Το κείμενο των θέσεων που πραγματεύεται το διεθνή ρόλο της ΕΕ προτάσσει την ιδέα ενός «ισχυρότερου» και «αυτόνομου από τις ΗΠΑ» διεθνούς ρόλου για την ΕΕ, ο οποίος, κατά τους συντάκτες του κειμένου, θα αποβεί υπέρ της ειρήνης.

«Ξεχνά» ότι η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έγινε με «αυτόνομη» πράξη της ΕΕ, καθώς και το γεγονός ότι το δόγμα των «προληπτικών πολέμων», που «τοποθετεί τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην καρδιά του παγκόσμιου συστήματος κυριαρχίας», αποτελεί επίσης δόγμα και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το κείμενο τάσσεται σαφώς υπέρ μιας ιμπεριαλιστικής και πιο επεμβατικής ΕΕ, με ενεργό ρόλο στον «αντιτρομοκρατικό» αγώνα. Ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Από αυτό ακριβώς το αίτημα (σ.τ.μ. της εδραίωσης της ειρήνης στην Ευρώπη!)αναδύθηκε η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης».

Μα η ΕΟΚ φτιάχτηκε - και διακηρυγμένα - όχι για να προασπίσει την ειρήνη αλλά για να συμβάλει στην «αναχαίτιση» του σοσιαλισμού και της ΕΣΣΔ, των κύριων δηλαδή παραγόντων υπέρ της ειρήνης στο μεταπολεμικό κόσμο! Και μάλιστα, πρώτα φτιάχτηκε στρατιωτικός βραχίονας (η Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση - πριν ακόμα και από το ΝΑΤΟ!) και μετά ακολούθησε η ΕΟΚ.

«Ο ρόλος της ΕΕ ήταν αβέβαιος και αντιφατικός, όχι λόγω της ανικανότητάς της να δημιουργήσει μια δύναμη επέμβασης, αλλά λόγω της ανικανότητάς της να έχει ένα αυτόνομο σχέδιο απέναντι στο υπάρχον σχέδιο της αμερικανικής ηγεμονίας».

Οι συντάκτες του κειμένου δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν γιατί η ιμπεριαλιστική ΕΕ μπορεί να έχει έναν προοδευτικό υπέρ της ειρήνης ρόλο. Ούτε βεβαίως και πότε ο βρετανικός, ο γερμανικός, ο γαλλικός, ο ιταλικός κτλ. ιμπεριαλισμός, ο ιμπεριαλισμός γενικά που στην Ευρώπη μάλιστα προϋπήρξε του αμερικανικού, έπαιξε τέτοιο ρόλο (όταν μάλιστα υπάρχουν και πρόσφατα παραδείγματα της Αϊτής, της Ακτής του Ελεφαντοστού, «σχέδιο Ανάν», κ.ά.).

«Οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, με παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αντέστρεψαν την τάση για περιορισμό των εξοπλισμών που ξεκίνησε κατά τον Ψυχρό Πόλεμο».

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της συγκεκριμένης γεωπολιτικής τους θέσης και της αποστολής τους, πρέπει να μπορούν να προάγουν και να εγγυώνται την ειρήνη... Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι ευνοϊκή απέναντι σε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ».

Να υποθέσουμε ότι η ΕΕ είναι αμέτοχη στις επεμβάσεις και τα στρατεύματά της ανά τον κόσμο αποτελούν ...οπτικό φαινόμενο.

Υπέρ, λοιπόν, του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα, του ρόλου στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Και όπως αναμένει κανείς, καμία τοποθέτηση ενάντια στον Ευρωστρατό, πέραν του γεγονότος ότι θα είναι «υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ», το οποίο προφανώς πιστεύουν ότι οικειοθελώς μπορεί να διαλυθεί και γι' αυτό ισχυρίζονται ότι, ούτε λίγο-ούτε πολύ, βρίσκεται στον αντίποδα του «ευρωπαϊκού σχεδίου».

Προφανώς ξέχασαν να τους πουν ότι για να μπουν οι νέες χώρες στην ΕΕ πέρασαν υποχρεωτικά από την πόρτα του ΝΑΤΟ, και ότι στην τελευταία σύνοδο για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, μέγα θέμα έγινε το πώς μπορεί η ...Κύπρος (που δεν το έχει ζητήσει) να μπει στο ΝΑΤΟ!

«Η λεγόμενη "Διαδικασία της Βαρκελώνης" θα αποκτήσει μεγάλη σημασία για τον διεθνή ρόλο της ΕΕ, κατά την άποψή μας. Αντί να δημιουργηθεί μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών όπως σχεδιάζεται για τη Μεσόγειο μέχρι το 2010, απαιτούμε να συναφθεί μια συμφωνία εταιρικής σχέσης σε ισότιμη βάση με όλες τις χώρες της Νότιας Μεσογείου. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά προτείνει μια Ευρω-Μεσογειακή συμμαχία, η οποία, από τη μια, θα έχει την εγγύηση του πλήρους σεβασμού για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και, από την άλλη, την κοινωνική και οικονομική ολοκλήρωση που θα αποσκοπεί στην προώθηση μιας ισόρροπης και βιώσιμης ανάπτυξης».

