«Είναι αντικειμενικά σημαντικό για τα λαϊκά στρώματα, για το εργατικό κίνημα, απέναντι στην εξαγορά, τη διαχείριση και τις επιταγές του ιμπεριαλισμού, στις εκλογές να ενισχυθεί το ΚΚΕ» σημειώνει σε ανακοίνωσή της η «Αριστερή Συσπείρωση». Πρόκειται για οργάνωση που δημιουργήθηκε - όπως αναφέρει η ίδια - «μετά τη μαζική αποχώρηση της πλειοψηφίας μελών της ΑΡΑΣ», ενώ μέχρι πρόσφατα συμμετείχε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα από την ανακοίνωση.

Την ώρα που πλειστηριάζεται η πρώτη κατοικία, τα νοικοκυριά της Ευρώπης περνάνε τη μεγαλύτερη κρίση ενεργειακής φτώχειας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το κόστος διατροφής έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, που οι ίδιες οι έρευνές τους δείχνουν περιορισμό στην αγορά ακόμα και του ψωμιού και των μακαρονιών στην Ελλάδα, οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 μαζί με τα κόμματα της ακροδεξιάς δεν ψελλίζουν λέξη για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως αναγκαίο βήμα για την ειρήνη στον κόσμο. Από τη ΝΔ του «ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΕ» έως τον Βαρουφάκη του «δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να φύγουμε από την ΕΕ, ποτέ» (...)

Για τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις δεν αποτελεί επομένως διακύβευμα το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών, δεδομένου ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει, ανεξάρτητα από το πολιτικό της κέντρο (ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ), θα συστρατευθεί με τα δολοφονικά σχέδια και τις πολεμικές επιδιώξεις του κυρίαρχου ιμπεριαλισμού. Δεν αποτελεί διακύβευμα ούτε ως προς τον καθορισμό της εσωτερικής πολιτικής ατζέντας και τη συνέχεια της αστικής στρατηγικής, δεδομένου ότι ο δικομματισμός που έχει διαμορφωθεί θα εφαρμόσει ένα παραπλήσιο μείγμα πολιτικής (...)

Αυτό που ουσιαστικά διακυβεύεται για την επόμενη ημέρα είναι η συνέχεια της ίδιας της αριστεράς, αλλά και η πιθανότητα ενίσχυσης του ρεύματος του κοινοβουλευτισμού, του κυβερνητισμού, της ανάθεσης και των διαχειριστικών λογικών.

Το ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη ρήξη δεν έχει καμία σχέση με την αριστερά, υπό οποιαδήποτε μορφή και παράδοσή της. Αποτελεί ένα μεταμοντέρνο πολιτικό αφήγημα - κεϊνσιανής έμπνευσης σύμφωνα με τους ίδιους, διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, με στοιχεία προστασίας κάποιων δημοκρατικών κατακτήσεων(...)

Η επιλογή της ΛΑΕ να προσχωρήσει ηγεμονευόμενη στα ψηφοδέλτια του ΜέΡΑ25 αποτελεί μία κίνηση που έχει ως βασικό κριτήριο τη δυνατότητα ή πιθανότητα κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και το αναζητεί με συνέπεια και απαραίτητη ευελιξία από την ίδρυσή της. Η συνεχής και ρητορική επίκληση της ρήξης επιχειρεί να καμουφλάρει τον δομικά μεταρρυθμιστικό και διαχειριστικό χαρακτήρα ενός πολιτικού προγράμματος λίγο πιο προοδευτικού από εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ 2012-2015.

Από την άλλη είναι ταυτόσημη με τη «σκληρή διαπραγμάτευση» του 2015, που κατέληξε στο τελευταίο μνημόνιο, μαζί με διευκολύνσεις στον ιμπεριαλισμό όπως εκφράστηκε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ετσι, η «πρώτη φορά Αριστερά» μετατρέπεται σε «πρώτη φορά Ρήξη», πιάνοντας το νήμα εκεί όπου το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τη «μνημονιακή πανωλεθρία», με περίπου προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα ξανά.

Αυτό δεν δημιουργεί καμία ασυνέχεια στην πολιτική διαδρομή όσων συμμετέχουν στο ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη ρήξη, καθώς πολιτική τους μήτρα αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη διάσπαση του οποίου προέκυψαν το ΜέΡΑ25, η ΛΑΕ και η Πλεύση Ελευθερίας. Αποτελεί όμως χωρίς έκπληξη αναγκαία στάση, τυχοδιωκτική κατά την εκτίμησή μας, προετοιμάζοντας το επόμενο βήμα, για τις πολιτικές τάσεις που προέρχονται από τον χώρο της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς.

