Ο «Ριζοσπάστης» μιλά με έναν από τους ανθρώπους που βίωσαν την καταστροφή για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος
Περίπου δύο βδομάδες μετά, οι άνθρωποι στο Μάτι προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους. Να βάλουν σε μια σειρά τα πράγματα και να ψάξουν να δουν τι θα κάνουν. Κάθε μέρα που περνά, διαπιστώνουν ότι έχουν μπροστά τους μακρύ δρόμο.
Το άκουσμα των μέτρων της κυβέρνησης, η αντιπαράθεση με τα άλλα αστικά κόμματα φέρνουν στο μυαλό τους το παρελθόν. Σεισμός Πάρνηθα 1999. Φωτιές Ηλεία 2007. Πλημμύρες Μάνδρα 2017. Και ακόμα πιο πίσω... Δεκάδες φορές το ίδιο έργο να επαναλαμβάνεται. Μετά από κάθε καταστροφή ένα πενιχρό έκτακτο επίδομα και όλα τα υπόλοιπα, όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας, να καταλήγουν να γίνονται προσωπική υπόθεση... Οποιος καταφέρει και αντέξει φτιάχνει το σπίτι του... Οι υπόλοιποι γίνονται μια ζωή πελάτες των εισπρακτικών εταιρειών που έχουν προσλάβει οι τράπεζες για να εισπράττουν τα δάνεια.
Ο «Ριζοσπάστης» είχε την ευκαιρία να μιλήσει με έναν από τους πολλούς που έζησαν την κατάσταση από κοντά. Ενας άνθρωπος που ζει όλες αυτές τις μέρες την αγωνία τού «τι γίνεται τώρα;», «πώς θα ζήσουμε;», «τι θα κάνουμε;»
«Στην αρχή δεν ήθελα να δω κατεστραμμένο το σπίτι μου. Αυτό το σπίτι το έφτιαχνα 10 χρόνια με τον πατέρα μου. Ηταν ένα παλιό λυόμενο. Χτίσαμε, σοβατίσαμε. Εμενα δυο χρόνια. Ηταν ένα νομιμοποιημένο αυθαίρετο. Ενα παλιό εξοχικό ενός θείου μου, που το είχαμε αγοράσει με το εφάπαξ του πατέρα μου. Σιγά σιγά με δικιά μας δουλειά το κάναμε σπίτι. Αφού το πρόβλημα της στέγης δεν λύνεται με κοινωνικό τρόπο, αρκετοί είναι αυτοί που με δανεικά ή τους κόπους μιας ζωής έφτιαξαν εδώ μια κατοικία. Πολλοί έχασαν το μόχθο της ζωής τους και τώρα γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι φιλοξενούμενοι και με αβέβαιο μέλλον. Κάποιοι είναι και χωρίς δουλειά. Το χειρότερο; Κάποιοι σαν οικογένειες. Οπως μια γυναίκα που ήρθε στο Στέκι Αλληλεγγύης. Είχε κηδέψει την αδερφή της, τον σύζυγό της και το ένα τους παιδί. Απέμεινε άνεργη με το παιδί της και το ανίψι της που επέζησε».
Ο Γιάννης Γιαννόπουλος επισημαίνει το σημαντικό ρόλο που παίζει το Στέκι Αλληλεγγύης στη βοήθεια προς τους πληγέντες. «Η δουλειά που κάνει το Στέκι είναι σημαντική, γιατί πέρα από την οργάνωση της αλληλεγγύης πρέπει να υπάρξει και αγώνας διεκδίκησης των αιτημάτων αποκατάστασης των πυρόπληκτων», λέει.
«Κάναμε αίτηση ως πυρόπληκτοι και περιμένουμε», λέει ο Γ. Γιαννόπουλος. «Και με μηδέν επιτόκιο να δώσουν δάνεια τι θα τα κάνουν οι άνθρωποι εδώ; Με κάποιο τρόπο η αγορά της οικοδομής θα τους ξαναπάρει χρήματα. Σύμφωνα και με τον ΣΕΒ η ανοικοδόμηση θα γίνει με όρους αγοράς. Τα κυβερνητικά μέτρα είναι συγκεχυμένα. Στις ουρές που σχηματίζουν οι πυρόπληκτοι στον δήμο της Ραφήνας για το εφάπαξ επίδομα των 5.000 ευρώ, στις συζητήσεις που είχα εξηγούσα ότι κανείς δεν θα δώσει χρήματα στους πυρόπληκτους για να ξαναχτίσουν το σπίτι τους. Επίσης, ότι όσοι ζούσαν στην περιοχή μας αν είχαν χρήματα δεν θα έχτιζαν εκεί. Πληρώσατε ΕΝΦΙΑ, φόρους, νομιμοποίηση και τώρα η κυβέρνηση σας λέει ότι φταίτε κι εσείς. Το χειμώνα με τις βροχές και τις πλημμύρες που θα έρθουν τι θα γίνει;», αναρωτιέται...
Οπως είναι γνωστό, για να πάρει κάποιος το έκτακτο επίδομα χρειάζεται να υπάρχει πιστοποιητικό πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας επιτροπής μηχανικών για την κατάσταση του ακινήτου. Στη συνέχεια, αντίγραφό του κατατίθεται από τον πυρόπληκτο στο δήμο για να δοθεί το σχετικό πρωτόκολλο, ακολουθεί επίσκεψη στην Πυροσβεστική, όπου αφήνει τα στοιχεία του σε περίπτωση που τον καλέσει, και μετά επιστρέφει πάλι στο δήμο για την υποβολή της σχετικής αίτησης.
Στο μεταξύ, όπως μας λέει ο Γ. Γιαννόπουλος, μετά τις πρώτες καταγραφές φαίνεται πως αρχίζει και η δράση τοπικών παραγόντων, επιχειρηματιών και φασιστοειδών που πλησιάζουν κατοίκους της περιοχής για εξυπηρετήσεις και ρουσφέτια. Σύμφωνα με καταγγελίες που έχουν γίνει από κατοίκους της περιοχής, φασιστοειδή επισκέφτηκαν το Μάτι και λένε σε κατοίκους ότι «μην ανησυχείτε, εμείς έχουμε λεφτά. Θα μπουν οι εταιρείες και θα τα φτιάξουν όλα». Οταν ήρθαν να μοιράσουν νερά και βοήθεια, τους έδιωξαν οι κάτοικοι. Ηταν η φορά που ήρθαν «επίσημα». Μετά ήρθαν χωρίς «στολή». Καλλιεργούν το ρουσφέτι και την αντίληψη ότι «έχουμε λεφτά και θα σας βοηθήσουμε». Οπως και την αντίληψη ότι τους πυρόπληκτους θα τους σώσουν οι εταιρείες... Μας λέει ότι έχουν εντοπιστεί εθελοντές που μοιράζουν βοήθεια λέγοντας ότι προέρχεται από συγκεκριμένο ξενοδοχείο. Επίσης, τοπικοί παράγοντες πλησιάζουν κατοίκους λέγοντάς τους πως μόλις καταλαγιάσουν τα πράγματα, χωρίς να μαθευτεί, θα υπάρξει για ορισμένους πυρόπληκτους ιδιαίτερη μεταχείριση.
«Τα σπίτια πρέπει να ξαναφτιαχτούν και να υπάρξει αντιπυρική, αλλά και αντιπλημμυρική προστασία για τον χειμώνα», μας λέει ο Γιάννης Γιαννόπουλος. «Να υπάρξουν άμεσα μέτρα ασφαλούς στέγασης, ένδυσης, σίτισης, καθαριότητας και υγιεινής των πυρόπληκτων, να αποζημιωθούν οι λαϊκές οικογένειες για τις περιουσίες που χάθηκαν, αλλά και να αποζημιωθούν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματοβιοτέχνες. Να παγώσουν τα χρέη των πυρόπληκτων σε ΔΟΥ, ΟΑΕΕ, τράπεζες και για τα τραπεζικά δάνεια να υπάρξει πλήρης διαγραφή των δανείων των φτωχών λαϊκών οικογενειών για την πρώτη και την εξοχική κατοικία», καταλήγει ο συνομιλητής μας.