Motion Team

Πάνω σ' αυτά, η σημερινή κυβέρνηση κάνει όλο και κάποιες αστραφτερές κινήσεις, π.χ. εγκαίνια κάποιας πτέρυγας ή νοσοκομείων ή εξαγγελίες κάποιων προγραμμάτων, ενώ η ΝΔ δημαγωγεί ασύστολα, κάνοντας βαρύγδουπες διαπιστώσεις και ταυτόχρονα ασκεί κριτική στην κατεύθυνση να επιταχυνθούν τα μέτρα εμπορευματοποίησης της Υγείας.

Αυτές οι κινήσεις θα πυκνώσουν βαδίζοντας προς τις βουλευτικές εκλογές. Η κυβέρνηση θα επιχειρεί να συγκαλύψει την αντιλαϊκή και ανθυγιεινή πολιτική της, που προωθούσε όλα αυτά τα χρόνια, ενώ η ΝΔ θα προσπαθεί να αποκρύψει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της που ετοιμάζει. Πάντως και τα δύο κόμματα της πλουτοκρατίας αποκρύπτουν την παράδοση της Υγείας στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Η σημερινή κυβέρνηση όμως πράγματι έχει δύσκολο έργο να προωθήσει, δηλαδή να αποκρύψει τα πεπραγμένα της αντιλαϊκής της πολιτικής. Είναι άλλωστε εξόφθαλμα και λίγο πολύ τα γνωρίζουν πολλοί εργαζόμενοι. Τα στοιχεία επιστημονικών μελετών, είναι αμείλικτα. Δύο χιλιάδες ευρώ ή περίπου 700.000 δραχμές πληρώνει το χρόνο, κατά μέσο όρο, η κάθε ελληνική οικογένεια για τις ανάγκες της περίθαλψης και αυτά όλα πέρα απ' όσα πληρώνει για φάρμακα.

Επίσης, οι δύο στους πέντε ασθενείς δεν παίρνουν την απαιτούμενη φροντίδα υγείας, μιας και υπάρχουν σοβαρά κενά.

Για τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, η κυβερνητική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια έχει να επιδείξει σπουδαίο έργο. Οι κ.κ. Αποστολόπουλος, Κοντομηνάς, Λιακουνάκος, Σπανός, Στόκος κ.ά., δε θα πρέπει να φανούν αχάριστοι, είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται αλματωδώς, να «άρχουν», στη λεγόμενη αγορά παροχής υπηρεσιών Υγείας και το μέλλον τους να προδιαγράφεται λαμπρό...!

Μια ματιά να ρίξουμε στον ιδιωτικό τομέα υπηρεσιών Υγείας, θα καταλάβουμε τα μέγιστα που προσφέρουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ στην ανάπτυξη του τομέα αυτού και την αλληλοπλοκή του με χίλια νήματα με το δημόσιο σύστημα Υγείας. Και εδώ συνταιριάζει απόλυτα την παράδοση του κλάδου του φαρμάκου στις πολυεθνικές.

Την περίοδο 1997-2001 ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του μεγέθους αυτής της αγοράς στις ιδιωτικές κλινικές είναι 14,5%. Το 54,7% το 2000 επί του συνόλου της αγοράς Υγείας κατέχουν οι ιδιωτικές κλινικές. Αντίστοιχα τα διαγνωστικά κέντρα την ίδια χρονική περίοδο είχαν ετήσιο ρυθμό αύξησης 10,3%, αντιπροσωπεύοντας το 27,3%, του συνόλου αυτής της αγοράς. Με τις συγχωνεύσεις και τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίων τα τελευταία χρόνια, ήδη έχουν σχηματιστεί μονοπώλια στο χώρο της Υγείας, όπως ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΥΓΕΙΑ, ΙΑΣΩ κλπ., με κύρια δράση στη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Πιο δυναμικά αναπτύσσεται ο καπιταλιστικός τομέας στην ΠΦΥ καλύπτοντας ουσιαστικά τις ανάγκες για κέντρα υγείας αστικού τύπου στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Ηράκλειο κλπ.), και ήδη βέβαια έχουν σχηματιστεί οι μονοπωλιακές ενώσεις με τις αλυσίδες διαγνωστικών κέντρων, όπως των «Γιουρομέντικα», «Βιοϊατρική», «Διάγνωση» κ.ά.

