Στο ΔΣ η δημοτική αρχή εισηγήθηκε και αποφάσισε διατήρηση δημοτικών τελών και φόρων στα επίπεδα του 2013 για καταστήματα, και μείωση μόλις 3 λεπτών του ευρώ ανά τμ για τα σπίτια. Δηλαδή, από 1,65 ευρώ/τμ σε 1,62 ευρώ/τμ, όπερ σημαίνει «μείωση» 2 ευρώ το χρόνο για ένα σπίτι 70 τμ! Μάλιστα, η δημοτική αρχή υπολογίζει ότι η χασούρα της ανέρχεται έτσι σε 1.018.520 ευρώ. Την ίδια ώρα η μισθοδοσία που καταβάλλει ο δήμος μειώνεται λόγω των εφαρμοσθέντων αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων από 73,4 εκατ. ευρώ το 2013 στα 59,7 εκατ. το 2014, μείωση 14 εκατ. μέσα σε ένα χρόνο, άρα υπάρχει στο δήμο περιθώριο για ουσιαστικές ελαφρύνσεις στα λαϊκά νοικοκυριά και μικρομάγαζα.

Σημειώνοντας τα παραπάνω, ο Νίκος Σοφιανός επεσήμανε και τα εξής: Στην Αθήνα πλέον ζει φτωχόκοσμος που φτάνοντας στο 2013 έχει χάσει συντριπτικά μεγάλο κομμάτι του εισοδήματός του. Η δημοτική αρχή εμφανίζεται να διατηρεί σταθερά τα δημοτικά τέλη για 4^η χρονιά όχι από κοινωνική ευαισθησία, αλλά επειδή δεν μπορεί λόγω κρίσης να εισπράξει παραπάνω. Αλλωστε, ο ίδιος ο δήμαρχος επιμένει με δημόσιες παρεμβάσεις του στον «απογαλακτισμό» της Τοπικής Διοίκησης από την κρατική χρηματοδότηση, άρα να βασίζεται σε φόρους, τέλη, πρόστιμα, σαν αυτά που επιβάλλει και με τα οποία εξοντώνει καθημερινά μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους. Διόλου τυχαία η χρέωση ως τέλη με 6,5 ευρώ/τμ για επαγγελματικούς χώρους (ενιαίο για όλη την Αθήνα, δηλαδή ίσο για ένα ψιλικατζίδικο στα Πατήσια κι ένα κατάστημα στο Κολωνάκι) είναι το δεύτερο ακριβότερο στην Αττική, χρειάζεται να μειωθεί άμεσα και σημαντικά.

Παραπέρα ο Νίκος Σοφιανός στηλίτευσε και την υποκρισία της δημοτικής αρχής η οποία τάχα απαλλάσσει από τέλη «ευπαθείς ομάδες», την ώρα που με τα κριτήρια που βάζει απαλλάσσει όλα κι όλα 1.200 «ρολόγια» της ΔΕΗ σε σύνολο 550.000 σε όλη την Αθήνα. Χαρακτηριστικό και το γεγονός ότι επί συνόλου 3.286 δρόμων και πλατειών, τα τέλη τραπεζοκαθισμάτων μειώνονται σε μόλις 74 σημεία. Ζήτησε απαλλαγή από τα τέλη για άνεργους, ανάπηρους με ποσοστό αναπηρίας 67%, μείωση 50% στα τέλη τραπεζοκαθισμάτων, έκανε κι άλλες συγκεκριμένες προτάσεις μείωσης σε μια σειρά κατηγορίες με αντίστοιχες αυξήσεις στα τέλη που πληρώνουν τράπεζες, αλυσίδες, μεγάλες επιχειρήσεις κ.ά.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ ο Ν. Σοφιανός έθεσε και το θέμα της βιομηχανίας δικών που ξεκίνησαν, κατόπιν κυβερνητικής απόφασης, ενάντια στους συμβασιούχους (και) του Δήμου Αθηναίων που έχουν διατηρηθεί μέχρι τώρα στη θέση τους με ασφαλιστικά μέτρα. Δικών που τους πετούν εκτός δουλειάς μετά από χρόνια σκληρής εργασίας. Απαίτησε η δημοτική αρχή έστω τώρα, και παρά τις προηγούμενες τοποθετήσεις της ενάντια στους συμβασιούχους, να τους παρασταθεί στα δικαστήρια όπου διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Τέλος, ξαναέθιξε την εγκατάλειψη και υπολειτουργία των δημοτικών ιατρείων, προσκομίζοντας στο ΔΣ και 400 υπογραφές κατοίκων από Παγκράτι και Ν. Κόσμο, διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι τα δημοτικά ιατρεία του 2^ου Δημοτικού Διαμερίσματος παραμένουν δίχως προσωπικό και μηχανήματα. Κάλεσε το δήμο να στηρίξει με μέσα και κονδύλια την κρίσιμη αυτή υποδομή. Κονδύλια και μέσα που, όπως είπε, υπάρχουν και για παράδειγμα ανάφερε ότι δίνονται από την κεντρική διοίκηση σε διάφορες ΜΚΟ μαζί με υποδομές του δήμου για να κάνουν το ...κομμάτι τους.

