ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 16 Μάη 2004
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠ
Αλήθειες και ψέματα

Τον περασμένο Ιούνη πανηγύριζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί με την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ «πέτυχε» να μειώσει τις επιδοτήσεις, να τις αποσυνδέσει από την παραγωγή και να συρρικνώσει την παραγωγή στο ρύζι, στα σιτηρά και στα ζωοκομικά προϊόντα. Τότε η ΝΔ εκτιμούσε τις επιτυχίες του ΠΑΣΟΚ καταστροφικές για την ελληνική γεωργία και έτσι πραγματικά ήταν.

Τώρα πανηγυρίζει η ΝΔ, επειδή «πέτυχε» να μειώσει τις επιδοτήσεις, να τις αποσυνδέσει από την παραγωγή και να συρρικνώσει την παραγωγή σε βαμβάκι, λάδι και καπνό. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί καταστροφικές τις επιτυχίες της ΝΔ και έτσι είναι στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα αν αυτές υλοποίησαν τις κατευθύνσεις της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ, για την οποία το ΠΑΣΟΚ είχε πρωταγωνιστήσει.

Ασφαλώς δεν πρόκειται για θέατρο του παραλόγου. Αλλά για χαρακτηριστικό παράδειγμα δημαγωγικής πολιτικής των αστικών κομμάτων για να συγκαλύψουν την αντιαγροτική τους πολιτική και να αποπροσανατολίσουν τη μικρομεσαία αγροτιά.

Μάλιστα, είναι τόσο ταυτόσημη η δημαγωγία τους που χρησιμοποιούν τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα για να χαρακτηρίσουν επιτυχία ή καταστροφή, ανάλογα αν είναι στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, τις έτσι και αλλιώς αρνητικές αλλαγές.

Και τα δύο κόμματα όταν είναι στην κυβέρνηση και θέλουν να εμφανίσουν σαν επιτυχία την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, ισχυρίζονται ότι διασφάλισαν τις επιδοτήσεις και την ανάπτυξη της γεωργίας μέχρι το 2013 και επιπλέον την ανάπτυξη της υπαίθρου μέσα από το λεγόμενο δεύτερο πυλώνα. Οταν όμως είναι στην αντιπολίτευση, ισχυρίζονται ακριβώς τα αντίθετα, που είναι και η πραγματικότητα.

Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, όταν λένε ότι διασφάλισαν τις επιδοτήσεις μέχρι το 2013, στην καλύτερη περίπτωση εννοούν τα ονομαστικά και όχι τα πραγματικά ποσά των επιδοτήσεων, επειδή τα ονομαστικά ποσά των επιδοτήσεων μέχρι το 2013 θα παγώσουν στο μέσο όρο της τριετίας 2000-2002. Δηλαδή οι αγρότες στην καλύτερη περίπτωση το 2013 θα παίρνουν τα ίδια ευρώ που έπαιρναν και το 2001. Ομως τα ίδια ευρώ του 2013 εξαιτίας του πληθωρισμού που τρέχει με ετήσιο ρυθμό τουλάχιστον 3,5%, θα έχουν τη μισή αγοραστική αξία με εκείνα του 2001. Ο πληθωρισμός όμως δε θίγει τους αγρότες μόνο ως καταναλωτές, αλλά και ως παραγωγούς. Και αυτό γιατί το 30% του ακαθάριστου εισοδήματός τους το ξοδεύουν για την αγορά των αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων και, καμιά βιομηχανία φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και γεωργικών μηχανημάτων δε θα πουλάει στους αγρότες τα προϊόντα της το 2013 σε τιμές 2001. Με βάση το γεγονός ότι το ποσοστό των επιδοτήσεων, ειδικά στα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα αντιπροσωπεύει το 40-80% του συνολικού ακαθάριστου εισοδήματος, τότε αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα, πόση σχέση έχουν με την αλήθεια οι διαβεβαιώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ότι διασφάλισαν τις επιδοτήσεις μέχρι το 2013.

Ομως οι επιδοτήσεις δε μειώνονται δραστικά μόνο επειδή θα παγώσουν στα επίπεδα του μέσου όρου της τριετίας 2000-2002. Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συμφώνησαν το άθροισμα των αποσυνδεδεμένων επιδοτήσεων όταν ξεπερνάει τα 5.000 ευρώ ανά αγροτικό νοικοκυριό να μειώνεται κατά 5% το επιπλέον ποσό. Αν πάρουμε υπόψη μας ότι το ποσοστό των αποσυνδεδεμένων επιδοτήσεων είναι πολύ υψηλό, κατά μέσο όρο 60%, τότε όλα τα αγροτικά νοικοκυριά θα υφίστανται αυτή την περικοπή και μάλιστα σε μεγάλο ποσό. Αρκεί να αναφερθεί ότι 52 στρέμματα βαμβακιού υπερκαλύπτουν τα 5.000 ευρώ για να γίνει κατανοητό ότι όλοι οι αγρότες, και ειδικά οι κατά κύριο επάγγελμα, θα υποστούν αυτή την περικοπή.

Εκτός από τα παραπάνω, το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε να μειωθεί η επιδότηση του σκληρού σιταριού κατά 2 ευρώ/στρέμμα και η μηνιαία προσαύξηση της τιμής παρέμβασης των σιτηρών κατά 50%. Αντίστοιχα η ΝΔ συμφώνησε να μειωθούν τα ονομαστικά κονδύλια του βαμβακιού κατά 16 εκατ. ευρώ και των επιδοτήσεων του καπνού κατά 50% από το 2010 και μετά. Επιπλέον, η ΝΔ συμφώνησε το καθεστώς του βαμβακιού να αναθεωρηθεί το 2010 και η αναθεώρηση αυτή να συνδυαστεί με τη βαμβακοκαλλιέργεια των αφρικανικών χωρών, πράγμα που προδικάζει χειροτέρευση του Κανονισμού και παραπέρα μείωση των κονδυλίων.

Οσον αφορά την ανάπτυξη της γεωργίας και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συμφώνησαν κατ' αρχήν να παγώσει η παραγωγή των αγροτικών προϊόντων μέχρι το 2013, στα απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα του μέσου όρου της τριετίας 2000-2002, που είχαν επιβληθεί με τις γνωστές ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Το πάγωμα αυτό από μόνο του απαντάει με πόση λαθροχειρία χρησιμοποιούν την έννοια ανάπτυξη το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Ομως, από την καταρχήν αυτή συμφωνία υπάρχουν εξαιρέσεις σε αρνητικότερη κατεύθυνση.

Το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε να μειωθεί η ποσόστωση του ρυζιού από 249.000 στρέμματα σε 203.300 στρέμματα και η παρέμβαση να περιοριστεί στους 6.200 τόνους από φέτος και στους 4.500 τόνους από του χρόνου, ενώ πριν δεν υπήρχε κανένας περιορισμός στις ποσότητες. Η ΝΔ συμφώνησε να μειωθεί η βαμβακοκαλλιέργεια ακόμα και σε σχέση με τον εμφανιζόμενο μέσο όρο της τριετίας 2000-2002 που ήταν 3.803.000 στρέμματα σε 3.700.000 στρέμματα, τα οποία και διαβάθμισε σε δύο κατηγορίες. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το 2001 για παράδειγμα, καλλιεργήθηκαν 4.300.000 στρέμματα, αν αυτό λέει τίποτα σε κάποιους.

Η αλλαγή όμως που θα επιφέρει τη μεγαλύτερη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και υποβάθμιση της ποιότητάς της, είναι η αποσύνδεση μεγάλου μέρους των επιδοτήσεων από την παραγωγή και η μετατροπή τους σε κοινωνικά επιδόματα αμφίβολης προοπτικής. Ειδικά στον καπνό η αποσύνδεση της επιδότησης και η περικοπή της κατά 50% από το 2010 και μετά, θα έχει αποτέλεσμα το σταμάτημα της καπνοκαλλιέργειας στη χώρα μας.

