Με το κομμουνιστικό κίνημα και μάλιστα της Ρωσίας αποφάσισε να ασχοληθεί η «Αυγή» την περασμένη Κυριακή, στο έμπα του Αυγούστου. Με περισπούδαστο ύφος δεκάδων καρδιναλίων και αμέτρητους «βαρυγδουπισμούς» καταλήγει στη «διάγνωση» της διάλυσης του κομμουνιστικού κινήματος της Ρωσίας. Κι αυτό εξαιτίας της εκδήλωσης της πρόσφατης διασπαστικής ενέργειας στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ).

Ομολογουμένως, καθόλου πρωτότυπη, για την «Α», αυτή η σύμπτωσή της με τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ρωσικά και διεθνή, που δημοσίευσαν ανάλογες εκτιμήσεις, υπολογίζοντας, όπως λέει ο λαός μας «χωρίς τον ξενοδόχο». Στην προκειμένη περίπτωση, ο «ξενοδόχος» είναι το ίδιο το ρωσικό κομμουνιστικό κίνημα, που για άλλη μια φορά θα διαψεύσει τις Κασσάνδρες.

Η «Α», όμως, δε μένει μόνο στην παραπάνω διαπίστωση. Προσπαθεί να τεκμηριώσει τις εκτιμήσεις της με τσιτάτο του Β. Τιούλκιν, Α` Γραμματέα της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΚΚΡ), αναφέροντας πως «στο συνέδριο του ΚΚΡΟ ζήτησε από τους αντιπροσώπους να μη μείνουν στο επίπεδο των "προσώπων" ή των "μηχανορραφιών του Κρεμλίνου", αλλά να εξετάσουν τη 10χρονη πολιτική πρακτική του ΚΚΡΟ που οδήγησε σε αυτά, τα καθόλου ευχάριστα, αποτελέσματα». («Ριζοσπάστης» 7/7/2004). Και η «Α» καταλήγει για τις εξελίξεις στο ΚΚΡΟ πως πρόκειται περί της «απαρχής της έμπρακτης κρίσης του νεοσταλινισμού. Και προαναγγέλλει ταυτόχρονα, την αποσύνθεση «της αλά ΚΚΕ θεωρητικοποίησής του, που δεν είναι παρά η επένδυση της γραφειοκρατικής σκλήρυνσης και απραξίας με μια αντινεοταξική φρασεολογία»!

Αν, όμως, η «Α» παρακολουθούσε όλα τα σχετικά δημοσιεύματα του «Ρ» θα έβλεπε την ολοκληρωμένη ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΕΚΡ -ΚΚΡ, την οποία επίσης δημοσίευσε ο «Ρ» στις 25/7/2004, όπου εκτιμάται πως η κρίση του ΚΚΡΟ, κάθε άλλο παρά στο «νεοσταλινισμό» του τελευταίου οφείλεται, αλλά: «Στην πολύχρονη μικροαστική δεξιά παρέκκλισή του». Συγκεκριμένα εκεί σημειώνεται πως: «Η ουσία της κρίσης που περνά το ΚΚΡΟ δε βρίσκεται στις σκευωρίες του Κρεμλίνου (αν και αναμφισβήτητα αυτές υπάρχουν), ούτε στις φιλοδοξίες κάποιων ηγετών και ομάδων (αν και τέτοια στοιχεία επίσης υπάρχουν), αλλά αποτελεί λογικό αποτέλεσμα της πολύχρονης γραμμής της διολίσθησης προς τα δεξιά της ηγεσίας του κόμματος, της παραίτησής της από τις ορθόδοξες αρχές του επιστημονικού κομμουνισμού: Της θέσης ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για επανάσταση, της απομάκρυνσης από τις ταξικές θέσεις, την απορρόφηση από τις κοινοβουλευτικές μορφές αγώνα, δήθεν ως αγώνα για τη λαϊκή εξουσία, την παραίτηση από το σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!", της προσπάθειας σύναψης πολιτικών συμμαχιών με το λεγόμενο πατριωτικό κεφάλαιο κ.ά. Η δεξιά προγραμματική παρέκκλιση βρήκε ενίσχυση σε συγκεκριμένα οπορτουνιστικά βήματα πρακτικής πολιτικής».

Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ότι τα παραπάνω διέφυγαν από τον συντάκτη του κειμένου της «Α», αλλά ότι δεν ταίριαζαν στο άρθρο - «τσαλαβούτημα» για τις εξελίξεις στο ΚΚΡΟ και ιδιαίτερα με τις εκτιμήσεις του. Αλλωστε, ο εκλεκτικισμός κι η «βολικότητα» είναι βασικό χαρακτηριστικό του οπορτουνισμού και του βασικού του φορέα στην Ελλάδα, του ΣΥΝ, που στηρίζει η «Α».

