ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗ ΨΗΦΟΣ

Η απόλυτη επιβεβαίωση για το διάτρητο της εκλογικής διαδικασίας

Με τον πιο εμφατικό τρόπο επιβεβαιώθηκε ότι η διαδικασία της επιστολικής ψήφου είναι απολύτως διάτρητη. Και δεν χρειάστηκε καν η εκλογική διαδικασία για να καταρρεύσουν σαν χάρτινος πύργος όσα διθυραμβικά περί «ιστορικής μεταρρυθμιστικής δημοκρατικής τομής» ακούγονταν στη Βουλή πριν από μερικές βδομάδες από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, όταν συζητιόταν το σχετικό νομοσχέδιο.

Το γεγονός ότι τα στοιχεία επικοινωνίας εκλογέων του εξωτερικού έγιναν φέιγ βολάν στα χέρια της ΝΔ και πιο συγκεκριμένα της ευρωβουλευτή της, Αννας - Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία τα αξιοποίησε για την προεκλογική της εκστρατεία, είναι μόνο η αρχή, επιβεβαιώνοντας με το «καλημέρα» τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ για το διάτρητο της διαδικασίας, που αφήνει ορθάνοιχτη την πόρτα σε νοθεία και αλλοίωση της ψήφου του λαού.

Με αυτήν την αφορμή επαναφέρουμε ορισμένα από τα βασικά σημεία για την ψήφο των αποδήμων τα οποία ανέδειξε το ΚΚΕ την περίοδο που συζητιόταν στη Βουλή το νομοσχέδιο.

* * *

1. Η χρήση της επιστολικής ψήφου, ειδικά σε συνδυασμό με την άρση, ήδη από τον Ιούλη του 2023, των όποιων προϋποθέσεων υπήρχαν για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους κατοίκων εξωτερικού, διευκολύνει τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας μεγάλης μάζας εκλογέων που θα βρίσκεται εκτός Ελλάδας, χωρίς καμία ουσιαστική σχέση με τη χώρα και χωρίς καμία συνέπεια από την αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, αλλά με κρίσιμη την επιρροή της στην τελική διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος.

2. Η διεθνής πείρα επιβεβαιώνει πόσο διάτρητη είναι η διαδικασία της επιστολικής ψήφου, και για τους εκτός και για τους εντός Ελλάδας εκλογείς. Χαμένοι φάκελοι που ανακαλύφθηκαν μέρες μετά τις εκλογές (ΗΠΑ), παραποίηση ταχυδρομικών εγγράφων και συμπλήρωση ψηφοδελτίων από τρίτους, ή μαζική πλαστογραφία υπογραφών μεταναστών και συμπλήρωση των εκλογικών φακέλων αντί αυτών (Γερμανία), εκατοντάδες ψήφοι με ίδιες υπογραφές και αντικατάσταση ψήφων την ώρα της διαλογής (Ελβετία), ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Και αυτές είναι μόνο οι περιπτώσεις που έγιναν γνωστές.

3. Η ταυτοποίηση του εκλογέα θα γίνεται ...από τον κούριερ της ιδιωτικής εταιρείας που θα παραδίδει τον φάκελο, ο εκλογέας θα περιμένει να δει αν θα του επιστραφεί ο φάκελος για να ξέρει ότι δεν έφτασε ποτέ στην αρμόδια επιτροπή, και με ένα email σε κάθε δήμο την προηγούμενη των εκλογών το υπουργείο Εσωτερικών θα στέλνει κατάλογο εκείνων που δεν ψήφισαν τελικά με επιστολική ψήφο, για να μπορούν να πάνε την επόμενη μέρα να ψηφίσουν στα εκλογικά τμήματα. Και αυτή η δυνατότητα θα υπάρχει μόνο για τους εκλογείς εντός Ελλάδας, γιατί για τους εκτός Ελλάδας προβλέπεται η ψηφοφορία αποκλειστικά με επιστολική ψήφο, οπότε αν προκύψει το οποιοδήποτε τεχνικό ή άλλης φύσεως πρόβλημα, το κράτος τούς λέει ...συγγνώμη χάσατε, θα ψηφίσετε την επόμενη φορά.

4. Με τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου δεν προβλέπεται - ούτε μπορεί να υπάρξει - ασφαλιστική δικλίδα ότι ο εκλογέας μόνος του τοποθετεί το ψηφοδέλτιο μέσα στον φάκελο πριν το στείλει και έτσι παραβιάζεται πλήρως η μυστικότητά της. Η επιστολική ψήφος αφαιρεί και την τελευταία δικλίδα (αυτή της αυτοπρόσωπης παρουσίας και του παραβάν) στην μυστικότητα της ψήφου και διευκολύνει έτσι τους εργοδοτικούς και άλλους μηχανισμούς (πολιτικούς, εγχώριους και ξένους παράγοντες) που προσπαθούν ούτως ή άλλως να κατευθύνουν την ψήφο ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Ας θυμηθούμε το μέγεθος του άθλιου εκβιασμού που υπέστησαν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία όπου το αφεντικό - αλά μπρατσέτα με τον Γεωργιάδη της ΝΔ - τους υπέδειξε φόρα παρτίδα, μπροστά στις κάμερες, πριν τις τελευταίες εκλογές, τι να ψηφίσουν. Και φανταστείτε τώρα πώς θα νιώθει ένας εργαζόμενος όταν θα του υποδείξουν ότι για να έχει τη δουλειά του θα πρέπει να ψηφίσει επιστολικά από τον χώρο δουλειάς...

5. Ο εκλογέας θα υπογράφει και υπεύθυνη δήλωση ότι συμπλήρωσε μόνος του το ψηφοδέλτιο! Και σαν να μην έφταναν αυτά, υποχρεούται μέχρι 20 μέρες πριν τις εκλογές να έχει αποστείλει την ψήφο του, και δεν θα μπορεί να την αλλάξει αν στο μεταξύ, μέχρι τη μέρα των εκλογών, προκύψουν νέα δεδομένα. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Αυστρίας, όπου με την αποκάλυψη του σκανδάλου «Ιμπιζα» λίγο πριν τις εκλογές του 2019, που οδήγησε τον αντικαγκελάριο σε παραίτηση, ήταν πλήθος τα παράπονα, στις αρμόδιες υπηρεσίες, εκλογέων που ήθελαν να αλλάξουν την ψήφο τους αλλά δεν μπορούσαν.

6. Δεν πείθουν ούτε η κυβέρνηση ούτε τα άλλα κόμματα που αναπαράγουν τα ίδια επιχειρήματα ότι νοιάζονται για τους φοιτητές ή τους εργαζόμενους που δουλεύουν σεζόν και μεγάλο κομμάτι τους είναι νέοι. Γιατί αν πράγματι ίσχυε αυτό το ενδιαφέρον, θα είχαν υλοποιήσει τα μέτρα που επανειλημμένα έχει προτείνει το ΚΚΕ για την ουσιαστική διευκόλυνσή τους (ειδικοί εκλογικοί κατάλογοι στον τόπο όπου εργάζονται, άδειες και δωρεάν μετακινήσεις κ.ο.κ.), κάτι που αρνήθηκαν στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.

7. Παραβιάζονται ακόμα και διατάξεις του Συντάγματος, ή αξιοποιούνται «παράθυρα» για να προσπεραστούν διατάξεις, μέχρι την επόμενη αναθεώρηση, που θα προσαρμόσει και τυπικά το Σύνταγμα στις νέες ανάγκες και στους στόχους του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι με την επιστολική ψήφο παραβιάζονται τόσο η μυστικότητα της ψήφου όσο και η ταυτόχρονη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας στο εσωτερικό της χώρας, τις οποίες προβλέπει το άρθρο 51. Και από την άλλη το άρθρο 28, που μόνο το ΚΚΕ απαιτεί την κατάργησή του, αξιοποιείται και εδώ - όπως και στην περίπτωση των ιδιωτικών ΑΕΙ - για να «νομιμοποιήσει» την υπερίσχυση του ευρωενωσιακού Δικαίου και να μπορεί η κυβέρνηση να αλλάξει τον εκλογικό νόμο όχι με τα 2/3 της Βουλής, αλλά με απλή πλειοψηφία.

Το ότι επιβεβαιώθηκε η διάτρητη διαδικασία της επιστολικής ψήφου είναι γεγονός. Και επειδή διάφοροι από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ το παίζουν τώρα ...ευαίσθητοι για τα προσωπικά δεδομένα, καλό είναι να θυμηθούμε ότι είναι οι ίδιοι που εξυμνούσαν την εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση Μητσοτάκη, αλλά δεν την ψήφισαν, για τα μάτια του κόσμου... Τα πρακτικά της Βουλής είναι η απόδειξη του πόσο υποκριτές είναι, για άλλη μια φορά.

Κ. Πασ.

Το ζαχαρωτό της ξετσιπωσιάς

Κοιτάζω, όσο αντέχω βέβαια, τις δαπίτικες φοιτητικές αφίσες με λολίτες ξέκωλες πορνοσταρλετίτσες, που καλούν είτε σε υποδοχή πρωτοετών, είτε σε διασκέδαση καπιταλιστικά θεμιτή, υπό τον τίτλο «PARTY ΜΩΡΗ ΑΡΡΩΣΤΗ». Εχουν κοσμήσει και κοσμούν τους τοίχους και τις κολώνες των πανεπιστημίων της χώρας, χρόνια τώρα, ρυπαίνοντας με τη σεξουλιάρικη δήθεν προκλητική φθινοπόρνικη και πάντα με πρωταγωνίστριες γυναίκες, πολλά πράγματα πέραν του ακαδημαϊκού χώρου. Είναι η συνεχώς διδασκόμενη στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς έννοια του πετυχημένου πτυχιούχου καριερίστα που σε πρώιμη ηλικία επιτυχίας, φοιτητής ακόμα, μαθαίνει ότι το κερασάκι στην τούρτα ενός πετυχημένου πάρτυ είναι εκτός από την προσφορά ποτών και φαγητών και η ...εκούσια προσφορά γυναικών. Συμφοιτήτριες ή όχι δεν έχει σημασία στα δαπίτικα πάρτυ. Αυτό το μάθημα, αν το παρακολουθήσεις έγκαιρα και σωστά, οδηγεί με αλγοριθμική ακρίβεια στην υπέρτατη καταξίωση στις μεγαλύτερες ηλικίες. Και τους υγιείς και τα ραμολιμέντα. Γιατί πολύ απλά ξεκινάς σταδιοδρομία με νεανικά πάρτυ μωρή άρρωστη και καταλήγεις πλούσιος πορνόγερος, και μάλιστα μοντέρνας κοπής, όχι Χέφνερ με λαγουδάκια του playboy, ούτε Μπερλουσκόνι με μπούγκα μπούγκα πάρτυ με δεκαεξάχρονες, αλλά sugar daddy.

Αυτός ο όρος είναι κυριολεκτικά το ζαχαρωτό της ξετσιπωσιάς. Είναι από τα ματωμένα διαμάντια της διαφημιστικής γλώσσας των υπονοούμενων. Που οδηγεί μάλιστα αυτή η γλώσσα, που δεν έχουμε μελετήσει και ξεσκεπάσει όσο πρέπει οι κομμουνιστές, και στην προώθηση της «ιδεολογίας» περί καλού και κακού καπιταλισμού. Το daddy αφορά και περιγράφει άντρα τουλάχιστον σε ώριμη ηλικία ή και καλοδιατηρημένο γέρο που είναι πετυχημένος, διάσημος ή πολύ γνωστός. Η σχέση είναι με γυναίκα ή κορίτσι, τώρα πλέον και με άντρα ή αγόρι, πολύ νεότερο του daddy. Το sugar τώρα. Είναι το χρήμα, ρευστό, συνήθως μετρητό, ή είδη πολυτελείας απρόσιτα σε νέους ή πιτσιρίκια που ορέγονται αλλά δεν μπορούν να τ' αποκτήσουν. Εχει σαφώς ταξικό πρόσημο αυτή η σχέση. Το sugar είναι ο εξωραϊσμός του λεφτά, του παλιού πορνόγερου, που μαζί με την πατρικότητα του daddy παρουσιάζει τη σχέση ως... ενισχυτική, προστατευτική, χορηγική. Ο πλούσιος πατερούλης με τα πολλά λεφτά πληρώνει για τις σπουδές, τα ταξίδια, τα όνειρα, νεαρά άτομα με αντίτιμο τη συντροφιά τρόπαιο και το σεξ για ...καλό σκοπό.

Αν γυρίσουμε λίγο πίσω το ρολόι, θα θυμηθούμε τη Μέριλιν Μονρόε, το πιο πετυχημένο κατασκευασμένο στο Χόλιγουντ σύμβολο του σεξ που αντέχει μέχρι σήμερα, να τραγουδάει σαν γατούλα σε οίστρο, ζαχαρώνοντας τον Αμερικανό Πρόεδρο Κένεντι ως δώρο γενεθλίων του, my heart belongs to daddy, η καρδιά μου ανήκει στον μπαμπάκα. Ετσι γεννιέται ο sugar daddy. Και σεξ είχε και δραματικό τέλος. Εδώ μια υπενθύμιση ειδικά για όσους τόλμησαν να μιλήσουν για σεξισμό του ΚΚΕ κι άλλα τέτοια ασύστολα της κλασικής προεκλογικής επιθετικότητας των αστών απέναντι στο Κόμμα που επιμένει να έχει και μάτια και αυτιά, να βλέπει και να ακούει τη σαπίλα τους και φωνή να την καταγγέλλει. Sugar daddy οι αστοί δεν θα πουν ποτέ έναν πλούσιο που παντρεύεται μια τριάντα ή σαράντα χρόνια μικρότερή του γόνο καλής οικογένειας. Θα μιλάνε για μεγάλο και παράξενο έρωτα, κρυφές πτυχές της γοητείας του και τα μυστήρια της φύσης. Αμα έχεις λεφτά κόβεις τα ζαχαρωτά για να είσαι πάντα κομψός και ικανός για όλα. Και γίνεσαι χορηγός σπουδών, φοιτητή ή φοιτήτριας με το αζημίωτο. Ξετσιπωσιά.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