Σε απεργία πείνας στις φυλακές Διαβατών της Θεσσαλονίκης όπου κρατείται, προχώρησε από τις 26 Αυγούστου η Τουρκάλα συνδικαλίστρια Gulaferit Unsal, ζητώντας να μην εκδοθεί στη Γερμανία, να αφεθεί ελεύθερη και να της δοθεί πολιτικό άσυλο.

Θυμίζουμε ότι στις 9 Αυγούστου, το Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης αποφάσισε την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε από τις γερμανικές δικαστικές αρχές σε βάρος της και αποφάσισε την απέλασή της στη Γερμανία. Κατηγορείται για συμμετοχή στην οργάνωση DHKP-C, που έχει χαρακτηριστεί ως «τρομοκρατική» από την Τουρκία. Οι πράξεις που της αποδίδονται αφορούν τη συλλογή χρημάτων, κατά την τελευταία 8ετία, για την ενίσχυση της οργάνωσης. Κατά την απολογία της στο συμβούλιο, η 42χρονη αρνήθηκε τις κατηγορίες, τονίζοντας ότι διώκεται στην πατρίδα της εξαιτίας της συνδικαλιστικής και κοινωνικής της δράσης. Η 42χρονη Gulaferit Unsal έχει καταθέσει προσφυγή στον Αρειο Πάγο, η οποία θα συζητηθεί στις 16 Σεπτέμβρη.

Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του συνδικάτου BEMSEN στην Αγκυρα ( Συνδικάτο δημοσίων υπαλλήλων), του οποίου διατέλεσε και πρόεδρος. Εργάστηκε από το 1992 στο Δημαρχείο της Αγκυρας ως πολεοδόμος. Για πολλά χρόνια μετείχε στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων. Φυλακίστηκε μαζί με τον σύζυγό της από το Σεπτέμβρη του 1995 μέχρι το Γενάρη του 1997. Το 1996, στη φυλακή της Αγκυρας, συμμετείχε στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Μετά την αποφυλάκισή της συμμετείχε και πάλι στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων.

Το Σεπτέμβρη του 1999 πήγε στη Γερμανία και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Στις 22 Μάρτη του 2001 απέσυρε την αίτησή της και γύρισε στην Τουρκία όπου και συνέχισε τον αγώνα της. Ο σύζυγός της φυλακίστηκε από το 2000 έως το 2008, ενώ οδηγήθηκε και πάλι στη φυλακή το Δεκέμβρη του 2010. Ηταν δημοσιογράφος. Μετά τη φυλάκιση του συζύγου της, οι πιέσεις εις βάρος της αυξήθηκαν και γι' αυτό αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα και να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Συνελήφθη στις 7 Ιούλη του 2011 στη Θεσσαλονίκη. Στο Αστυνομικό Τμήμα ενημερώθηκε ότι η Γερμανία έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης εις βάρος της.

Eurokinissi

Η υπολειτουργία ουσιαστικά της Καθαριότητας είναι αποτέλεσμα της απόλυσης πρόσφατα 250 συμβασιούχων του δήμου, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δούλευαν στην εν λόγω Διεύθυνση με σύμβαση έργου (μπλοκάκι) από το 2004. Η απόλυσή τους σχετίζεται άμεσα με την προώθηση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης, όπως αυτή υλοποιείται και μέσα απ' τον «Καλλικράτη». Στις προαναφερόμενες απολύσεις προστίθενται και 290 διοικητικών υπαλλήλων τον Ιούνη. Οι υπηρεσίες όπου δούλευαν σήμερα επίσης υπολειτουργούν ή δε λειτουργούν καθόλου, όπως π.χ. το ΚΕΠ Αλλοδαπών και η «γραμμή του δημότη». Τέλη Σεπτέμβρη λήγει και η σύμβαση άλλων 300 εργαζομένων του δήμου, οι οποίοι εργάζονται κυρίως στις υπηρεσίες Καθαριότητας και Πρασίνου. Ορατός ο κίνδυνος οσονούπω τόνοι σκουπίδια να σωρεύονται στους δρόμους της πόλης, να προπαγανδίζεται κατόπιν η «ανάγκη» εισόδου ιδιώτη εργολάβου στην αποκομιδή ώστε τάχα να σώσει την κατάσταση έναντι φυσικά αδράς αμοιβής.

Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δημιούργησαν και συντήρησαν το αντεργατικό καθεστώς των συμβασιούχων προκειμένου να είναι όμηροί τους, καθώς και των εκάστοτε δημοτικών αρχών που ελέγχουν. Σήμερα οι απολύσεις των συμβασιούχων έρχονται ενταγμένες στο σχέδιο συρρίκνωσης του εναπομείναντος δημόσιου τομέα για τη δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας των μονοπωλίων σε βάρος του λαού και των εργαζομένων στους δήμους. Με πρόσχημα τα χρέη και το δημοσιονομικό έλλειμμα περιστέλλονται κρατικές δαπάνες σε διάφορους τομείς του Δημοσίου προκειμένου να εξασφαλιστεί ζεστό χρήμα για το μεγάλο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, και μέσω των απολύσεων προωθείται παραπέρα επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (π.χ. προσλήψεις διμηνιτών στους παιδικούς σταθμούς ή εργατοτεχνιτών στους δήμους με 5μηνες συμβάσεις - ως μεσάζοντες θα λειτουργούν και ΜΚΟ).

Το ΚΚΕ, οι δημοτικοί του σύμβουλοι στην Αθήνα, το ΠΑΜΕ στάθηκαν και στέκονται στο πλευρό των συμβασιούχων απαιτώντας να μην απολυθεί κανένας. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Καλούν όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, να οργανώσουν άμεσα την πάλη τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά.