ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 22 Ιούνη 2003
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ - ΗΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Γρηγοριάδης Κώστας

Η συμφωνία «Σχετικά με την Εκδοση» ανάμεσα σε ΗΠΑ -ΕΕ, αποτελεί ένα ακόμη αντιδραστικό κατασκεύασμα στα χέρια των κυβερνήσεων του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στα λαϊκά κινήματα, σ' όσους αγωνίζονται ενάντια στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, για την εξάλειψη της εκμετάλλευσης. Η συμφωνία αυτή μαζί με τη συμφωνία «Σχετικά με την Αμοιβαία Δικαστική Συνδρομή», καταρτίστηκαν μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Τα κείμενα διαμορφώθηκαν και εγκρίθηκαν εισηγητικά από το Συμβούλιο των υπουργών Δικαιοσύνης των χωρών της ΕΕ, που συνήλθε στο Λουξεμβούργο, ενώ η τελική τους έγκριση έγινε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Χαλκιδική. Οι συμφωνίες θα υπογραφούν τελικά στις 25/6 στην Ουάσιγκτον, από τον Κ. Σημίτη ως προεδρεύοντα της ΕΕ και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζ. Ου. Μπους.

Το άκρως αντιδραστικό περιεχόμενο της συμφωνίας «Σχετικά με την Εκδοση», ως χρησιμότατο εργαλείο ενάντια στα λαϊκά κινήματα, από το άρθρο του τέως Εφέτη Άγγελου Ρεμπή, ενώ στη σύντομη αλλά περιεκτική δήλωσή του στο «Ρ», ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, τονίζει ότι πρόκειται για ένα ακόμη πιο βάρβαρο τρομοκατασκεύασμα.


ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΓΚΑΚΗΣ
Αντίθετη με θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου

Associated Press

Σοβαρότατη απειλή για τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου, αφού ουσιαστικά έρχεται σε ευθεία αντίθεση με θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου, χαρακτηρίζει τη Σύμβαση έκδοσης Ευρωπαίων πολιτών στις ΗΠΑ, ο πρώην υπουργός και καθηγητής Ποινικού Δικαίου Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης. Στη δήλωσή του μιλά για «αόριστες διατυπώσεις των διατάξεων» αυτής της Σύμβασης, που προκαλούν επιπλέον πλήγμα στους δημοκρατικούς μας θεσμούς, αναφέρεται στη θανατική ποινή που τείνει με αυτή τη Σύμβαση να... καθιερωθεί και στην Ευρώπη, ενώ επισημαίνει τον κίνδυνο να παραβιάζουν το Σύνταγμα των χωρών τους όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ολόκληρη η δήλωση του καθηγητή στον «Ρ» έχει ως εξής:

«Το κείμενο της Σύμβασης σχετικά με την έκδοση και τη δικαστική συνδρομή μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, που πρόκειται να υπογραφεί προ του τέλους αυτού του μηνός στην Αμερική, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου, αρχές που αποτελούν την πεμπτουσία του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού. Επομένως, η σχεδιαζόμενη αυτή σύμβαση συνιστά σοβαρότατη απειλή κατά των κατακτήσεών μας, για την κατοχύρωση των ατομικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η απειλή δε αυτή γίνεται με έναν τρόπο που την κάνει ακόμα περισσότερο οδυνηρή. Συγκεκριμένα γίνεται με μια πολύ αόριστη διατύπωση των διατάξεων που συμφωνούνται μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, έτσι ώστε να μην ξέρει κανείς πού αληθινά σταματάει αυτή η εξουδετέρωση, η υπονόμευση των θεσμών του κράτους δικαίου. Εχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με μια μεθοδευμένη ασάφεια, που παρέχει τη δυνατότητα να παρακάμπτονται ή και να καταργούνται ιστορικά καθιερωμένες ρυθμίσεις του ευρωπαϊκού δικαίου. Πρέπει, δε, να σημειωθεί ότι αυτή η μεθοδευμένη ασάφεια ανοίγει την πόρτα για την παραπλάνηση των πολιτών και αυτό είναι ένα επιπλέον πλήγμα κατά των δημοκρατικών μας θεσμών. Οι πολίτες στην Ευρώπη έχουν την αξίωση και το δικαίωμα να πληροφορούνται τι συμφωνούν οι κυβερνήσεις τους σχετικά με τις ατομικές τους ελευθερίες και τα δικαιώματά τους.


Associated Press

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του τεχνάσματος που επιχειρείται είναι ότι για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης ισχύει η αρχή ότι δεν εκδίδουν ανθρώπους, εφόσον απειλείται η επιβολή εις βάρος τους της θανατικής ποινής. Κι αυτό γιατί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες η θανατική ποινή έχει καταργηθεί. Στη Σύμβαση υπάρχει μια τέτοια διατύπωση, ώστε να εμπεριέχεται και η συμφωνία ότι είναι δυνατόν μια ευρωπαϊκή χώρα να αποδεχτεί την αίτηση έκδοσης ενός προσώπου στις ΗΠΑ, ακόμα κι αν στην Αμερική για την πράξη που κατηγορείται ενδέχεται να του επιβληθεί θανατική ποινή. Επομένως, με τη σύμβαση καταργούμε την απόλυτη απαγόρευση επιβολής θανατικής ποινής. Εδώ έχουμε, δηλαδή, μια κερκόπορτα που άνοιξε, για να ανατρέψει μια βασική αρχή του ευρωπαϊκού δικαίου.

Τέτοιες κερκόπορτες υπάρχουν διάσπαρτες μέσα στο κείμενο αυτής της Σύμβασης. Μια που πρέπει να μνημονευτεί επιπλέον, είναι ότι με τη Σύμβαση προβλέπεται ότι αν οι συνταγματικές αρχές του ευρωπαϊκού κράτους απ' το οποίο ζητείται η έκδοση κάποιου προσώπου στις ΗΠΑ, ενδέχεται να δημιουργούν εμπόδια στην έκδοση, τότε μπορεί να γίνουν, λέει, διακρατικές συνεννοήσεις μεταξύ των κυβερνήσεων. Και γεννιέται το ερώτημα: Τι νόημα θα έχουν αυτές οι διακρατικές συνεννοήσεις; Να αγνοήσει μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση τις διατάξεις του συντάγματος της χώρας της και να τις παραβεί; Εδώ βρισκόμαστε προ ενός απαράδεκτου τεχνάσματος, αφού βάσει μιας διεθνούς σύμβασης η κυβέρνηση μιας χώρας θα οδηγείται σε παράβαση του συντάγματός της.

Αυτά και άλλα θέματα κάνουν φανερό ότι η Σύμβαση αυτή εναντίον της «τρομοκρατίας» στην πραγματικότητα κυριολεκτικά μάς τρομάζει και ανοίγει την πόρτα για να κατρακυλήσουμε πίσω σε ιστορικά σκοτεινές καταστάσεις, που στην Ευρώπη νομίζαμε πως τις έχουμε οριστικά υπερνικήσει».


Eurokinissi


Απειλείται ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή

Το όπως πάντα πολυδάπανο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη αποφάσισε και τυπικά την παραδοχή των σχεδίων των δύο συμφωνιών μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ «Σχετικά με την Εκδοση» και «Σχετικά με την Αμοιβαία Δικαστική Συνδρομή».

Μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις ανάμεσα στις κυβερνητικές εξουσίες των δύο «συμβαλλομένων μερών», τα κείμενα διαμορφώθηκαν και εγκρίθηκαν εισηγητικά από το Συμβούλιο των υπουργών Δικαιοσύνης των χωρών της ΕΕ, που συνήλθε στο Λουξεμβούργο στις 6/6 υπό την προεδρία του Ελληνα υπουργού Φ. Πετσάλνικου.

Οι συμφωνίες θα υπογραφούν τελικά στις 25/6 στην Ουάσιγκτον, στη σκιά της Συνάντησης Κορυφής Σημίτη - Μπους, δηλαδή της ΕΕ και των ΗΠΑ. Απλή ανάγνωση των κειμένων των συμφωνιών δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι συντελείται βαρύ έγκλημα σε βάρος των λαών της Ευρώπης, καθώς διαπιστώνεται ότι και τα τελευταία ίχνη πολιτικών - δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων και δυνατοτήτων έκφρασης και υπεράσπισής τους, η ΕΕ τα παραδίδει παγερά και στο Μινώταυρο της εξουσίας των ΗΠΑ.

Ο Ελληνας υπουργός Δικαιοσύνης τις τελευταίες βδομάδες επιχειρεί να αποκρούσει την έντονη κριτική ως και την πλήρη αποδοκιμασία που συνάντησαν στη χώρα μας οι συμφωνίες, από όλα τα κόμματα πλην της ταυτισμένης με αυτές τις εξελίξεις ΝΔ, από πολιτικούς αρθρογράφους, από πολιτικές και επιστημονικές οργανώσεις και σωματεία και από εξέχοντες δημοκράτες νομομαθείς. Είναι εξοργιστικά προκλητική η χρησιμοποίηση του παραπλανητικού λόγου και μιας εν γνώσει πονηρής νομικής και πολιτικής συλλογιστικής από τον εξίσου συνυπεύθυνο με τους ομολόγους του της ΕΕ υπουργό, για να «περάσει» στη συνείδηση του κόσμου, και να εμποδίσει τις αντιδράσεις, ένα σε βάρος του ελληνικού λαού έγκλημα τέτοιου μεγέθους.