Αποτελεί προδιαγεγραμμένη κατάληξη μίας μακράς διαδικασίας, που έκανε τα πρώτα της βήματα την περίοδο αναμονής της κυβερνητικής εναλλαγής το 2012 και ξεβράστηκε στη συγκρότηση του «ενδιάμεσου χώρου», στο πρώτο τσαλαβούτημα στα θολά νερά του κοινοβουλευτισμού, τον Αύγουστο του 2015 και η οποία ενίσχυσε και τροφοδοτήθηκε από την υποχώρηση και διάλυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (...)

Επιδιώκουμε στην επικείμενη πολιτική μάχη των εκλογών την ενίσχυση δυνάμεων που παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό, με απεύθυνση σε εργατολαϊκά στρώματα, που προωθούν τη δράση μέσα στο εργατικό κίνημα και παλεύουν για την ενίσχυσή του, που δεν ξεπουλάνε την ιστορία του εργατικού κινήματος και των λαϊκών αγώνων στην Ελλάδα για να δικαιολογήσουν την ήττα τους και δύο καρέκλες στη Βουλή.

Για αυτόν τον λόγο, είναι αντικειμενικά σημαντικό για τα λαϊκά στρώματα, για το εργατικό κίνημα, απέναντι στην εξαγορά, τη διαχείριση και τις επιταγές του ιμπεριαλισμού, στις εκλογές να ενισχυθεί το ΚΚΕ.

Eurokinissi

Μετά έρχεται η σειρά των γνωστών παπαγάλων: Παίρνουν την «πάσα», τον βαφτίζουν «επικίνδυνα αντισυστημικό», κι έτσι μ' έναν σμπάρο, όλοι τους μαζί πετυχαίνουν ...κάμποσα τρυγόνια:

Και την έννοια της πραγματικής ρήξης χτυπάνε αλύπητα, και ένα κόμμα βαθιά συστημικό, που υπερασπίζεται τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου (π,χ. την «πράσινη ανάπτυξη»), το προμοτάρουν σαν το αντίθετό του. Και καλλιεργούν την αγωνία για το «πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος», και επιχειρούν να σπείρουν σύγχυση στον λαό σχετικά με το τι πραγματικά διακυβεύεται στις εκλογές.

Για το πόσο ...ρηξικέλευθη είναι η παραπάνω πρόταση, για την οποία έγινε τόση βαβούρα, χαρακτηριστικά είναι τα όσα λέει ο Δ. Στρατούλης, πρωτοκλασάτο στέλεχος της ΛΑΕ, που συνεργάζεται με το ΜέΡΑ25, και που μαζί με τον Γ. Βαρουφάκη μοιράζονταν τα υπουργικά έδρανα με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ το 2015. Ο ίδιος συστήνει: «να το απομυθοποιήσουμε (το "σχέδιο Δήμητρα")»: «Είναι ένα απλό σύστημα δωρεάν ψηφιακών συναλλαγών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση που υπάρχει τραπεζική κρίση (...) Είναι μια εφαρμογή στο taxisnet που διευκολύνει και την κοινωνία και την οικονομία».

Δηλαδή, ο σαματάς εδώ και πέντε μέρες γίνεται για το καπέλο με το οποίο οι τραπεζικοί όμιλοι χαρατσώνουν τα εκατομμύρια συναλλαγών και πληρωμών.

Κατά τ' άλλα, «δυνατό χαρτί» του σχεδίου του Βαρουφάκη είναι το ότι θα «ενισχύσει την εγχώρια παραγωγή», «θα συμπιέσει το εμπορικό έλλειμμα», «θα ανασάνει το κράτος».

«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει πιλοτικό πρόγραμμα για ψηφιακό ευρώ που θα παρακάμπτει τους τραπεζίτες. Κάποια στιγμή θα γίνει, γιατί δεν θα μπορεί η ΕΚΤ να ανταγωνιστεί την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας», είναι άλλο ένα επιχείρημα που διατύπωσε ο Γ. Βαρουφάκης για το «ριζοσπαστικό» του σχέδιο, που ...αντιγράφει μέχρι και η ΕΚΤ.

Τι σόι «ριζοσπαστικές προτάσεις» είναι αυτές που θέλουν να πείσουν ότι υπάρχει δυνατότητα να λειτουργούν το κράτος, οι τράπεζές του, η ίδια η ΕΕ και το βάρβαρο αυτό σύστημα για το καλό του λαού; Πόσο «επικίνδυνες» είναι για το κατεστημένο κάτι τέτοιες προτάσεις και «σχέδια» για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος από «καταρρεύσεις» και «οικονομικές επιθέσεις»;

Πραγματική ρήξη είναι αυτή που λέει και μάχεται το ΚΚΕ: Απέναντι στην ΕΕ, απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του, στο πλάι του λαού και του αγώνα του για το σήμερα και το αύριό του, τις σύγχρονες ανάγκες του.