Η ενιαία ιμπεριαλιστική επίθεση στους λαούς και στα δικαιώματά τους τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και τη διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε όλα τα μέτωπα. Από τη μια η παγκόσμια ιμπεριαλιστική ρεβάνς με στόχο τα λαϊκά δικαιώματα και τις εργατικές κατακτήσεις και από την άλλη πολεμικά μέτωπα και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο και η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», με ταυτόχρονη προώθηση των «ψυχολογικών επιχειρήσεων» συκοφάντησης του κομμουνισμού, συνθέτουν το σκηνικό της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Στο χώρο της ευρωπαϊκής ηπείρου ένα είδος ευρωμακαρθισμού προωθείται μέσα από τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μέσα από μια προσπάθεια ξαναγραψίματος της Iστορίας, παίρνει μορφή το τερατούργημα της εξίσωσης σοσιαλισμού και ναζισμού. Πρόκειται για ένα μέρος μιας γενικότερης παρέμβασης παγκόσμιας πολιτικής οπισθοδρόμησης, με στόχο τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες διεθνώς. Ενα νέο, αυτή τη φορά, παγκόσμιο «ιδιώνυμο» κατά της κομμουνιστικής ιδεολογίας, που ωστόσο αποκαλύπτει ότι η κομμουνιστική ιδεολογία και οι πολιτικές δυνάμεις που την εκφράζουν και αγωνίζονται για μια άλλη κοινωνία, ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο των δυνάμεων του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ο αντικομμουνισμός ήταν και παραμένει το όχημα όλων των αντιδραστικών δυνάμεων, των δυνάμεων που υπηρετούν την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών και κατακτήσεων. Αυτό, ωστόσο, που αποκαλύπτεται κάτω από τις γραμμές των κειμένων και των πολιτικών που προωθούνται είναι ότι η κομμουνιστική ιδεολογία και η ταξική πάλη όχι μόνο μένουν στην επικαιρότητα, αλλά μπορούν να αποκτήσουν νέα παγκόσμια δυναμική.

Ο ιμπεριαλισμός νοιάζεται να σβήσει το παρελθόν, για να προφυλάξει το μέλλον του. Γι' αυτό επιχειρεί να θολώσει τα νερά. Φοβάται το ιστορικό παρελθόν, επειδή φοβάται και σήμερα τη δύναμη της εργατικής τάξης και των λαών. Η Ιστορία έχει καταδικάσει τον ιμπεριαλισμό γι' αυτό και μπαίνει στο στόχαστρο των νεοταξικών επιτελείων. Αυτός είναι ο ένοχος για σωρεία εγκλημάτων από τις αρχές του 20ού αιώνα που ο καπιταλισμός άρχισε να περνάει στο ανώτατό του στάδιο.

Ο ιμπεριαλισμός λοιπόν είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), όπου βρήκαν το θάνατο περισσότεροι από 15 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο ιμπεριαλισμός είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος και για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-1945), όπου βρήκαν το θάνατο περισσότεροι από 50 εκατομμύρια άνθρωποι. Η προσπάθεια να παρουσιάσουν ως μοναδικούς εμπρηστές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου τις Γερμανία - Ιαπωνία - Ιταλία πάσχει. Εξάλλου το λένε και οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές ποιον στόχο είχαν. Ο Σ. Ουάλας, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ πριν από τον Πόλεμο, έγραψε: «Σ' εκείνα τα προπολεμικά χρόνια οι εκπρόσωποι των μεγάλων οικονομικών και εμπορικών κύκλων στις δυτικές δημοκρατικές χώρες, μαζί και στις ΗΠΑ, πίστευαν ακράδαντα ότι ο πόλεμος ανάμεσα στη Σοβιετική Ενωση και τη χιτλερική Γερμανία θα είναι μόνο ευνοϊκός για τα συμφέροντά τους. Υποστήριζαν ότι η Ρωσία θα νικηθεί οπωσδήποτε κι έτσι θα εξαφανιστεί ο κομμουνισμός». Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α΄, γεννήθηκε στους κόλπους του καπιταλιστικού συστήματος, ως συνέπεια της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.

Αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο ιμπεριαλισμός, υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ, ξεκίνησε τον «ψυχρό πόλεμο», έχοντας χαράξει αποφασιστικά τη στρατηγική του: Υπονόμευση και ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος. Το έναυσμα δόθηκε με την εμπρηστική ομιλία του Τσόρτσιλ στο Φούλτον των ΗΠΑ (5 Μάρτη 1946), όπου εγκαινίασε τον όρο «σιδηρούν παραπέτασμα», ως τον εχθρό του «ελεύθερου κόσμου». Ο «ψυχρός πόλεμος» σήμαινε οργάνωση του ψυχολογικού πολέμου, ένταση των στρατιωτικών εξοπλισμών για να εξουθενωθεί οικονομικά η ΕΣΣΔ, δημιουργία τεράστιων δικτύων υπονόμευσης και φθοράς του σοσιαλιστικού συστήματος από μέσα, ανοιχτές προκλήσεις και υποδαύλιση αντεπαναστατικών εξελίξεων.

Ο πόλεμος και οι επεμβάσεις είναι χαρακτηριστικό της δράσης των ιμπεριαλιστικών κρατών και οργανισμών, γεγονός που επιβεβαιώνεται και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται «ειρηνική».

Παραθέτουμε τις πιο γνωστές στρατιωτικές επιθέσεις, επεμβάσεις και πραξικοπήματα μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου που πραγματοποίησαν οι τρεις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία αλλά και το ΝΑΤΟ. Ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος και σε αυτόν δεν περιλαμβάνονται οι πόλεμοι που γίνονται μέσω «αντιπροσώπων», δηλαδή με τη στήριξη των παραπάνω ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως είναι οι αραβοϊσραηλινοί πόλεμοι και ο διαρκής πόλεμος του κράτους του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, όπως επίσης και αμέτρητοι πόλεμοι και γενοκτονίες στην Αφρική.

-- Δεκέμβρης 1944, Αθήνα: Τα αγγλικά τανκς εισβάλλουν στην Αθήνα. Η ελληνική τραγωδία αρχίζει, ο βρετανικός ιμπεριαλισμός αναλαμβάνει «έργο» μέχρι να δώσει τη σκυτάλη στον αμερικανικό, που με τη χρήση ακόμα και εμπρηστικών βομβών ναπάλμ στα ελεύθερα ελληνικά βουνά επιχείρησε να καταστείλει τον ηρωικό αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

-- Αύγουστος 1945, Χιροσίμα - Ναγκασάκι: Οι ατομικές βόμβες των Αμερικανών σκορπούν το θάνατο στην Ιαπωνία. Δεν καταστρέφουν στρατιωτικούς στόχους. Καίνε γυναικόπαιδα. Οι ΗΠΑ, με την αποτρόπαιη αυτή πράξη, θέλησαν να επιβάλουν τη δική τους παγκόσμια κυριαρχία και ηγεμονία, να τρομοκρατήσουν την ΕΣΣΔ, τη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.

-- 1945, Ινδονησία: Στρατιωτικά αγήματα της Αγγλίας συμμετέχουν στον πρώτο αποικιακό πόλεμο των Κάτω Χωρών κατά της Ινδονησίας (1945-1948).

-- 1945, Ινδοκίνα: Γαλλικά αποικιοκρατικά στρατεύματα αρχίζουν το αιματοκύλισμα του Βιετνάμ, του Λάος και της Καμπότζης που κράτησε 9 χρόνια (1945-1954).

-- 1947, Μαδαγασκάρη: Γαλλικά στρατεύματα πραγματοποιούν σφαγές ενάντια στους πατριώτες της Μαδαγασκάρης με την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ (1947-1948).

