Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από την Λίνα Χατζηκυριάκου, μέλος της ΤΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης και δημοτική σύμβουλο στον δήμο Δέλτα, με θέμα «Αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων και των εργαζομένων», και από τον Κώστα Ιωσηφίδη, Γραμματέα της ΤΟ Βιομηχανίας, με θέμα «Το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και των κατοίκων στους δήμους κοντά σε ΒΙΠΕ».

Ο Λεωνίδας Στολτίδης αναφέρθηκε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και παρουσίασε την κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ που λέει ότι «δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών! Ούτε ΝΑΤΟ ούτε Ρωσία. Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών.

Λέμε "Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο" που οδηγεί σε εκατόμβες νεκρών και σακατεμένων, οδηγεί στη φτώχεια, στην ακρίβεια, στις ελλείψεις, στις κυρώσεις και την προσφυγιά.

Απαιτούμε να σταματήσει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας. Δεν ανεχόμαστε να πληρώσουν οι λαοί τον βαρύτατο λογαριασμό του πολέμου».

Κάλεσε τον λαό να μη δείξει καμία εμπιστοσύνη στην αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της γιατί αυτές είναι που μας μπλέκουν σε μεγάλες περιπέτειες.

Ανέδειξε ότι το ΚΚΕ εναντιώνεται στη ΝΑΤΟική εμπλοκή, και την εμπλοκή της Ελλάδας, πρωτοστατεί με τις δυνάμεις του στην ενημέρωση του λαού. Και ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του «με μαχητικές κινητοποιήσεις σε λιμάνια που φιλοξενούν ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα και φρεγάτες, σε σιδηροδρομικές γραμμές από όπου περνούν τρένα με ΝΑΤΟικά φορτία, στέλνουν παλικαρίσια το μήνυμα, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους ΝΑΤΟικούς μακελάρηδες, να μη χρησιμοποιηθούν το έδαφος, η θάλασσα και ο αέρας της Ελλάδας ως πολεμικό ορμητήριο».

Σημείωσε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία επιτάχυνε σχεδιασμούς του κεφαλαίου που προϋπήρχαν. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις στέλνουν τον βαρύ λογαριασμό της Ενέργειας, των καυσίμων, των τροφίμων και των στρατιωτικών εξοπλισμών για να τον πληρώσουν οι λαοί. Τόνισε ότι δεν πρέπει να περάσει το κλίμα που μεθοδεύεται, για προσαρμογή του λαού στα μέτρα που ορίζει η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.

Και πρόβαλε ότι «το μήνυμα του διεκδικητικού αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, για την αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας με μέτρα που θα ανακουφίζουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια και η εναντίωση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο πρέπει να κυριαρχήσουν στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων την Κυριακή της Πρωτομαγιάς.

Η πραγματική διέξοδος προς τα μπροστά είναι ο πολύμορφος αγώνας για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των λαών, στον δρόμο της ανατροπής της αστικής εξουσίας, για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία. Με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής που θα ικανοποιεί όλες τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, αξιοποιώντας το σύνολο των ενεργειακών πηγών, του ορυκτού πλούτου και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.

Αυτός είναι ο δρόμος για να μπει τέλος στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα, για τη συναδέλφωση των λαών. Αυτή είναι η πάλη στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Η Λίνα Χατζηκυριάκου, μέσα από το παράδειγμα του δήμου Δέλτα, έδειξε ότι οι λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στην περιβόητη «ανάπτυξη» για το κεφάλαιο.

Παρουσίασε χαρακτηριστικά παραδείγματα της διαχρονικής υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των εργαζομένων, αναφερόμενη στη δυσοσμία και τη ρύπανση από τη λειτουργία της ΒΙΠΕ, στις ελλείψεις σε υποδομές Υγείας, Παιδείας, στην εγκατάλειψη του υδροβιότοπου, στην έλλειψη υποδομών πόσιμου νερού κ.λπ. Τόνισε ότι όλα αυτά είναι αποτελέσματα του άναρχου καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της εμπορευματοποίησης της γης, της ασυδοσίας του κεφαλαίου, μιας πολιτικής που ακολούθησαν διαδοχικά κυβερνήσεις και στηρίζουν η περιφερειακή και δημοτικές αρχές, και βάζει στο περιθώριο τις πλατιές λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη των λίγων, των μονοπωλιακών επιχειρήσεων.

