Την έντονη αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης προκάλεσε το νομοσχέδιο που έχει μπει για συζήτηση στην ουκρανική Βουλή και αφορά τη λεγόμενη «αποκατάσταση της κυριαρχίας της Ουκρανίας στο Ντονμπάς» (τις περιοχές που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές και αυτοονομάζουν παραπλανητικά Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, ενώ πρόκειται για αστικά καθεστώτα που προσβλέπουν στη συμμαχία με τη Ρωσία). Στο εν λόγω σχέδιο γίνεται λόγος για «επανένταξη». Αυτό ακριβώς στηλίτευσε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, λέγοντας ότι είναι σε πλήρη αντίθεση με τις συμφωνίες του Μινσκ, που μιλάνε για ειδικό καθεστώς αυτονομίας. Ο Λαβρόφ μετέφερε την άποψη της χώρας του στον Αμερικανό ομόλογό του, Ρεξ Τίλερσον, σε τηλεφωνική τους επικοινωνία, σημειώνοντας ότι μια τέτοια απαίτηση θα αύξανε τις εντάσεις και «θα υπονόμευε την ειρηνική διευθέτηση». Επίσης, οι δύο πλευρές αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τη συνάντηση μεταξύ του συμβούλου του Προέδρου της Ρωσίας, Βλαντισλάβ Σουρκόφ, και τον ειδικό αντιπρόσωπο των ΗΠΑ για την Ουκρανία.

Την ίδια ώρα, στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) συνεχίζονται καθημερινά οι συγκρούσεις, (χτες οι πολιτοφύλακες ανέφεραν 24 παραβιάσεις στο Ντονέτσκ από τον ουκρανικό στρατό και τα εθνικιστικά τάγματα). Οι αιτίες της σύγκρουσης παραμένουν και έχουν σχέση με τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, αγορών αλλά και με την ενδοαστική διαπάλη για τον προσανατολισμό των συμμαχιών, με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή με τη Ρωσία.

Ο συμβιβασμός της συμφωνίας του Μινσκ τον Φλεβάρη του 2015, που έχει τη συγκατάθεση του λεγόμενου «Σχήματος της Νορμανδίας» (Γερμανία, Γαλλία, Ουκρανία, Ρωσία), και την επιτήρησή της από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) δεν έχει προχωρήσει, γιατί η κάθε πλευρά αξιοποιεί την ερμηνεία που «κουμπώνει» καλύτερα με τα σχέδιά της, καθώς στα 13 σημεία της είχε σκόπιμα πολλές ασάφειες.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

«Για δύσκολα ζητήματα θα συνομιλήσουμε με ησυχία και όχι σε συνεντεύξεις. Θα συζητήσουμε με τους FDP και τους Πράσινους σε πολλούς τομείς, τελικά έχουμε πολλές διαφορετικές αφετηρίες», δήλωσε σε συνέντευξή της η καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, λίγο πριν την έναρξη των επίσημων διερευνητικών συνομιλιών για τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού συνασπισμού «Τζαμάικα» (με βάση τα χρώματα των κομμάτων). Στις 18 Οκτώβρη θα γίνουν ξεχωριστές συναντήσεις των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)/Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) με τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους.

Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων, Αντον Χόφραϊτερ, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή (ZDF), εξέφρασε τη διαφωνία του με την κατάργηση του δικαιώματος ασύλου σε πρόσφυγες από το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία (τις χαρακτηρίζουν ασφαλείς χώρες), αλλά και με την αναστολή της οικογενειακής επανένωσης των προσφύγων, όπως συμφώνησαν CDU/CSU. Σε συνέντευξή του σε αυστριακή εφημερίδα («Die Presse») ο πρόεδρος του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ, ανέφερε σχετικά: «Υπάρχουν πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια για τους εξειδικευμένους εργάτες που θέλουν να δουλέψουν σε μας. Από την άλλη, για όσους αναζητούν καταφύγιο, δεν υπάρχουν κανόνες, έλεγχος. Θέλουμε το αντίστροφο. Τη διευκόλυνση του εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και περιορισμό του ασύλου, ταχύτερες διαδικασίες στην προοπτική οι πρόσφυγες να επιστρέφουν στην πατρίδα τους». Οσον αφορά τις σχέσεις Γερμανίας - Ρωσίας, είπε ότι «τα έργα των αγωγών (σ.σ. φυσικού αερίου) μπορούν να προχωρήσουν, παρά το ότι ταυτόχρονα υπάρχει διαμαρτυρία για τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου (...) Δεν μπορεί όλα να εξαρτώνται από την Κριμαία (...) Γι' αυτό προτείνω να ενταθεί ο διάλογος και να καλέσουμε ξανά τον Πούτιν στο τραπέζι των G7 και να μιλήσουμε με αυτόν, αντί για αυτόν».

Την Κυριακή πραγματοποιούνται οι περιφερειακές εκλογές στη Βενεζουέλα για την εκλογή των τοπικών κυβερνητών στις 23 επαρχίες, όπου δικαίωμα ψήφου έχουν 18.094.065 άνθρωποι (το συγκρότημα του Καράκας, που έχει ειδικό καθεστώς, δεν συμμετέχει). Οι εκλογές, τις οποίες η Εθνική Εκλογική Επιτροπή ανέβαλε για περίπου ένα χρόνο, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα, των συνεχών βίαιων συγκεντρώσεων της αντιπολίτευσης έναντι της κυβέρνησης σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV), του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο, παίρνουν αντικειμενικά χαρακτηριστικά γενικευμένης πολιτικής σύγκρουσης. Σύγκρουση που εξελίσσεται σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και επιδείνωσης των συνθηκών ζωής των λαϊκών στρωμάτων, έντασης της επιθετικότητας ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως οι ΗΠΑ και η ΕΕ.

Θυμίζουμε ότι το κυβερνών κόμμα ελέγχει πλήρως τη Συντακτική Συνέλευση, η οποία έχει συγκροτηθεί από το καλοκαίρι, ενώ η αντιπολίτευση, ένα συνονθύλευμα νεοφιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, με πολλές από αυτές να έχουν και ομάδες κρούσης και τάγματα θανάτου, που συσπειρώνονται στο λεγόμενο «Προεδρείο Δημοκρατικής Ενότητας» (MUD), ελέγχει τα δύο τρίτα του Κοινοβουλίου από το Δεκέμβρη του 2015, το οποίο χρησιμοποιεί ως εργαλείο για να σαμποτάρει το όποιο κυβερνητικό μέτρο. Μετά το πρόσφατο κύμα βίαιων διαδηλώσεων με πάνω από 100 νεκρούς (και από τις δύο πλευρές και κάποιους αστυνομικούς) στον Αγιο Δομίνικο έχει στηθεί ένα τραπέζι διαλόγου και με διεθνή μεσολάβηση, που δηλώνεται ότι θα συμπληρωθεί από μια ομάδα φίλων χωρών, το Μεξικό, τη Χιλή, τη Βολιβία και τη Νικαράγουα, ώστε να υπάρξει «ειρηνική διευθέτηση της πολιτικής κρίσης».

Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλος, από τη μια, όπου κυριαρχεί το PSUV, και το MUD, από την άλλη, είναι οι δύο βασικές δυνάμεις που κατεβαίνουν στις εκλογές, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, που κρατάει κριτική στάση απέναντι στη λεγόμενη «Μπολιβαριανή Διαδικασία», αποφάσισε στις 22 επαρχίες να υποστηρίζει τους υποψηφίους του PSUV και στην επαρχία Απούρε να κατεβάσει δικό του υποψήφιο.

Οπως σημειώνει, «βασικός στόχος στη δεδομένη στιγμή έντασης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας είναι να μπει ένα φρένο και να δοθεί μια απάντηση στις αντιδραστικές φασιστικές δυνάμεις». Τονίζει ότι «ψήφος στο ΚΚ Βενεζουέλας σημαίνει ένα ισχυρό μήνυμα των εργαζομένων της Βενεζουέλας κατά του ιμπεριαλισμού και των λακέδων του, ενίσχυση της επαναστατικής συνείδησής τους και της αποφασιστικότητάς τους να μην υποχωρήσουν έναντι των πιέσεων και της φασιστικής βίας. Επίσης, στέλνει ένα σαφές μήνυμα προς τους ρεφορμιστές, τους διεφθαρμένους και συμβιβασμένους στις τάξεις της "Μπολιβαριανής Διαδικασίας" και δείχνει ότι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί είναι αυτός της επαναστατικής εμβάθυνσης των κατακτήσεων που έχουν επιτευχθεί, χωρίς συμφιλίωση με τους εχθρούς του εργαζόμενου λαού».

Το κλίμα στη χώρα, μέσω πληθώρας δημοσκοπήσεων σε αστικά ΜΜΕ που ελέγχει η αντιπολίτευση, καταγράφει την προσπάθειά της να αλλάξει τον σημερινό συσχετισμό. Εως τώρα η κυβέρνηση έχει 20 κυβερνήτες σε σύνολο 23 ενώ οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν την αντιπολίτευση να παίρνει από 15 έως 18 και κάποιες ακόμα και όλες. Από τη μεριά κυβερνητικών στελεχών καταγγέλλεται σχεδιασμός αξιοποίησης των εκλογών από την αντιπολίτευση για να προκληθεί πάλι κλίμα αποσταθεροποίησης, ανάλογο με αυτό του καλοκαιριού.