Την αγάπη της προς τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα και το νεοελληνικό έργο δείχνει για άλλη μια φορά η Αννα Φόνσου,η οποία "μετακομίζει" μαζί με τον Σταύρο Παράβα,στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών,όπου θα παρουσιάσουν το έργο του Γιώργου Αρμένη "Βασικά με λεν Θανάση",κάνοντας συγχρόνως το σκηνοθετικό της ντεμπούτο.

Το έργο αυτό το είχε παίξει η Αννα Φόνσου,με τον Θύμιο Καρακατσάνη πριν από 15 χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Οσο για το ντεμπούτο της ως σκηνοθέτης, γίνεται τώρα σε επαγγελματική βάση, αλλά για εκείνη το έχει ήδη κάνει εδώ και πολλά χρόνια με την ερασιτεχνική σκηνή στην Τήνο, η οποία έχει ανεβάσει πολλά έργα και αρκετές από αυτές τις παραστάσεις έχουν βραβευτεί. "Το γεγονός" - επισημαίνει η Αννα Φόνσου - "ότι με εμπιστεύονται τόσο ο Σταύρος Παράβας,όσο και το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών,με τιμά ιδιαίτερα και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα βάλω όλη μου την ψυχή για το καλύτερο αποτέλεσμα".

- Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;

- Το έργο αυτό περιέχει την Ελλάδα. Είναι η Ελλάδα. Περιέχει τόση πικρία. Την πικρία του ελληνικού λαού. Ο Θανάσης βλέπει τη ζωή του από το 1944 μέχρι σήμερα και πικραίνεται καθώς διαπιστώνει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε. Είναι η Ελλάδα του σήμερα και του αύριο. Είναι ο ταλαίπωρος Ελληνας, ο οποίος δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και δε βλέπει να αλλάζει τίποτε στη ζωή του. Βλέπει μια κοινωνία που λειτουργεί για τους λίγους και όχι για τους πολλούς. Βλέπει γύρω του τις ασχήμιες, στις οποίες προστίθεται και το άγχος της γυναίκας του της Ολυμπίας, που έχει φτάσει σε μια ηλικία και ελπίζει ότι κάποτε θα πετύχει αξιοποιώντας το μοναδικό της προσόν, την ομορφιά της. Δεν έχει καλλιεργήσει τίποτε άλλο. Κι αυτό σημερινό φαινόμενο. Είναι η εποχή των γυμναστριών και των μοντέλων που μπαίνουν και στο θέατρο. Αν είναι καμιά στα κόλπα, ψηλή, λιγνή και με μπλε μάτια θα πάρουν αυτήν.

- Το προσωπικό σας πείσμα και το πάθος που είναι πλέον πείσμα και πάθος όλων των ηθοποιών, έφερε τα αποτελέσματα που επιθυμούσατε όσον αφορά στο "Σπίτι του Ηθοποιού", η λειτουργία του οποίου είναι πλέον θέμα χρόνου.

- Πραγματικά και η θεμέλια λίθος θα μπει το Φεβρουάριο, όπως μας έχει υποσχεθεί ο δήμαρχος. Ελπίζω σε ένα χρόνο να λειτουργήσει κανονικά. Στο ακίνητο, που είναι το πρώην εργοστάσιο του Μιναϊδη - Φωτιάδη, θα στεγάσουμε πολλά μας όνειρα. Θα είναι ο χώρος όπου θα ζήσουν επιτέλους μέσα στο φως οι συνταξιούχοι συνάδελφοί μας, όπως τους αξίζει. Και όχι μόνο, εκτός από ξενώνες, εστιατόριο και παιδικός σταθμός για τα παιδιά των ηθοποιών, θα είναι παράλληλα και τεχνοχώρος, με ένα θεατράκι, με γκαλερί και άλλους χώρους, που θα έχουν ονόματα ανθρώπων που έφυγαν αλλά και ανθρώπων που υπάρχουν. Παράλληλα θα στηθεί και άγαλμα του ανώνυμου ηθοποιού.

- Το "Σπίτι" θα είναι λυτρωτικό για πολλούς ηθοποιούς;

- Οπως ξέρετε υπάρχουν πολλοί παλιοί ηθοποιοί που δεινοπαθούν. Τώρα έχουν έρθει σε ένα "λογαριασμό" και ελπίζω σύντομα να μπορούν να ζήσουν πολύ ωραία για την υπόλοιπη ζωή τους.

- Γνωρίζουμε, επίσης, τις συνθήκες που επέβαλαν σ' αυτούς τους ανθρώπους τη δεινή αυτή θέση της μικρής συνταξιοδότησης, με ένσημα που δε δινόντουσαν και άλλα. Τίθεται, όμως, το ερώτημα: Οι νεότεροι ηθοποιοί θα είναι σε καλύτερη μοίρα όταν βρεθούν στη θέση αυτών;

- Πιστεύω ότι ορισμένοι θα είναι, γιατί κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Ομως, πιστεύω ότι θα υπάρχουν πάντοτε ηθοποιοί που θα έχουν ανάγκες. Αν κρίνω από αυτά που ζω, γιατί είμαι αντιπρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Ελλήνων Ηθοποιών, βλέπω ότι βοηθήματα δίνονται σε ανθρώπους πολύ νέους που δε βρίσκουν δουλιά. Η δουλιάς μας είναι σαν των ανθρακωρύχων. Ψάχνουμε κάθε τρεις μήνες να βρούμε δουλιά. Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε δικές μας δουλιές, γιατί όπως ξέρετε οι διάφοροι επιχειρηματίες έχουν πάρει το θέατρο στα χέρια τους κι εμείς δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να κάνουμε δικές μας δουλιές. Πιστεύω ότι αν δεν πάρουμε εμείς την τύχη μας στα χέρια μας, αν δεν κάνουμε δικές μας δουλιές, θα είμαστε πάντοτε έρμαια να μας εκμεταλλεύονται.Αλλωστε έτσι λειτουργεί το σύστημα, το λέει κι ο Μπρεχτ. "Αυτοί που βρίσκονται ψηλά/ θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαϊ/ ο λόγος: έχουνε κιόλας φάει/... αυτοί που αρπάνε το φαϊ από το τραπέζι/ κηρύχνουν τη λιτότητα/, αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα/ ζητάνε θυσίες..." και στην "Ιωάννα των Σφαγείων" λέει: "Αυτοί που βρίσκονται κάτω, κρατιούνται κάτω. Για να μένουνε πάνω αυτοί που είναι πάνω. Κι η μικρότητα των απάνω είναι άμετρη κι ακόμα καλύτεροι κι αν γίνουν και πάλι/ μηδέν όφελος γιατί είναι απαρομοίαστο/το σύστημα που έχουνε φτιάξει: / Εκμετάλλευση και αταξία, ζωώδικο και συνεπώς/ ακατανόητο".Κι αυτό είναι ένα μήνυμα που απευθύνω στους νέους ηθοποιούς. Αν δε συνδικαλίζονται και αν δεν είναι κοντά στον κλάδο τους, αν δεν είναι μέλη του σωματείου τους, κάνουν το μεγαλύτερο λάθος. Το μεγαλύτερο λάθος των ηθοποιών είναι να μην είναι μέλη του ΣΕΗ.

- Πιστεύετε ότι το σύστημα αποτρέπει τους νέους από το συνδικαλιστικό κίνημα;

-Ναι. Εχω μιλήσει με νέο συνάδελφο που μου λέει δεν μπορώ να ασχοληθώ με το συνδικαλισμό γιατί δε θα βρω δουλιά. Μου θυμίζει τον εαυτό μου παλιά, γι' αυτό και σήμερα δεν έχω ένσημα για να πάρω μια αξιοπρεπή σύνταξη, που μου λέγανε οι επιχειρηματίες, "αν θέλεις να σου κολλάμε και ΙΚΑ θα σε διώξουμε". Κι έφευγα από τις δουλιές. Και δε μου κολλούσαν ένσημα και έμενα και άνεργη. Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε κοντά στο σωματείο μας. Γιατί και με τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα κάτι πάμε να κερδίσουμε. Μόνο όταν είμαστε ενωμένοι σαν κλάδος θα πάμε μπροστά. Αν οι ηθοποιοί που έχουν σουξέ δεν είναι κοντά στους άλλους, δεν πετυχαίνουμε τίποτα.

- Οπως και ο λαός άλλωστε.

- Φυσικά. Πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία να δουλεύουμε για τους μετρημένους πλούσιους της Ελλάδας. Εχουμε καταντήσει να δουλεύουμε για τους λίγους. Και δεν το λέω μόνο επειδή αυτά είναι τα φρονήματά μου. Αλλωστε δε θα μπορούσα να έχω και άλλα φρονήματα, γιατί έτσι λειτουργώ σαν άνθρωπος. Είναι πολλά τα χρόνια που το "εγώ" δεν παίζει κανένα ρόλο. Προέχει το "εμείς". Τι μπορώ να κάνω εγώ μόνη; Δε θα κάνω τίποτε. Οταν προέχει το εγώ, ο άνθρωπος καταδικάζεται σε μια απόλυτη μοναξιά.

- Η μοναξιά του "εγώ" ακυρώνεται σίγουρα από τη συντροφικότητα και τη συλλογικότητα των αγώνων. Αυτό δεν αποδεικνύεται και από την 80χρονη αγωνιστική πορεία του ΚΚΕ;

- Ασφαλώς και είμαι παρούσα και φέτος μάλιστα με την επέτειο των ογδόντα χρόνων, αλλά και πάντοτε. Δεν ξέρω πώς είναι να μην είμαι ΚΚΕ. Είμαι από μια οικογένεια από την Καισαριανή. Εκεί μεγάλωσα, τον πατέρα μου τον έβλεπα όταν ερχόταν από τις εξορίες. Δεν ξέρω πώς είναι να είμαι αλλιώς.

- Εχουμε κάνει και μια έκκληση στην ΠΕΕΘ την ημέρα του θεάτρου που είναι 27 Μαρτίου, τα έσοδα να πηγαίνουν για το "Σπίτι του Ηθοποιού" και ελπίζουμε να είναι θετική η απάντησή τους. Στην αίθουσα Πιερίδη στη Γλυφάδα, στις 6 Μαϊου, θα γίνει πλειστηριασμός κοστουμιών από θεατρικές παραστάσεις που φορούσαν: Βουγιουκλάκη, Καρέζη, Διαμαντίδου, Καλογεροπούλου, Κιμούλης, Τσακίρογλου, Παππά, Κοντού, Μερκούρη, Βεργή, Δανδουλάκη, Βλαχοπούλου, Καλουτά, Λαμπέτη, Βουτσάς, Γαληνέα, Κωνσταντάρας καθώς και από παραστάσεις της Λυρικής Σκηνής και δικά μου. Συμμετέχουν Διονύσης Φωτόπουλος, Βασίλης Φωτόπουλος, Αλέκος Φασιανός, Δημήτρης Μυταράς, Βαχλιώτη, Μετσικώφ.Επίσης θα κυκλοφορήσουν δύο CD. Στο μεν ένα, ηθοποιοί τραγουδούν Μίκη Θεοδωράκη και συγκεκριμένα: Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Δραπετσώνα), Γιάννης Μπέζος (Βράχο - Βράχο), Παύλος Κοντογιαννίδης (Δειλινό), Νέλη Αγγελίδου (Θα πάρω μια βαρκούλα), Χρυσούλα Διαβάτη (Ησουν καλός, ήσουν γλυκός), Μελίνα Μποτέλη (Μαγιοπούλα), Φίλιππος Σοφιανός (Μπαλάντα), Αννα Φόνσου (Φαίδρα), Ελένη Ροδά (Ομορφη πόλη), Μάρω Κοντού (Στρώσε το στρώμα σου), Ελένη και Νατάσα Γερασιμίδου (Κοιμήσου Αγγελούδι μου), Γρηγόρης Βαλτινός (Μέρα Μαγιού), Χρήστος Τσάγκας (Μάνα Παναγιά), Μάρθα Βούρτση (Γελαστό παιδί), Χορωδία ηθοποιών με τον Θύμιο Καρακατσάνη (Καημός). Το δεύτερο CD με τίτλο "Μορφές Θεάτρου", περιέχει ερμηνείες δικές μου και αφηγήσεις του Χρήστου Τσάγκα, ένα CD χρήσιμο για σχολεία αλλά και ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο. Κείμενα Αισχύλου, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Στρίντμπεργκ, Τένεσι Ουίλιαμς, Μπέκετ και θέματα όπως για την Ελληνιστική Εποχή, Νεοκλασικισμό, Ρεαλισμό, Ρομαντισμό, σουρεαλισμό, παράλογο θέατρο. Συντελεστές Μιχάλης Δήμου (θεατρολόγος), Σίμων Πάτροκλος (σκηνοθεσία), επιλογή κειμένων Κώστας Βαγιανός,μουσική επιμέλεια Ιάκωβος Δρόσος.

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