«Κοντεύει να τελειώσει η σχολική χρονιά και μια σειρά προβλήματα δεν έχουν ακόμα λυθεί στις δομές της Ειδικής Αγωγής.

Μια σειρά Ειδικών Σχολείων βρίσκονται στα πρόθυρα κλεισίματος λόγω έλλειψης πόρων και κενών, ενώ ζητούν από τους γονείς να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες. Ταυτόχρονα, η νέα χρονιά προμηνύεται ακόμα πιο δύσκολη για τα παιδιά που φοιτούν στην Ειδική Αγωγή και τις οικογένειές τους. Και αυτό γιατί με το άρθρο 39 του νόμου 4115 του 2013 ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για να κλείσουν ειδικά σχολεία (ΣΜΕΑΕ) και να πεταχτούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στον Καιάδα του γενικού σχολείου χωρίς την κατάλληλη υποδομή και επάνδρωση, ενώ προβλέπεται σημαντικά μειωμένος αριθμός προσλήψεων μόνιμων και αναπληρωτών.

Παράλληλα, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των εκπαιδευτικών στον ευαίσθητο αυτό χώρο, οι απόφοιτοι των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Ειδικής Αγωγής που υπολογίζονται στους 1.200 μέσα στα σχολεία, βιώνουν σοβαρά προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα:

Ενώ καλύπτουν κενά στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, εργάζονται κάθε χρόνο στα Ειδικά Σχολεία, στα Τμήματα Ενταξης, στις δομές της Ειδικής Αγωγής, μόνο ως συμβασιούχοι / αναπληρωτές (ΠΕ61 - ΠΕ 71) καθότι ποτέ δε διορίστηκαν είτε μέσω διαγωνισμού ΑΣΕΠ Ειδικής Αγωγής (προκηρύχθηκε δύο φορές αλλά ακυρώθηκε) είτε μέσω της πολύχρονης προϋπηρεσίας τους (εκατοντάδες έχουν συμπληρώσει 30μηνο).

Με βάση διάταξη του νόμου 3699/2008, οι διδακτορικοί/μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών προηγούνται του βασικού τίτλου σπουδών στην Ειδική Αγωγής και της προϋπηρεσίας. Η συγκεκριμένη διάταξη οδηγεί στην κατάργηση των πανεπιστημιακών πτυχίων της χώρας μας και στην άνθιση μιας «βιομηχανίας» μεταπτυχιακών στην Ελλάδα, Βουλγαρία, Ιταλία, κ.α.

Οι παραπάνω εξελίξεις αναδεικνύουν τα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους, τους επιστήμονες και τη λαϊκή οικογένεια από την εφαρμογή των αντιδραστικών κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης που, ανάμεσα στα άλλα, οδηγεί και στην αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, με συνέπειες και στα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων αλλά και στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών στη λαϊκή οικογένεια. Επιβεβαιώνουν την ανάγκη το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα χωρίς άλλες εξετάσεις ή πιστοποιήσεις και όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν μόνιμη σταθερή εργασία».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Παιδείας τι μέτρα προτίθεται να πάρει άμεσα, ώστε:

• Να αλλάξει τώρα με Προεδρικό Διάταγμα η διάταξη του Ν. 3699/2008 όπου οι διδακτορικοί/μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών προηγούνται του βασικού τίτλου σπουδών στην Ειδική Αγωγή και της προϋπηρεσίας.
• Να μονιμοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί αυτοί χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Από το συλλαλητήριο στις 28 Μάρτη

Οι δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών ήταν μπροστά στην οργάνωση του αγώνα αυτού, ήταν πολύτιμο στήριγμα. Ολη η δραστηριότητα, τα προηγούμενα χρόνια, των επιτροπών αγώνα και των συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ έπαιξε σοβαρό ρόλο. Από την πρώτη στιγμή κάλεσαν σε τμηματικές συνελεύσεις, σε εκλογή επιτροπών για την οργάνωση του αγώνα, σε συνελεύσεις των συλλόγων. Πραγματοποιήθηκαν, μετά από κάλεσμα των επιτροπών αγώνα του ΜΑΣ και εν μέσω της εξεταστικής του Γενάρη, συλλαλητήρια σπουδαστικών συλλόγων στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων, εξορμήσεις σε μετρό, λεωφορεία, κλεισίματα δρόμων και άλλα. Δόθηκε συνέχεια με σχέδιο κλιμάκωσης που περιελάμβανε ολοήμερο αποκλεισμό του υπουργείου στις 14/3 και πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 28/3. Η πρόταση αυτή υιοθετήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαστικών συλλόγων μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, ξεπερνώντας και αντιδραστικές πλειοψηφίες Διοικητικών Συμβουλίων, οργανώθηκε διήμερο δράσης μπροστά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο, κινητοποιήσεις σε κτίρια που βρίσκονται στην ιδιοκτησία των Ιδρυμάτων με στόχο να γίνουν εστίες. Αποτέλεσμα ήταν ένα μαχητικό, μαζικό, πανελλαδικό συλλαλητήριο που μπορεί να αποτελέσει σταθμό για τη συνέχεια.

