Συγκίνηση και περηφάνια για τις «σελίδες» ανεπανάληπτου ηρωισμού που έχει γράψει ο λαός μας με την καθοδήγηση του τιμημένου ΚΚΕ - αλλά και βαθιά δύναμη: Τη δύναμη που κατακλύζει όσους μέσα από τα διδάγματα της Ιστορίας ανιχνεύουν απαντήσεις και στα σύγχρονα ερωτήματα, για τις λύσεις των σημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Παραβρέθηκαν ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και η Αφροδίτη Κτενά, βουλευτής του ΚΚΕ.

O Π. Αλέπης τόνισε ανάμεσα σε άλλα: «Οι Κομματικές Οργανώσεις Νέας Ιωνίας του ΚΚΕ λοιπόν με περηφάνια και συγκίνηση παρουσιάζουν το Λεύκωμα που έχει θέμα: "Στιγμές από την ηρωική ιστορία του ΚΚΕ στην εργατική και προσφυγική Νέα Ιωνία 1923-1944". Το λεύκωμά μας φυσικά διακινείται ήδη εδώ και κάποιο διάστημα και έχει συγκεντρώσει τις θετικές εντυπώσεις συντρόφων, φίλων του Κόμματος, άλλων ανθρώπων, που κατανοούν πως το ΚΚΕ πάνω από όλα και πριν από όλα σέβεται και αναδεικνύει την ιστορική αλήθεια. Πάει κόντρα στο ρεύμα της παραχάραξης της Ιστορίας, της διαστρέβλωσης των γεγονότων. Πάει κόντρα με όλους αυτούς που δεν θέλουν ειδικά οι πιο νέες γενιές να μάθουν σε ποιον τόπο μένουν, σε ποια χώρα. Να μάθουν πως οι θεωρίες περί "εθνικής ενότητας" δεν αξίζουν ούτε ως παραμύθια για τα μικρά παιδιά, ποτέ δεν υπήρξε στην Ιστορία, ούτε φυσικά σε αυτήν της Νέας Ιωνίας, κάποια τέτοια ενότητα. Από τη μία ήταν οι φτωχοί πρόσφυγες που οι "σωτήρες" της εποχής τούς ονόμαζαν τουρκόσπορους, οι εργάτες και οι οικογένειές τους που πάλεψαν για την επιβίωσή τους μέρα τη μέρα, και από την άλλη οι πλούσιοι, τα παράσιτα, αυτοί που και τότε και τώρα τρώνε από τα έτοιμα, από τον δικό μας ιδρώτα, το δικό μας αίμα.

Η αληθινή Ιστορία έχει γράψει και δεν ξεγράφει. Στη Νέα Ιωνία, όποια πέτρα και να σηκώσεις, από κάτω γράφει ΚΚΕ! Στην ιστορική περίοδο που περιγράφει το λεύκωμά μας θα χρειάζονταν τρεις ομιλίες και πάλι δεν θα έφτανε ο χρόνος για να αναφερθούμε μόνο σε κάποια από τα γεγονότα των πρώτων χρόνων της Νέας Ιωνίας, τον τιτάνιο αγώνα των πρώτων κομμουνιστών μαζί με τον λαό της τότε νεαρής προσφυγούπολης ακόμη και για τα στοιχειώδη ζητήματα διαβίωσης, τις πρώτες απεργίες. Τη λεγόμενη περίοδο του μεσοπολέμου, όπου μεταξύ άλλων η ηρωίδα Ηλέκτρα Αποστόλου έδρασε στις γειτονιές μας. Τον αγώνα μέσα στα εργοστάσια, στο Μάντσεστερ της Ελλάδας. Την περίοδο της Κατοχής, της Αντίστασης και της Απελευθέρωσης, όπου οι κομμουνιστές έδωσαν τη ζωή τους για να νικήσει ο λαός κόντρα στο μαύρο πρόσωπο του ναζισμού και των ντόπιων συνεργατών τους. Τα αμούστακα παιδιά, που χαλίκωναν και τον ψύλλο και ρεζίλευαν τους ναζί, τα κτήνη. Τα πιτσιρίκια που ήθελαν να ψηλώσουν περισσότερο στο εκτελεστικό απόσπασμα για να τα γαζώσουν και αυτά οι σφαίρες και να περάσουν στη λαϊκή αθανασία. Τον εφεδρικό ΕΛΑΣ που είχε κάνει περίπου άβατο για τους φασίστες τις γειτονιές του δήμου μας. Τις απεργίες μέσα στα επιταγμένα εργοστάσια. Το μπλόκο της Καλογρέζας, τη μάχη στην Μπριτάνια, τη μάχη στα Πευκάκια, τα οδοφράγματα στην Ηρακλείου και ο κατάλογος είναι ατελείωτος».

«Προσοχή, προσοχή, σας μιλάει το ΕΑΜ,

προσοχή, προσοχή, σας μιλάει η ΕΠΟΝ,

προσοχή,

σας μιλάει η Επανάσταση,

σας μιλάνε οι νεκροί της Επανάστασης,

σας μιλάνε οι αγέννητοι της Επανάστασης -

προσοχή, προσοχή,

σας μιλάει το αύριο στη μέση της βραδινής συνοικίας που μυρίζει καπνισμένο φαΐ και

μπαρούτι,

στη μέση της καρδιάς μας που μυρίζει άνοιξη...»

Οι μαθητές που πρώτοι «πήραν τον λόγο», με χωνιά όπως κι αυτά που τότε η ΕΠΟΝ μετέτρεψε σε «όπλα» αντίστασης και αντεπίθεσης, «σκόρπισαν» σε όλη την αίθουσα στίχους από τις «Γειτονιές του κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου, μεταφέροντας τους παρευρισκόμενους στα βασανισμένα μα και γεμάτα πολύτιμη πείρα εκείνα χρόνια...

Ακολούθησε βίντεο για την προετοιμασία του οποίου - όπως και έκθεσης με ταμπλό που στόλιζε τον χώρο - βοήθησαν οι μαθητικές Οργανώσεις Βάσης της ΚΝΕ στη Νέα Ιωνία μαζί με τους φίλους του «Κόκκινου Αερόστατου».

Ανάμεσα στις μεστές πληροφορίες και κουβέντες που αυτά περιελάμβαναν, ξεχώριζε η συνέντευξη με τον Γιώργο Κατημερτζή, σύντροφο που ήταν ΕΠΟΝίτης στη μάχη της Μπριτάνια στον Περισσό, στον οποίο η εκδήλωση απέδωσε ειδική τιμή για την προσφορά του.

Ολόκληρη η εκδήλωση είχε ετοιμαστεί με το μεράκι που γεννά η καθημερινή δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να οργανωθεί η πάλη σε μια εργατούπολη όπως η Νέα Ιωνία: Με την προσπάθεια να μελετηθούν ντοκουμέντα της εποχής, με τη γνωριμία με πρωταγωνιστές των γεγονότων. Να αξιοποιηθεί το μοναδικό πολιτιστικό έργο που γέννησαν οι αγώνες της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Να μεταφερθεί πείρα από την απαιτητική αλλά ελπιδοφόρα πάλη για οργάνωση του εργατόκοσμου κόντρα και στην εκμετάλλευση και στην Κατοχή.

Μεταξύ άλλων, ξεχώρισε η αφήγηση της μαθήτριας τότε Δέσποινας Βενετσανοπούλου, που δούλευε από 11 χρονών κι αυτή στο «Μάντσεστερ της Αθήνας» (όπως είχε επικρατήσει να λέγεται η Νέα Ιωνία) και «ζωντάνεψε» σημερινή μαθήτρια Γυμνασίου: «Και πετύχαμε. Κι αυτό γιατί ήμασταν ενωμένοι σαν μια γροθιά», όπως εξηγούσε η παλαίμαχη αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, περιγράφοντας μια σειρά μάχες στα υφαντουργεία και τα κλωστήρια της περιοχής.

Τον δημοτικό κινηματογράφο «γέμισαν» κάποια στιγμή τρικάκια της εποχής, με κουβέντες διαλεγμένες απ' τις ανάγκες του αγώνα: «Μετριούμαστε, μετριούμαστε, ποτέ δεν ήμασταν σωστοί. Εφευγε ένας - ένας. Η φυλακή κι ο θάνατος! Κι ένας - ένας που έφευγε, δέκα άλλοι μας ερχότανε. Κι αντίς να λιγοστεύουμε, αντίθετα πληθαίναμε, όπως πληθαίνει η άμμος», έλεγε ένα από αυτά.

Στο τέλος της εκδήλωσης, ξανά ο λόγος στη νέα γενιά, πάλι με έργα που έχουν «γραφτεί» μες στη θύελλα των λαϊκών αγώνων: «Παίρνουμε τη σκυτάλη... Πάντα νικάει το δίκιο / Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος / Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο, αδέρφια μου / Αδέρφια μου, μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα» («Οκτώβρης 1940», Γ. Ρίτσος).

Είχε προηγηθεί ένα προσεγμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ο μουσικός Στέφανος Ψαραδάκος ερμήνευσε με την κιθάρα του τους «Γερόντους» και τον «Μπελογιάννη». Ενώ μουσικό σχήμα με τους Αγγελο Μαθιουλάκη (λύρα), Νίκο Χαλιώρη (κιθάρα), Σταύρο Τσαντέ (μπουζούκι), Ράνια Μπαλή (φωνητικά) «ταξίδεψε» το κοινό σε τραγούδια με ειδικό ρόλο, όχι μόνο στην επαφή με κρίσιμες φάσεις της ιστορίας μας, αλλά και στον εξοπλισμό με δύναμη για τις δύσκολες μάχες που έρχονται. Ποιήματα διάβασαν οι Εφη Θανοπούλου και Ολγα Μιχαλοπούλου.

• Το μελετημένο και καλαίσθητο λεύκωμα διακινείται από τις ΚΟ Νέας Ιωνίας του ΚΚΕ.