Εξάλλου, από τους δημοσιευμένους ισολογισμούς προκύπτει ότι 20 κλινικές και διαγνωστικά κέντρα μοιράζονται το 80% σχεδόν των εσόδων και των κερδών της αγοράς παροχής υπηρεσιών Υγείας. Οσο για τα καθαρά κέρδη των 20 μεγαλύτερων επιχειρήσεων το 2002, έφθασαν τα 71,5 εκατ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας το 70% των συνολικών κερδών του κλάδου. Η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα βασίστηκε και διαπλέχθηκε περισσότερο με τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία (ΟΓΑ - ΙΚΑ κ.ά.), αλλά και με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, με τις οποίες βέβαια έχουν ανοιχτεί μέτωπα για ίδια συμφέροντά τους.

Εγγυήσεις για τη χρυσοπληρωμένη υγεία, προχωρώντας στην προεκλογική κούρσα για την καρέκλα της εξουσίας, δίνει σήμερα και το κόμμα της ΝΔ., που πρόσφατα ο αρχηγός της Κ. Καραμανλής τόνιζε: «Η λειτουργία των νοσηλευτικών μονάδων θα είναι αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρηματικές μονάδες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που θα διευθύνονται από μάνατζερ». Τα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, φυσικά είναι στάχτη στα μάτια του λαού, αφού σαν επιχειρηματικές μονάδες θα παρέχουν υπηρεσίες με πληρωμή και στόχο το κέρδος. Εδώ κολλάνε και τα περί «συμβολής και ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα Υγείας» και τις «δυνατότητες συνεργασίας με το δημόσιο σύστημα» κ.ά., που προπαγανδίζει πλατιά ο τομεάρχης Υγείας της ΝΔ Ν. Κακλαμάνης, θέλοντας να κρύψει προς το παρόν τα σχέδια για ευρύτερες ιδιωτικοποιήσεις «φιλέτων» του υπάρχοντος δημόσιου συστήματος Υγείας. Να θυμηθούμε όμως πως το 1991 η ΝΔ με Προεδρικό Διάταγμα επέτρεψε την ίδρυση νέων ιδιωτικών μονάδων υγείας.

Η σημερινή κυβερνητική πολιτική στην Υγεία βρίσκει και άλλους πολύτιμους συμπαραστάτες, που με τις θέσεις τους «όπως περί ισότιμης συνύπαρξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα Υγείας», «περί ελέγχου του ιδιωτικού τομέα» κ.ά., όπως διαλαλούν ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και οι πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως ΠΟΕΔΗΝ, ΟΕΝΓΕ κλπ., στηρίζουν με την πρακτική τους τη σημερινή κατάσταση, σκορπώντας αυταπάτες.

Στην Υγεία, έχουν συσσωρευτεί και έχουν επενδυθεί μεγάλα ιδιωτικά κεφάλαια, που με την περαιτέρω συγκέντρωση και συγκεντροποίησή τους, διψώντας στην κυριολεξία για κέρδη, δε θα αφήσουν τίποτα δημόσιο στη θέση του, θα κοιτάξουν να απλωθούν στην Υγεία παντού, όπου μπορούν να αντλήσουν κέρδη και σ' αυτή την επιδίωξη έχουν φυσικά τα πολιτικά στηρίγματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Η θέση του ΚΚΕ είναι καθαρή: Δημόσιο, καθολικό, δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, απαλλαγμένο από κάθε επιχειρηματική δράση, με κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, συνυφασμένο μ' ένα αντίστοιχο κοινωνικό-ασφαλιστικό δημόσιο σύστημα.

Η θέση του Κόμματός μας βέβαια είναι ενταγμένη στα πλαίσια μιας λαϊκής οικονομίας και εξουσίας και βέβαια δεν μπορεί να προκύψει από τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς.

-- Χρειάζεται όμως η δράση και ο προσανατολισμός του συνδικαλιστικού κινήματος για ένα αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας και κατά της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης.

-- Χρειάζεται στον ίδιο προσανατολισμό η κοινή δράση των τοπικών λαϊκών φορέων.

-- Χρειάζεται το μέτωπο απέναντι στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς που προωθούν ή ανέχονται την εμπορευματοποίηση της Υγείας, όπως και στους ίδιους τους καπιταλιστές της. Η χειρότερη και πιο απάνθρωπη μορφή εμπορίου είναι αυτή του πόνου και της ανθρώπινης ύπαρξης, καμιά ανοχή δε χρειάζεται.

Το πιο ουσιαστικό και αναγκαίο είναι πλέον η πολιτική ενίσχυση του ΚΚΕ και με την ψήφο σαν δύναμη που μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να μπουν φραγμοί στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής και στον τομέα της Υγείας, αλλά και η δημιουργία του λαϊκού μετώπου, για τη λαϊκή οικονομία και εξουσία, τη σοσιαλιστική διακυβέρνηση.