Στο 9ο Συνέδριο της ΚΝΕ συζητώντας για την ανάγκη ενίσχυσης των επαναστατικών χαρακτηριστικών της Οργάνωσης, για ΚΝΕ γερή, ως νεολαία του ΚΚΕ, τονίσαμε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάκτηση αυτού του στόχου είναι η αποφασιστική άνοδος της δουλειάς της ΚΝΕ στην εργατική νεολαία, ο προσανατολισμός της δράσης μας με βάση τον κλάδο, η ανάδειξη εργατικών στελεχών στα όργανα, η οικοδόμηση πρώτα και κύρια σε χώρους δουλειάς όπου είναι συγκεντρωμένοι εκατοντάδες νέοι εργαζόμενοι.

Στο διάστημα που πέρασε από το Συνέδριο η Οργάνωση έχει αποκτήσει μια πείρα από την προσπάθεια αυτή που μπορεί με τη βοήθεια και των Θέσεων του Κόμματος να συμβάλει σε μια γενίκευση αυτής της πείρας για τον τρόπο δουλειάς, τον προσανατολισμό που πρέπει να έχουμε. Τα όποια θετικά βήματα έχουν γίνει και στα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω επιβεβαιώνουν την ορθότητα των αποφάσεων του Κόμματος για δράση με προτεραιότητα στην εργατική τάξη και στη νεολαία, παίρνοντας υπόψη τα κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά των νέων. Σε αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε αποφασιστικά και η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για τη νεολαία, ώστε να ενισχυθεί ο προσανατολισμός της δουλειάς τόσο της Οργάνωσης όσο και του Κόμματος συνολικά στην εργατική νεολαία ως αναγκαίος όρος για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Στις Τομεακές Συνδιασκέψεις των κλαδικών Οργανώσεων, που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες, υπάρχει σημαντική ανανέωση των αντιπροσώπων σε πολύ μεγάλο ποσοστό, γεγονός θετικό, που δείχνει ότι γίνονται βήματα στη δράση μας. Αναδείχτηκαν μέσα στα 2,5 χρόνια στελέχη εργατικά, νέοι εργαζόμενοι σ/φοι πλαισίωσαν τις διοικήσεις των ταξικών σωματείων, δεκάδες σ/φοι από την ΚΝΕ, εργαζόμενοι, απέκτησαν τον τιμημένο τίτλο του μέλους του Κόμματος. Συνολικά κάναμε βήματα στον καλύτερο προσανατολισμό μας, στην οργάνωση της δουλειάς με βάση τον κλάδο, στη σταθερή προσήλωση στην κλαδική διάταξη των δυνάμεών μας. Επιβεβαιώθηκε η ορθότητα της αναδιάταξης όπως επισημαίνεται και στις Θέσεις, που πρέπει να είναι συνεχής λόγω της μεγάλης κινητικότητας, της εργασιακής περιπλάνησης που βιώνουν οι νέοι εργαζόμενοι και φυσικά και οι σ/φοί μας. Κάναμε βήματα στην καθοδήγηση των δυνάμεών μας με βάση το τι έχουν να αντιμετωπίσουν στο χώρο δουλειάς. Αρκετοί σ/φοι μπήκαν μπροστά, απέργησαν, αρκετοί απολύθηκαν χωρίς να κάνουν πίσω. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα Τομεακής Συνδιάσκεψης που σχεδόν οι μισοί αντιπρόσωποι έχουν τουλάχιστο μία απόλυση για τη δράση τους.

Αποτελεί στοιχείο ωρίμανσης της Οργάνωσης η μεγαλύτερη αποφασιστικότητα απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και η μαχητική απάντηση στο θέμα της απόλυσης είτε αφορά ΚΝίτες είτε πρωτοπόρους εργαζόμενους. Εχουμε θετική πείρα γιατί μαζί με την ΚΟ και τα ταξικά συνδικάτα, κατορθώσαμε να πάρουμε πίσω απολύσεις, να μπούμε εμπόδιο στα σχέδια της εργοδοσίας και να συμβάλουμε να ατσαλώνονται νέοι εργάτες, να βλέπουν από την ίδια τους την πείρα τον πρωτοπόρο ρόλο του Κόμματος, την ανάγκη της οργανωμένης πάλης. Αυτή η στάση είχε αποτελέσματα και στη στρατολογία.

Αποτελεί, επίσης, στοιχείο ωρίμανσης το γεγονός ότι εκατοντάδες μέλη της ΚΝΕ απέργησαν σε όλες τις μεγάλες απεργιακές μάχες για το Ασφαλιστικό, μπήκαν μπροστά για την περιφρούρηση της απεργίας, αναγνωρίστηκαν ως πρωτοπόροι από τους συναδέλφους τους. Το ατσάλωμα όλων αυτών των σ/φων είναι σοβαρή παρακαταθήκη για την ΚΝΕ, για όλο το Κόμμα, είναι μια νέα γενιά κομμουνιστών που «ψήνεται» και αυτή με τη σειρά της στη φωτιά της ταξικής πάλης, που μπορεί φυσικά να μην έχει την ένταση άλλων εποχών, όμως έχει και αυτή η πείρα την αξία της γιατί αποκτιέται σε περίοδο υποχώρησης του κινήματος, που κυριαρχεί η μοιρολατρία και φαίνεται ανίκητη η εργοδοσία.

Ακόμα ένα νέο στοιχείο είναι η αξιοποίηση της εφημερίδας του ΚΣ, του «Οδηγητή». Η κυκλοφορία με τη νέα του μορφή έδωσε τη δυνατότητα, πιο οργανωμένα, να διακινηθεί σε εργασιακούς χώρους, να αποτελέσει όπλο των σ/φων μας στην επικοινωνία με τους σ/φους, ευκαιρία για την Οργάνωση να γνωρίσει την κομματική επιρροή. Εχουμε τον «Ο» σταθερά να διακινείται μέσα σε μεγάλες επιχειρήσεις από τους ίδιους τους σ/φους που εργάζονται εκεί, προσανατολίστηκαν καλύτερα οι Οργανώσεις στο πρόγραμμα των εξορμήσεων να εντάσσουν τους εργασιακούς χώρους και όχι μόνο τα σχολεία ή τις σχολές. Αυτή η βελτίωση είναι αισθητή και στην ύλη της εφημερίδας, όπου πραγματικά πολύ πιο ζωντανά αναδεικνύονται τα προβλήματα των νέων εργατών, η δράση της Οργάνωσης, οι θέσεις της για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους εργαζόμενους.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι έχουν γίνει βήματα στην κατεύθυνση των αποφάσεων των Συνεδρίων, του 17ου του ΚΚΕ και του 9ου της ΚΝΕ. Αυτά τα βήματα, βήματα ισχυροποίησης, σκοντάφτουν σε μια βασική αδυναμία, μια σοβαρή δυσκολία που επισημαίνουν οι Θέσεις του Συνεδρίου, την καθυστέρηση στην οικοδόμηση στους χώρους δουλειάς, στη συγκρότηση ΟΒ της ΚΝΕ σε εργασιακούς χώρους που συγκεντρώνουν χιλιάδες νέους. Τα αποτελέσματα στη στρατολογία νέων εργαζομένων είναι αναντίστοιχα σε σύγκριση με τις προσπάθειες που κάνουν Κόμμα και ΚΝΕ στους χώρους δουλειάς. Σωστά οι Θέσεις επισημαίνουν τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες που εμποδίζουν την κομματική οικοδόμηση και την κατεύθυνση για να αντιμετωπιστούν. Θα προσθέσω ένα ακόμα ζήτημα που φαίνεται να παίζει ρόλο στη συνείδηση των νέων εργαζομένων και απασχολεί τους συντρόφους στις κλαδικές Τομεακές Συνδιασκέψεις. Παράλληλα με την απειρία, το φόβο, την απογοήτευση, η εργοδοσία, το σύστημα συνολικά, κάνει μια συστηματική δουλειά για να πείσει τους εργαζόμενους ότι το συμφέρον της εταιρείας είναι και δικό τους, ότι αν είναι καλοί και εργατικοί θα ανταμειφθούν, θα ανέλθουν στην ιεραρχία, θα έχουν καλύτερο μισθό, κλπ. Αυτή η τακτική είναι λογικό να βρίσκει μεγαλύτερο έδαφος σε νέους εργαζόμενους που και μικρή πείρα έχουν αλλά και ελπίζουν, ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον και πιστεύουν ότι μπορεί με τον τρόπο αυτό να το πετύχουν. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι πάρα πολλοί εργαζόμενοι, ακόμα και στα πιο απλά πόστα, μπορεί να έχουν ένα πτυχίο, πράγμα που γεννά μεγαλύτερες προσδοκίες. Οι μεγάλες πολυεθνικές έχουν αναγάγει σε επιστήμη αυτή τη δουλειά. Ο παλιός ρουφιάνος της εταιρείας έχει αντικατασταθεί από τον Human Resourcc Manager (Διαχειριστής Ανθρώπινου Δυναμικού) που είναι το καλό πρόσωπο της εταιρείας απέναντι στους εργαζόμενους. Αν το αφεντικό κρατήσει για υπερωρίες τους εργαζόμενους, αυτός θα τους εξηγήσει τις ανάγκες της επιχείρησης, αν κάποιος απεργήσει θα προσπαθήσει να τον ρίξει στο φιλότιμο, ότι εμείς εδώ δεν απεργούμε γιατί η εταιρεία φροντίζει και δε μας αφορούν αυτά, κλπ. Ακόμα και όταν πάμε περιοδείες το Κόμμα ή τα ταξικά συνδικάτα, θα τον συναντήσουμε να μας λέει πόσο δίκιο έχουμε αλλά στην εταιρεία του οι εργάτες είναι στον παράδεισο. Καλλιεργούν έτσι τις αυταπάτες στους εργαζόμενους, την ταξική συμφιλίωση, την κοινότητα συμφερόντων με τα αφεντικά.

Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, όμως δουλεύεται από το σύστημα από τη μικρή ηλικία και φέρνει αποτελέσματα εκεί που απουσιάζουν οι δικές μας οργανωμένες δυνάμεις, που απουσιάζουν τα ταξικά σωματεία. Αντίθετα, φαίνεται να σπάει εκεί που είμαστε σε θέση να βάζουμε στους εργαζόμενους το πραγματικό δίλημμα που έχουν να αντιμετωπίσουν. Το δρόμο της υποταγής στην εργοδοσία, που μόνο για λίγους, ελάχιστους μπορεί να σημαίνει να ξεφύγουν από τη μοίρα της τάξης τους και για τους πολλούς ανασφάλεια, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μισθούς πείνας, εργασιακή περιπλάνηση, ή το δρόμο της ρήξης και της ανυπακοής που τους προτείνουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Αυτός ο δεύτεροςδρόμος για να φωτίζεται καλύτερα για τους εργαζόμενους χρειάζεται η σταθερή και προσηλωμένη δουλειά στους χώρους που ιεραρχούμε, να ρίχνουμε εκεί όλα μας τα όπλα, την κομματική περιοδεία, το ταξικό συνδικάτο, τη συνεχή παρουσία με τον «Ο» και τον «Ρ», να μπαίνουμε μπροστά για κάθε οξυμένο πρόβλημα που δημιουργείται. Ταυτόχρονα, να εξοπλίζουμε τους σ/φους στην ΚΝΕ που είναι σε μεγάλους χώρους δουλειάς για να παρεμβαίνουν αποφασιστικά χωρίς να κάνουν πίσω μπροστά στην εργοδοτική τρομοκρατία, να συσπειρώνουν τους πιο πρωτοπόρους συναδέλφους.

Εχουμε πολλά παραδείγματα όταν σύντροφοι που απέργησαν για πρώτη φορά σε ένα χώρο δουλειάς μπορεί να ήταν μόνοι τους, όμως ακολούθησαν και άλλοι. Αυτή η πείρα βγαίνει από τη δράση μας, ότι η πρωτοπόρα, αταλάντευτη στάση εμπνέει και άλλους συναδέλφους, σπάει τη μοιρολατρία και το φόβο, ανεβάζει το «κλίμα» της διεκδίκησης. Πρέπει οι ΚΝίτες να αξιοποιούν μέσα στο χώρο της δουλειάς κάθε νέο εργαζόμενο που σηκώνει κεφάλι, που είναι διατεθειμένος να παλέψει. Ετσι δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις για στρατολογία, οι πιο πρωτοπόροι νέοι εργαζόμενοι να γίνονται μέλη της ΚΝΕ και αύριο του Κόμματος, μπαίνουν οι βάσεις για να ριζώνει η Οργάνωση στους χώρους δουλειάς.

Βασικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας είναι να μαθαίνουν οι ΚΝίτες, οι νέοι εργαζόμενοι, την ιστορία του ΚΚΕ, του εργατικού κινήματος. Να γνωρίζουν τις θυσίες που έκανε η εργατική τάξη για να βελτιώσει τη θέση της, τη σκληρότητα που έχει η ταξική πάλη. Να γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι τη δεκαετία του '30 σχεδόν σε κάθε απεργία υπάρχει και ένας νεκρός εργάτης, από την καταστολή και τη λυσσασμένη αντίδραση της αστικής τάξης, που ένιωθε να απειλείται η εξουσία της. Να ατσαλώνονται έτσι και να εμπνέονται, να γίνονται ανυποχώρητοι και αταλάντευτοι αγωνιστές. Τέτοιες θετικές προσπάθειες ήταν οι εκδηλώσεις των κλαδικών Οργανώσεων που ήταν αφιερωμένες στο Μάη του '36, στην απεργία της ΛΑΡΚΟ, στους εργατικούς αγώνες και τη συμβολή της ΚΝΕ, κ.ά., ήταν η όλη δραστηριότητα για τα 90χρονα του ΚΚΕ.

Ταυτόχρονα, πρέπει να προσανατολίσουμε πολύ καλύτερα τη δράση μας στους χώρους κατάρτισης, στα ΙΕΚ, στα Νυχτερινά σχολεία, στα απογευματινά ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ, όπου εκεί βρίσκονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι που εργάζονται. Η πείρα από την παρέμβαση στα δημόσια ΙΕΚ, παρά τις αδυναμίες και τις δυσκολίες, μας έδειξε ότι ο δρόμος για να στεριώσει η ΚΝΕ σε αυτούς τους χώρους είναι η σταθερή, καθημερινή παρουσία της Οργάνωσης με όλους τους τρόπους και τις μορφές, η προσπάθεια να πρωτοστατούμε και να οργανώνουμε τις διεκδικήσεις των σπουδαστών, να τους φέρνουμε σε επαφή με το ταξικό εργατικό κίνημα.

Ιδιαίτερο βάρος χρειάζεται να ρίξουμε στα νυχτερινά, όπου όλοι οι «μαθητές» είναι εργαζόμενοι με ηλικίες από 20 έως 35 χρόνων, άνθρωποι από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα που καθημερινά δίνουν διπλή μάχη, για το μεροκάματο και τη στοιχειώδη μόρφωση που τους στέρησαν οι ταξικοί φραγμοί. Είναι σαν να έχουμε μπροστά μας μια επιχείρηση με 150 νέους εργάτες με διάφορες ειδικότητες, που όμως μπορούμε πιο εύκολα να κουβεντιάσουμε χωρίς να έχουμε στο κεφάλι μας τα αφεντικά ή τους ρουφιάνους της εργοδοσίας. Η οικοδόμηση σε τέτοιους χώρους Οργανώσεων της ΚΝΕ σημαίνει άμεση ενίσχυση των εργατικών μας ΟΒ και μάλιστα με εκείνο το τμήμα της εργατικής τάξης που ιεραρχούμε και στις Θέσεις, το βιομηχανικό προλεταριάτο, καθώς οι περισσότερες ειδικότητες που συναντάμε είναι από αυτούς τους κλάδους.

Μπροστά λοιπόν στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ καλούμαστε να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερα βήματα ως ΚΝΕ στη δράση μας, στον προσανατολισμό μας, στην οικοδόμηση στην εργατική νεολαία. Αυτή η προσπάθεια θα είναι σύμφωνη με το κεντρικό σύνθημα του Κόμματος για ΚΚΕ ΙΣΧΥΡΟ - ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ.