Σε φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα και κλίμα μεγάλης συγκίνησης, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι είπαν το τελευταίο «αντίο» στον σύντροφο Καριοφύλλη Χατζόπουλο με μια σεμνή εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟΒ Στοκχόλμης του ΚΚΕ, την Κυριακή 13 Οκτώβρη, στην αίθουσα της Ελληνικής Στέγης στη Στοκχόλμη.

Στην αρχή της εκδήλωσης ακούστηκαν τραγούδια που άρεσαν ιδιαίτερα στον Κ. Χατζόπουλο, από μέλη τοπικής χορωδίας. Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ τον αποχαιρέτησε ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος.

Ο Κ. Παπαδάκης μετέφερε τα θερμά συλλυπητήρια της ΚΕ του Κόμματος στην οικογένεια του σ. Καριοφύλλη και στα δύο παιδιά του, Στέφανο και Θωμά, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στη ζωή και τη δράση του. Ξεχώρισε την πολύτιμη συμβολή του στο να σταθεί το Κόμμα όρθιο το 1968, τασσόμενος αποφασιστικά με τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ, ενάντια στην αναθεωρητική - διασπαστική ομάδα, συμβάλλοντας στην ανασυγκρότηση της ΚΟ Σουηδίας του ΚΚΕ, αφού «ήταν από τους λίγους συντρόφους που αποτέλεσαν τη μαγιά για να μπορέσει το Κόμμα μας να πατήσει πόδι στη Σουηδία, να ριζώσει ανάμεσα στους Ελληνες μετανάστες». Συνέχισε σημειώνοντας ότι κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Κ. Χατζόπουλος ανέπτυξε πλούσια δράση και έφερε σε πέρας πολλές και δύσκολες αποστολές. Σημαντική ήταν η συμβολή του και την περίοδο του 13ου Συνεδρίου και μετά τη διάσπαση του Κόμματος, για την υπεράσπιση των επαναστατικών του χαρακτηριστικών. «Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διαλυτική δράση της οπορτουνιστικής ομάδας που πήγε στο Συνασπισμό, ο σ. Καριοφύλλης, ως Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΚΚΕ στη Σκανδιναβία, χωρίς να λογαριάσει κούραση, έξοδα και οικογενειακές υποχρεώσεις, περιδιάβαινε όλη τη Σκανδιναβία για να συμβάλει στην προσπάθεια ανασυγκρότησης των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ», ανέφερε ο Κ. Παπαδάκης.

Ανέδειξε επίσης τη σημαντική δράση που ανέπτυξε ο σ. Καριοφύλλης στις κοινότητες των Ελλήνων μεταναστών στη Σουηδία, διατελώντας πρόεδρος στην Ομοσπονδία των Κοινοτήτων στη Σουηδία και Γραμματέας στο συντονιστικό όργανο των Ομοσπονδιών των Ελλήνων μεταναστών της Ευρώπης. Ακόμα, ήταν υποψήφιος βουλευτής το 1993 και υποψήφιος ευρωβουλευτής το 2004. «Ο σ. Καριοφύλλης σε όλη του τη ζωή, χωρίς ταλαντεύσεις, αποτελούσε ένα σημαντικό στήριγμα στη δουλειά του Κόμματος και των Ελλήνων μεταναστών στη Σουηδία, και ως τέτοιον θα τον θυμόμαστε. Σε κάθε μάχη ήταν μπροστά, με πίστη και αφοσίωση στα ιδανικά του ΚΚΕ, και είχε πάντα στήριγμα την γυναίκα του, Ινγκαλιλ, που κι αυτή "έφυγε" από τη ζωή πριν από λίγο καιρό», τόνισε ο Κ. Παπαδάκης.

Και αποχαιρετώντας τον σημείωσε: «Μπορείς να μείνεις ήσυχος, θα συνεχίσουμε αποφασιστικά τον όμορφο, δύσκολο και απαιτητικό αγώνα μας, με πίστη ότι θα τον φτάσουμε ως εκεί που κι εσύ ατένιζες με αισιοδοξία μέχρι την τελευταία αναπνοή σου, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Με μεγάλη θλίψη αποχαιρέτησαν το μεσημέρι της Δευτέρας σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι τον σύντροφο Βαγγέλη Σπηλιωτόπουλο, τον κομμουνιστή γιατρό, που «έφυγε» από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη, 10 Οκτώβρη, σε ηλικία 73 ετών.

Ο σύντροφος Βαγγέλης γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1946, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και ειδικεύτηκε στη συνέχεια στην Πνευμονολογία. Από τα φοιτητικά του χρόνια συνδέθηκε με το ΚΚΕ, του οποίου στη συνέχεια έγινε μέλος, ιδιότητα που υπηρέτησε με συνέπεια μέχρι το τέλος της ζωής του. Ηταν πάντα παρών και με ξεχωριστή συμβολή στις πολλές και δύσκολες μάχες του Κόμματος. Στους κοινωνικούς αγώνες, στη λαϊκή αντίληψη για την άσκηση της Ιατρικής, στην προσπάθεια να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που του ανέθετε το Κόμμα.

Στο ΙΚΑ Παγκρατίου που εργάστηκε ως διευθυντής έως το 2012 και στο ιατρείο του στο Βύρωνα έως το 2018, οι ασθενείς στον σύντροφο Βαγγέλη αναγνώριζαν τον δικό τους γιατρό, που με ανθρωπιά και ανιδιοτέλεια πρόσφερε απλόχερα την επιστημονική του γνώση. Γι' αυτήν την προσφορά της επιστήμης, ο σύντροφος Βαγγέλης πάλεψε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ για να αποτελέσει κατοχυρωμένο καθολικό λαϊκό δικαίωμα, στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στην κηδεία του το μεσημέρι της Δευτέρας στο Νεκροταφείο του Βύρωνα, το «παρών» έδωσε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία συμμετείχαν τα μέλη του ΠΓ, Γ. Μαρίνος, Ελένη Μπέλλου, Λουίζα Ράζου, καθώς και η Αλέκα Παπαρήγα.

Τον επικήδειο στην εκδήλωση εκφώνησε η Μαριάνθη Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και από το χώρο της Υγείας - Πρόνοιας αποχαιρετάμε σήμερα, με αφάνταστη θλίψη, έναν αγωνιστή επιστήμονα. Εναν κομμουνιστή γιατρό, που για πολλά χρόνια σε όλη του τη διαδρομή κράτησε και τίμησε τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ και του λαϊκού γιατρού. Τον σύντροφό μας Βαγγέλη Σπηλιωτόπουλο». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο βιογραφικό του συντρόφου Βαγγέλη, στο πώς προώθησε και πάλεψε τις θέσεις του ΚΚΕ στο χώρο της Υγείας, στο συνδικαλιστικό κίνημα των γιατρών του ΙΚΑ.

«Μαζί παλέψαμε για τα δικαιώματα των γιατρών, των υγειονομικών και των ασφαλισμένων του ΙΚΑ. Για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας για όλους. Τα τελευταία χρόνια και ως διευθυντής στο ΙΚΑ Παγκρατίου έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη λύση προβλημάτων των γιατρών και των ασφαλισμένων», σημείωσε και πρόσθεσε πως «οι άνθρωποι του μόχθου και οι συνταξιούχοι της περιοχής του Παγκρατίου και του Βύρωνα θα θυμούνται πάντα τον πρόσχαρο και καλοσυνάτο γιατρό, που τους φρόντιζε με τον καλύτερο τρόπο. Ειδικά στα τελευταία δύσκολα χρόνια της κρίσης, με τις τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της Υγείας, δεν ήταν μόνο ο καλός λόγος στους ασθενείς του, αλλά και το ενδιαφέρον του για την εξασφάλιση ιατρικής φροντίδας και των φαρμάκων τους.

Σε ό,τι του ανέθεσε το Κόμμα, ανταποκρίθηκε επάξια. Στα δύσκολα χρόνια του '90 - '91, τότε που απειλήθηκε η ύπαρξη του Κόμματος από τις αναθεωρητικές δυνάμεις, ο σ. Βαγγέλης υπερασπίστηκε τον μαρξιστικό - λενινιστικό του χαρακτήρα.

Για πολλά χρόνια, που τον τίμησε ο λαός του Βύρωνα και τον εξέλεξε δημοτικό σύμβουλο, πρόσφερε πολλά στην προσπάθεια για τη λύση προβλημάτων που θα βελτίωναν τη ζωή του λαού. Αλλά και στη μάχη κατά των ναρκωτικών, μέσα από το ΕΣΥΝ, είχε ουσιαστική συμβολή, καθώς και στα γενικότερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενοι.

Παράλληλα με όλα αυτά, τη συμμετοχή του δηλαδή στον αγώνα για τη βελτίωση της ζωής του λαού, αλλά και στη διαμόρφωση των όρων της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τη σοσιαλιστική κοινωνία, η φροντίδα για την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τα παιδιά τους, τη Μάχη και τον Κοσμά, ήταν διαρκής και αμέριστη».

«Το κενό της απώλειάς σου, σύντροφε Βαγγέλη, υποσχόμαστε με ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια να το καλύψουμε», σημείωσε κλείνοντας.