Οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες οι εργαζόμενοι μπορούν να βάλουν φρένο στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, να διεκδικήσουν σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή, μπλοκάροντας τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο - έκτρωμα και όσα μέτρα τους τσακίζουν, βρέθηκαν στο επίκεντρο της χτεσινής συζήτησης στο Στέκι Νέων Εργαζομένων, που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή νέων εργαζομένων.

Με ζωντάνια και παραδείγματα, συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες από Σωματεία σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς μετέφεραν την πείρα από τη δράση, μίλησαν για τις πρωτοβουλίες που οργανώνουν, κάλεσαν τη νεολαία να πάρει τη θέση της στις γραμμές τους και να δυναμώσει τον αγώνα. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Σωτήρης Μπολάκης.

«Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα», σχολίασε ανοίγοντας την εκδήλωση, αναφερόμενος στη νίκη των διανομέων της «e-food» και δίνοντας τη σκυτάλη στον Γιώργο Στεφανάκη, πρόεδρο του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Ν. Αττικής και εργαζόμενο στη συγκεκριμένη επιχείρηση.

«Σήμερα δεν νικήσαμε μόνο εμείς, νίκησε η εργατική τάξη όλης της Ελλάδας», τόνισε και επισήμανε ότι νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι πήραν θάρρος και κουράγιο μετά την τεράστια κινητοποίηση και την υποχώρηση της εταιρείας, που δεσμεύτηκε να μετατρέψει τις συμβάσεις 2.016 εργαζομένων σε αορίστου χρόνου. «Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν έχουμε ξεμπερδέψει», ξεκαθάρισε και υπενθύμισε ότι σήμερα, Παρασκευή, οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν κανονικά την προκηρυγμένη απεργία τους.

Μιλώντας για το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στους εργαζόμενους, μετέφερε το σχόλιο συναδέλφου του, 45 χρονών: «Συνάδελφε, εγώ πρώτη φορά στη ζωή μου ολόκληρη κάνω το βήμα όχι μόνο να μπω στο συνδικάτο, αλλά να συμμετέχω και σε μία κινητοποίηση... Και είναι και η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω τόσο περήφανος!». «Αυτό τα λέει όλα!», σημείωσε ο Γ. Στεφανάκης, καταχειροκροτούμενος.

Το περιεχόμενο και οι στόχοι του νόμου Χατζηδάκη, οι τρόποι με τους οποίους χτυπάει τα δικαιώματα, τα συνδικάτα, την απεργία, αποτέλεσαν τον άξονα για τις πρώτες ερωτήσεις και απαντήσεις.

Οπως εξήγησε ο Γιώργος Κρητικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο συγκεκριμένος νόμος αποτελεί «τομή» στην επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και «συνέχεια» στο νομοθετικό πλαίσιο. Στην κατεύθυνση αυτή, υπενθύμισε τους νόμους όλων των κυβερνήσεων για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.

«Αυτός ο νόμος δεν ψηφίστηκε για το καλό των εργαζομένων», επισήμανε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, σχολιάζοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Συνόψισε τις διατάξεις που επιβάλλουν «δουλειά όποτε, όσο και όπως θέλει η εργοδοσία», αλλά και την επίθεση στα σωματεία και τη δράση τους.

Την πείρα από την προσπάθεια να στηθεί Σωματείο στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο λιμάνι του Πειραιά μετέφερε ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ (COSCO). Οπως εξήγησε, οι ίδιες οι συνθήκες δουλειάς έθεσαν στην ημερήσια διάταξη τη δημιουργία σωματείου, την οργάνωση απεργιών και άλλων κινητοποιήσεων. Σήμερα, ο αντεργατικός νόμος «φωτογραφίζοντας το λιμάνι του Πειραιά» βάζει εμπόδια στην απεργία και «απαγορεύει» την περιφρούρηση του απεργιακού αγώνα. «Ερχεται τώρα ο νόμος, αυτό που εμείς κατακτήσαμε στην πράξη να το διαλύσει. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη», τόνισε.

Τι σημαίνει «σύγχρονο» και «καινοτόμο», με βάση τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, ανέδειξε η Γεωργία Γεωργιάδου, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής. Στη βάση αυτή, στηλίτευσε την προπαγάνδα που παρουσιάζει ως «εκσυχρονισμό» τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, φτάνοντας στο σημείο να ισχυρίζεται ότι αυτό «βολεύει» τη μητέρα που θέλει να δουλεύει 10ωρα για να βλέπει την Παρασκευή τα παιδιά της. Αναφερόμενη σε συγκεκριμένα παραδείγματα επιχειρήσεων που εφαρμόζουν σχήματα διευθέτησης και επταήμερης εργασίας, σημείωσε πως «έχουν ξεχάσει τι σημαίνει Κυριακή».

Στην καρδιά της συζήτησης βρέθηκε ο προβληματισμός για τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να μπλοκαριστεί ο νόμος, το κάλεσμα των σωματείων να μείνουν οι διατάξεις του στα χαρτιά.

«Αυτοί οι νόμοι σπάνε μόνο με την οργανωμένη πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο», υπογράμμισε ο Γ. Στεφανάκης. Αυτό επιβεβαιώνει η νίκη των διανομέων που έβαλαν στον πάγο τα σχέδια για μετατροπή τους σε «συνεργάτες», αλλά και από τα επιχειρησιακά σωματεία σε ξενοδοχεία που έχουν ακυρώσει στην πράξη τούς δυσμενείς όρους για το ωράριο και τα ρεπό, που έχουν πάρει τη βούλα της κλαδικής ΣΣΕ.

«Αυτό που μπαίνει εμπόδιο στη λαϊκή ευημερία είναι το κέρδος», ανέφερε ο Γ. Κρητικός, επισημαίνοντας πως η μόνη απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα είναι ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και το κέρδος.

«Λέμε στους εργαζόμενους να δουν τη ζωή τους αλλιώς, να δουν τη ζωή τους μέσα από την οργανωμένη πάλη», είπε η Ντ. Γκογκάκη, συνοψίζοντας το κάλεσμα των σωματείων σε οργανωμένη και συλλογική δράση.

Το αποτέλεσμα της υπογραφής ΣΣΕ στη Ναυπηγοεπισκευή, μέσα από πολύμηνες κινητοποιήσεις, έφερε ως ένα ακόμα παράδειγμα της δύναμης του συλλογικού αγώνα η Γ. Γεωργιάδου, προσθέτοντας ότι με τον ίδιο αγωνιστικό βηματισμό οι εργαζόμενοι θα παλέψουν για την εφαρμογή της.

Την ανάκληση απόλυσης στο λιμάνι όταν οι συνάδελφοί του στάθηκαν στο πλευρό του και αμέσως «σταμάτησαν 20 γέφυρες να δουλεύουν», υπενθύμισε ο Μ. Μπεκρής. «Ετσι έμεινε ο συνάδελφος στη δουλειά», τόνισε και πρόσθεσε ότι με το ίδιο πνεύμα θα οργανωθεί η μάχη ενάντια στην εφαρμογή του νόμου.

Η οργάνωση του χρόνου εργασίας στον καπιταλισμό, που στόχο έχει το ξεζούμισμα των εργαζομένων, και η πάλη της εργατικής τάξης για τη μείωσή του, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αύξηση του ελεύθερου χρόνου, είναι οι βασικοί άξονες που διατρέχουν τα κείμενα και τα γραφικά στα ταμπλό του Εργατικού Στεκιού.

Οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να διαβάσουν για το πώς η μείωση του εργάσιμου χρόνου ήταν ανέκαθεν βασικός στόχος πάλης της εργατικής τάξης, προκειμένου να αυξήσει τον ελεύθερο χρόνο αλλά και να μειώσει την απλήρωτη εργασία που κλέβουν από τους εργαζόμενους οι καπιταλιστές και η οποία αποτελεί πηγή του κέρδους τους. Να «περιηγηθούν» σε βασικούς σταθμούς της πάλης αυτής από τον 19ο αιώνα, αλλά και πώς οι καπιταλιστές με τις κυβερνήσεις και τους διακρατικούς οργανισμούς τους, όπως η ΕΕ, έχουν μόνιμα στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα, το πέρασμα μέτρων που εντείνουν την εκμετάλλευση.

Περιγράφονται οι σύγχρονοι όροι εκμετάλλευσης και οι συνέπειες του νέου αντεργατικού εκτρώματος, γνωστού ως «νόμου Χατζηδάκη», για τη «διευθέτηση», τη δουλειά τις Κυριακές κ.ά., και πώς αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις σύγχρονες δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου και δουλειά για όλους. Χαρακτηριστικό είναι το γράφημα που δείχνει πώς 11 σημερινές ώρες εργασίας αντιστοιχούν σε 40 ώρες εργασίας το 1950.

Την αντίθεση αυτή μπορεί να τη λύσουν μόνο η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας με προοπτική την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, την κοινωνία της δικής της εξουσίας, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό.

Αν υπάρχει μια κατηγορία εργαζομένων που αυτές τις μέρες αποτελεί παράδειγμα για τη μάχη που δίνει, είναι οι περήφανοι «riders», οι αγωνιστές διανομείς της «e-food», που την Τετάρτη κοκκίνισαν όλη την Αθήνα με τη μεγαλειώδη κινητοποίησή τους.

Αυτό το κλίμα της ανυποχώρητης μάχης που δίνουν - και μάλιστα έχοντας ήδη μετρήσει την πρώτη τους κατάκτηση, αφού η εργοδοσία ανακοίνωσε τη μετατροπή άνω των 2.000 συμβάσεων σε αορίστου χρόνου - μετέφεραν και στο Φεστιβάλ χτες. Γύρω στις 8 το βράδυ έφτασαν στο Πάρκο Τρίτση διανομείς με τα μηχανάκια τους, με τα κορναρίσματα και τις υψωμένες γροθιές να συνθέτουν μοναδικές εικόνες.

Διασχίζοντας με τα μηχανάκια τους τον χώρο κατέληξαν στο Εργατικό Στέκι, ενώ η υποδοχή που τους επεφύλαξαν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, όπως και όλοι οι επισκέπτες του Φεστιβάλ, ήταν ιδιαίτερα θερμή: Χειροκροτήματα, υψωμένες γροθιές και συνθήματα τους συνόδευσαν σε όλη τη διαδρομή. Και τον «επίλογο», μόλις έφτασαν στον προορισμό τους, έβαλε το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!».