Η «Α» δεν αντέχει στον πειρασμό να συνδέσει τις εξελίξεις στο ΚΚΡΟ με το ΚΚΕ. Διαβλέπει λοιπόν «μεγάλη αμηχανία» στο ΚΚΕ, επειδή ο «Ρ» αποφεύγει «σεμνοπρεπώς κάθε σχόλιο» για τις εξελίξεις. Κι αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα συμβαίνει γιατί «όλα αυτά τα χρόνια, στο ΚΚΕ εκθείαζαν το ΚΚΡΟ σαν εκφραστή τη μαρξιστικής -λενινιστικής ορθοδοξίας στη Ρωσία, φιλοξενώντας ανεπιφύλακτα συνεντεύξεις στελεχών του στο "Ριζοσπάστη"».

Κάθε, όμως, λογικός άνθρωπος θα συμφωνούσε πως το γεγονός της δημοσίευσης στο «Ρ» από την άνοιξη του 2003, όταν εκδηλώθηκαν τα πρώτα προβλήματα στο ΚΚΡΟ, δεκάδων δημοσιευμάτων και πληροφοριών για τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο κόμμα, κάθε άλλο παρά «αμηχανία» δείχνει. Οποιος επίσης διαβάζει το «Ρ» ξέρει ότι σ' αυτόν μπορείς συχνά να συναντήσεις συνεντεύξεις και άρθρα εκπροσώπων όχι μόνο του ΚΚΡΟ, αλλά και του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ, και δεκάδων άλλων κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, που συμμετέχουν στις Διεθνείς Συναντήσεις, που κάθε χρόνο φιλοξενεί το ΚΚΕ, με τη συμμετοχή 60 και πλέον κομμάτων, όχι μόνο από την πρώην ΕΣΣΔ, αλλά απ' όλον τον κόσμο! Μάλλον όμως η κοινή λογική δεν έχει σχέση με τον οπορτουνιστικό καιροσκοπισμό. Πώς αλλιώς γίνεται για την «Α» το ΚΚΡΟ να είναι «νεοσταλινικό» όταν σχετίζεται με το ΚΚΕ και την ίδια ώρα να είναι μεγάλο σύγχρονο αριστερό κόμμα, όταν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ συμμετέχουν στα συνέδρια του ΚΚΡΟ; «Μονά - ζυγά, δικά μας»! τα θέλει, φαίνεται, η «Α».

Το παραπάνω δημοσίευμα της «Α» φέρει την υπογραφή του Χ. Κεφαλή, που δηλώνει μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας και μ' αυτά που έγραψε ίσως θεωρεί πως κατατρόπωσε κι έκανε ...«ρουά-ματ» στο ΚΚΕ.

Να θεωρήσουμε, πάντως, «ελαφρυντικό» το γεγονός πως πλέον στο ΣΥΝ πληροφορίες για τις εξελίξεις στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ αντλούν μόνο από τον γνωστό «πιτσαδόρο» και διαφημιστή προφυλακτικών Γκόρμπι, αλλά και τους Εσθονούς σοσιαλδημοκράτες, που προσκολλήθηκαν στο ...«κολοβό» λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» και πρόκειται για τους «αριστερούς» απολογητές όσων συμμετείχαν στις τοπικές λεγεώνες των «Ες-Ες», (μπερδεύτηκαν, λένε, οι «άνθρωποι» τότε και πήγαν στα ναζιστικά Ες-Ες, ενώ το βασικό τώρα είναι η «ομόνοια» κι όχι η «αναμόχλευση» του παρελθόντος).

Μια συμβουλή για την «Α»: Τουλάχιστον, για να μην δείχνετε την άγνοιά σας, διαβάζετε τακτικότερα και προσεκτικότερα «Ρ». Ειδικά ο Χ. Κεφαλής, ως μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, αντί με το ΚΚΡΟ καλύτερα θα ήταν να ασχοληθεί με την ιμπεριαλιστική «νέα τάξη πραγμάτων» στο σκάκι. Κι εννοούμε την περίπτωση του Μπόμπι Φίσερ, ενός από τους μεγαλύτερους σκακιστές όλων των εποχών, που αν και καθόλου «νεοσταλινικός», διώκεται στη χώρα του, τις ΗΠΑ και πρόσφατα συνελήφθη για αυτό το λόγο στην Ιαπωνία, επειδή το 1992, αγνόησε το εμπάργκο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και έλαβε μέρος σε τουρνουά σκακιού στο Βελιγράδι. Ο Φίσερ συνελήφθη προσφάτως στην Ιαπωνία και κινδυνεύει να εκδοθεί στις ΗΠΑ, όπου ενδέχεται να καταδικαστεί σε 10χρόνια κάθειρξη, επειδή είχε τολμήσει να «σπάσει» το εμπάργκο.

