Αυτή είναι στην πραγματικότητα το όραμα και η πολιτική πρόταση του συνδυασμού «Αθήνα αύριο»: Μια πόλη με λαμπερή βιτρίνα, καμάρι των επιχειρηματικών συμφερόντων, πίσω από την οποία το «οικοδόμημα» για τους απλούς ανθρώπους του μόχθου θα αποσαθρώνεται και θα καταρρέει και θα δυστυχούν.

Οποιος έκανε τον κόπο να ρίξει μια ματιά στο προεκλογικό πρόγραμμα του συνδυασμού της «σιδηράς κυρίας» της ΝΔ, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με την παραπάνω, διόλου υπερβολική, διαπίστωση.

Η Ντ. Μπακογιάννη δεν έχει καμία διάθεση να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα -και πώς να το κάνει, άλλωστε, αφού αυτά στηρίζει και τη στηρίζουν- για να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων της πολύπαθης πρωτεύουσας, τη στιγμή που είναι ολοφάνερο ότι χωρίς αυτή τη σύγκρουση τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο.

Δεν πρόκειται, για παράδειγμα, να συγκρουστεί για να σωθούν οι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι (Πεδίον του Αρεως, Γουδί, Αλσος Ριζάρη, Ακαδημία Πλάτωνος, κ.ο.κ.) από τους γύπες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που τα πολιορκούν ή ήδη έχουν μπήξει τα κοφτερά νύχια τους σε αυτά τα «φιλέτα». Αντίθετα, η απαστράπτουσα υποψήφια της ΝΔ δηλώνει ότι θα τους παραδώσει και το Ζάππειο (μέσω κατασκευής γκαράζ) και -γιατί όχι- και τον ίδιο την Εθνικό Κήπο αργότερα. Οι διακηρύξεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά της όπως «να σώσουμε τους τελευταίους εξωτερικούς χώρους, να δημιουργήσουμε νέους», είναι στην κυριολεξία λόγια του αέρα, αφού για τα απαιτούμενα λεφτά των απαλλοτριώσεων παραπέμπει σε δημιουργία Ταμείου, τα έσοδα του οποίου θα προέρχονται από «δωρεές ευεργετών»! Αν δούμε δε τις διακηρύξεις για την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, από προτάσεις «σκίζει», αλλά υπηρεσίες θα έχουν, να ποτέ υλοποιηθεί το πρόγραμμα, όσοι βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Η αλήθεια είναι ότι η Ντ. Μπακογιάννη δεν έκρυψε ότι θα κινηθεί συναινετικά και σε συμφωνία με την κυβέρνηση. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που δεν παρέλειψε να επισκεφτεί προεκλογικά τον προϊστάμενο υπουργό Εσωτερικών Κ. Σκανδαλίδη: Να συνεννοηθούν τι θα κάνουν από κοινού!

Η κυβέρνηση Σημίτη δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από τέτοιους δημάρχους, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να εφαρμόζουν με ενθουσιασμό και φαντασία τη νεοφιλελεύθερη πολιτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αντίθετα, βλέπει με έκδηλη ικανοποίηση τις προτάσεις τους, π.χ. για κατασκευή θέσεων πάρκινγκ, με αυτοχρηματοδότηση (παράδοση, δηλαδή, στους εργολάβους), μέσω των οποίων, βέβαια, οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα είναι πανάκριβες και για τους έχοντες.

Ειδικά για την υποψήφια της ΝΔ στην Αθήνα, η κυβέρνηση Σημίτη έχει έναν επιπλέον λόγο να είναι ικανοποιημένη. Πρόκειται για την πρότασή της για την «ασφάλεια και τάξη», που σχεδιάζει να επιβάλει στο κέντρο της Αθήνας, συγκροτώντας για το σκοπό αυτό έναν πραγματικό στρατό, με την πρόσληψη 700 ακόμα δημοτικών αστυνομικών. Η κυβέρνηση θα έχει βρει έναν ισχυρό σύμμαχο, προκειμένου να υλοποιήσει τα ομολογημένα σχέδιά της για απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης. Πολύ περισσότερο που και η ίδια η Ντ. Μπακογιάννη ασπάζεται το γνωστό δόγμα του πατέρα της για τις δυνάμεις ασφαλείας «το κράτος είστε εσείς».

Αν ασχοληθήκαμε κάπως περισσότερο με το πρόγραμμα του «Αθήνα αύριο» είναι ακριβώς γιατί είναι πολυδιαφημισμένο προϊόν μελέτης δεκάδων ειδικών και κυρίως γιατί αποτυπώνει με καθαρότητα τη «(νεο)φιλελεύθερη» φιλοσοφία του και το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του. Από την ίδια φιλοσοφία διαπνέονται και τα προγράμματα των άλλων υποψηφίων της ΝΔ, οι οποίοι όμως περισσότερο «αφήνονται» στα χέρια τής -εκάστοτε- κυβέρνησης και στην πειθήνια εφαρμογή των άνωθεν εντολών.

Τα προγράμματα, όμως, δεν αξίζουν τίποτα όταν υπάρχει η πράξη και ο απολογισμός έργων των γαλάζιων δημάρχων, οι οποίοι δικαιολογημένα μπορούν να καυχηθούν ότι δεν υστέρησαν από τους «πράσινους» συναδέλφους τους στην επιβολή νέων φόρων και χαρατσιών ή στην εξαφάνιση του πράσινου, στην αγαστή συνεργασία με τους εργολάβους, στο ξεκοκάλισμα των κοινοτικών κονδυλίων, κ.ο.κ.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, τίποτα το καινούριο ή πολύ περισσότερο το ελπιδοφόρο στα γαλάζια ψηφοδέλτια για τους δήμους και τις νομαρχίες, όσο και αν ο Κ. Καραμανλής επιχειρεί να μας πείσει για το αντίθετο με τις αντικυβερνητικές κορόνες του περί «καθεστωτικών νοοτροπιών», επιχειρώντας να εμφανιστούν ο ίδιος και το κόμμα του ως δήθεν αντικαθεστωτικοί! Και, βέβαια, το μήνυμα που θα σταλεί, αν ενισχυθούν οι γαλάζιοι συνδυασμοί, δεν είναι μήνυμα ενάντια στην «υποβάθμιση της ποιότητας ζωή μας» όπως θέλει ο Γ. Τζαννετάκος, αλλά μήνυμα για παραπέρα υποβάθμισή της. Με άλλα λόγια, το μήνυμα που θα σταλεί είναι ότι θέλουμε να αλλάξει διαχειριστή αλλά να μην αλλάξει η πολιτική. Ορισμένοι, όσοι έχουν συνδεθεί με διάφορα νήματα συμφέροντος με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ίσως αυτό να επιδιώκουν, γιατί θέλουν το κόμμα τους στην εξουσία. Δεν είναι, όμως, αυτό που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των πολλών, οι οποίοι θα έχουν κάθε λόγο να χαίρονται, αν το βράδυ της επόμενης Κυριακής δουν τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να βγαίνουν στραπατσαρισμένοι και αποδυναμωμένοι από την κάλπη και αντίστοιχα εξέλθουν ενισχυμένοι οι αγωνιστικοί συνδυασμοί που στηρίζονται από το ΚΚΕ. Τότε, ναι, θα μπορούν να χαμογελάσουν και να ατενίσουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία και κουράγιο την επόμενη μέρα.

Προσφιλής η ταχτική του «ψαρέματος σε θολά νερά» της ηγεσίας του ΣΥΝ προκειμένου να παραπλανά λαϊκές δυνάμεις και να τις εγκλωβίζει στην κυρίαρχη πολιτική. Γιατί δεν μπορεί ο ΣΥΝ να συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ σε νομούς και δήμους στη μισή Ελλάδα και να προπαγανδίζει ότι επιδιώκει την «καταδίκη του δικομματισμού», δηλαδή και του ΠΑΣΟΚ. Δε λέει αλήθεια λοιπόν όταν μιλά για «καταδίκη του δικομματισμού» γιατί απλά συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ, με στόχο την κεντροαριστερή διαχείριση.

Γιατί ο ΣΥΝ έχει στα βασικά ζητήματα την ίδια πολιτική με το ΠΑΣΟΚ και αυτό ισχύει και στην ΤΑ. Συμφωνεί με το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της, που διαμόρφωσε η κυβέρνηση στα πλαίσια που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), γι' αυτό δε λένε κουβέντα, η ηγεσία του, οι υποψήφιοί του ενάντια σ' αυτό. Είναι το πλαίσιο που επιβάλλει την επιχειρηματικότητα της ΤΑ, τη μετατροπή της σε έναν ακόμη αντιλαϊκό φορομπηχτικό μηχανισμό, (ο ΣΥΝ διεκδικεί ακόμη μεγαλύτερη φορολογική εξουσία, για την ΤΑ στο όνομα της αυτοτέλειάς της), την αποφασιστική συμβολή της στις ιδιωτικοποιήσεις, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, αλλά και των υπηρεσιών της Υγείας, της Πρόνοιας, την εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και με την προώθηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης.

Ο ΣΥΝ υπερθεματίζει στην ακόμη πιο στενή διαπλοκή και της Αυτοδιοίκησης με την ΕΕ, (εναρμόνιση με την Ευρώπη των περιφερειών το λέει), σε «όφελος της ανάπτυξης». Και υπάρχει ανάπτυξη, προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, αφού και η ΤΑ γι' αυτούς δουλεύει, ενώ ο λαός πλήρωσε και πληρώνει τα σπασμένα με αυξανόμενη λιτότητα, φτώχεια, ανεργία. Πασχίζει, λοιπόν, να συγκαλύψει τη συμφωνία του μ' όλ' αυτά πίσω από τις κορόνες περί δήθεν «καταδίκης του δικομματισμού». Για τους ίδιους λόγους υπεκφεύγουν να απαντήσουν ξεκάθαρα τι στάση θα κρατήσουν στο β' γύρο, με το επιχείρημα ότι «ο λαός δεν είναι πρόβατα». Ακριβώς γιατί είναι υποχρεωμένοι να είναι συνεπείς με την ταχτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ.