Στον κρίσιμο ρόλο της Ελλάδας στην ενεργειακή στρατηγική των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, υπό το πρίσμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία αλλά και των σχεδιασμών στη Μ. Ανατολή αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζέφρι Πάιατ, από το βήμα του 7ου Southeast Europe Energy Forum, που διοργάνωσαν στη Θεσσαλονίκη το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας, σε συνεργασία με την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Αρχικά ο Τζ. Πάιατ - δείχνοντας και τις πραγματικές «έγνοιες» τους την ώρα που το Ισραήλ μακελεύει τον Παλαιστινιακό λαό - υποστήριξε ότι οι περιφερειακές αγορές Ενέργειας δεν έχουν διαταραχθεί σοβαρά από τις πολεμικές επιχειρήσεις του κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, παρά την αναστολή λειτουργίας της πλατφόρμας της «Chevron» στο πεδίο φυσικού αερίου «Tamar». «Αυτό δεν είχε σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο ακόμα, αλλά παρακολουθούμε αυτά τα πράγματα πολύ στενά», είπε.
Αναφερόμενος στα διάφορα πρότζεκτ ενεργειακών υποδομών που είτε έχουν ολοκληρωθεί είτε σχεδιάζονται στη χώρα, τόνισε ότι αυτά συμβάλλουν στη μεταφορά «καθαρής, ανανεώσιμης Ενέργειας» από τη Μ. Ανατολή και ιδιαίτερα την Ανατολική Μεσόγειο στην ευρωπαϊκή αγορά, όπως και στην ενεργειακή εξασφάλιση της Ουκρανίας, που αποτελεί «στόχο - κλειδί της αμερικανικής διπλωματίας».
Στο σημείο αυτό ο Τζ. Πάιατ έπλεξε για άλλη μια φορά το εγκώμιο της «ηγετικής», όπως τη χαρακτήρισε, στάσης της ελληνικής κυβέρνησης στη στήριξη της κυβέρνησης του Κιέβου. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε ότι ο Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου διαδραμάτισε «απολύτως κρίσιμο ρόλο βοηθώντας την Ευρώπη να ξεπεράσει την προσπάθεια του Πούτιν να χρησιμοποιήσει ως όπλο τους πόρους φυσικού αερίου μετά τον Φεβρουάριο του 2022». Παράλληλα, σημείωσε ότι η ολοκλήρωση του Διασυνδετήριου Αγωγού Φυσικού Αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB) «έχει αλλάξει πραγματικά το παιχνίδι όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια της Νοτιοανατολικής Ευρώπης», καθώς παρείχε Ενέργεια σε Βουλγαρία και Ρουμανία, ενώ πρόσθεσε πως με την ολοκλήρωση του FSRU στην Αλεξανδρούπολη θα ξεκινήσουν και οι παραδόσεις LNG στη Βουλγαρία, στη Β. Μακεδονία, στη Σερβία και την Ελλάδα.
Ο Αμερικανός αξιωματούχος σημείωσε ότι επενδύσεις που αναβάθμισαν την ικανότητα επαναεριοποίησης LNG, όπως η «κρίσιμη» επέκταση του τερματικού στη Ρεβυθούσα, μετέτρεψαν την Ελλάδα σε έναν κρίσιμο κρίκο για τις ΗΠΑ, αφότου 70% της αμερικανικής παραγωγής LNG πέρσι πήγε στην Ευρώπη, παραγωγή η οποία αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 50% μέχρι το τέλος του 2025. «Βλέπουμε την ενεργειακή μας εταιρική σχέση ως μέρος της συνολικής σχέσης μας με την εθνική ασφάλεια, ως μέρος της συμμαχίας μας», τόνισε.
Με το βλέμμα στραμμένο στη «λεία» της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας - και δίνοντας και το διά ταύτα της εμπλοκής της αστικής τάξης στον πόλεμο - ο Τζ. Πάιατ στάθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο που αναμένεται να παίξει η ελληνική αστική τάξη στην πολλά υποσχόμενη ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά το τέλος του πολέμου, ειδικά στον τομέα του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας:
«Μία από τις συνέπειες του πολέμου του Πούτιν είναι ότι το κέντρο βάρους της ευρωπαϊκής οικονομίας και πολιτικής πρόκειται να μετατοπιστεί προς την Ανατολή και τον Νότο (...) Αυτό θα δημιουργήσει μεγάλες ευκαιρίες.
(...) Καθώς κοιτάζουμε τη διαδικασία ανασυγκρότησης της Ουκρανίας και όλη τη δουλειά που πρόκειται να κάνουν οι ΗΠΑ, αυτό που πρόκειται να κάνουμε με την ΕΕ, η Ουκρανία αντιπροσωπεύει μια φανταστική ευκαιρία: Ενα πολύ μεγάλο εργατικό δυναμικό, μια χώρα 40 εκατομμυρίων ανθρώπων, μια πολύ μεγάλη ιστορική βιομηχανική βάση, οπότε ελπίζω ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών, θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία επειδή θα χρειαστούμε περισσότερους μετασχηματιστές, περισσότερα καλώδια, περισσότερους σταθμούς μεταγωγής και καμία χώρα δεν μπορεί να τα παράσχει μόνη της».
Επίσης, σημείωσε ότι η Αλεξανδρούπολη και η Θεσσαλονίκη αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της διαδικασίας ανοικοδόμησης της Ουκρανίας: «Νομίζω ότι καθώς φτάνουμε στη μεταπολεμική εποχή στην Ουκρανία και αρχίζουμε να επικεντρωνόμαστε στην ανοικοδόμηση (...) η Νοτιοανατολική Ευρώπη, η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας θα είναι εξαιρετικά σημαντική, οπότε οι πόροι της Ελλάδας στην Αλεξανδρούπολη και στη Θεσσαλονίκη θα αποτελέσουν βασικό μέρος αυτής της ιστορίας».
Τέλος, ο Τζ. Πάιατ στην παρέμβασή του αναφέρθηκε σύντομα και στην «οικοδόμηση νέων τόξων συνδεσιμότητας και συνεργασίας» που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως η Σύνδεση της Ευρώπης με την Ινδία μέσω Μέσης Ανατολής και Ισραήλ, στην οποία, όπως είπε, το λιμάνι του Πειραιά «αποτελεί έναν φυσικό προορισμό» και η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ως χώρα ναυτιλιακή που συνδέεται επίσης με τη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή, θα «λειτουργήσει ως άγκυρα στη μετατόπιση που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας». «Μετατόπιση» που περνάει μέσα από το μακελειό του Παλαιστινιακού λαού και την παραπέρα κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που πληρώνουν οι λαοί.
Στο ίδιο συνέδριο μίλησε και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζορτζ Τσούνις, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «είναι σημαντικό να προχωρήσουμε προς τις ΑΠΕ όσο το δυνατόν γρηγορότερα», προσθέτοντας την ευχαρίστησή του για τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στην πλήρη απολιγνιτοποίηση μέχρι το 2025, η οποία εκτίμησε πως θα είχε επιτευχθεί αν η Ρωσία δεν είχε εισβάλει στην Ουκρανία.
Ακόμα, είπε ότι η Ελλάδα είναι «πυλώνας σταθερότητας» όχι μόνο από γεωστρατηγική άποψη, αλλά και όσον αφορά το επενδυτικό κλίμα, με βάση και όλα τα αντεργατικά μέτρα και «μεταρρυθμίσεις».
Ενδιαφέρουσα εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση»
Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Αργύρη, ο Λ. Αναστασόπουλος μίλησε για τα οικονομικά και πολιτικά γεγονότα και τις εξελίξεις που με το πέρας των χρόνων οδήγησαν στην εκδήλωση της Γαλλικής Επανάστασης, έτσι όπως αναφέρονται στο βιβλίο, που είχε εκδοθεί αρχικά στην Ουγγαρία, είχε εγκριθεί από την Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ και προοριζόταν για μαθητές.
Αναφέρθηκε στις συνθήκες που οδήγησαν στα γεγονότα της Γαλλικής Επανάστασης, από την έναρξή της το 1789 και την κατάληψη της Βαστίλης μέχρι την περίοδο και την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, ενώ στάθηκε στο πώς και γιατί ο τελευταίος συνδέεται με τις συνολικές εξελίξεις, αλλά και στην επικράτηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Επιπλέον, εξήγησε τις συνεχείς διαμάχες για επιπλέον πολιτικά δικαιώματα στην αστική τάξη με τη συνδρομή των λαϊκών μαζών - ως καθοριστικής δύναμης για να επιβληθεί τελικά η πρώτη - αλλά και την ένοπλη επίθεση εναντίον του λαού, από τα πρώτα χρόνια της αστικής επανάστασης μέχρι το 1848 και τη μεγάλη σφαγή της Παρισινής Κομμούνας το 1871.
Συνεχίζοντας, παρουσίασε αναλυτικά τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που έφερε η Γαλλική Επανάσταση με την κατάληψη της εξουσίας από την αστική τάξη: Από το ημερολόγιο και την αλλαγή μέχρι και των ονομάτων των μηνών, μέχρι τη συνολική δομή του κράτους.
Ως ανερχόμενη δύναμη η αστική τάξη περιοριζόταν στα «στενά πλαίσια» λειτουργίας της φεουδαρχίας, επεσήμανε, ενώ ανέδειξε τον ρόλο μιας σειράς παραγόντων ισχυροποίησης της αστικής τάξης (ανάπτυξη εμπορίου, ναυτιλίας, βιομηχανίας κ.λπ.), καθώς επίσης το γεγονός ότι σήμερα, αντίστοιχα, η εργατική τάξη είναι αυτή που καλείται να ανατρέψει το σάπισμα ουσιαστικά του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και των φαινομένων σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης που δημιουργεί, με ανεργία, φτώχεια, πολέμους όπως αυτός που διεξάγεται στην Παλαιστίνη κ.λπ., καταπιέζοντας την εργατική τάξη και συνολικά την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων.
Καταλήγοντας, τόνισε ότι το πραγματικά προοδευτικό σήμερα δεν είναι άλλο από την ανατροπή της σημερινής εξουσίας της αστικής τάξης, καθώς κανένας αντίπαλος, όσο ισχυρός κι αν μοιάζει, δεν είναι ανίκητος. Οτι απαιτείται να δυναμώσει η αντίληψη αμφισβήτησης της σημερινής πραγματικότητας, βάζοντας στο επίκεντρο τις πραγματικές ανάγκες εργαζομένων και λαού, αναδεικνύοντας την επικαιρότητα του σοσιαλισμού, τη γραμμή του ΚΚΕ, και με την αισιοδοξία ότι όπως η τελική επικράτηση της αστικής τάξης ήρθε παρά τα πισωγυρίσματα που σημειώθηκαν, έτσι και σήμερα η προσωρινή ήττα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες όπου έγινε προσπάθεια οικοδόμησής του δεν έχει σημάνει την τελική πράξη αυτής της διαδικασίας.
Στον χώρο λειτούργησε βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», που τράβηξε το ενδιαφέρον με τις εκδόσεις της. Αντίστοιχες εκδηλώσεις θα γίνουν και το επόμενο διάστημα.
Συγκέντρωση πραγματοποιούν σήμερα Πέμπτη, στις 11 π.μ. στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας (Λεωφόρος Κηφισίας, Μαρούσι) οι εποχικοί πυροσβέστες, ενώ θα ακολουθήσει πορεία διαμαρτυρίας μέχρι το Σύνταγμα, όπου θα γίνει διανυκτέρευση.
Οι εποχικοί πυροσβέστες, «αυτοί με τα μπεζ» όπως γράφουν στην αφίσα τους, διεκδικούν: Δικαίωμα συμμετοχής σε ενδεχόμενη προκήρυξη θέσεων μόνιμου προσωπικού στο Πυροσβεστικό Σώμα, χωρίς ηλικιακό κριτήριο για τους εποχικούς πυροσβέστες. Εκπαίδευση για συνδρομή σε αστικού τύπου συμβάντα. Χορήγηση προβλεπόμενων Μέσων Ατομικής Προστασίας. Ιατρική κάλυψη αντίστοιχη των μονίμων.
«Αντί να ασχολούνται με αυτά που ενδιαφέρουν πραγματικά τους Ελληνες, ασχολούνται με πράγματα που δεν αφορούν κανέναν παρά μόνο τον μικρόκοσμό τους. Δηλαδή σήμερα στην Ελλάδα πόσοι πιστεύετε από τους 100 συμπολίτες μας, άμα τους ρωτήσουμε, ενδιαφέρονται για την Εξεταστική ή την Προκαταρκτική Επιτροπή για τα Τέμπη;». Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον υπουργό Εργασίας, Αδ. Γεωργιάδη, και την έκανε στον «Real FM», απαντώντας σε ερώτηση για την πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής που κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για την τραγωδία των Τεμπών. Δεν του «ξέφυγε» του Γεωργιάδη ούτε ...στραμπούληξε τη γλώσσα του. Η δήλωση αυτή εκφράζει απόλυτα τον ίδιο και την κυβέρνηση, επειδή θα ήθελαν ο κόσμος πραγματικά να μην ενδιαφέρεται για την τραγωδία των Τεμπών, ώστε να παραμείνουν στο σκοτάδι οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες. Τέτοιος είναι ο κυνισμός, η υποκρισία και πολιτική χοντροπετσιά τους απέναντι στον θάνατο 57 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους νέων. Δυστυχώς όμως για τον Γεωργιάδη, το ΚΚΕ είναι εδώ για να διασφαλίσει ότι θα γίνει πράξη το σύνθημα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και των συγγενών των θυμάτων: «Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί!».