Παράσταση που ανεβάζουν χρόνια οι εργοδότες στο λιμάνι, και τη μετέφερε και στη μικρή οθόνη ο σκηνοθέτης των μεγαλύτερων ταινιών τρόμου, η Χρυσή Αυγή. Το εμετικό «ρεπορτάζ» (σε πολλά εισαγωγικά η λέξη ρεπορτάζ) του Τάσου Τέλογλου ήταν ένα ακόμα λιθαράκι, σε μια σειρά κατευθυνόμενων προπαγανδιστικών χτυπημάτων από την εργοδοσία.

Δεν ήταν λίγες οι φορές στο παρελθόν, που ανυπόγραφα άρθρα στην «Καθημερινή» ή στο «Βήμα», ακόμα στην «Ελευθεροτυπία» ή στην «Αυγή», αποτελούσαν παιχνίδι «βρες τις διαφορές» για τους εργάτες στη Ζώνη του Περάματος. Βρες τις διαφορές, ανάμεσα στα άρθρα εκείνα και στις ανακοινώσεις ή τα δελτία Τύπου της ένωσης εργοδοτών του ΒΙΠΑΣ (Βιομηχανικού Πάρκου Σχιστού) ή της ένωσης εργοδοτών της Ζώνης. Συνήθως οι διαφορές ήταν ανύπαρκτες, και αν υπήρχαν 2-3, αναλωνόντουσαν σε επίπεδο συντακτικού ή γραμματικού τύπου.

Μην τους πιστεύετε.

- Οι ίδιοι εργοδότες που καμώνονται ότι είναι «θύματα προπηλακισμών και τραμπουκισμών» είναι αυτοί που έχουν παραδεχτεί σε δικαστήριο ότι «ναι, τους είδα στην πύλη που είχαν συγκέντρωση, και ανέπτυξα ταχύτητα με το αυτοκίνητό μου για να τους πατήσω», με το δικαιολογητικό ότι «με εμπόδιζαν να φτάσω στην επιχείρησή μου, και εμένα η επιχείρησή μου είναι το σπίτι μου»!!!

- Οι ίδιοι εργοδότες είναι που έχουν απειλήσει με όλα τα μέσα τους συνδικαλιστές, γιατί διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα των συναδέλφων τους!

- Οι ίδιοι εργοδότες είναι που λειτουργούσαν ιδιόκτητες ναυπηγικές μονάδες στη Ρουμανία, και ταυτόχρονα κατηγορούσαν τα σωματεία της Ζώνης γιατί «με τις απεργίες τους» δεν ερχόντουσαν καράβια στο Πέραμα!

- Οι ίδιοι εργοδότες είναι που κάνανε τις συναντήσεις με την ηγεσία της δολοφονικής Χρυσής Αυγής, για να μεθοδεύσουν την επίθεση κατά των πρωτοπόρων συνδικαλιστών και των σωματείων τους!

Κύριοι του STAR, και του κάθε STAR, η κατσίκα δεν μασάει ταραμά. Οσο υπήρχε ταραμάς, μασούσε, αλλά στο βάθεμα αυτής της κρίσης, πλέον δεν υπάρχει ούτε ταραμάς.

Η μόνη λύση, είτε το θέλετε, και κυρίως είτε δεν το θέλετε, είναι η οργανωμένη πάλη. Η ενίσχυση της μαζικότητας των ταξικών συνδικάτων και η πάλη ενάντια σε αυτές τις πολιτικές που χαντακώνουν τους εργαζόμενους για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

ΥΓ: Προς τον «κύριο» Τάσο Τέλογλου: Συκοφαντείτε που συκοφαντείτε επαγγελματικά, τουλάχιστον μάθετε ΕΣΤΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ του συνδικάτου το οποίο σας υπέδειξαν να συκοφαντήσετε.

(Σχόλιο του Πέτρου Πουντίδη -τοτέμ- στο πόρταλ 902.gr)