Την Τετάρτη 13 Οκτώβρη καταγράφηκε στην Ελλάδα η υψηλότερη τιμή χονδρικής στην Ευρώπη, 217 ευρώ/MWh, και ήδη αναμένεται οι επόμενοι λογαριασμοί να συμπεριλάβουν αυτήν την αύξηση. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι πριν από έναν περίπου χρόνο η τιμή χονδρικής βρισκόταν μεσοσταθμικά στα 41,7 ευρώ/MWh για τη χώρα μας, αντιλαμβάνεται ότι οι ανατιμήσεις στο ρεύμα δεν είναι ούτε περιορισμένο ούτε παροδικό φαινόμενο, όπως προσπαθεί να το παρουσιάσει η κυβέρνηση.

Οι εξελίξεις φανερώνουν σε όλη τους την έκταση τα ψέματα και τις κάλπικες προσδοκίες που καλλιεργούσε η κυβέρνηση όταν τον Σεπτέμβρη του 2020 ο τότε υπουργός Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, μιλώντας στο συνέδριο του «Economist» έλεγε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει άμεσα το περιβόητο «target - model» («μοντέλο - στόχο») της ΕΕ για την Ενέργεια γιατί «αναγνωρίζουμε το δικαίωμα (...) του μέσου Ελληνα για χαμηλότερο κόστος Ενέργειας και θα ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό δρόμο για να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος»!

Την πρώτη μέρα συμμετοχής στο target - model, τον Νοέμβρη του 2020, η τιμή χονδρικής του ρεύματος ήταν στα 61 ευρώ/MWh, για να εκτοξευτεί κοντά στα 200 ευρώ/MWh (!) τον Αύγουστο του 2021 και σταθερά πάνω από τα 150 ευρώ/MWh εδώ και μήνες. Αυτός είναι ο «εξορθολογισμός» των τιμών που υποσχόταν η κυβέρνηση με την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας!

Συνολικά για την πορεία της «απελευθέρωσης», που υπηρέτησαν με συνέπεια όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, «μιλούν» τα ίδια τα στοιχεία:

Η ενεργειακή φτώχεια εκτοξεύτηκε μαζί με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Την τελευταία δεκαπενταετία η λαϊκή οικογένεια είδε απανωτές αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, πάνω από 150%, τροφοδοτώντας ένα «πογκρόμ» εκβιασμών, αλλά και διακοπών ρεύματος.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΡΑΕ, το 2019, κατά το οποίο σημειώθηκε υψηλό επίπεδο ληξιπρόθεσμων οφειλών για δέκατη συνεχόμενη χρονιά, οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας απέστειλαν στον ΔΕΔΔΗΕ 360.644 εντολές αποσύνδεσης, από τις οποίες εκτελέστηκαν οι 227.418. Από αυτούς, 111.298 κατάφεραν, έχοντας το μαχαίρι των οφειλών στον λαιμό, να προχωρήσουν σε διακανονισμούς και να επανασυνδεθούν, ενώ 116.120 έμειναν χωρίς ρεύμα!

Με τους «συντηρητικούς» υπολογισμούς του Παρατηρητηρίου Ενεργειακής Φτώχειας της ΕΕ για το 2019, στην Ελλάδα το 17,9% του πληθυσμού αδυνατούσε να διατηρήσει το σπίτι του «επαρκώς ζεστό», ενώ το 32,5% καθυστερούσε τις πληρωμές των λογαριασμών Ενέργειας. Δηλαδή, περίπου ένα στα πέντε νοικοκυριά παγώνει τον χειμώνα και ένα στα τρία δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώνει εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς ρεύματος, συσσωρεύοντας χρέη.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που επιδεινώνεται και με τον κίνδυνο η λαϊκή δυσαρέσκεια σε όλη την Ευρώπη να πυροδοτήσει γενικευμένες αντιδράσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε την περασμένη Τετάρτη σε «συστάσεις» για μέτρα «πυροσβεστικού» χαρακτήρα, με σκοπό όχι την ανακούφιση του λαού αλλά τη διαχείριση των πιο ακραίων επιπτώσεων των τεράστιων αυξήσεων στο ρεύμα και με κύριο μέλημα την προστασία των μεγάλων βιομηχανιών και επιχειρήσεων.

Ταυτόχρονα απηύθυνε κάλεσμα προς τα κράτη - μέλη να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τις επενδύσεις στις ΑΠΕ και στις υπόλοιπες «πράσινες» μπίζνες, με άλλα λόγια να πατήσουν «γκάζι» στον ίδιο δρόμο που βυθίζει εκατομμύρια νοικοκυριά σε όλη την Ευρώπη στην ενεργειακή φτώχεια.

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Κομισιόν, «επιτρέπει» στα κράτη - μέλη να προχωρήσουν σε ορισμένα μέτρα «ανακούφισης» (επιδοτήσεις, κουπόνια και «δικλίδες» για να αποτραπούν οι αποκοπές ρεύματος), υπό την προϋπόθεση ότι αυτά θα είναι προσωρινά και «στοχευμένα» στους πιο φτωχούς, με αυστηρές οδηγίες για απόσυρση «μόλις η κατάσταση σταθεροποιηθεί».

