Η Ηλιούπολη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας πόλης που δομήθηκε αλόγιστα. Χτισμένη στις παρυφές του Υμηττού, κατέστρεψε, στην πορεία της τσιμεντοποίησής της, όλα τα ρέματα της περιοχής, τα οποία είτε χτίστηκαν, είτε έγιναν δρόμοι και πάρκα. Μόνο ένα μικρό κομμάτι του ρέματος της Πικροδάφνης - περίπου ένα χιλιόμετρο μήκος - έχει μείνει ακάλυπτο. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι σε κάθε βροχή οι κάτοικοι της περιοχής να φοβούνται και το ενδεχόμενο πλημμύρας, αφού όλες οι φυσικές δίοδοι των νερών του Υμηττού στη θάλασσα είναι μπαζωμένες. Γεγονός, που οξύνεται από το ότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένο δίκτυο αγωγών ομβρίων.

Το ρέμα της Πικροδάφνης διασχίζει τους Δήμους Ηλιούπολης, Αγίου Δημητρίου, Παλαιού Φαλήρου και Αλίμου. Αλλού είναι ανοιχτό και αλλού καλυμμένο. Σε κάποια σημεία μάλιστα, στην κοίτη του ρέματος, στο Δήμο Αγίου Δημητρίου, έχουν χτιστεί σπίτια. Στο δε Δήμο Ηλιούπολης, το μοναδικό μέρος του ρέματος που έχει μείνει ακάλυπτο ξεκινάει μετά από μια παιδική χαρά - κάτω από τα Κανάρια, στις οδούς Λαγκαδίων και Ορφέως - και λίγο πριν τη λεωφόρο Βουλιαγμένης το ρέμα ξανασκεπάζεται.

Αυτή τη στιγμή, ο δήμαρχος της Ηλιούπολης Θεοδ. Γεωργάκης προχωρά στην τσιμεντοποίηση που έχει οδηγήσει στο μερικό εγκιβωτισμό (σ.σ.: έχει ρίξει τσιμέντο στα πρανή του ρέματος) της κοίτης του ρέματος στο ένα χιλιόμετρο που είναι ανοιχτό μέσα στα όρια του δήμου. Στους στόχους της διοίκησης είναι και η «ανάπλαση» της παραρεμάτιας περιοχής, στο πλαίσιο της οποίας κόπηκαν αρκετά δέντρα στο συγκεκριμένο χώρο. Με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά, ανοίγει ο δρόμος και για τον οριστικό εγκιβωτισμό του ρέματος.

«Οι πλημμύρες είναι κάτι που δεν είναι απίθανο να συμβούν στην Ηλιούπολη, συνέβησαν παλιά, μπορεί να ξανασυμβεί και στο μέλλον, αφού σε ένα μεγάλο μέρος της πόλης δεν υπάρχουν αγωγοί ομβρίων υδάτων, ενώ τα ρέματα όλα έχουν μπαζωθεί», είπε στο «Ρ» η Χρυσούλα Λαμπούδη, δημοτική σύμβουλος με τη «Δημοκρατική Ενότητα».

«Το ρέμα της Πικροδάφνης κάποτε ήταν βιότοπος με πολλά είδη πουλιών και φυτών. Τώρα τσιμεντοποιείται και το τελευταίο του κομμάτι», τονίζει και συμπληρώνει, εξηγώντας την αντίθεση της παράταξης στην τσιμεντοποίηση του ρέματος που πραγματοποιεί η διοίκηση του δήμου: «Το ρέμα πρέπει να είναι διαπερατό, προκειμένου να αναπνέει και να απορροφώνται οι μεγάλες ποσότητες νερού, όταν βάζουμε τσιμέντο κάτω και στα πλάγια, το καταδικάζουμε στο κλείσιμο, αφού μοιραία θα γεμίσει λύματα και θα μυρίζει, γιατί πολύ απλά δε θα αναπνέει και δε θα καθαρίζεται φυσικά».

Η περιοχή που κινδυνεύει να πλημμυρίσει με την πρώτη βροχή είναι αυτή της Αγίας Μαρίνας, που βρίσκεται ακριβώς στους πρόποδες του Υμηττού. Μια περιοχή όπου η πλαγιά του βουνού έχει καεί επανειλημμένα, οπότε δεν υπάρχουν δέντρα να «κρατήσουν» το νερό της βροχής που «κατεβαίνει» από το βουνό, αλλά και χωρίς υπονόμους στους δρόμους που θα μπορούσαν να απορροφήσουν μια ποσότητα του βρόχινου νερού.

Ενα ακόμα ρέμα στην Ηλιούπολη, που έχει μετατραπεί σε δρόμο και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πλημμύρας, είναι το ρέμα της οδού Πατριάρχου Γρηγορίου. Πρόκειται για ένα ρέμα που έρχεται από τον Καρέα, το οποίο κόβεται ξαφνικά από ένα τσιμεντένιο πλάτωμα (σ.σ: το έχει φτιάξει ο δήμαρχος της Ηλιούπολης) και κόβει τη φόρα του νερού. Ετσι, το νερό διοχετεύεται σε τσιμεντένιους αγωγούς, οι οποίοι βγαίνουν στα πλάγια της οδού Πατριάρχου Γρηγορίου! Μάλιστα, ο δήμαρχος έχει ανακοινώσει ότι θα μεταφέρει κάποια γήπεδα που βρίσκονται λίγο παρακάτω, στο σημείο που σταματά το ρέμα!