Σχεδόν κανείς δεν περιμένει να ακούσει το λογαριασμό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την ...«εθνική υπόθεση», από την οποία υποτίθεται πως το σύνολο του ελληνικού λαού και η χώρα θα ωφελούνταν τα μέγιστα και για την οποία θα έπρεπε όλοι μας να έχουμε γίνει θυσία. Πριν καλά καλά αρχίσουν οι φιέστες, οι περισσότεροι είχαν ήδη συνειδητοποιήσει ότι τα περιβόητα οφέλη ήταν ο καπνός με τον οποίο κάποιοι προσπάθησαν να σκεπάσουν, να κουκουλώσουν την αλήθεια. Την αλήθεια που έρχεται να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες και τις εκτιμήσεις που είχαν διατυπώσει από την πρώτη στιγμή οι κομμουνιστές. Δηλαδή, ότι το συνολικό «πακέτο» Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια υπόθεση που κινείται αποκλειστικά και με αυστηρότητα μέσα στα πλαίσια που καθορίζουν τα οικονομικά συμφέροντα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και των χορηγών της και, βεβαίως, οι πολιτικές σκοπιμότητες των πολιτικοοικονομικά ισχυρών, δηλαδή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το κονκλάβιο των Ρογκ, των χορηγών και των άλλων αποφασίζει, και όλοι οι υπόλοιποι υποχρεούνται να χορέψουν στο δικό τους ρυθμό. Το γεγονός ότι - στις διαδικασίες του καταμερισμού - κάποια ψίχουλα από τα τεράστια ποσά που ξοδεύονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αφήνονται για τους εδώ και εκεί ιθαγενείς, δεν είναι τίποτα άλλο από το αναγκαίο λάδωμα για να δουλέψει καλύτερα η νομισματοκοπτική μηχανή, που έχουν στη διάθεσή τους όσοι εμπλέκονται με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι διάφοροι αρμόδιοι όταν ανατέθηκαν στη χώρα οι Αγώνες του 2004, ήταν να παρουσιάσουν έναν προϋπολογισμό κόστους διοργάνωσης μόλις 500 δισεκατομμυρίων δραχμών, που διατυμπάνισαν ότι θα υπερκεραστεί και με το παραπάνω, αν υπολογιστεί ότι κοντά στα διάφορα έργα που θα γίνουν, θα υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερα, σημαντικά οφέλη για το σύνολο της χώρας. Και τι δεν είπαν και τι δεν υποσχέθηκαν. Στους ξενοδόχους της χώρας ότι θα φουλάρουν τα ξενοδοχεία τους και θα βγάλουν και τα σπασμένα προηγούμενων και επόμενων χρόνων. Στους καταστηματάρχες ότι πρέπει να οπλιστούν με κουράγιο για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις ορδές των ξένων και ντόπιων τουριστών. Στους εστιάτορες και στους ιδιοκτήτες χώρων εστίασης γενικά, ότι θα πρέπει έγκαιρα να φτιάξουν τα μενού τους, γιατί τα εκατομμύρια των επισκεπτών της Αθήνας θα πέσουν σαν ακρίδες πάνω στα φαγητά τους. Στους ταξιτζήδες ότι πρέπει να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους για να τα κονομήσουν από τους υψηλούς επισκέπτες, που θα θέλουν να απολαύσουν άνετα τις κούρσες τις μέρες του Αυγούστου. Στους ιδιοκτήτες μερικών χιλιάδων μεγάλων διαμερισμάτων ότι θα μπορούσαν να πλουτίσουν μέσα σ' ένα καλοκαίρι παραχωρώντας το «σπίτι μου σπιτάκι μου και φτωχοκαλυβάκι μου» σε κάποιους ξένους που θα προτιμούσαν να απλώσουν την αρίδα τους σε σπίτια κοντά στις αθλητικές εγκαταστάσεις, αντί να συνωστίζονται στα ασφυκτικά γεμάτα ξενοδοχεία. Αυτά και άλλα πολλά υπόσχονταν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι τις μέρες που τώρα διανύουμε, τις μέρες των Αγώνων, θα έπρεπε κυκλοφορώντας να έχουμε παραμάσχαλα και από ένα πουγκί για να ρίχνουμε μέσα τα ευρώ με τα οποία θα μας έραιναν σε κάθε μας βήμα.

Στην πραγματικότητα, η Αθήνα, η πόλη της αστυνομοκρατίας και του «Ζέπελιν», είναι άδεια, εντελώς άδεια. Τόσο όσο δεν ήταν ούτε πέρσι, ούτε πρόπερσι τον Αύγουστο. Οι Αθηναίοι, ακούγοντας τα πολεμικά ανακοινωθέντα που εκπέμπονταν όλους τους προηγούμενους μήνες, για την υποχρέωσή μας να παρουσιάσουμε μια πόλη-βιτρίνα και πλήρως αποστειρωμένη στους μεγαλοσχήμονες της ΔΟΕ και στους προσκεκλημένους της Αγγελοπούλου και των παρομοίων της, όπου φύγει φύγει. Ετσι, ενώ άλλες χρονιές μετά το Δεκαπενταύγουστο άρχιζε η επιστροφή των Αθηναίων, τη βδομάδα που μας πέρασε έφυγαν κι άλλοι από το κλεινόν άστυ. Από εκεί και πέρα η εικόνα είναι περίπου ...αντιστρόφως ανάλογη από αυτή που υπόσχονταν μέχρι πρόσφατα οι θιασώτες των Αγώνων.

