Μια ακόμη χρονιά σκληρής λιτότητας προμηνύεται και το 1999 για τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους των ΔΕΚΟ, καθώς το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, κουρελιάζοντας κάθε έννοια των θεωρούμενων ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες, υποτίθεται, ισχύουν και εφαρμόζονται μεταξύ των διοικήσεων και των εργαζομένων σ' αυτές, έχει ήδη αποφασίσει να εφαρμόσει για το επόμενο έτος εισοδηματική πολιτική μηδενικών αυξήσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή η γενική διεύθυνση Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ) του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας έχει ήδη ετοιμάσει εγκύκλιο την οποία υπογράφει ο υπουργός Γ. Παπαντωνίου,σύμφωνα με την οποία οι δαπάνες μισθοδοσίας για το επόμενο έτος δε θα πρέπει να ξεπερνάνε το 2%. Αυτό απλά σημαίνει εισοδηματική πολιτική μηδενικών αυξήσεων στους μισθούς των εργαζομένων, δεδομένου ότι το όριο της αύξησης του 2% μόλις που επαρκεί να καλύψει τις, εκτός εισοδηματικής πολιτικής αυξήσεις μισθών λόγω ωρίμανσης, αλλαγής κλιμακίου κλπ.

Σύμφωνα με την ίδια εγκύκλιο, η μισθολογική αυτή πολιτική κρίνεται αναγκαία, προκειμένου οι ΔΕΚΟ να μειώσουν τα ελλείμματά τους και να παρουσιάσουν θετικά οικονομικά αποτελέσματα. Αυτό, βέβαια, είναι το βασικό "εξυγιαντικό" επιχείρημα που χρησιμοποιείται χρόνια τώρα, προκειμένου η κυβέρνηση να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίησή τους. Οι ελλειμματικές δηλαδή ΔΕΚΟ "εξυγιαίνονται", ώστε, στη συνέχεια, να παραδοθούν καθαρές στους ιδιώτες. Η εισοδηματική πολιτική μηδενικών αυξήσεων στις ΔΕΚΟ θα αποτελέσει ασφαλώς πρόκριμα και προάγγελο για την εισοδηματική πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το στενότερο δημόσιο τομέα (δημόσιες υπηρεσίες) καθώς και στους συνταξιούχους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κυβερνητικά στελέχη, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη νέα επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και το 1999, επικαλούνται το επιχείρημα, ότι ο επόμενος χρόνος είναι και ο κρισιμότερος, καθώς θα ληφθεί σαν βάση για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να ενταχθεί στο κοινό νόμισμα το 2001. Στην εγκύκλιο αναφέρεται, επίσης, ότι τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ θα "παγώσουν" για μια ακόμη χρονιά, ενώ ειδική αναφορά γίνεται για την τιμολογιακή πολιτική των υπό "εξυγίανση" επιχειρήσεων. Το "πάγωμα" των τιμολογίων βέβαια δε γίνεται για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων, αλλά επειδή η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να μειωθεί ο πληθωρισμός το 1999 στα επίπεδα που προβλέπει το Πρόγραμμα "Σύγκλισης". Η πολιτική όμως αυτή έχει γενικότερες αρνητικές συνέπειες για τις ΔΕΚΟ, οι οποίες εξαναγκάζονται να χρηματοδοτούν τα επενδυτικά τους προγράμματα με προσφυγή στον τραπεζικό δανεισμό γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των χρηματοοικονομικών τους δαπανών.