Είναι χαρακτηριστικό και στη χώρα μας ότι η κυβέρνηση αποφάσισε τη «στήριξη» των λαϊκών νοικοκυριών με 500 εκατ. ευρώ για τις αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, τη στιγμή που αυτές υπολογίζονται ότι θα επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό κατά 1,3 δισ. ευρώ κάθε μήνα! Είναι αποκαλυπτικό δηλαδή το ποιος και πόσο θα πληρώσει - και μάλιστα επαναλαμβανόμενα - ένα ακόμα «κεφάλαιο» στην πολιτική της «απελευθέρωσης» και της «πράσινης» ενεργειακής μετάβασης.

Η Κομισιόν μάλιστα ομολογεί κυνικά ότι οι αυξήσεις ήρθαν για να μείνουν, εκτιμώντας ότι οι τιμές θα σταθεροποιηθούν την ερχόμενη άνοιξη (!) και μετά «θα παραμείνουν υψηλότερες από τον μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων».

Η «εργαλειοθήκη» της Κομισιόν περιλαμβάνει επίσης την αναστολή ορισμένων φόρων, αλλά και πάλι με την προϋπόθεση ότι θα είναι χρονικά περιορισμένη και θα απευθύνεται στα φτωχότερα νοικοκυριά, την ώρα που οι φόροι και οι χρεώσεις ΑΠΕ αποτελούν το 41% του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά.

Σημειωτέον, οι νέες παρεμβάσεις, που μεταξύ άλλων στοχεύουν στο να εξασφαλιστεί η «εισπραξιμότητα» για τους ενεργειακούς ομίλους, αφού τα λαϊκά νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τους τεράστιους λογαριασμούς, προβλέπεται να χρηματοδοτηθούν από ένα μικρό τμήμα από τις εισπράξεις των «πράσινων» χαρατσιών και συγκεκριμένα από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Ρύπων.

Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος των ρυθμίσεων αφορά τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, τα κράτη - μέλη μπορούν να λάβουν «στοχευμένη στήριξη» του ενεργειακού κόστους των βιομηχανιών, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις και βέβαια «δίχως να στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό».

Ανακοινώθηκε επίσης ότι θα ξεκινήσει έρευνα για ενδεχόμενες πρακτικές που πλήττουν τον ανταγωνισμό στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, ζητώντας παράλληλα από την ESMA (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών) να ελέγξει τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή αγορά ρύπων, χωρίς να εξαιρεί και τις διεθνείς παρεμβάσεις, για να διασφαλιστεί η «διαφάνεια» στις διεθνείς ενεργειακές αγορές.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην ανακοίνωση της Επιτροπής αφήνονται ευθείες αιχμές για τη ρωσική «Gazprom», η οποία, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, αν και εκπλήρωσε τα συμβόλαια παράδοσης που είχε συνάψει με τα κράτη - μέλη, δεν αύξησε τις ποσότητες φυσικού αερίου όταν της ζητήθηκε.

Ακόμα, η Επιτροπή ανακοίνωσε την αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος κρατικών επιδοτήσεων για τις ΑΠΕ, με έμφαση στις διασυνδέσεις και στις υποδομές αποθήκευσης, ενώ καλεί σε επιτάχυνση των αδειοδοτικών διαδικασιών για την εγκατάσταση νέων έργων.

Με όλους τους τρόπους δηλαδή προτρέπει στην επιτάχυνση της πολιτικής που προκαλεί το «ενεργειακό σοκ» στους λαούς για τα κέρδη του κεφαλαίου και τις νέες «πράσινες» μπίζνες του, στέλνοντάς τους τον «λογαριασμό» της απολιγνιτοποίησης, του πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου, της προώθησης της μονοκαλλιέργειας των ΑΠΕ κ.ο.κ.

Η πρόταση του Κόμματος κυκλοφορεί σε μια έκδοση από τη «Σύγχρονη Εποχή», που αποτελεί «όπλο» στα χέρια των πολυάριθμων δυνάμεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια, καθώς ενισχύει την ικανότητά τους να διεξάγουν την πολιτικο-ιδεολογική διαπάλη με απαντήσεις απέναντι στην αστική κυριαρχία και τα εχθρικά οπορτουνιστικά ρεύματα. Ενισχύει το κριτήριο, τη μεθοδολογία, τις γνώσεις που χρειάζονται για να δυναμώνει η πρωτοπόρα αγωνιστική παρέμβαση σε επαφή με ακόμα πιο πλατιά τμήματα νέων, που ασφυκτιούν μπροστά στα καθημερινά αδιέξοδα, ενώ παράλληλα αποτελεί μεθοδολογική κι ερμηνευτική βάση για τις αλλαγές που συντελούνται και τις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται από τις κυβερνήσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η έκδοση της θέσης του ΚΚΕ, που επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις που επεξεργάστηκε το Κόμμα και εξέδωσε το 2001 σε ανάλογη μπροσούρα για την Ανώτατη Εκπαίδευση, στηρίζει το άνοιγμα της συζήτησης στο κύριο: Απέναντι στο σημερινό πανεπιστήμιο που συνεχώς προσαρμόζεται στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, που σταθερά λειτουργεί αναπαράγοντας την κυρίαρχη ιδεολογία, που ευθύνεται για την αβεβαιότητα της εργασιακής προοπτικής, των σπουδών που προσαρμόζονται στην κατηγοριοποίηση Ιδρυμάτων, Τμημάτων και επιστημόνων, η νεολαία μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, βλέποντας ποιοι και γιατί της τα στερούν, κατανοώντας το πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει. Μπορούν οι νέοι και οι νέες να εξοπλιστούν για να δώσουν απάντηση στα ερωτήματα: Ποιος, πώς και τι σπουδάζει, αλλά και για ποιον.