Την εκτίμηση αυτή που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ για να προσαρμοστεί η κοινοτική γεωργία στα πλαίσια του ΠΟΕ, την επιβεβαιώνει και οι υπουργοί Γεωργίας της ΝΔ. Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους διαφοροποίησαν τη συνδεδεμένη επιδότηση του βαμβακιού σε δύο κατηγορίες, ισχυρίζονται ότι το έκαναν για να περιορίσουν την απώλεια των κοινοτικών κονδυλίων από τη μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας.

Η δραστική συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής θα αυξήσει τα ελλείμματα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο και την εξάρτηση της χώρας σε βασικά διατροφικά προϊόντα, θα μειώσει την απασχόληση σε όλους τους τομείς, θα αποδιοργανώσει τη μεταποιητική βιομηχανία με ολέθριες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες σε ολόκληρες περιφέρειες της χώρας.

Οσον αφορά στην ανάπτυξη της υπαίθρου μέσα από το λεγόμενο δεύτερο πυλώνα (αγροτοτουρισμό, παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων κ.ά.), που θα αντισταθμίσει τάχα τις συνέπειες από τη συρρίκνωση της γεωργίας, δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά, επειδή και οι εμπνευστές αυτής της εναλλακτικής τάχα λύσης την αντιμετωπίζουν σαν προπέτασμα καπνού.

Οταν το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση δικαιολογούσε τη μεταφορά μέρους των επιδοτήσεων στο δεύτερο πυλώνα, με το επιχείρημα ότι διασφάλιζαν εναλλακτική λύση στην ανάπτυξη της υπαίθρου. Τώρα που είναι στην αντιπολίτευση, κατηγορεί τη ΝΔ γιατί δεν απέτρεψε τη μεταφορά στο δεύτερο πυλώνα του 50% των επιδοτήσεων του καπνού.

Κάτι ανάλογο κάνει και η ΝΔ. Θεωρεί μεγάλη επιτυχία το ότι μείωσε κατά 65 εκατ. ευρώ τα κονδύλια του βαμβακιού, που σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής θα πήγαιναν στο δεύτερο πυλώνα. Ταυτόχρονα όμως θεωρεί επιτυχία και τη μεταφορά στο δεύτερο πυλώνα το 50% των επιδοτήσεων του καπνού.

Προσπερνώντας τη δημαγωγία και τους κουραστικούς πια πανηγυρισμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και από την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ αναδείχνεται και μάλιστα με επιτακτικό τρόπο, ένα βασικό δίλημμα για τη μικρομεσαία αγροτιά και τις πολιτικές δυνάμεις.

θα υποταχθεί η γεωργία της χώρας μας στους μονόδρομους της ΚΑΠ και του ΠΟΕ με ολέθριες συνέπειες, όχι μόνο για τους αγρότες, αλλά και για τη γενικότερη κοινωνική και οικονομική ζωή της υπαίθρου ή θα αναπτυχθεί σύμφωνα με τις δυνατότητές της και τις ανάγκες του λαού μας.

Το ΚΚΕ, στο δίλημμα αυτό, σε αντίθεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που θεωρούν μονόδρομο την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ, υιοθετεί το δεύτερο δρόμο. Το δρόμο της ανάπτυξης, το δρόμο της ανυπακοής, της σύγκρουσης και της ρήξης με την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ.

Ανάπτυξη που θα γίνει από τους συνεταιρισμένους μικρομεσαίους αγρότες σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για να διασφαλίζεται υψηλή παραγωγικότητα της γεωργίας, για να ωφελούνται οι μικρομεσαίοι αγρότες και ο λαός και όχι οι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες και οι εμποροβιομήχανοι.

Σ' αυτό το δίλημμα η κοινωνική ταξική θέση των μικρομεσαίων αγροτών εξ αντικειμένου τους οδηγεί στη δεύτερη λύση. Γι' αυτό η συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ και η μαζική ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές αποτελεί σημαντικό βήμα στη δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων για την εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής που θα αναζωογονεί οικονομικά και κοινωνικά την ύπαιθρο.


Του
Γιάννη ΣΦΥΡΗ*
*Ο Γιάννης Σφυρής είναι υπεύθυνος του Αγροτικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