Οπως είπε, «η δυσοσμία και η ρύπανση από την ύπαρξη της Βιομηχανικής Περιοχής της Σίνδου, με τη λειτουργία ιδιαίτερα ρυπογόνων βιομηχανιών, όπως είναι τα ΕΛΠΕ στα Διαβατά, δημιουργεί μια σειρά από κινδύνους για την υγεία και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής. Κίνδυνοι που είναι ακόμη μεγαλύτεροι εάν αναλογιστούμε τη διάλυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με την υποστελέχωση και υπολειτουργία των δύο Κέντρων Υγείας που υπάρχουν στον δήμο. Ενώ το προηγούμενο διάστημα έγινε γνωστή η πρόθεση για την εγκατάσταση δύο Μονάδων Επεξεργασίας επικίνδυνων Υγειονομικών Αποβλήτων στη ΒΙΠΕ Σίνδου, μία εξέλιξη που προσωρινά αποφεύχθηκε χάρη στη μαζική αντίδραση και κινητοποίηση των κατοίκων».

Αναφερόμενη σε μια σειρά από οξυμένα προβλήματα απαρίθμησε:

«- Τον ημιτελή βιολογικό καθαρισμό στη Σίνδο που εδώ και δεκαετίες παραμένει έτσι.

- Την άτυπη βιομηχανική περιοχή στο Καλοχώρι, σε μια περιοχή ακριβώς μέσα στον οικισμό, που προκαλεί τεράστια προβλήματα. Δεν υπάρχει δίκτυο ομβρίων στην περιοχή και γενικά είναι ανύπαρκτα τα αντιπλημμυρικά έργα, ενώ και η διέλευση βαρέων οχημάτων μέσα από τον οικισμό προκαλεί κινδύνους.

- Στα τρία δημοτικά διαμερίσματα του δήμου, Κύμινα, Μάλγαρα και Βραχιά, που εδώ και δεκαετίες είναι αποκλεισμένα από την πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Μάλιστα, το νερό, το οποίο παίρνουν από δικές τους γεωτρήσεις είναι επικίνδυνο για την υγεία, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό.

Την ίδια στιγμή οι λαϊκές οικογένειες στη ΔΕ Εχεδώρου βρέθηκαν να χρωστάνε υπέρογκα ποσά για το νερό, ενώ βλέπουν συνέχεια τους λογαριασμούς ύδρευσης φουσκωμένους εξαιτίας της πολιτικής που εφάρμοσαν όλες οι δημοτικές αρχές και αντιμετωπίζει το νερό ως εμπόρευμα.

- Τις μεγάλες ελλείψεις σε σχολικά κτίρια σε όλες τις βαθμίδες Εκπαίδευσης, σε παιδικούς σταθμούς και την υποσυντήρηση όσων υπάρχουν.

- Την εικόνα εγκατάλειψης του υδροβιότοπου του Δέλτα των τριών ποταμών: Υγρότοποι ρημαγμένοι, μπάζα και σκουπίδια, βιομηχανικά απόβλητα που καταλήγουν στη θάλασσα, ανολοκλήρωτα δίκτυα ακαθάρτων και ομβρίων υδάτων, ανεπαρκής αντιπλημμυρική προστασία σε μία περιοχή που η θάλασσα είναι πιο ψηλά από το επίπεδο της γης, λόγω της καθίζησης του εδάφους. Το παράκτιο ανάχωμα του Καλοχωρίου είναι κακοσυντηρημένο, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να κινδυνεύουν να πνιγούν σαν τα ποντίκια από μία τυχόν υπερχείλιση του νερού.

Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει η συζήτηση για τις "αναπτυξιακές δυνατότητες" της περιοχής κατά μήκος τους παραλιακού μετώπου της πόλης. Πρόκειται για επενδύσεις που σχετίζονται με τους γενικότερους στόχους της αστικής τάξης για τη Θεσσαλονίκη για να αναδειχθεί η πόλη σε τουριστικό, εμπορικό, επιχειρηματικό κέντρο με επιρροή στα Βαλκάνια και ευρύτερα».

Ο Κώστας Ιωσηφίδης ανέδειξε πώς αντιμετωπίζουν οι βιομήχανοι και το κράτος την εργατική τάξη, μέσα από το κορυφαίο ζήτημα της υγείας και της ασφάλειας τόσο στη βάρδια, μέσα στους χώρους δουλειάς, όσο και μετά τη βάρδια, στον χώρο κατοικίας.

Οπως είπε, «τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί τα εργατικά "ατυχήματα" στους χώρους της βιομηχανίας. Εργάτες τραυματίζονται καθημερινά, άλλοι σακατεύονται, άλλοι χάνουν τη ζωή τους θυσιαζόμενοι στον βωμό του κέρδους. Οι επαγγελματικές ασθένειες έχουν πολλαπλασιαστεί. Σε πολλά εργοστάσια τα Μέσα Ατομικής Προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο και οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να τα πληρώνουν από την τσέπη τους. Οι γυναίκες εργάτριες αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα που προκύπτουν από τις συνθήκες δουλειάς αλλά και από την πολιτική των εργοδοτών».

Σημείωσε ότι υπεύθυνοι για την τραγική κατάσταση που ζουν οι εργαζόμενοι «είναι το κυνήγι του κέρδους, η περίφημη "ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας", που περνάει κυριολεκτικά πάνω από τα κορμιά των εργατών. Οι βιομήχανοι, αντί να μειώνουν αυξάνουν τον εργάσιμο χρόνο, εντατικοποιούν την εργασία. Τσακίζουν κάθε δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Αυξάνονται οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια που δουλεύουν μέσω δουλεμπορικών γραφείων.

Περικόβουν τα έξοδα της επιχείρησης για την Υγεία και Ασφάλεια των εργαζομένων, αφού γι' αυτούς τα μέτρα προστασίας για τη ζωή του εργαζόμενου είναι περιττά έξοδα. Παρακάμπτουν διαδικασίες ασφαλείας, για να μην καθυστερεί η παραγωγή. Κάνουν εκπτώσεις στη συντήρηση των μηχανών του εργοστασίου, μειώνουν το βαθμό εκπαίδευσης των εργαζομένων».

Σε ό,τι αφορά το κράτος τόνισε ότι «δουλεύει για τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Αφήνει τους εργοδότες χωρίς καν τον υποτυπώδη έλεγχο, κλείνει τα μάτια του μπροστά στις παρανομίες και καταπατήσεις των όποιων νόμων υπερασπίζονται δικαιώματα των εργαζομένων.

Αποχαρακτηρίζει όλο και περισσότερους κλάδους και ειδικότητες από τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Δεν παίρνει κανένα μέτρο ώστε να υπάρχουν τεχνικοί Ασφαλείας και γιατροί Εργασίας στα εργοστάσια, αποδέχεται το απαράδεκτο καθεστώς να είναι οι γιατροί Εργασίας υπάλληλοι των βιομηχάνων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Σε ό,τι αφορά τις συνθήκες στον χώρο κατοικίας ανέφερε ότι στο δήμο Δέλτα, με δύο βιομηχανικές περιοχές, σε Σίνδο και Καλοχώρι, λειτουργούν μόλις δύο Κέντρα Υγείας, σε Διαβατά και Χαλάστρα, η στελέχωση των οποίων δεν επιτρέπει την παροχή ακόμη και στοιχειωδών υπηρεσιών Υγείας. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στον δήμο Χαλκηδόνας, μια περιοχή με πολλά μεγάλα εργοστάσια. Πρόσθεσε ότι είναι δίκαιο το αίτημα που προβάλλουν τα εργατικά σωματεία για τη δημιουργία Κέντρου Υγείας στη ΒΙΠΕ.

Αναφέρθηκε επίσης στον κίνδυνο ενός σοβαρού βιομηχανικού ατυχήματος στην περιοχή της Δυτικής Θεσσαλονίκης από την ύπαρξη πολλών και επικίνδυνων εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, αλλά και πολύ κοντά σε οικισμούς, παιδικούς σταθμούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, πλήθος άλλων επιχειρήσεων με εκατοντάδες εργαζόμενους, Εθνικές οδούς και άλλες μικρότερες οδούς.

Ολοκληρώνοντας σημείωσε ότι σήμερα μπορούμε να διασφαλίσουμε την προστασία της υγείας και της ασφάλειας τόσο των εργαζομένων όσο και των κατοίκων κάθε περιοχής, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής. Αρκεί να ξεριζώσουμε τη λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.

Ξεκαθάρισε όμως ότι παράλληλα οι κομμουνιστές αγωνίζονται καθημερινά σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε περιοχή, με διεκδικήσεις για ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους κρατικούς μηχανισμούς. Για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για να ληφθούν όλα τα αναγκαία τεχνικά και οργανωτικά μέτρα για την προστασία εργαζομένων και πληθυσμού από Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Εκτασης και φυσικές καταστροφές, για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, με ουσιαστικό κρατικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.