Δική μας (της ΕΕ) και η μεσογειακή γειτονιά, της οποίας τα κράτη, τα οποία όλως τυχαίως είναι όλα σχεδόν πρώην αποικίες των ισχυρών ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, επιστρέφουν μέσω της ...ΕΕ! Και η σχέση με προδιαγραφές και όρους της ΕΕ, η οποία ανακηρύσσεται για άλλη μια φορά σε θεματοφύλακα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (φαντάζεστε τη Γαλλία στο ρόλο του ελεγκτή της ...δημοκρατίας και των δικαιωμάτων στην Αλγερία;).

«Θέλουμε η ΕΕ να αποκαταστήσει τις επαφές με την Κούβα στη βάση ενός κοινού πολιτικού προγράμματος που, μεταξύ άλλων ζητημάτων, θα περιλαμβάνει την απαγόρευση της θανατικής ποινής».

Το ΚΕΑ ζητά άρση του εμπάργκο στην Κούβα. Οχι όμως στη λογική εξομάλυνσης των σχέσεων με ένα ανεξάρτητο κράτος αλλά ως όχημα για πολιτική πίεση και επέμβαση της ΕΕ στην Κούβα! Με υπαγόρευση ατζέντας, πολιτικών προϋποθέσεων και όρων.

«Να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ενωση την ευθύνη για μια ριζική αναδιάρθρωση των διεθνών οικονομικών οργανισμών. Δεν πρέπει να επιτραπεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα να παραμένουν όργανα κυριαρχίας και να δημιουργούν και άλλες αδικίες. Μερικοί απ' αυτούς τους οργανισμούς θα πρέπει να καταργηθούν και ν' αντικατασταθούν από άλλους. Αυτοί που ήδη υπάρχουν, θα πρέπει να αλλάξουν την αποστολή τους και να τεθούν άμεσα υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών».

Χάος: Αυτοί που υπάρχουν ...να αλλάξουν αποστολή, κάποιοι (που δεν υπάρχουν;) να καταργηθούν, ο ΠΟΕ ή το ΔΝΤ να μπουν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ και όλα μαζί να αλλάξουν με πρωτοβουλία της ΕΕ.

Ερώτημα: Αν είναι για τους συντάκτες του κειμένου δόκιμη έστω η πρόταση για «κατάργηση» ορισμένων από τους οργανισμούς αυτούς μέσω των οποίων προωθείται η ιμπεριαλιστική κυριαρχία, γιατί τόσος καημός αν βγει κανείς και ζητήσει την κατάργηση/διάλυση της ΕΕ;

«Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει τις πολιτικές λύσεις, την υπεράσπιση και εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, για μια αληθινά δημοκρατική διακυβέρνηση του κόσμου με έναν μεταρρυθμισμένο ΟΗΕ, με ενεργό πρόληψη συγκρούσεων και περιορισμό στρατιωτικών δαπανών».

Μα η ιδέα του «μεταρρυθμισμένου ΟΗΕ» και της ένταξης της ιδέας «ενεργού πρόληψης των συγκρούσεων» είναι ακριβώς η ιδέα που συζητιέται με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων: Η εισαγωγή του δόγματος των προληπτικών επεμβάσεων και της αντιτρομοκρατικής πάλης στην ατζέντα του.

«Ακόμα οφείλουμε να πολεμήσουμε το άλλο πρόσωπο του πολέμου: Την τρομοκρατία. Το πολιτικό σχέδιο της τρομοκρατίας, που είναι ανεξάρτητη από τον πόλεμο αν και τροφοδοτείται από αυτόν, είναι πρωταρχικώς ένας εχθρός των λαών και της δημοκρατίας. Ειδικότερα, η φουνταμενταλιστική τρομοκρατία, ενώ υποστηρίζει πως υπερασπίζεται τα δικαιώματα των λαών, υποστηρίζει μια κοινωνία βασισμένη στη χρήση βίας μέχρι τα άκρα, και είναι πλήρως συμβατή με τον καπιταλισμό».

Εδώ πλέον οι συντάκτες του κειμένου ξεπερνούν εαυτόν και δηλώνουν εθελοντές στην ιμπεριαλιστική αντιτρομοκρατική σταυροφορία:

• Δέχονται το άλλοθι των ιμπεριαλιστών περί τρομοκρατίας
• Υιοθετούν την επικίνδυνη άποψη περί «φουνταμενταλιστικής τρομοκρατίας»
• Διακηρύσσουν μάλιστα ότι πρέπει να την πολεμήσουμε «όχι με πολέμους αλλά με πολιτική πάλη»!!!

Τι σημαίνει «πολιτική πάλη» ενάντια σε αυτούς που ο ιμπεριαλισμός ονομάζει τρομοκράτες μπορεί να το φανταστεί εύκολα κανείς και παραδείγματα υπάρχουν πολλά και πρόσφατα (λ.χ., η υπόθεση FIR - Γερμανικές αρχές).

Η κοινωνική πρόταση του ΚΕΑ - πρόταση διαχείρισης της στρατηγικής της Λισαβόνας