-- 1948, Μαλαισία: Αυτή τη φορά το ρόλο του σφαγέα αναλαμβάνουν οι Αγγλοι αποικιοκράτες, που για επτά ολόκληρα χρόνια (1948-1955) πέρασαν το λαό της από τη φωτιά και το σίδερο.

-- 18.4.1948, Ιταλία: Καράβια του 6ου αμερικάνικου στόλου αποβιβάζουν πεζοναύτες στα ιταλικά λιμάνια της Νεάπολης, της Γένοβας, του Λιβόρνο και του Παλέρμο. Αμερικανικά αεροπλάνα πετούν απειλητικά πάνω από τη Ρώμη. Σ' αυτό το ...δημοκρατικό κλίμα διεξάγονται οι πρώτες, μετά την ανακήρυξη της Ιταλικής Δημοκρατίας, βουλευτικές εκλογές στη χώρα.

-- 1950, Κορέα: Αμερικανική απόβαση στην Κορέα. 1.000 τανκς, 1.600 αεροπλάνα, 200 πλοία και 1.000.000 στρατιώτες, κύρια Αμερικανοί, αλλά και αγήματα από 15 χώρες «συμμάχους» μαζί και από την Ελλάδα (1950-1953).

-- 1951, Αίγυπτος: Βρετανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν αιγυπτιακές πόλεις.

-- 1952, Τυνησία, Μαρόκο: Αρχίζει η τετραετής «εκπολιτιστική» δράση των Γάλλων «Λεγεωνάριων της τιμής» στην Τυνησία και στο Μαρόκο (1952-1956).

-- 1952, Κένυα: Στο ματωμένο χορό, όπως πάντα, και η ιμπεριαλιστική Αγγλία. Η αποικιακή «μάχαιρα» στρέφεται και προς την Κένυα (1952-1956).

-- 18.9.1953, Ιράν: Με την επίβλεψη της CIA εκδηλώνεται πραξικόπημα στο Ιράν. Η «ανεπιθύμητη» κυβέρνηση Μοσαντέκ ανατρέπεται. Ο Σάχης ξαναγύρισε και η εκπαιδευμένη από τη CIA μυστική υπηρεσία ΣΑΒΑΚ, του Σάχη, ανέλαβε την ...εθνική αποστολή της βιολογικής εξαφάνισης των κομμουνιστών.

-- 1954, Γουατεμάλα: Στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Η νόμιμη δημοκρατική κυβέρνηση Αρμπένσα ανατρέπεται βίαια και εγκαθιδρύεται καθεστώς φασιστικής δικτατορίας.

-- 1954, Αλγερία: Οι Γάλλοι αποικιοκράτες αρχίζουν τον πόλεμο κατά της Αλγερίας. Διαρκεί έξι χρόνια. Χρησιμοποίησαν 800.000 στρατιώτες, το μισό γαλλικό στόλο και τα 2/3 της γαλλικής αεροπορίας.

-- 1956, Αίγυπτος: Αγγλογαλλικά αεροπλάνα αρχίζουν το βομβαρδισμό της Αιγύπτου, αποβιβάζοντας αργότερα πεζοναύτες στο Πορτ Σάιντ...

-- 1958, Λίβανος: Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο. Καταλαμβάνουν τη Βηρυτό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους κυριότερους συγκοινωνιακούς κόμβους της χώρας.

-- 1958, Αραβικά Εμιράτα: Αγγλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο Αντεν, στο Κουβέιτ, στο Ομάν και στο Μπαχρέιν.

-- 1958, Ιορδανία: Αγγλική στρατιωτική επέμβαση για την υποστήριξη του μοναρχικού καθεστώτος.

-- Ιούλης 1958, Ιράκ: Αμερικανικά και αγγλικά στρατεύματα από το Λίβανο και την Ιορδανία εισβάλλουν στο Ιράκ.

-- Αύγουστος 1960, Κογκό: Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ αποφασίζει την ανατροπή και τη δολοφονία του εθνικού λαϊκού ηγέτη του Κογκό Πατρίς Λουμούμπα. Η εντολή δόθηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ.

