Πολιτική σταθερότητα και οικονομική ασφάλεια υπόσχεται στους επιχειρηματικούς ομίλους ο Αλ. Τσίπρας με άρθρο του στους «Financial Times». «Οι πολιτικές μας θα σταματήσουν την λιτότητα, θα ενδυναμώσουν (...) την κοινωνική συνοχή», τους διαβεβαιώνει, προσκαλώντας τους να επενδύσουν σε μια Ελλάδα όπου η διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφαλίζει «ζεστό» χρήμα στους επενδυτές, πρόσθετο στα τσακισμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς και άπνοια στο κοινωνικό πεδίο, στο κίνημα, όπως μεταφράζεται η «κοινωνική συνοχή», αν τα καταφέρει βεβαίως, και πρέπει ο λαός να τον αναγκάσει να μην τα καταφέρει. Και με την ψήφο και με τη δράση από την επόμενη μέρα.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τη βεβαιότητα ότι με αυτό τον τρόπο, καθιστώντας δηλαδή την Ελλάδα διαθέσιμη να ενισχύει τους μονοπωλιακούς ομίλους και καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό ότι θα έχει να ωφεληθεί απ' την καπιταλιστική ανάπτυξη, θα γίνει «το ευρωπαϊκό σχέδιο ελκυστικό στους πολίτες».

Επαναλαμβάνει την πρόθεσή του για διαπραγμάτευση του χρέους και προωθώντας την αξίωση του ντόπιου κεφαλαίου να εξασφαλιστεί κρατικό χρήμα για την κερδοφορία του, υποστηρίζει: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα σεβαστεί τη θεσμική υποχρέωση του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού που έχει η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωζώνης, δεσμευόμενη σε ποσοτικούς στόχους (...) Η λιτότητα δεν είναι μέρος των ευρωπαϊκών Συνθηκών».

Εξηγεί εξάλλου στην ΕΕ ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν συνιστά μονομερή ενέργεια καθώς περιλαμβάνει «δέσμη από δημοσιονομικά ισορροπημένα, βραχυπρόθεσμα μέτρα, για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανάκτηση της εργασίας».

Ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίζεται, τέλος, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης απ' την ΕΚΤ, που θα πρέπει να είναι σε τέτοια κλίμακα, όπως γράφει, ώστε «να δώσει ουσιαστική υπόσταση στη φράση "ό,τι χρειάζεται" για να σωθεί το ευρώ».

Στο μεταξύ, το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βγαίνουν στην «αναφορά» διαβεβαιώνοντας, στην τελική ευθεία προς την κάλπη, το κεφάλαιο και την ΕΕ για τις προθέσεις τους. Ο Γ. Δραγασάκης μιλώντας στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», το βράδυ της Τρίτης, ξεκαθάρισε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ το κράτος έχει συνέχεια, συνεπώς προτίθεται να διατηρήσει τη δανειακή σύμβαση, την οποία σε μια προφανή λαθροχειρία διαχώρισε απ' το μνημόνιο.

Κατά την ανάγνωση των διαπιστευτηρίων του ανέφερε: «Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν δανειακές συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα, αλλά θέλουμε να τις επανεξετάσουμε. Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει χρέος, αλλά θέλουμε να δούμε πώς προέκυψε και ενδιαφερόμαστε να το διαπραγματευτούμε. Τα μνημόνια δεν δεσμεύουν τη χώρα, αλλά πρέπει να εξεταστούν γιατί παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα».

Μάλιστα, υπέβαλε τα σέβη του και στη γερμανική κυβέρνηση λέγοντας: «Σεβόμαστε πάρα πολύ την κυρία Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε και προσέχουμε αυτά που λένε. Θα ζητήσουμε χρόνο, για να παρουσιάσουμε το πρόγραμμά μας». Το περιεχόμενο του προγράμματος αυτού προμηνύεται αντιλαϊκό, ο ίδιος ο Γ. Δραγασάκης μίλησε για την ανάγκη νέου δημοσιονομικού πλαισίου στα όρια της δικής τους διαχείρισης για τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αλλωστε, διερωτήθηκε: «Πώς θα χρηματοδοτήσουμε τη νέα ανάπτυξη που χρειαζόμαστε;».

Με τη σειρά του ο Π. Λαφαζάνης σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Ria Novosti», αφού εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «έρχεται μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ», διαβεβαίωσε: «Το θέμα όμως του σοσιαλισμού δεν είναι το επίκαιρο διακύβευμα στη χώρα. Αυτό που σήμερα είναι κρίσιμο και επίκαιρο για την Ελλάδα είναι να εφαρμόσει μια πολιτική διεξόδου από την κρίση (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ως επιλογή την έξοδο από την Ευρωζώνη, ούτε βεβαίως την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Την «εθνική ενότητα» για τη «μεγάλη αλλαγή» αξίωσε απ' την Πάτρα, χτες, ο Αλ. Τσίπρας, δηλαδή τη λαϊκή υποταγή στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, με ...αξιοπρέπεια, δημοκρατία και τερματισμό της ...εθνικής ταπείνωσης! «Τούτη την ώρα ο τόπος έχει ανάγκη από εθνική ενότητα και ομοψυχία για να ξεπεράσουμε τη κρίση», αναφώνησε, αναμηρυκάζοντας το σύνθημα με το οποίο η αστική τάξη ανέκαθεν έντυνε τις επιδιώξεις της για να τις προβάλλει ως συμφέρουσες για το λαό, αποτρέποντάς τον απ' τη διεκδίκηση ικανοποίησης των αναγκών του.

Η μοναδική πραγματική δέσμευσή του απευθυνόταν στο κεφάλαιο και αφορούσε σε μέτρα «για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας» και για «ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη και την Ευρώπη». Ξέχωρα το διαβεβαίωσε για πολλοστή φορά ότι δεν πρόκειται να του επιβάλει κανένα φόρο. «Υπάρχουν λίγοι που κατέχουν πολλά και σήμερα φοροδιαφεύγουν. Αυτούς θα φορολογήσουμε», διευκρίνισε, δηλαδή μιλά για φυσικά πρόσωπα και όχι για επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλά οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων παρουσιάζουν εισοδήματα στα οποία δε συμπεριλαμβάνονται τα κέρδη, αφού έτσι είναι το σύστημα και έτσι θα το συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πλαίσιο του σικέ παιχνιδιού με τη ΝΔ, έπιασε την «μπάλα» που πέταξε ο Αντ. Σαμαράς περί «κομμουνιστικού κινδύνου» που τάχα συνιστά ο ΣΥΡΙΖΑ των βαθιών υποκλίσεων στο κεφάλαιο, λέγοντας: «Το κόμμα του κ. Σαμαρά (...) δεν έχει δυστυχώς καμία σχέση με την κεντροδεξιά παράταξη που αναγνώρισε το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτός είναι ο κ. Σαμαράς και αυτό το κόμμα που κατάντησε τη Νέα Δημοκρατία».