Κάθε σπουδαστής των ΤΕΙ πρέπει να σκεφτεί ότι σήμερα είναι ακόμα πιο επίκαιρο το κάλεσμα του ΜΑΣ για «ΔΡΑΣΗ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ». Να σκεφτεί ότι η μαζικότητα και η μαχητικότητα των κινητοποιήσεων που αποτελούν σοβαρή παρακαταθήκη, οι σημαντικές δυσκολίες που προκάλεσαν στην κυβέρνηση, συνδέονται με το γεγονός ότι σε αρκετές σχολές των ΤΕΙ, ειδικά στην Αττική, έχει κερδίσει χρόνο με το χρόνο έδαφος η γραμμή πάλης του ΜΑΣ. Παρά τα βήματα όμως αλλαγής του αρνητικού συσχετισμού, το σπουδαστικό κίνημα δεν βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Αναλογιστείτε πώς θα ήταν τα πράγματα αν όλοι οι σπουδαστικοί σύλλογοι ήταν ζωντανοί, μαχητικοί, οργανωτές της πάλης και όχι στηρίγματα της κυβέρνησης και των επιχειρηματιών. Την απάντηση την ξέρει ο σπουδαστής της ΣΕΥΠ Αθήνας που ο σπουδαστικός του σύλλογος συνεδρίασε για πρώτη φορά τώρα μετά από ένα χρόνο και πιο πριν είχε να συνεδριάσει 6 χρόνια!

Την απάντηση όμως την ξέρουν και οι σπουδαστές της ΑΣΠΑΙΤΕ, που καθαίρεσαν το παλιό ΔΣ που κυριαρχούσε η ΠΑΣΠ, γιατί έμπαινε εμπόδιο στον αγώνα και εξέλεξαν νέο δίνοντας την πλειοψηφία στις δυνάμεις του ΜΑΣ, μετατρέποντας το σύλλογο σε πραγματικό οργανωτή της πάλης ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» και συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική. Την ξέρουν και οι σπουδαστές στη ΣΓΤΚΣ που ο σύλλογός τους συνεδριάζει σταθερά, οργανώνει μόνιμα την πάλη για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα.

Η πρώτη εικόνα βγάζει μπόχα. Η δεύτερη γεμίζει ελπίδα, ζωντάνια.

Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν όλο το προηγούμενο διάστημα η μαζική δράση και πλαίσιο του ΜΑΣ κόντρα στις αναδιαρθρώσεις, που χρόνια τώρα περνάνε σα σίφουνας από τα ΤΕΙ, υιοθετούνταν από περισσότερους συλλόγους. Το σπουδαστικό κίνημα σήμερα θα ήταν πιο ετοιμοπόλεμο. Η συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαστών πρώτη φορά βρέθηκε σε συνέλευση, σε συλλαλητήριο. Δεν ήταν λίγοι οι σπουδαστές που ζητούσαν βοήθεια από μέλη της ΚΝΕ για το πώς φτιάχνονται τα πανό, τα συνθήματα. Οσοι για πρώτη φορά μπήκαν στον αγώνα και απέκτησαν την πρώτη πείρα, πρέπει να σκεφτούν: Δε θα ήταν καλύτερα τα πράγματα στο σπουδαστικό κίνημα και τους αγώνες μας αν όλο το προηγούμενο διάστημα πολλοί περισσότεροι σύλλογοι έμπαιναν μπροστά για να μη μείνει κανείς σπουδαστής χωρίς στέγαση, χωρίς συγγράμματα κ.λπ.; Αν είχε αναπτυχθεί μαζικός αγώνας ενάντια στο «σχέδιο υπερεκμετάλλευσης» των νέων και στους μισθούς πείνας των 400 ευρώ; Αν, ιδιαίτερα το τελευταίο δίχρονο, πλάι στους μαζικούς και πολλές φορές ηρωικούς αγώνες (π.χ. «Χαλυβουργία») του εργατικού κινήματος, το σπουδαστικό κίνημα δήλωνε μαζικά «παρόν» αποκτώντας μεγαλύτερη πείρα, ενισχύοντας τη δυναμική του ανυπότακτου αγώνα στην κοινή επίθεση που δεχόμαστε;

Οι δυνάμεις που ακόμα πλειοψηφούν στο σπουδαστικό κίνημα (ΔΑΠ - ΠΑΣΠ), σε ανοιχτή επικοινωνία με μερίδα καθηγητών, προέδρων ΤΕΙ, προϊσταμένων, όλα αυτά τα χρόνια, προσπάθησαν και προσπαθούν να κρατήσουν το σπουδαστικό κίνημα σε αδράνεια, για να περνάει ανενόχλητη η πολιτική που τσακίζει τους σπουδαστές και τις οικογένειές τους. Τα στελέχη των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ καλλιέργησαν την ανάγκη προώθησης των μέτρων. Προσπάθησαν να εμποδίσουν τον κοινό αγώνα όλων των σπουδαστών ενάντια στη διάλυση των σπουδών και της ζωής τους. Ελεγαν «αφήστε τα υπόλοιπα θέματα, τα άλλα τμήματα ας συγχωνευτούν, το δικό μας να σώσουμε», έλεγαν μαζί με δημάρχους και εμπορικούς συλλόγους «να μη φύγει το ΤΕΙ» κι ας παραμείνουν τα προβλήματα ως έχουν.

Από την άλλη, το σύνθημα που έριξε το ΜΑΣ «Οχι στο σχέδιο "Αθηνά" που μας θέλει πελάτες, αυριανούς ανέργους και φθηνούς εργάτες» έδωσε μεγάλη δύναμη στις κινητοποιήσεις. Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πρότειναν και πήραν οι δυνάμεις του ΜΑΣ, στην πράξη βοήθησαν στη μαζικότητα και ενότητα του αγώνα. Οπως η συγκέντρωση εκατοντάδων υπογραφών από σπουδαστές του ΤΕΙ Πειραιά που έχουν άμεση ανάγκη από στέγαση, οι καταλήψεις στους Ειδικούς Λογαριασμούς Ερευνας για την πληρωμή των απλήρωτων πρακτικάριων στην ΑΣΠΑΙΤΕ, οι δεκάδες κινητοποιήσεις για την κατάργηση των ατέλειωτων λιστών αναμονής κ.ά.

Οι σημερινοί συσχετισμοί δύναμης στην πλειοψηφία των συλλόγων παραμένουν το εμπόδιο στην ανάπτυξη της πάλης των σπουδαστών. Παραδείγματα: Ο ΔΑΠίτης εκπρόσωπος σπουδαστών στο Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας, ενώ γνώριζε μια βδομάδα πριν για τις συγχωνεύσεις, όχι μόνο δεν ενημέρωσε αλλά τις στήριξε μέσα στο Συμβούλιο. Οι 10 στους 12 εκπροσώπους στο ΔΣ της ΣΕΥΠ (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ), την ίδια ώρα που οι σπουδαστές των τμημάτων που συγχωνεύονταν βρίσκονταν σε κινητοποιήσεις, όχι μόνο δεν πήραν καμία πρωτοβουλία αλλά, αντίθετα, τις σαμποτάρισαν λέγοντας ότι οι συνελεύσεις των σπουδαστών είναι «παράνομες». Χάρη στην πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΜΑΣ και άλλων ανένταχτων αγωνιστών αναπτύχθηκε η πάλη στο σύλλογο της ΣΕΥΠ. Στους σπουδαστές πλέον υπάρχει πείρα, γι' αυτό γιουχάρισαν τα στελέχη της ΝΔ στη συνέλευση της ΣΤΕΦ Πειραιά, καθαίρεσαν την ΠΑΣΠ από το σύλλογο της ΑΣΠΑΙΤΕ.

Οι τελευταίες κινητοποιήσεις απέδειξαν ότι πίσω από τη μάσκα του «ανεξάρτητου», στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, κρύβονται οι εξαρτημένοι από τις επιχειρήσεις και το σύστημα, οι εχθροί των σπουδαστών. Η δήθεν «ανεξάρτητη» σπουδαστική κίνηση «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» είναι προσπάθεια να μετατραπεί ο αγωνιστικός σύλλογος της ΣΓΚΤΣ σε σύλλογο των εργοδοτών του κλάδου. Ηταν προσπάθεια να μπει μέσα στο σύλλογο ο εχθρός των σπουδαστών και οι αγωνιστές να βγουν έξω. Η προσπάθεια αυτή πήρε αποφασιστική απάντηση από το ΔΣ του συλλόγου. «Εξω τα κόμματα», έλεγε ο πρόεδρος της ΔΑΠ στη συνέλευση της ΣΤΕΦ Πειραιά για να κρύψει τις ευθύνες της παράταξής του για την κατάσταση που βιώνουν οι σπουδαστές στα ΤΕΙ και να μπορέσει να τους εγκλωβίσει ξανά στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Κρύβονται όσοι φοβούνται μήπως ο αγώνας στραφεί ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων, όπως η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, που όταν συμμετέχουν, το κάνουν για να τον συκοφαντήσουν ή να τον αξιοποιήσουν για να κρατάνε συλλόγους στη σημερινή, άσχημη κατάσταση. Λέει π.χ. στο facebook η ΔΑΠ στη ΣΤΕΦ Αθήνας: «Δώσαμε όλοι μαζί έξω από κόμματα έναν αγώνα και τώρα πρέπει να συνεχίσουμε. Ολοι ψηφίζουμε ΔΑΠ στις 17 Απρίλη»!!! Στην Τοπογραφία, στην επιτροπή που εξέλεξαν οι σπουδαστές για να οργανώνει τον αγώνα, οι 4 από τους 5 εκπροσώπους ήταν δηλωμένοι ως «ανεξάρτητοι». Οταν αποκαλύφθηκε από το εκλεγμένο μέλος της ΚΝΕ ότι ήταν όλοι στα ψηφοδέλτια της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, καθαιρέθηκαν από τη συνέλευση και σήμερα έχουν κρυφτεί.

Η μαζικότητα, η μαχητικότητα, ο προσανατολισμός των τελευταίων κινητοποιήσεων και η πίεση που άσκησαν συνδέονται και με το γεγονός ότι στα ΤΕΙ οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στους σπουδαστές είναι σχεδόν περιθωριακές και δεν μπορούν με τον ίδιο τρόπο όπως στα πανεπιστήμια να χύνουν το δηλητήριο του αντικομμουνισμού, να διαφημίζουν την ανοργανωσιά και να αναπαράγουν τον εκφυλισμό. Εμφανίστηκαν τώρα στα ΤΕΙ ως «ανεξάρτητοι» κι αυτοί, ενώ δεν έκαναν τίποτα όλα τα προηγούμενα χρόνια για τα τεράστια προβλήματα των σπουδαστών, για να εγκλωβίζουν τον αγώνα στις συντεχνιακές και ακίνδυνες κόντρες των προέδρων ΤΕΙ και των καθηγητών με την κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι στηρίζονται από καθηγητές που το προηγούμενο διάστημα ήταν ενάντια στις διεκδικήσεις των σπουδαστών και τώρα αντιδρούν στο «Αθηνά» γιατί πλήττονται τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Είμαστε περήφανοι που συναντηθήκαμε με χιλιάδες πρωτοπόρους αγωνιστές σπουδαστές στην ίδια αλυσίδα, στον ίδιο αγώνα. Τα μέλη της ΚΝΕ κέρδισαν την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των σπουδαστών με την τίμια και συλλογική δράση τους, με την καθαρότητα και την επιβεβαίωση των θέσεων και των προβλέψεών τους.

Αυτές τις μέρες στα ΤΕΙ, ακούστηκε η φωνή των αληθινών πρωταγωνιστών, των λαϊκών παιδιών που σπουδάζουν. Στις 17 Απρίλη, που πραγματοποιούνται οι σπουδαστικές εκλογές, αυτή η φωνή μπορεί να δυναμώσει. Να γίνει ένα ακόμα βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών. Οχι γιατί θα έρθουν «εύκολες λύσεις» αλλά γιατί έτσι ο αγώνας για δωρεάν σπουδές, δουλειά για όλους με δικαιώματα, μόρφωση υψηλού επιπέδου, επιστήμη στην υπηρεσία του λαού, θα δυναμώσει. Γιατί ψήφος στην ΠΚΣ στις 17 Απρίλη σημαίνει κλιμάκωση, συνέχεια του αγώνα. Σημαίνει ζωντάνια, ελπίδα μέσα από τον οργανωμένο αγώνα και όχι διάλυση και σκυμμένα κεφάλια!