Ελάχιστα δείγματα από το περιεχόμενο της συμφωνίας για την έκδοση (μ' αυτή θα ασχοληθούμε), όσα μπορούν να χωρέσουν στο πλαίσιο ενός σύντομου άρθρου, είναι η πιο καλή επιβεβαίωση των αρνητικών εκτιμήσεων που προαναφέρονται.

Η συμφωνία αυτή περιέχει πολλές προμελετημένες ασάφειες, ώστε να εφαρμόζεται στην κάθε περίπτωση σύμφωνα με τις αξιώσεις και την καταπίεση των ισχυρών ιμπεριαλιστών.

1. Ενα πρόσωπο που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα ποινική δίωξη εναντίον του ή που καταδικάστηκε και εκτίει την ποινή του, μπορεί η Ελλάδα να το παραδώσει στις ΗΠΑ προσωρινά «αν εγκριθεί αίτηση έκδοσής του». Αυτό το πρόσωπο κρατείται στις ΗΠΑ «εν αναμονή της άσκησης δίωξης». Δηλαδή εκδίδεται προσωρινά ένας που κατά τις αστυνομικές αρχές των ΗΠΑ είναι απλά «ύποπτος», πριν από την άσκηση ποινικής δίωξης από αρμόδια δικαστικά όργανα για να μπορεί να ασκήσει και τα δικονομικά - ατομικά του δικαιώματα. Το πρόσωπο αυτό «επιστρέφεται» αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών στις ΗΠΑ εναντίον του, που καθορίζονται με αμοιβαία συμφωνία των κρατών. Δηλαδή, ποιων «διαδικασιών»; Προανάκρισης, κύριας ανάκρισης, δίκης με εφέσεις και αναιρέσεις, μήπως και έκτισης της ποινής που θα του επιβληθεί στις ΗΠΑ; Στη συμφωνία επίτηδες δεν καθορίζονται σταθερά και υποχρεωτικά κριτήρια για την προστασία του διωκόμενου. Θα ρυθμίζονται ευκαιριακά σε κάθε περίπτωση με διαπραγμάτευση ανάμεσα στις εξουσίες. Τώρα, αν υπολογίσει κανείς ότι με τη συμφωνία δεν αποκλείεται η έκδοση Ελληνα υπηκόου, τις συνθήκες της απέραντης αστυνομοκρατίας στις ΗΠΑ, ότι στη χώρα αυτή δεν απαγορεύονται τα βασανιστήρια κλπ., εύκολα αντιλαμβάνεται τη θανάσιμη απειλή για την ίδια τη ζωή και τα δικαιώματα του κάθε πολίτη (άρθρο 9 της συμφωνίας).

2. Στο ζήτημα της θανατικής ποινής που ισχύει στις ΗΠΑ: Η κάθε χώρα της ΕΕ μπορεί να εγκρίνει την έκδοση, αν οι ΗΠΑ υποσχεθούν ότι δε θα επιβληθεί ή ότι δε θα εκτελεστεί η ποινή του θανάτου. Αν αρνούνται να το υποσχεθούν, τότε η κάθε «Ελλάδα» «μπορεί» να απορρίψει την αίτηση έκδοσης. Και εδώ δε συμφωνείται υποχρεωτικά για τις εξουσίες και για την προστασία των δικαιωμάτων στη ζωή και τη δημοκρατική υπεράσπιση του ανθρώπου ο αποκλεισμός της έκδοσης (άρθρο 13 της συμφωνίας). Αν συνυπολογιστεί και ο κίνδυνος από την εφαρμογή του άρθρου 15 για τις «διαβουλεύσεις», με σκοπό «να αξιοποιηθεί κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερα η παρούσα συμφωνία», καθώς και άλλες συναφείς διατάξεις, ο κίνδυνος της καταστρατήγησης των όρων που δήθεν εμποδίζουν την επιβολή και εκτέλεση της θανατικής ποινής του «τρομοκράτη» που εκδίδεται, και που στο μέλλον μπορεί να είναι τα μέλη της διοίκησης ενός σωματείου, της οργάνωσης για τα δικαιώματα μειονοτήτων κλπ., είναι υπαρκτός και ολοζώντανος.

3. Με το άρθρο 16, παρ. 1 επιτρέπεται η αναδρομική ισχύς της συμφωνίας, δηλαδή η έκδοση προσώπου για αδίκημα που διέπραξε πριν αυτή (η συμφωνία) αρχίσει να ισχύει. Δεδομένου ότι η συμφωνία έχει καθαρά και έντονα ποινικό χαρακτήρα, η ρύθμιση αυτή αποτελεί ιστορικά την πρώτη ανατροπή της μακραίωνης εφαρμογής της αρχής της μη αναδρομικής δύναμης των ποινικών νόμων. Αν αναλογιστεί κανείς τον κίνδυνο γενίκευσης της αρχής αυτής στο ποινικό δίκαιο, με βάση την ασυγκράτητη ροπή του συστήματος στον αυταρχισμό, γίνεται φανερό ότι με τη συμφωνία αυτή κορυφώνονται και οξύνονται οι διαδικασίες για την ανατροπή ολόκληρου του οικοδομήματος των κατακτημένων και καταγραμμένων στα Συντάγματα και τις νομοθεσίες πολιτικών, δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων των λαών, που είναι απαραίτητο για την ειρηνική συμβίωση και τις παραπέρα ουσιαστικές δημοκρατικές κατακτήσεις τους και τυλίγεται γύρω τους το δίχτυ της απόλυτης κοινωνικής και εξουσιαστικής βίας που δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν οι πολιτικοί τους πρόγονοι του προηγούμενου κύματος φασιστικών επιδρομών του ιμπεριαλισμού.

4. Τέλος, να αναφερθεί ότι με άλλες διατάξεις της συμφωνίας μπορούν να συνάπτονται διμερείς συμφωνίες έκδοσης μεταξύ των ΗΠΑ και κάθε κράτους της ΕΕ, επομένως και να καταργούνται οι τυχόν ισχύουσες παλιότερες με νέες, που οι όροι τους να συμπορεύονται με τους όρους αυτής εδώ της γενικής συμφωνίας. Ετσι αποδεικνύεται όχι μόνο εν γνώσει του αβάσιμο, αλλά και ηθικοπολιτικά επίμεμπτο το επιχείρημα του υπουργού ότι η Ελλάδα μπορεί να προστατεύει τους υπηκόους της με τις όποιες ευνοϊκότερες διατάξεις της Συνθήκης έκδοσης Ελλάδας - ΗΠΑ της 6/5/1931 (ν.5554/1931), ειδικότερα, μάλιστα, σχετικά με την έκδοση αδιακρίτως και Ελληνα υπηκόου, απλά ύποπτου, κατά τη γνωστή σερίφικη αστυνομοκρατία των ΗΠΑ (ολοζώντανη η πρόσφατη μεταχείριση του καθηγητή του Πολυτεχνείου Β. Αγγελόπουλου).

Από όλα τα προαναφερόμενα γίνεται φανερό ότι οι συμφωνίες για την έκδοση και τη δικαστική συνεργασία και συνδρομή δε συνάπτονται για να «κυνηγήσουν» οι ΗΠΑ και η ΕΕ το δολοφόνο, το λαθρέμπορο, τον εκβιαστή, τον απατεώνα κλπ. Γι' αυτούς έχουν αναπτύξει υπερεπαρκείς μηχανισμούς αστυνομικής και δικαστικής καταστολής.

Αλλωστε όλα αυτά τα εγκλήματα, όπως και εκείνα της άγριας εκμετάλλευσης της «μαύρης» και της... «άσπρης» κι όλων των αποχρώσεων εργασίας, του ξεπλύματος του «μαύρου χρήματος», του λαθραίου και του «νόμιμου» εμπορίου όπλων, ναρκωτικών, ανθρώπινης σάρκας και δυστυχίας και τα πιο φριχτά εγκλήματα πολέμου, γενοκτονίας, οικολογικών και πολιτισμικών καταστροφών, τα προκαλούν και τα διαπράττουν τα στελέχη τους και οι ίδιοι - όταν από τους θώκους της εξουσίας υπηρετούν αυτά τα ταξικά συμφέροντα - που τόσο κυνικά και αναίσχυντα υποκρίνονται τους προστάτες και όχι βέβαια οι... εργάτες των βιομηχάνων και οι δυστυχισμένοι απολυμένοι, οι άνεργοι και οι πεινασμένοι συνταξιούχοι.

Ακριβώς την κοινωνική αντίδραση και τους κοινωνικούς αγώνες για την αμφισβήτηση και την ανατροπή της εξουσίας τους έχουν σκοπό να προλάβουν και να συντρίψουν και με αυτές τις «συμφωνίες». Που πρέπει να συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο όλων των άλλων μέτρων οικοδόμησης μιας απέραντης κρατικής, διακρατικής και διεθνικής τρομοκρατίας που ασκούν με τις επιδρομές, τα σύγχρονα κρεματόρια, τα «νέα δόγματα» του ΝΑΤΟ, τους «ευρωστρατούς», ευρωαστυνομίες, ευρωεντάλματα κλπ. Ολα αυτά τα στοιχεία επαναφοράς σε μεσαιωνικές περιόδους που αξιώνουν από όλους να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.


Του
Αγγελου ΡΕΜΠΗ*
*Ο Αγγελος Ρεμπής είναι τέως Εφέτης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