Με πομπώδη τρόπο, η κυβέρνηση προβάλλει τις εξαγγελίες για το «Νέο Πρόγραμμα Απόκτησης Ακαδημαϊκής και Διδακτικής Εμπειρίας», με «σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού και των μαθημάτων που θα καλυφθούν». Ο υπουργός Παιδείας, μάλιστα, κάνει λόγο για τριπλασιασμό των αμοιβών σε σχέση με το περσινό πρόγραμμα! Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο υπουργός βάφτισε «αυξήσεις» την πιθανή επέκταση ...των κενών στο εκπαιδευτικό προσωπικό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ενώ διευκρίνισε ότι ο τριπλασιασμός των αμοιβών θα προκύψει από τη δυνατότητα που θα δοθεί στους 1.500 επιστήμονες να αναλαμβάνουν έως τρία μαθήματα σε κάθε ακαδημαϊκό έτος, αντί ενός το εξάμηνο, όπως προέβλεπε το αντίστοιχο περσινό πρόγραμμα. Οπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ουσιαστικά, δεν πρόκειται για τριπλασιασμό αμοιβής, αλλά για (έως και) τριπλάσια μαθήματα, για τα οποία θα αμείβεται ο νέος επιστήμονας! Ποτέ μην αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάει μια ωραία προπαγάνδα, όμως... Ας δούμε, καταρχάς, τι ίσχυε πέρυσι.

Με βάση τις περσινές προκηρύξεις για το «Πρόγραμμα Απόκτησης Ακαδημαϊκής και Διδακτικής Εμπειρίας», που αφορούσαν συνολικά 1.861 νέους επιστήμονες, το αντικείμενο της σύμβασης μεταξύ του ιδρύματος και του διδάκτορα αφορά αποκλειστικά στην αυτοδύναμη διδασκαλία ενός μαθήματος ανά εξάμηνο (έως δύο μαθήματα για όλο το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018), με τον περιορισμό ότι ο συμβαλλόμενος δεν θα μπορούσε να κατέχει θέση σε άλλο ίδρυμα για την ίδια περίοδο. Αρα, ένας διδάκτορας θα μπορούσε να πάρει, στο πλαίσιο του προγράμματος, δυο μαθήματα το έτος. Ουσιαστικά, δηλαδή, με τις νέες εξαγγελίες απλώς προστίθεται ένα. Αν σκεφτεί κανείς, μάλιστα, ότι δεν πήραν όλοι δυο μαθήματα (ένα/εξάμηνο), τότε με τις αναθέσεις τριών μαθημάτων «πακέτο», ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων που θα προκύψουν από το πρόγραμμα ίσως τελικά να μειωθεί κι άλλο (αφού από 1.861 που αφορούσε η περσινή πρόσκληση, οι φετινές εξαγγελίες είναι για 1.500)! Η προκήρυξη αφορούσε συμβάσεις έργου πανεπιστημιακού υποτρόφου με συνολικό κόστος (όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν) του «ωφελούμενου» ανά ακαδημαϊκό εξάμηνο 4.200,00 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών εργαζόμενου, εργοδότη ή τυχόν αναλογούντος ΦΠΑ). Με απλές μαθηματικές πράξεις, προκύπτει ότι αν όντως φέτος τριπλασιαζόταν η αμοιβή, τότε στους δικαιούχους θα αναλογούσε μηνιάτικο μεγαλύτερο από τους καθηγητές πρώτης βαθμίδας, κάτι που προφανώς δεν ισχύει! Επίσης, πέρυσι προβλεπόταν η κάλυψη δαπανών κίνησης - διανυκτέρευσης (έως 400 ευρώ/ακαδημαϊκό εξάμηνο) στην περίπτωση που ο τόπος μόνιμης κατοικίας του δικαιούχου βρίσκεται σε διαφορετικό νομό από το νομό του ιδρύματος. Πρόκειται για αστεία έξοδα κίνησης, αφού, με δεδομένο ότι το διδακτικό εξάμηνο περιλαμβάνει 13 βδομάδες, αναλογούν 30,77 ευρώ ανά βδομάδα, που τις περισσότερες φορές, προφανώς, δεν φτάνουν καν για εισιτήρια - βενζίνες - διόδια. Οπως είναι προφανές, με έως και τριπλάσια μαθήματα, οι ανάγκες μετακίνησης αυξάνονται κατακόρυφα.

Τα παραπάνω αρκούν για να αποκαλύψουν την κοροϊδία. Ομως, δεν εξαντλούν το θέμα. Κι αυτό γιατί ο υπουργός παρέλειψε να διευκρινίσει κάτι: Για ποιο λόγο είναι αυξημένες οι διδακτικές ανάγκες των ιδρυμάτων, που χρειάζεται να καλυφθούν με αυτόν τον τρόπο; Πέρυσι δεν χρειάζονταν αυτά τα επιπλέον μαθήματα; Μήπως του χρόνου δεν θα χρειάζονται, γι' αυτό και οι προκηρύξεις γίνονται για ένα έτος; `Η μήπως τελικά πρόκειται για ακόμα μια επιβεβαίωση ότι στον ενισχυμένο αγοραίο χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προσιδιάζει η περαιτέρω επέκταση της «συμβασιουχοποίησης» των διδασκόντων; Ενα ακόμα ερώτημα που ο υπουργός άφησε αναπάντητο είναι το εξής: Τι θα συμβεί με τις υπόλοιπες θέσεις έκτακτου διδακτικού προσωπικού, που δεν εντάσσονται στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά είναι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα (άλλοι πανεπιστημιακοί υπότροφοι, έκτακτο διδακτικό προσωπικό με το ΠΔ 407/80 κ.ά.); Μήπως ο αριθμός τους συμψηφιστεί με τις προβλέψεις του προγράμματος που εξήγγειλε ο υπουργός; Ισως, μάλιστα, κάτι τέτοιο να «κρύβεται» πίσω από τη χτεσινή ενημέρωση από το υπουργείο, ότι τα κονδύλια για το «Πρόγραμμα Απόκτησης Ακαδημαϊκής και Διδακτικής Εμπειρίας» θα αυξηθούν από τα περσινά 7 σε 24 εκατ. ευρώ (αξίζει, πάντως, εδώ να σημειωθεί ότι ως ημερομηνία λήξης της προθεσμίας επιλεξιμότητας των δαπανών της περσινής πρόσκλησης αναφερόταν η 31/12/2023). Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, τα κενά θα είναι περισσότερα και από φέτος, αφού οι πανεπιστημιακοί υπότροφοι του συγκεκριμένου προγράμματος είναι προφανές ότι δεν θα είναι φωτεινοί παντογνώστες, που θα μπορούν να διδάσκουν τα πάντα, αλλά μόνο τα μαθήματα που είναι σχετικά με την επιστημονική τους ειδίκευση. Πολύ δε περισσότερο που του χρόνου θα προκύψουν ακόμα περισσότερες ανάγκες στα ιδρύματα, λόγω π.χ. της ίδρυσης των διετών προγραμμάτων στο νεοσυσταθέν Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Δεδομένου ότι θα πρέπει να καλυφθούν και αυτές, οι συνολικές ανάγκες αυξάνονται, άρα λογικό είναι να υποθέσει κανείς ότι και τα συνολικά κενά θα αυξηθούν.

Κι αυτό, την ώρα που η κυβέρνηση «πανηγυρίζει» για το γεγονός ότι μετά από πέντε χρόνια μηδενικών διορισμών στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και ενώ τα κενά, οι αποχωρήσεις, οι συνταξιοδοτήσεις διδασκόντων και οι «παγωμένες» προκηρύξεις αθροίζονταν σε χιλιάδες, έδωσε το 2016 μόλις 550 θέσεις, από τις οποίες οι 172 παραμένουν ακόμα αδιάθετες (!), ενώ για το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 έδωσε άλλες 500, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι πλησιάζει το τέλος και του δεύτερου εξαμήνου, παραμένουν αδιάθετες στο σύνολό τους! Είναι φανερό, λοιπόν, ότι κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τις πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα οι νέοι επιστήμονες, στους οποίους πρώτα και κύρια στοχεύουν οι υπουργικές εξαγγελίες, πρέπει να δουν την πραγματικότητα ως έχει. Πάει πολύ να περνάνε για «ιθαγενείς» που θα ξεγελαστούν με χάντρες και καθρεφτάκια τους νέους διδάκτορες, αλλά και τους φοιτητές, τους εργαζόμενους στα ιδρύματα, το διδακτικό προσωπικό, όσους έχουν για χρόνια ζήσει μέσα στα ιδρύματα την εξέλιξη της πορείας των πραγμάτων που διαμόρφωσαν τη σημερινή κατάσταση, με βασικό συντελεστή, τα τελευταία χρόνια, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση του κινήματος για την αντιμετώπιση της κατάστασης με τα κενά, απέναντι στις απατηλές κυβερνητικές εξαγγελίες, είναι μία: Αμεσα, μαζικοί διορισμοί μόνιμου διδακτικού προσωπικού, ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των ιδρυμάτων.