαρχεία όλης της χώρας

Μέρα ολοήμερης κινητοποίησης είναι η 10 Φλεβάρη για το ταξικό κίνημα, όπως τονίζει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. Επιπλέον, με κοινή ανακοίνωσή τους οι Γραμματείες των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΟΓΕ και ΜΑΣ, καλούν όλους τους εργαζόμενους, επαγγελματοβιοτέχνες, γυναίκες και νεολαία να συμμετέχουν μαζικά στις συγκεντρώσεις - συλλαλητήρια που θα πραγματοποιήσουν στα Δημαρχεία όλης της χώρας, στις 10 Φλεβάρη, στις 6 το απόγευμα!

Οπως τονίζεται στην κοινή ανακοίνωση των συσπειρώσεων, «Κανείς δεν μπορεί να ανέχεται αυτές τις πολιτικές, αυτά τα μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, του ΔΝΤ, με τα οποία συμφωνεί η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Είναι πολιτικές και μέτρα που υπηρετούν τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για να βγει από την κρίση αλώβητο, να αυξήσει τα κέρδη του. Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά, είναι μόνιμα, θα πάρουν και άλλα πολύ χειρότερα.

Κανείς μόνος του. Ολοι για έναν και ένας για όλους.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν ευθύνονται για την κρίση, τα χρέη και τα ελλείμματα, και δεν πρέπει να πληρώσουν. Να πληρώσει η πλουτοκρατία, αυτή τα δημιούργησε. Δίνουμε τη μάχη με συνδικάτα αποφασισμένα, οργανωμένα, απαλλαγμένα από τους εκπροσώπους των εργοδοτών και της κυβέρνησης.

Καμία αυταπάτη, καμιά αναμονή. Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά, έρχονται αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων.

Να οργανώσουμε μαζί την πάλη παντού.

Μπορούμε να επιβάλλουμε το δίκιο μας. Το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας δεν μπορεί να καθορίζεται από τη θέληση των εκμεταλλευτών μας.

Δε νομιμοποιούμε τις αντιλαϊκές πολιτικές. Ανυπακοή και απειθαρχία στην καπιταλιστική βαρβαρότητα».

Ολοι στη μάχη

Με δελτίο Τύπου, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ χαρακτηρίζει την 10η του Φλεβάρη ως «μέρα ολοήμερης κινητοποίησης» και καλεί «όλα τα μέλη των ΔΣ των σωματείων σε δράση, με περιοδείες, συζητήσεις σε τόπους δουλειάς. Για την επιτυχία της απεργίας, να συγκροτήσουμε ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ σε κάθε τόπο δουλειάς. Τα κύρια ζητήματα πάλης: ΣΣΕ - ακρίβεια - φορολογία - ασφαλιστικό - απολύσεις, ανεργία - υγεία».

Σε αυτό το πλαίσιο, το ΠΑΜΕ καλεί τις ταξικές δυνάμεις σε δράση για τις 10 Φλεβάρη:

Στον ιδιωτικό τομέα: Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ να πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις, συζητήσεις, συσκέψεις στους τόπους δουλειάς, αξιοποιώντας διαλείμματα και άλλους τρόπους για να συζητήσουμε και να παρθούν αποφάσεις για συμμετοχή στην απεργία.
Στο Δημόσιο: Να αξιοποιηθεί η στάση εργασίας που υπάρχει 11.30 π.μ. - έως λήξη ωραρίου για συγκεντρώσεις, μαζώξεις σε κάθε χώρο με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, των επιτροπών αγώνα, ενημερώνοντας και καλώντας όλους τους εργαζόμενους σε αγώνα. Να αξιοποιηθούν οι συσκέψεις και να πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις - παραστάσεις για ζητήματα που αφορούν τον κάθε χώρο (υγείας, απολύσεων, συμβασιούχων κλπ).
Στους ΟΤΑ, που είναι 24ωρη απεργία για συμβασιούχους και από 11.30 π.μ. έως λήξη του ωραρίου για τους μόνιμους, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να αναδείξουν το πρόβλημα των συμβασιούχων, κάνοντας μαζικές διαμαρτυρίες στα Δημαρχεία το πρωί, ιδιαίτερα σε όσα υπάρχουν κινητοποιήσεις.
Οι συνταξιούχοι το πρωί οργανώνουν συγκέντρωση και πορεία που θα υποστηριχτεί από δυνάμεις του ΠΑΜΕ, από συλλόγους γυναικών και άλλους φορείς. Το απόγευμα οι συνταξιούχοι συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις - παρεμβάσεις που θα γίνουν ανά δήμο.
Οι φοιτητές και οι σπουδαστές συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις στους Δήμους.

Και επισημαίνει: «Στις 10 Φλεβάρη, 6 το απόγευμα, με ενιαίο τόπο συγκέντρωσης και εκκίνησης από τα Δημαρχεία των πόλεων, θα πραγματοποιηθούν εξορμήσεις, συζητήσεις σε χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα καφενεία, στις πλατείες, σε σούπερ-μάρκετ. Οι συγκεντρώσεις αυτές θα καταλήγουν σε πολυσύχναστους χώρους, αναδείχνοντας το πρόβλημα της κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων, της ανεργίας, των απολύσεων, των αυξήσεων στα εισιτήρια, της ακρίβειας. Τα συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, οι Λαϊκές Επιτροπές θα αναπτύξουν αγωνιστικές παρεμβάσεις σε τόπους δουλειάς και σε συνοικίες για οξυμένα λαϊκά προβλήματα».

-- Φέρνουν αποτελέσματα οι απεργίες;

Η αστική προπαγάνδα προβάλλει την άποψη ότι μια απεργία δε φέρνει αποτέλεσμα, δε βάζει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή η προπαγάνδα θέλει την εργατική τάξη καθηλωμένη, έρμαιο των διαθέσεων των καπιταλιστών, να μη διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της και μάλιστα σε περίοδο που της αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ενώ η οικονομική κρίση αυξάνει στο έπακρο την επιθετικότητα του κεφαλαίου ενάντιά της. Οι εργάτες θα αφήσουν στο απυρόβλητο αυτή την πραγματικότητα, χωρίς την παραμικρή αντίδραση στο δρόμο της καταστροφής τους;

Μ' αυτή τη λογική αφοπλίζεται η εργατική τάξη. Αυτή η προπαγάνδα βάζει εμπόδια στη χειραφέτηση από την αστική πολιτική, υποτάσσει τους εργάτες στην αστική νομιμότητα, δηλαδή στη νομιμότητα των αντεργατικών μέτρων. Καλεί στην εγκατάλειψη διεκδίκησης του δίκιου απέναντι στον αντίπαλο, την τάξη των καπιταλιστών, που κλέβει το μόχθο της δουλειάς τους, στην εγκατάλειψη του «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Αντιπαραβάλλουν πως αν θέλουν αλλαγή πολιτικής, αυτό τάχα μπορούν να το κάνουν με την ψήφο τους στις εκλογές, επιλέγοντας κάποιο άλλο αστικό κόμμα. Ως τότε όμως οι αντεργατικοί νόμοι, που συνθέτουν την ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική, θα εφαρμόζονται και οι εργάτες θα υποτάσσονται στην ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση, που αυξάνει τα δεινά και τα βάσανά τους. Θα αφήνουμε αναπάντητη αυτή την πολιτική; Αν η εργατική τάξη δεν οργάνωνε πολύμορφους ταξικούς αγώνες, απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις, άλλες κινητοποιήσεις, συγκρούσεις με το κεφάλαιο και την πολιτική της εξουσίας του, δε θα είχε κατακτήσεις. Εχει συσσωρευτεί πείρα.

Με την απεργία η εργατική τάξη πρέπει να δείξει ότι δε νομιμοποιεί στη συνείδησή της τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Είναι ένα βήμα προκειμένου να σταματήσει η κυβέρνηση, η αστική προπαγάνδα να προβάλλει πως ο λαός συναινεί στα μέτρα. Γι' αυτό πρέπει να είναι καθολική η συμμετοχή και η απάντηση. Δε νομιμοποιεί να υπάρχει μια κυβέρνηση που να υλοποιεί τις απαιτήσεις των μονοπωλίων, πολύ περισσότερο που η ίδια συνεχώς προπαγανδίζει ότι τα μέτρα είναι στο πρόγραμμά της. Δε νομιμοποιεί τους καπιταλιστές και την πολιτική τους.

Η απεργία βάζει εμπόδια στους ίδιους τους καπιταλιστές, σταματώντας την παραγωγή, έστω και μια μέρα, διαφορετικά δε θα εξέφραζαν όλη τους την επιθετικότητα ενάντιά της, με κάθε μέσο. Η δύναμη των εργατών μπορεί και την αντικρούει.

Με την απεργία η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να κατακτά την ενιαία ταξική δράση, ως τάξη κόντρα όχι σε κάθε εργοδότη μεμονωμένα, αλλά στο σύνολο των κεφαλαιοκρατών και στην εξουσία τους. Και εδώ βεβαίως έχει σημασία η επιλογή του πλαισίου αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο, δηλαδή η ολοκληρωτική εναντίωση στην πολιτική που αφαιρεί κατακτήσεις και δικαιώματα σε συνδυασμό με το πλαίσιο διεκδίκησης για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής οικογένειας και όχι παζάρια για το πόσα θα χάσουν. Που σημαίνει συσπείρωση με το ΠΑΜΕ, απεγκλωβισμός από τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, και των συνοδοιπόρων τους, των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δήθεν αντικαπιταλιστών, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ. Αρα, με την απεργία ανοίγει ο δρόμος συνειδητοποίησης της αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων πρώτ' απ' όλα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, σε όφελος των εργατών. Αν ο συσχετισμός δύναμης ήταν διαφορετικός, αν δεν υπήρχαν τα εμπόδια των εργοδοτικών, κυβερνητικών και των άλλων συνοδοιπόρων τους δε θα μπορούσε η κυβέρνηση να περνά τέτοια μέτρα.

Μέσα από την κάθε απεργία, μαζί με την ανάδειξη της δύναμης της εργατικής τάξης στον ταξικό αγώνα, καταχτιέται η πείρα στην οργάνωση του αγώνα, η συγκέντρωση δυνάμεων για να δοθεί ακόμη πιο αποτελεσματικά η επόμενη ταξική μάχη ως συνέχεια στον ταξικό πόλεμο για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής. Ολα τα παραπάνω πρέπει να τα συνδέουμε με τη δράση για την οργάνωση της απεργίας, που σημαίνει οργάνωση των εργατών στα συνδικάτα, λειτουργία των συνδικάτων με συμμετοχή των ίδιων των εργατών, συζήτηση, διαφώτιση και ζύμωση για το δρόμο που οι εργάτες πρέπει να ακολουθήσουν κόντρα στο κεφάλαιο και την κυβέρνηση.

Πράγματι, μια απεργία δε φτάνει για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής, που απαιτεί άλλη, υπέρ των εργατών πολιτική, άρα και άλλη εξουσία. Οι απεργίες συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας απεγκλωβισμού από τα αστικά κόμματα, της αλλαγής του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων σε όφελος των εργατών. Η απεργία αποτελεί δράση απειθαρχίας, ανυπακοής στην πολιτική του κεφαλαίου που πρέπει να φτάνει μέχρι την ανυπακοή στην εξουσία του, βοηθά στη συνειδητοποίηση της ανάπτυξης πολιτικής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.