Associated Press

«Είμαι σε απεργία πείνας. Οχι στην κατάργηση των προνομίων». Κομμουνίστρια που διαμαρτύρεται για το νομοσχέδιο

Τη βδομάδα που πέρασε, ωστόσο, η Κρατική Δούμα ενέκρινε το εξαιρετικά ανάλγητο νομοσχέδιο για την «αναδιάρθρωση» του συστήματος «κοινωνικής πρόνοιας» που έχει ξεσηκώσει τεράστιες αντιδράσεις και έχει κινητοποιήσει μερίδα του ρωσικού λαού. Το τεράστιο νομοσχέδιο, με περισσότερες από 700 σελίδες, κατατέθηκε και εγκρίθηκε με ουσιαστικά συνοπτικές διαδικασίες, προκειμένου η κυβέρνηση και η ελεγχόμενη από αυτήν Δούμα να γλιτώσουν τα χειρότερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί λίγοι βουλευτές γνωρίζουν τι ακριβώς αναφέρεται στο νομοσχέδιο, το οποίο πλέον αναμένει μια ακόμη τυπική έγκριση από την Ανω Βουλή και την υπογραφή του από τον Πούτιν.

Βασική πρόβλεψη του νομοσχεδίου είναι η κατάργηση των «κοινωνικών προνομίων» που λαμβάνουν αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, όπως οι συνταξιούχοι, οι βετεράνοι του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου, άτομα με ειδικές ανάγκες και άνθρωποι που εργάστηκαν για την αποκατάσταση του Τσερνόμπιλ. Μεταξύ των δικαιωμάτων που θα καταργηθούν είναι η ελεύθερη χρήση των αστικών λεωφορείων, τα δωρεάν φάρμακα, τα δωρεάν αστικά τηλεφωνήματα, οι ποσοστώσεις σε ό,τι αφορά στην πρόσληψη ατόμων με ειδικές ανάγκες σε επιχειρήσεις αλλά και στην εισαγωγή τους στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι δωρεάν διακοπές για άτομα που έχουν προσφέρει υπηρεσίες στην πατρίδα τους.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τα προνόμια αυτά θα αντικατασταθούν με ένα μηνιαίο επίδομα που θα κυμαίνεται μεταξύ 150 και 1.550 ρουβλιών (5-53 δολάρια). Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η εφαρμογή του μέτρου θα είναι πιο «ορθολογική», αφού λέει στην επαρχία δεν υπάρχουν μέσα μεταφοράς οπότε κάποιοι αδικούνται από τη μη χρήση των προνομίων. Αυτό που δε λέει η κυβέρνηση είναι ότι με την «αναδιάρθρωση» θα εξασφαλίσει περίπου 17 δισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο. Αυτό που δε λέει είναι ότι το επίδομα είναι πενιχρό και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν επαρκεί για να καλύψει τις τεράστιες ανάγκες αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι τα βγάζουν πέρα ούτως ή άλλως με πολύ μεγάλη δυσκολία. Σε πολλές περιπτώσεις, το επίδομα θα είναι μέχρι και τέσσερις φορές μικρότερο από τις ανάγκες που κάλυπταν τα προνόμια. Αυτό που δε λέει η κυβέρνηση είναι ότι ο πληθωρισμός (μεγάλο πρόβλημα για τη Ρωσία) θα καταστήσει σταδιακά ακόμα και αυτό το πενιχρό εισόδημα πραγματικά πενταροδεκάρες. Αραγε, αν υπάρξει μια νέα οικονομική κρίση στο μέλλον, τι θα σώσει αυτά τα 32 εκατομμύρια ανθρώπους; Προφανώς αυτό δεν απασχολεί το Βλαντίμιρ Πούτιν και τους πιστούς συμμάχους του στη Δούμα και στα μέσα ενημέρωσης. Γι' αυτό που επίσης δε μιλάει η κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι τα μισά χρήματα θα κληθούν να τα καταβάλουν οι τοπικές αρχές που και χρεωμένες είναι, αλλά και (το κυριότερο) συνηθίζουν να καθυστερούν έως και μήνες την καταβολή μισθών και οποιωνδήποτε άλλων χρηματικών αποζημιώσεων. Αυτό που, τελικά, δε λέει η κυβέρνηση είναι ότι με το νέο νόμο θα καταργηθεί οποιοδήποτε δικαίωμα στη ζωή είχαν αυτά τα 32 εκατομμύρια άτομα.

Οπως σημειώνουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, στη δεύτερη θητεία του ο παντοκράτορας Πούτιν θα βγάλει τα «κάστανα από τη φωτιά», θα εφαρμόσει δηλαδή (βασισμένος στην τεράστια πλειοψηφία του στη Δούμα, αλλά και στο συντριπτικό δικό του ποσοστό), όλα αυτά που δίσταζε να εφαρμόσει στην πρώτη θητεία. Το χειμώνα με τον καινούριο προϋπολογισμό τα νέα θύματα θα είναι οι δαπάνες για τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία και τις «κοινωνικές παροχές». Το κόστος γι' αυτούς που πλήρωσαν τη μετάβαση στην οικονομία της αγοράς θα είναι πραγματικά τεράστιο αλλά πάντα όλα θα «γίνονται για το καλύτερο»...