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Μια ακόμα ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα, το τρίτο σε μέγεθος ναυπηγείο της χώρας, που βρίσκεται στην Αυλίδα Εύβοιας και διαθέτει δύο πλωτές δεξαμενές και έμπειρο μόνιμο προσωπικό 350 ατόμων, στρατηγικής σημασίας για την παραγωγική ανάπτυξη, οδηγείται στο ξεπούλημα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη διορισμένη διοίκηση της ΕΤΒΑ - στην οποία ανήκει. Μάλιστα, αυτό γίνεται με όρους που, ούτε τη βιωσιμότητα του ναυπηγείου εξασφαλίζουν, ούτε την ανάπτυξή του, ούτε καν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας διασφαλίζουν. Ετσι, σήμερα και αύριο που θα κατατεθούν και θα ανοίξουν οι προσφορές των ενδιαφερομένων ιδιωτών "επενδυτών" για την πλωτή δεξαμενή "ΑΥΛΙΣ", 45.000 τόνων και για το ναυπηγείο - από το διπλό, αλλά παράλληλο διαγωνισμό που έχει προκηρύξει η ΕΤΒΑ - ο ιδιώτης, στον οποίο θα κατοχυρωθεί, θα γίνει κάτοχος ενός ακόμα "φιλέτου" της παραγωγικής βάσης της χώρας, χωρίς καμία δέσμευση στην ουσία. Για του λόγου το αληθές, στη Χαλκίδα έχει κυκλοφορήσει ευρέως και το επισημαίνει σε ανακοίνωσή του και το σωματείο εργαζομένων στα"Ναυπηγεία Αυλίδας", ότι ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους αγοραστές είναι και ο όμιλος Στασινόπουλου, που θέλει να εξαγοράσει τα ναυπηγεία και να τα μετατρέψει σε... ιδιωτικό εμπορικό λιμάνι του ομίλου.

Η προοπτική αυτή, παράδοσης των ναυπηγείων στον όμιλο Στασινόπουλου, ανάγκασε το σωματείο να αφήσει τη συναινετική, στο ξεπούλημα, στάση του και να προειδοποιήσει με επιστολή του "όλους τους εμπλεκόμενους, ΕΤΒΑ, υπουργείο Ανάπτυξης, καθώς και τους επίδοξους αγοραστές... να μην τολμήσουν να διεκδικήσουν το ναυπηγείο, γιατί χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων, δε θα γίνει κανενός είδους εγκατάσταση νέων δραστηριοτήτων και συμπεριφορών". Οσο για τις λύσεις που μεθοδεύονται - μέσω της προκήρυξης του διαγωνισμού - το σωματείο εργαζομένων τονίζει ότι "η προκήρυξη διαγωνισμού αποτελείται από διατάξεις που απομακρύνουν ουσιαστικά τη δυνατότητα ανάπτυξης του ναυπηγείου ως αποκλειστικής μονάδας ναυπήγησης και επισκευών πλοίων". Τέλος, το σωματείο ζητάει τον αποκλεισμό από το διαγωνισμό, των υποψήφιων αγοραστών που δε δεσμεύονται για αποκλειστική χρήση και ανάπτυξη του χώρου σαν ναυπηγείου και μόνο ναυπηγείου, τη δέσμευση ότι ο υποψήφιος αγοραστής θα εξασφαλίσει τις σημερινές θέσεις εργασίας και τα κεκτημένα.

Απ' την άλλη πλευρά, ο σημερινός ενοικιαστής των "Ναυπηγείων Αυλίδας", μεγαλοεφοπλιστής Λελάκης - στον οποίο δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στο διαγωνισμό - αποθρασυμένος από την ευνοϊκή μεταχείριση που έχει τύχει μέχρι τώρα, από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από το 1989 μέχρι σήμερα, ζητάει και τα... ρέστα.

Δε φτάνει που δεν έχει καταβάλει και αυτό το συμβολικό τίμημα ενοικιοστασίου και δεν έχει αποδώσει το 2% του μηνιαίου τζίρου - γι' αυτό υπήρχε αγωγή έξωσής του από το ναυπηγείο, που εκδικαζόταν χτες στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας - δε φτάνει που χρωστάει στο ΙΚΑ το ιλιγγιώδες ποσό των 3,5 δισ. δρχ. από εισφορές και πρόστιμα από το 1992 και 1 δισ. δρχ. από δάνειο, στην Εθνική Τράπεζα, με ανακοίνωσή του ο όμιλος εταιριών Λελάκη τα ξεπερνάει όλ' αυτά, σαν να μην τρέχει τίποτα και βαφτίζοντας τις οφειλές "συγκριτικά ελάχιστες υποχρεώσεις έναντι των οφειλών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας και Νεωρίου στις τράπεζες και το ΙΚΑ", ζητά καλύτερη μεταχείριση.

Τέλος το σωματείο εργαζομένων καταγγέλλει τον υποδιοικητή της ΕΤΒΑ, γιατί δεν επέτρεψε την παρουσία του σωματείου στο άνοιγμα των προσφορών.

Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Μεγάλη πτώση της τάξης του 3,3% σημείωσε χτες ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, γεγονός που, σύμφωνα με τους αρμόδιους παράγοντες, αποτελεί αντανάκλαση της κάθετης πτώσης των τιμών στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Πάντως, στην οδό Σοφοκλέους, όπου οι συναλλαγές διατηρήθηκαν σε ιδιαίτερα υψηλά για την εποχή επίπεδα (περίπου 50 δισ. δρχ. ) τουλάχιστον 213 μετοχές σημείωσαν πτώση των τιμών τους, ενώ μόνο 32είχαν "κέρδη". Ενδεικτικό του κακού κλίματος που υπήρχε χτες στην οδό Σοφοκλέους ήταν ότι μόλις 2 μετοχές έκλεισαν στο ανώτατο πλαφόν, αλλά 16 σημείωσαν τις οριακά επιτρεπόμενες απώλειες του 8%.

Μειώσεις στις τιμές των υγρών καυσίμων ανακοίνωσε χτες η εταιρία "Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ", τις οποίες αποδίδει στις μεταβολές των διεθνών τιμών. Συγκεκριμένα, οι τιμές των βενζινών μειώνονται κατά 1,50 δρχ. το λίτρο και του ντίζελ κατά 0,40 δρχ. το λίτρο. Ετσι, οι ενδεικτικές τιμές λιανικής πώλησης των βενζινών - σούπερ και αμόλυβδης - διαμορφώνονται σύμφωνα με το υπουργείο Ανάπτυξης ως εξής:

• Για το Λεκανοπέδιο της Αττικής και το Νομό Θεσσαλονίκης η τιμή της σούπερ διαμορφώνεται στις 212,30 δρχ. το λίτρο και της αμόλυβδης στις 196,40 δρχ. το λίτρο.
• Για τις περιοχές της Α ζώνης, η σούπερ στις 217,20 και η αμόλυβδη στις 201,30 δρχ. το λίτρο.
• Για τη Β ζώνη, η σούπερ στις 220,20 δρχ. το λίτρο και η αμόλυβδη στις 204,30 δρχ. το λίτρο.
• Για τις περιοχές της Γ ζώνης, με ΦΠΑ 18%, η ενδεικτική τιμή λιανικής πώλησης της βενζίνης σούπερ διαμορφώνεται στις 222,20 δρχ. το λίτρο και της αμόλυβδης στις 206,30 δρχ., ενώ για τις περιοχές της ίδιας ζώνης με ΦΠΑ 13%, οι αντίστοιχες ενδεικτικές τιμές είναι 212,20 και 197,30 δρχ. το λίτρο.

Την υποχρεωτική αναγραφή των υλικών, από τα οποία είναι κατασκευασμένα έπιπλα, κουφώματα και άλλα παρόμοια είδη, προβλέπει σχετική αγορανομική διάταξη του υπουργείου Ανάπτυξης. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διάταξη, "οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης επίπλων, κουφωμάτων κλπ. θα πρέπει να αναγράφουν το είδος ή τα είδη του ξύλου (δρυς, καρυδιά, οξιά κ.ά.) ή άλλων, εκτός ξύλου, υλικών από τα οποία είναι κατασκευασμένα". Ειδικά για τα ταπετσαρισμένα έπιπλα, όπως καθίσματα και σαλόνια, πρέπει να αναγράφονται το είδος ή τα είδη ξυλείας που χρησιμοποιήθηκαν για το σκελετό, καθώς και το υλικό κατασκευής των υπόλοιπων μερών.