-- Απρίλης 1961, Κούβα: Χιλιάδες Αμερικανοί μισθοφόροι με την υποστήριξη αεροπορίας εισβάλλουν στην Κούβα. Σε 72 ώρες οι Κουβανοί τους πετούν στα νερά του Κόλπου των Χοίρων. Πρόκειται για την πρώτη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην αμερικανική ήπειρο.

-- Γενάρης 1966, Παναμάς: Αμερικανοί στρατιώτες ανοίγουν πυρ ενάντια σε ειρηνική λαϊκή εκδήλωση στον Παναμά. Οι διαδηλωτές απαιτούσαν την επιστροφή της διώρυγας στους κατόχους της.

-- 1964, Βιετνάμ: Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός προβαίνει σε γενοκτονία στο Βιετνάμ. Εστειλαν 1.600.000 στρατιώτες. Στη διάρκεια της εννιάχρονης επέμβασης ο πόλεμος εξαπλώνεται σ' όλες τις χώρες της Ινδοκίνας (Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη).

-- 1965, Αγιος Δομήνικος: Ο αμερικανικός στρατός καταλαμβάνει το μικροσκοπικό Αγιο Δομήνικο. Εγκαθιδρύεται δικτατορικό φιλοαμερικανικό καθεστώς.

-- 21 Απρίλη 1967, Ελλάδα: Αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα αναλαμβάνει την εξουσία στην Ελλάδα με τη συμβολή της CIA.

-- 1967, Αραβικές Χώρες: Αμερικανοί και Αγγλοι μισθοφόροι και στρατιωτικοί σύμβουλοι συμμετέχουν στον πόλεμο των έξι ημερών του Ισραήλ κατά των αραβικών λαών.

-- 1968, Αφρική: Οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν διαδοχικά σε Ουγκάντα, Κένυα, καθώς και στη νήσο του Μαυρικίου.

-- 1969, Ανγκουίλα: Οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν στη νήσο Ανγκουίλα.

-- Σεπτέμβρης 1973, Χιλή: Ο απόφοιτος της στρατιωτικής σχολής δικτατόρων των ΗΠΑ Αουγκούστο Πινοτσέτ σε συνεργασία με τη CIA δολοφονεί τον Πρόεδρο Αλιέντε και εγκαθιδρύει αμερικανόδουλο φασιστικό καθεστώς. Χιλιάδες οι νεκροί, οι ανάπηροι, οι αγνοούμενοι, οι φυλακισμένοι...

-- Οκτώβρης 1973, Αίγυπτος - Συρία: Οι Αμερικανοί με αερογέφυρα εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς που επιτίθενται ξανά ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία.

-- Ιούλης 1974, Κύπρος: Αμερικανόδουλο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου. Οι Αμερικανοί τυφλώνουν τα ελληνικά ραντάρ. Τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το 40% του κυπριακού εδάφους. Αμερικανοί αξιωματούχοι από την πρεσβεία τους στη Λευκωσία συντονίζουν τις επιχειρήσεις.

-- 1978, Λίβανος: Στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο.

-- 1978, Ζαΐρ: Στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας και του Βελγίου στο Ζαΐρ. Στόχος η κατάπνιξη της λαϊκής εξέγερσης στην επαρχία Σαμπά.

-- 1979, Τσαντ: Αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Τσαντ για να υποστηρίξουν το φιλοδυτικό καθεστώς Χάμπρε ενάντια στη μεταβατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

-- Αύγουστος 1981, Λιβύη: Αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη Λιβύη με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι. Τα επόμενα χρόνια οι βομβαρδισμοί και οι προκλήσεις ενάντια στη Λιβύη επαναλαμβάνονται.

-- Μάης 1982, Μαλβίνες (Φόκλαντ): Οι κανονιοφόροι της Θάτσερ χύνουν αίμα στις Μαλβίνες, που βρίσκονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού, στο νότιο άκρο της Αργεντινής.

