Αποψη από την ημερίδα

Την εισαγωγική παρέμβαση έκανε ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Πώς ΕΕ, κυβερνήσεις, κεφάλαιο "εργαλειοποιούν" τα ίδια τα θύματα των πολέμων τους; Η απάντηση των λαών και οι θέσεις του ΚΚΕ».

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από την Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών και Προσφύγων, με θέμα «Οι διαχρονικές ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων για τον "βίο αβίωτο" των ξεριζωμένων. Η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος και η δράση του ΚΚΕ», και από την Λυδία Βενετοπούλου, φοιτήτρια στο Πάντειο και μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, με θέμα «Φοιτητές, ερευνητές, νέοι εργαζόμενοι: Με το μέρος των λαών, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, ενάντια στον καπιταλισμό και τους πολέμους του».

Το πάνελ των εισηγητών

Ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «ΕΕ, κυβερνήσεις, κεφάλαιο - οι θύτες - επιχειρούν προκλητικά να αυτοπαρουσιαστούν ως συμπαραστάτες στα ίδια τα θύματά τους. Βαφτίζουν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους "ανθρωπιστικές εκστρατείες απέναντι σε αυταρχικούς ηγέτες", προπαγανδίζουν τα άθλια προσχήματά τους ενώ σπεύδουν να κρύψουν κάτω από το χαλί νεκρούς, τραυματίες και πρόσφυγες. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι, όντας ολοζώντανα πειστήρια του εγκλήματος των ιμπεριαλιστών, επιχειρείται κυριολεκτικά να "σβηστούν από τον χάρτη".

Να γιατί με μελετημένα βήματα οι υπηρεσίες ασύλου των κρατών - μελών της ΕΕ και ο Οργανισμός της ΕΕ για το Ασυλο (η πρώην EASO) επιδίδονται τα τελευταία χρόνια στην οργανωμένη επιχείρηση καθιέρωσης κριτηρίων που αποδίδουν άσυλο όλο και πιο δύσκολα πλέον, όλο και πιο σπάνια, σε όλο και λιγότερους κατατρεγμένους των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Εχουν ενταφιάσει αυθαίρετα τη Συνθήκη της Γενεύης, που κατοχυρώνει το καθεστώς του πρόσφυγα με βασικά δικαιώματα. Στην πράξη καταργούν την εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος του πρόσφυγα και τα κριτήρια που θέτει αυτή. Απορρίπτουν το καθεστώς πρόσφυγα στον αιτούντα άσυλο εκ των προτέρων, λόγω της καταγωγής του. Μάλιστα η απόρριψη επιχειρείται προκλητικά να δικαιολογηθεί επειδή η πόλη ή το χωριό όπου κατοικούσε απέχει από τα πεδία των μαχών στην - κατά τ' άλλα - εμπόλεμη χώρα του».

Και πρόσθεσε: «Η μοναδική περίπτωση όπου ΕΕ και κυβερνήσεις αποδίδουν καθεστώς πρόσφυγα μαζικά και σχεδόν καθολικά είναι αυτή των Ουκρανών αιτούντων άσυλο. Είναι βέβαια οι ίδιες χώρες της ΕΕ, όπως η Πολωνία, η Λετονία και η Λιθουανία, που πέρυσι στα σύνορα με τη Λευκορωσία απωθούσαν τους πρόσφυγες, καταδικάζοντάς τους να ζουν σε πολικό ψύχος και στις κακουχίες. Καθόλου τυχαία βέβαια δεν είναι η διαφοροποιημένη στάση τους στην Ουκρανία, γιατί ενώ στους άλλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπως σε Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν, ΕΕ και κυβερνήσεις ισχυρίζονταν ότι βομβάρδιζαν για τις "αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας", επικαλούμενοι τα άθλια προσχήματά τους, στην Ουκρανία εδώ και 9 μήνες υποδύονται αυτήν τη φορά προκλητικά τους "αθώους του αίματος". Αυτοί είναι όμως που μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ περικύκλωσαν την καπιταλιστική Ρωσία και σήμερα, κλιμακώνοντας εξοπλισμούς και την πολεμική εμπλοκή, μετά την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, συγκρούονται μεταξύ τους, αιματοκυλώντας τον ουκρανικό και τον ρωσικό λαό για τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους».

Σχετικά με το Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, ανέφερε: «Η πρόταση της Κομισιόν προεξοφλεί να αποδέχονται πρόσφυγες και μετανάστες τα κράτη - μέλη εθελοντικά, δηλαδή αποκλειστικά όσους χρειάζεται το κεφάλαιο, ενώ οι υποχρεώσεις θα είναι μόνο σε μορφές καταστολής, δηλαδή χρηματοδοτήσεις για Frontex, αποστολή δυνάμεων στρατού και αστυνομίας σε σύνορα άλλων χωρών, επενδύσεις και κονδύλια σε τρίτες χώρες, στο όνομα της αποτροπής της μετανάστευσης».

Κατέληξε λέγοντας: «Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί και επαυξάνει στον δρόμο που άνοιξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την παραχώρηση τόσο του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ, πάλι στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης του Προσφυγικού, όσο και στη Frontex τού κυριαρχικού δικαίωματος φύλαξης των συνόρων. Οσον αφορά μάλιστα την επίκληση της λεγόμενης "καταπολέμησης των κυκλωμάτων διακινητών", προκειμένου να επιστρατευθούν η Frontex και η πολιτική καταστολής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, αυτή τελικά όλα αυτά τα χρόνια γιγαντώθηκε. Αυτό που κανένα κόμμα - πλην του ΚΚΕ - δεν αναδεικνύει είναι ότι πάνω στα σύνορα δραστηριοποιούνται διακρατικά αστυνομικοστρατιωτικά σώματα, όπως η "αμαρτωλή" Frontex, και οι ύποπτες ΜΚΟ.

(...) Απέναντι σε αυτήν τη δίχως τέλος βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, σε σύγκρουση με τις αποφάσεις και συμφωνίες της ΕΕ, το ΚΚΕ αναδεικνύει τις αιτίες του προβλήματος, ξεχωρίζει τους θύτες από τα θύματα και δίνει όλες του τις δυνάμεις στην πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην πολεμική εμπλοκή. Με βάση το δίκιο των μεταναστών, αντιπαλεύοντας τις εθνικιστικές και φασιστικές κραυγές, με όπλο την πολύτιμη πείρα του μαχητικού και επίμονου αγώνα των νησιωτών ενάντια στην εγκατάσταση υπερδομών φυλακών, που δείχνει τι μπορεί να κάνει ο λαός σαν ξεσηκωθεί, το ΚΚΕ απαιτεί: Κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου και της Κοινής Δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας, άρση κάθε εγκλωβισμού στις χώρες πρώτες υποδοχής, γρήγορες διαδικασίες ασύλου εγκατεστημένες στην Τουρκία με ευθύνη ΕΕ και ΟΗΕ, με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης, εξασφαλίζοντας ανθρώπινη φιλοξενία, υγεία και πλήρη δικαιώματα για να πάνε οι κατατρεγμένοι στις χώρες πραγματικού προορισμού τους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, πέραν της χειραφέτησης της πάλης των λαών για έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, εκμετάλλευση, προσφυγιά, για την αρχή του τέλους τους, τον σοσιαλισμό».

Η Κ. Γεράκη από την πλευρά της τόνισε: «Ο πυρήνας της πολιτικής στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις είναι ο ίδιος: Το ανοιγοκλείσιμο της κάνουλας των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών ανάλογα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών του». Και πρόσθεσε ότι βασικές πλευρές της πολιτικής αυτής είναι «η αναπαραγωγή του απατηλού ιδεολογήματος ότι οι ξεριζωμένοι απειλούν τα σύνορα και την κυριαρχία της χώρας, συσκοτίζοντας ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας υπονομεύονται από τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το "γκριζάρισμα" του Αιγαίου ως ενιαίου ΝΑΤΟικού χώρου και την προώθηση των σχεδίων συνεκμετάλλευσης. Επιχειρούν να δικαιολογήσουν την άγρια καταστολή, τους επικίνδυνους φράχτες, τον απαράδεκτο εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πότε στην "ανοιχτή" αθλιότητα της Μόριας και πότε στην "κλειστή" αθλιότητα των νέων υπερδομών - φυλακών.

Επίσης, καλλιεργείται πλαστή διάκριση ανάμεσα στη λεγόμενη "παράτυπη" μετανάστευση και στην προσφυγική ιδιότητα όπως διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια. Θέλουν να αθωώσουν τον ιμπεριαλισμό, που θεμελιώνεται στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και στην ανισόμετρη ανάπτυξη των χωρών, αναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες και τον "έρημο τόπο" τους, όπως έχει μετατραπεί από την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του περιβάλλοντος, την άγρια φτώχεια και την εξαθλίωση. Ταυτόχρονα, ο πόλεμος παρουσιάζεται λίγο πολύ σαν ένα αναγκαίο κακό, που επιβάλλει την απόδοση του καθεστώτος ασύλου σε εξαιρετικές περιπτώσεις».

Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι «εμβληματικό παράδειγμα της καταπάτησης της Συνθήκης της Γενεύης είναι το άθλιο ευρωενωσιακό κατασκεύασμα της έννοιας της "ασφαλούς χώρας καταγωγής" και της "ασφαλούς τρίτης χώρας διέλευσης", που καταργεί την αρχή της εξατομικευμένης εξέτασης κάθε αίτησης ασύλου ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες για κάθε πρόσφυγα. Με τις σχετικές λίστες των ασφαλών αυτών χωρών, επιτυγχάνεται η μαζική απόρριψη αιτήσεων ασύλου. Η σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία ενσωματώθηκε στο ελληνικό Δίκαιο από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιείται από την κυβέρνηση της ΝΔ».

Σημείωσε ακόμα ότι «η αναγνώριση της Τουρκίας ως "ασφαλούς χώρας" πηγαίνει πολύ πίσω, το 2016, όταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπογραφόταν η περίφημη Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας. Η Συμφωνία αυτή αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση της αποψίλωσης της Συνθήκης της Γενεύης, της καταβαράθρωσης της αρχής της μη επαναπροώθησης, της "εργαλειοποίησης" των ξεριζωμένων στα γεωπολιτικά παζάρια».

Και κατέληξε: «Το ΚΚΕ στέκεται στον αντίποδα αυτής της πολιτικής. Είναι πιστό στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού και γνωρίζει πολύ καλά ότι οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες είναι τα μεγαλύτερα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, την οποία επιδιώκει να ανατρέψει, σύμφωνα με το Πρόγραμμά του για την κοινωνία του σοσιαλισμού».

Η δε Λ. Βενετοπούλου είπε χαρακτηριστικά:

«Στις Σχολές Κοινωνικών Επιστημών κυριαρχούν ερμηνευτικά σχήματα και ρεύματα σκέψης που αποκρύπτουν τη διαλεκτικοϋλιστική κατανόηση των κοινωνικών φαινομένων και εχθρεύονται τον μαρξισμό. Το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, αφού η όποια δήθεν επιστημονική του προσέγγιση γίνεται με αταξικούς μεταφυσικούς όρους, κάπως σαν ένα "φυσικό φαινόμενο" ή "αναγκαίο κακό", προβάλλοντας μάλιστα πότε τις αντιδραστικές αντιλήψεις για τον κίνδυνο "άλωσης της δυτικής δημοκρατίας", των "ευρωπαϊκών αξιών" και των "αρχών του κράτους δικαίου" από το εξαπλωνόμενο Ισλάμ, και πότε τις εύηχες αλλά παραπλανητικές κοσμοπολίτικες αναλύσεις για τη διαχρονικότητα της μετακίνησης των πληθυσμών στην ανθρώπινη Ιστορία, για τα "ανοιχτά σύνορα" της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».

Και πρόσθεσε ότι «οι κοινωνικοί επιστήμονες μπορούν και πρέπει να τροφοδοτήσουν με τις γνώσεις και τη δράση τους το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, για την οργανωμένη, αγωνιστική, συλλογική διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών για όλη την εργατική τάξη και τον λαό, Ελληνες και ξένους εργάτες, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, θρησκεία, εθνική καταγωγή, φύλο ή σεξουαλική προτίμηση, σε σύγκρουση με τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία, τις εθνικιστικές αντιλήψεις και το φασιστικό δηλητήριο (...) Αναπόσπαστο συστατικό της δράσης τους είναι η έκφραση της αλληλεγγύης, της προσφοράς και της ουσιαστικής έμπρακτης βοήθειας σε κάθε θύμα της καπιταλιστικής σήψης και της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, σε κάθε πρόσφυγα ή μετανάστη που έρχεται αντιμέτωπος με την αδικία, την κρατική καταστολή, την εργοδοτική βία, τον ρατσισμό και τις άνανδρες φασιστικές επιθέσεις».