«Ας τιμήσουμε τον Απόστολο Καλδάρα τραγουδώντας τραγούδια του...», είπε ο Γιώργος Νταλάρας και ανέβηκε το Σάββατο στην Κεντρική Σκηνή μετά τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση, δίνοντας το έναυσμα για την εκκίνηση του αφιερώματος στον μεγάλο λαϊκό συνθέτη Απόστολο Καλδάρα, τον δημιουργό με την «αστραφτερή, κρυστάλλινη, καθαρή συνείδηση», με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επέτειο γέννησής του.

«Τιμάμε τον Απόστολο Καλδάρα, που ήταν μια πατρική φιγούρα για μένα», πρόσθεσε ο Γ. Νταλάρας. Αλλωστε ο Καλδάρας ήταν ένας από τους συνθέτες που «προίκισαν» από την αρχή της διαδρομής του, από το 1969, τον Γ. Νταλάρα με ένα αξιοζήλευτο ρεπερτόριο.

Η συναυλία ξεκίνησε με δύο εμβληματικούς δίσκους στην πορεία τόσο του Απ. Καλδάρα όσο και του Γ. Νταλάρα: Τον «Βυζαντινό Εσπερινό», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, και τη «Μικρά Ασία» σε στίχους Πυθαγόρα.

Το αφιέρωμα συνεχίστηκε διατρέχοντας το έργο του μέσα από τραγούδια - σταθμούς, καθώς ο Καλδάρας έδωσε δυναμικό «παρών» σε όλες τις φάσεις του λαϊκού μας τραγουδιού, με ορισμένα από τα ομορφότερα και χαρακτηριστικότερα έργα της κάθε περιόδου.

Αλλωστε το έργο του Καλδάρα, που τραγούδησε τους καημούς και τους πόθους του λαού μας, χαρακτηρίζεται από μοναδική ευαισθησία και ήθος, γι' αυτό είναι και διαχρονικό. Ετσι, κάποια από τα πιο αγαπημένα και χιλιοτραγουδισμένα τραγούδια βρέθηκαν στα χείλη όλων όσοι παρακολουθούσαν το αφιέρωμα και είχαν κατακλύσει την Κεντρική Σκηνή. «Ονειρο απατηλό», «Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ», «Αλλοτινές μου εποχές», «Οποια και να 'σαι», «Ας πάνε στην ευχή τα παλιά», «Καλή τύχη όπου κι αν πας», «Γυάλινος κόσμος» και τόσα άλλα, που μαζί με τον Γ. Νταλάρα ερμήνευσαν η Ασπασία Στρατηγού και ο Κώστας Τριανταφυλίδης, ενώ συμμετείχε και η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου, στο πρόγραμμα που διηύθυνε ο Ανδρέας Κατσιγιάννης.

Ο Γ. Νταλάρας από σκηνής αναφέρθηκε και στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, σημειώνοντας ότι «λέει σωστά πράγματα, που άλλοι δεν θέλουν ούτε να τ' ακούσουν, γιατί ακριβώς λέει αλήθειες», ενώ στάθηκε και στη μεγάλη αγάπη που τρέφει ο Δ. Κουτσούμπας για τη μουσική και τον πολιτισμό γενικότερα. Δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχει δει να γλεντά τραγουδώντας τραγούδια όλων των μεγάλων συνθετών μας...

Την Παρασκευή και το Σάββατο ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας συναντήθηκε στον χώρο του Φεστιβάλ και είχε εγκάρδιες συζητήσεις με ανθρώπους της Τέχνης: Με τον Γιώργο Νταλάρα, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Κώστα Τριανταφυλλίδη, τον Θωμά Μπακαλάκο, τον Οδυσσέα Ιωάννου, τον Γιώργο Παντελιά, την Ασπασία Στρατηγού, τον Λευτέρη Χαρωνίτη, τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Στέλιο Ρόκκο, τον Διονύση Τσακνή, την Ρίτα Αντωνοπούλου, τον Κώστα Θωμαΐδη, τον Μάκη Σεβίλογλου και τον Χριστόφορο Ζαραλίκο. Ακόμα, συναντήθηκε με δισέγγονο του Απ. Καλδάρα.

Επίσης, ο Δ. Κουτσούμπας συναντήθηκε με τον πρέσβη της Κούβας Αραμίς Φουέντε Ερνάντες και τον επιτετραμμένο της πρεσβείας της Παλαιστίνης Γιούσεφ Ντορχόμ.

Ο Σταύρος Κιβωτίδης πρόσφερε στον Δ. Κουτσούμπα μια συλλεκτική έκδοση για τα μπαλέτα Μπολσόι.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συναντήθηκε ακόμα με τον Μακρονησιώτη Λάζαρο Κυρίτση.

Τέλος, επισκέφτηκε το περίπτερο του Συλλόγου «Εμείς που σπουδάσαμε στον σοσιαλισμό», αλλά και το περίπτερο της ΚΟ Αττικής του Κόμματος, όπου οι σύντροφοι του χάρισαν παλιές αφίσες και υλικά.

Μια αλλιώτικη συνέντευξη οργανώθηκε το Σάββατο το απόγευμα στον χώρο του «κόκκινου Αερόστατου».

Οι μικροί του φίλοι συζήτησαν με καλλιτέχνες που έχουν εμπνευστεί από τον Νίκο Μπελογιάννη: Το συγκρότημα «Κοινοί Θνητοί» και τον σκιτσογράφο Πάνο Ζάχαρη.

Με αυθόρμητες ερωτήσεις, η προσοχή στράφηκε σε «δύσκολα» θέματα: «Τι είναι τελικά ήρωας;». Με απλές απαντήσεις, φωτίστηκαν χρήσιμες αλήθειες: «Εγώ νομίζω ότι οι ήρωες γίνονται, δεν γεννιούνται (...) Η ζωή είναι αρκετά μεγάλη, ώστε να κάνει κανείς πολλά πράγματα σωστά και αυτή να γίνει καλύτερη...».

Οπως ανέφερε ο Π. Ζάχαρης, «οι ήρωες μπορεί να φορούν και ένα απλό σακάκι ή τη φόρμα της δουλειάς ή ένα γαρίφαλο στο πέτο (...) Ο Ν. Μπελογιάννης ήταν ήρωας γιατί έκανε αυτό που έπρεπε τη στιγμή που έπρεπε».

Ενώ ο Αντώνης και ο Τάσος Μεϊμάρης από τους «Κοινούς Θνητούς» θύμισαν στίχους από ένα τραγούδι τους για τον μεγάλο αγωνιστή: Μιλάει γι' «αυτούς που αλήθεια γεννηθήκαν πριν πεθάνουν», γι' αυτούς που αφιέρωσαν όλη τη ζωή τους στα πιο όμορφα ιδανικά εξαντλώντας έτσι την ομορφιά και την αξία της.

Στο τέλος, όλοι μαζί τραγούδησαν στίχους των «Κοινών Θνητών»: «Είμαι απ' τα παιδιά που δεν κάθονται καλά / Την έχω καταλάβει από μικρός τη ζαβολιά / Δεν κάνω τσιμουδιά, όσο πέφτουνε κορμιά».

Η συνέντευξη «άγγιξε» όμως κι άλλα «δύσκολα» θέματα. Οπως την ανάγκη να βρουν βήμα έκφρασης και δημιουργίας όλοι οι καλλιτέχνες που νιώθουν κομμάτι του λαού, θέλουν να γίνουν «όπλο» της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων. Ρώτησε ένας 12χρονος: «Γιατί διαλέξατε αυτό το όνομα για το συγκρότημα;». Και πήρε την εξής απάντηση: «Για να προβάλλουμε ότι όλοι (οι άνθρωποι) είμαστε ίδιοι, έχουμε τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια προβλήματα. Δεν (πρέπει να) υπάρχει διαχωρισμός των καλλιτεχνών επειδή ανεβαίνουν σε μια σκηνή...».