-- Αύγουστος 1982, Λίβανος: Νέα στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο Λίβανο. Τα κανόνια του πολεμικού πλοίου «Νιου Τζέρσεϊ» σκορπούν στη Βηρυτό τη φωτιά και το θάνατο.

-- Οκτώβρης 1983, Γρενάδα: Οι Αμερικανοί εισβάλλουν στην ανεξάρτητη Γρενάδα και πνίγουν στο αίμα τη λαϊκή αντίσταση...

-- Δεκέμβρης 1989, Παναμάς: Οι Αμερικανοί επεμβαίνουν για να ανατρέψουν το καθεστώς του Παναμά, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Ουσιαστικά απαιτούν να κρατήσουν υπό την κατοχή τους τη Διώρυγα.

-- Γενάρης 1991, Ιράκ: Οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί τους των «ειρηνευτικών δυνάμεων» εγκαινιάζουν την αρχή της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα με στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ, την περίφημη «Καταιγίδα της Ερήμου», με πρόσχημα την «απελευθέρωση» του Κουβέιτ, δηλαδή της περιοχής δικών τους πετρελαϊκών συμφερόντων.

-- Δεκέμβρης 1991: Η ΕΟΚ αποφασίζει επίσημα το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ηδη Γερμανοί μισθοφόροι δρουν στην Κροατία, επισημοποιώντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια.

-- Απρίλης 1991, Ιράκ: ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία, εκμεταλλευόμενες το πολυσυζητημένο κουρδικό ζήτημα, κηρύσσουν «ασφαλή παράδεισο» για τους Κούρδους περιοχή 50.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων πάνω από τον 36ο παράλληλο, στο Βόρειο Ιράκ, την οποία επιβάλλουν ως «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων». Αεροσκάφη των τριών χωρών άρχισαν καθημερινές περιπολίες πάνω από την επίμαχη περιοχή, τις οποίες συνεχίζουν μέχρι σήμερα, με εξαίρεση τη Γαλλία, η οποία απέσυρε τις δυνάμεις της από την επιχείρηση το Δεκέμβρη του 1996.

-- Οκτώβρης 1992, Σομαλία: Οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟικοί της σύμμαχοι επεμβαίνουν στη Σομαλία για «ανθρωπιστική» βοήθεια λόγω εμφυλίου πολέμου και για διευθέτηση, υποτίθεται, της κρίσης. Η επέμβαση κρατά έως το 1994.

-- Γενάρης 1993, Ιράκ: Τα «συμμαχικά» αεροσκάφη και πολεμικά πλοία χτυπούν «στρατιωτικές εγκαταστάσεις», όπως ισχυρίζονται, λόγω άρνησης του Ιρακινού Προέδρου να απομακρύνει πυραυλικά συστήματα.

-- Ιούνης 1993, Ιράκ: Αμερικανικά πολεμικά πλοία εξαπολύουν επίθεση με 24 πυραύλους σε «μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις» ως αντίποινα για το «σχεδιασμό δολοφονικής απόπειρας κατά του τότε Προέδρου Τζορτζ Μπους».

-- Απρίλης 1994, Βοσνία: Το ΝΑΤΟ εξαπολύει βομβαρδισμούς ενάντια στους Σερβοβόσνιους, τους οποίους κατηγορεί ως μοναδικούς υπεύθυνους της κρίσης και της πολεμικής σύρραξης. Πρώτη επιχείρηση εφαρμογής του «νέου δόγματος».

-- Οκτώβρης 1994, Ιράκ: Οι ΗΠΑ αποστέλλουν μεγάλες στρατιωτικές ενισχύσεις στον Κόλπο, μαχητικά αεροσκάφη, αεροπλανοφόρα και, περίπου, 54.000 άνδρες.

-- Νοέμβρης 1996, Ιράκ: Αμερικανικά «F 16» πλήττουν ιρακινά ραντάρ, κοντά στον 32ο παράλληλο, στα σύνορα της «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στο Νότιο Ιράκ.

-- Δεκέμβρης 1996, Ιράκ: Αρχίζει η επιχείρηση των ΗΠΑ «Αλεπού της Ερήμου», που σημάδεψε το Ιράκ με περισσότερους από 400 πυραύλους «Τόμαχοκ».

-- Δεκέμβρης 1998, Ιράκ: Νέα αναίτια επίθεση από ΗΠΑ και Μ. Βρετανία. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται.

-- Μάρτης 1999, Κοσσυφοπέδιο: Μαζική δολοφονική αεροπορική επίθεση με πυραύλους, για «ανθρωπιστική βοήθεια» στους Κοσσοβάρους, που εξοπλίζονται από τους Γερμανούς ενάντια στους Σέρβους. Κοινή ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ - ΕΕ.

-- Οκτώβρης 2001, Αφγανιστάν: Αρχίζουν, σε λιγότερο από ένα μήνα μετά τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη, οι αμερικανοβρετανικοί βομβαρδισμοί κατά του Αφγανιστάν με πρόσχημα τη σύλληψη του Μπιν Λάντεν. Είναι ο πρώτος «αντιτρομοκρατικός» πόλεμος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Η χώρα διαλύεται και από τότε τελεί υπό ΝΑΤΟική κατοχή. Χιλιάδες οι νεκροί άμαχοι και αμέτρητοι οι πρόσφυγες.

-- Μάρτης 2003, Ιράκ: Ξεκινάει η εισβολή των Αμερικανών και των «προθύμων» συμμάχων τους στο Ιράκ με πρόσχημα την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν και την καταστροφή των όπλων μαζικής καταστροφής που υποτίθεται πως διέθετε και τα οποία ποτέ δε βρέθηκαν. Ο ιρακινός λαός θρηνεί από τότε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Ωστόσο, ένα νέο Βιετνάμ για τους Αμερικανούς είναι υπό εξέλιξη.

Ο ιμπεριαλισμός δε σκοτώνει λαούς μόνο με τα όπλα. Ισως το πιο «απάνθρωπο» όπλο του είναι η πείνα και η απόλυτη εξαθλίωση όπου έχει καταδικάσει εκατοντάδες ανθρώπων σε όλη τη Γη με πρώτο θύμα τα παιδιά. Κάθε χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, περισσότερα από 10 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών εξακολουθούν να πεθαίνουν από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, 149 εκατομμύρια παιδιά στις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθούν να υποφέρουν από υποσιτισμό. Και μόνο τα στατιστικά στοιχεία που προκύπτουν για τη γενιά του '90 - για τα παιδιά, δηλαδή, που γεννήθηκαν στην αρχή αυτής της δεκαετίας σε όλον τον κόσμο - είναι ενδεικτικά. Συγκεκριμένα, 9 στα 100 παιδιά πέθαναν πριν φτάσουν τα πέντε τους χρόνια, ενώ 33 από τα 100 δεν καταγράφηκαν κατά τη γέννησή τους (ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά επισήμως δεν υπάρχουν, ούτε τους αναγνωρίζεται εθνικότητα). Επίσης, 27 στα 100 παιδιά δεν εμβολιάστηκαν εναντίον καμιάς ασθένειας, 32 υπέφεραν από υποσιτισμό πριν φτάσουν τα 5 τους χρόνια και μόνο 44 τρέφονταν αποκλειστικά με θηλασμό τους τρεις πρώτους μήνες της ζωής τους. Ακόμα, 18 στα 100 παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό, 39 ζουν χωρίς εγκαταστάσεις υγιεινής, 18 δε θα πάνε ποτέ σχολείο (τα 11 απ' αυτά είναι κορίτσια).

Αυτός λοιπόν είναι ο καπιταλισμός που στις μέρες μας βρίσκεται στο πιο επιθετικό του στάδιο, τον ιμπεριαλισμό. Αυτός είναι ο μεγάλος εχθρός της ανθρωπότητας που παράγει πολέμους, καταστροφές, ανισότητες και υπερεκμετάλλευση, που οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση.