Από την απεργία του ΠΑΜΕ στις 11 Μάρτη

Η συνάντηση που είχε την περασμένη Πέμπτη στου Μαξίμου ο πρωθυπουργός με τους προέδρους των εργοδοτικών οργανώσεων, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΟΚΕ, ανέδειξε ότι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Τα μέτρα που βρίσκονται στην τελική φάση επεξεργασίας προβλέπουν:

• Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο ενώ αναζητείται η φόρμουλα κατάργησης και στον ιδιωτικό τομέα. Ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, η κατάργηση των δύο μισθών, για την οποία μέχρι τώρα η κυβέρνηση μας έλεγε ότι είναι αδιανόητο ένα τέτοιο μέτρο, εξετάζεται σοβαρά. Είναι άθλιο το επιχείρημα με το οποίο επιδιώκεται η χειραγώγηση των εργαζομένων, ότι δήθεν δεν πρόκειται για κατάργηση αλλά ότι οι δύο μισθοί θα αντικατασταθούν δήθεν από ένα πριμ παραγωγικότητας. Στην πράξη βέβαια, το πριμ παραγωγικότητας είναι η προκάλυψη για να μειωθούν με μιας οι εργατικές ετήσιες αποδοχές κατά 15%. Αντί να γίνεται κουβέντα για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί για να καλυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες, θέλουν τους εργαζόμενους να γυρεύουν ψίχουλα ανάλογα με τους δείκτες κερδοφορίας της εργοδοσίας τους!
• Κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Μια τέτοια απόφαση σημαίνει μείωση των συντάξιμων αποδοχών κατά 15% και μάλιστα μετά από δύο συνεχή έτη παγώματος των συντάξεων. Αθροιστικά, η μείωση των συντάξεων στο τέλος του 2010 για τη διετία 2009 - 2010 θα φτάσει το 25% και αυτό σε συντάξεις οι οποίες 7 στις 10 είναι κάτω από τα 600 ευρώ. Στο συγκεκριμένο ζήτημα η κυβέρνηση μέχρι και προχτές δε διευκρίνιζε αν το μέτρο θα αφορά όλες τις συντάξεις ή μόνο αυτές που υπερβαίνουν κάποιο όριο.
• Παραπέρα μείωση στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10%.
• Πάγωμα μισθών και συντάξεων στο δημόσιο τομέα για τα επόμενα τρία χρόνια. Τα δύο παραπάνω μέτρα έρχονται να προστεθούν στην πρόσφατη μείωση κατά 30% των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων καθώς και στο επίδομα αδείας και στη μείωση κατά 12% των επιδομάτων. Πρόκειται για μέτρα που διαλύουν το οικογενειακό εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων και προδιαγράφουν μισθούς πείνας για πολλά χρόνια στο μέλλον.

• Υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που σταδιακά θα οδηγήσει στην κατάργησή τους. Το κουβάρι θα αρχίσει να ξετυλίγεται απο την κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας (ΟΜΕΔ) στις συλλογικές συμβάσεις. Που σημαίνει οταν ο εργοδότης αρνείται να υπογράψει συλλογική σύμβαση το κράτος θα κάνει αποδεκτή την άρνησή του. Ετσι θέμα τίθεται και για τους κατώτερους μισθούς που ορίζονται μέσω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και καλύπτει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Σύμφωνα με πληροφορίες κυβέρνηση και εργοδότες επεξεργάζονται την επιβολή συμβάσεων με βάση τις «τοπικές ανάγκες», δηλαδή την επαναφορά των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (ΤΣΑ). Επιπλέον, εξετάζεται το ενδεχόμενο οι εργαζόμενοι που θα πιάνουν δουλειά από εδώ και πέρα να μην προσλαμβάνονται με τις ισχύουσες κλαδικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις.

Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι πριν ακόμα τα μέτρα ανακοινωθούν επίσημα, η εργοδοσία του ιδιωτικοποιημένου ΟΤΕ, έσπευσε και έθεσε θέμα όχι μόνο παγώματος των μισθών, αλλά και κατάργησης της συλλογικής σύμβασης αφού αρνείται να δώσει αυξήσεις που προκύπτουν από την αλλαγή των κλιμακίων (μισθολογική ωρίμανση).

• Διπλασιασμός τουλάχιστον του ορίου των απολύσεων για τις μεγάλες επιχειρήσεις που θα οδηγήσει σε αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από το 2% στο 4%. Και αυτό τη στιγμή που ο ΟΑΕΔ κατέγραφε τον προηγούμενο Μάρτη πάνω από 750.000 ανέργους.
• Σφοδρές περικοπές στις αποζημιώσεις των εργαζομένων που απολύονται από τις επιχειρήσεις (πιθανά με εξίσωση της υπαλληλικής αποζημίωσης με την εργατική). Αυτό σημαίνει ότι η μείωση της αποζημίωσης για τον υπάλληλο του ιδιωτικού τομέα θα μειωθεί μέχρι και 75% και βέβαια πέραν από τη μείωση, ανοίγει και με αυτό τον τρόπο διάπλατα η πόρτα για μαζικές απολύσεις στις επιχειρήσεις, λύνοντας τα χέρια των εργοδοτών.
• Νέα αύξηση του ΦΠΑ κατά 10% που θα οδηγήσει σε αύξηση του φόρου από το 21% στο 23% στην ανώτερη κλίμακα και στο 12% με 13% από το 11% στα είδη πλατιάς κατανάλωσης.
• Νέα αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε καύσιμα ποτά, τσιγάρα, τέλη κινητής τηλεφωνίας. Σημειώνεται ότι οι ειδικοί φόροι αυξήθηκαν ήδη δύο φορές το τελευταίο διάστημα.

• Επιτάχυνση της εφαρμογής το νέου μοντέλου ασφάλισης νωρίτερα από το 2018. Με το νέο μοντέλο οι συντάξεις μειώνονται πάνω από το 35%, για πλήρη σύνταξη θα απαιτείται τουλάχιστον 40 χρόνια συνεχούς εργασίας, ενώ τα όρια ηλικίας θα αυξηθούν μέχρι και τα 70 χρόνια. Η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται δραστικά και περιορίζεται μόνο στην κάλυψη της προνοιακής σύνταξης. Περικόπτονται δραστικά οι παροχές Υγείας ενώ οι επικουρικές συρρικνώνονται στο 20% της κύριας σύνταξης.
• Αμεση μετατροπή της κοινωνικής ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων σε επαγγελματική και αύξηση των χρόνων εργασίας των γυναικών που εργάζονται στο δημόσιο από 5 έως και 17 χρόνια. Εξετάζεται η παρέμβαση στο ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων να γίνει ακόμα και μέσα στο 2010 ή από το 2011 αντί από το 2013 όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί από την κυβέρνηση.
• Επιβολή νέων φόρων σε αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους.
• Μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέσω της κατάργησης οργανισμών και φορέων του Δημοσίου και υπηρεσιών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πέραν των μειώσεων που θα προέλθουν από τις συνταξιοδοτήσεις (μία πρόσληψη για κάθε πέντε συνταξιοδοτήσεις), μείωση του προσωπικού θα προέλθει και από τις συγχωνεύσεις οργανισμών και ειδικά των υπηρεσιών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το σχέδιο «Καλλικράτης».

Τα παραπάνω μέτρα της κυβέρνησης ειδικά στο Ασφαλιστικό και στο εργασιακό έρχονται να προστεθούν σε ένα καθεστώς πραγματικής ζούγκλας στους χώρους δουλειάς. Ενα καθεστώς που ισχυροποιήθηκε ακόμα παραπέρα με το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για τις «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης που ήδη συζητείται στη Βουλή και το οποίο κατήγγειλε το ΚΚΕ αποχωρώντας σε ένδειξη διαμαρτυρίας από τη σχετική συζήτηση.

Με το νομοσχέδιο αυτό, αντί να δίνονται «εγγυήσεις» στους εργαζόμενους όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, δίνονται εγγυήσεις στις επιχειρήσεις να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους στις πιο σκληρές μορφές απασχόλησης. Οι εργοδότες θα μπορούν να έχουν στη δούλεψή τους μισθωτούς με «μπλοκάκι», να ενοικιάζουν σαν να ήταν αντικείμενα εργάτες και εργάτριες, να επεκτείνουν τη μερική απασχόληση, να εφαρμόζουν τη διαθεσιμότητα και την εκ περιτροπής εργασία, να καταστρατηγούν το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας με τη λεγόμενη διευθέτηση. Και σαν να μην έφταναν αυτά, με σχετικό άρθρο η κυβέρνηση υπονομεύει την πενθήμερη εργασία και ειδικά στον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων και του επισιτισμού καταργεί το πενθήμερο και την εβδομαδιαία ανάπαυση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των μεγαλοξενοδόχων.