Τα ξενοδοχεία, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιούν οι ίδιοι οι ξενοδόχοι, πάνε από το κακό στο χειρότερο. Οσοι - εκτός Αθηνών - προσανατολίστηκαν να δουλέψουν με αιχμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες έπεσαν έξω. Το μόνο που συνέβη είναι ότι τα ξενοδοχεία της Αθήνας, ούτε καν ολόκληρης της Αττικής, έχουν πολύ υψηλή πληρότητα - μέχρι και 100% - για ένα εικοσαήμερο του Αυγούστου. Οι καταστηματάρχες έχουν για μια ακόμα χρονιά κεσάτια, αφού, όπως αποδεικνύεται, οι επισκέπτες της Ολυμπιάδας αρνούνται μέχρι στιγμής να επισκεφθούν τα καταστήματά τους, μια και αυτά βρίσκονται εκτός του πλαισίου των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, που οι ίδιοι κινούνται. Μόνο η γνωστή πολυεθνική αλυσίδα που άνοιξε κατάστημα δίπλα στο ΟΑΚΑ και μαζί τα άλλα καταστήματα του εκεί εμπορικού κέντρου δέχονται καθημερινά χιλιάδες πελάτες που έχουν άμεση σχέση με τους Αγώνες. Κατά τ' άλλα, οι περισσότεροι μαγαζάτορες τραβάνε τα μαλλιά τους, πολύ περισσότερο που ορισμένοι από αυτούς φαίνεται πως άλλαξαν και το πρόγραμμά τους και δεν πήγαν διακοπές. Οι ιδιοκτήτες εστιατορίων και διαφόρων κέντρων εστίασης, που υποτίθεται θα εξυπηρετούσαν την εκλεκτή πελατεία από το εξωτερικό, διαπιστώνουν ότι οι πολυπόθητοι ξένοι οι οποίοι κατέπλευσαν στη χώρα μας με διάφορα κρουαζιερόπλοια, όχι μόνο μένουν, αλλά τρώνε και ψωνίζουν «μαντρωμένοι» μέσα στα ίδια τα κρουαζιερόπλοια, επιβεβαιώνοντας ότι οι εκπρόσωποι των ξένων πολυεθνικών προσπαθούν πάση θυσία να κρατήσουν για τον εαυτό τους και το τελευταίο λεπτό που θα ξοδευτεί με αφορμή τους Αγώνες. Οι αρκετές χιλιάδες κάτοχοι μεγάλων διαμερισμάτων που υπάκουσαν στη λογική ότι είναι δυνατόν να παραχωρήσεις το σπίτι σου και το νοικοκυριό σου σε άγνωστους ξένους, έναντι μιας κάποιας αμοιβής, αποδείχτηκαν πολλοί, πάρα πολλοί για τα καμιά πεντακοσαριά -απ' ό,τι λένε - διαμερίσματα που τελικά χρειάστηκαν. Αν, τέλος, πει κανείς για τους ταξιτζήδες, τότε αυτοί που υποτίθεται ότι θα μετέφεραν στα στάδια με τις καινούριες πανάκριβες κουρσάρες τους τους υψηλούς καλεσμένους της ΔΟΕ και τους ξένους επισκέπτες, δεν έχουν καν την οποιαδήποτε πρόσβαση στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ενώ το μεταφορικό έργο που τους έλεγαν ότι αυτοί θα εκτελούσαν το έχουν αναλάβει η «Χιουντάι» και τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ.

Ολα τα παραπάνω, το γεγονός ότι δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες έπεσαν θύματα της πιο άγριας προπαγάνδας, η οποία απέβλεπε στην ωραιοποίηση μιας διοργάνωσης που ποτέ δε συγκίνησε αληθινά τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτό που θα ακολουθήσει. Γιατί το κόστος, το υπέρογκο πράγματι κόστος, το οποίο το μεν ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να υποβαθμίσει, η δε ΝΔ σκοπεύει να εκμεταλλευτεί για να «περάσουν» πιο εύκολα οι αντιλαϊκές της επιλογές, εκτοξεύτηκε σε απίθανα ύψη. Μόνο και μόνο για να χρηματοδοτηθούν, με το δημόσιο χρήμα, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, να πληρωθούν οι διάφοροι χορηγοί και οι ξένοι ή ντόπιοι κατασκευαστές. Ετσι, ενώ αρχικά υπολογιζόταν ότι οι Αγώνες θα κοστίσουν περί το 1,5 δισ. ευρώ, ήδη σήμερα το σχετικό ποσό έχει ξεπεράσει τα 7 δισ., και βλέπουμε. Κι όλα αυτά, βέβαια, δεν καλύπτονται με φρου φρου κι αρώματα...

Είναι απόλυτα βέβαιο. Μόλις σβήσουν τα φώτα της γιορτής, τότε θα μας παρουσιάσουν το μπιλιετάκι του λογαριασμού. Τώρα αρκούνται να μιλούν για «εθνική περηφάνια» που πρέπει να γιορτάσουμε σε συνθήκες «εθνικής ενότητας». Οταν όμως θα έρθει η στιγμή της πληρωμής, όταν οι Ελληνες εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τις «γαλαζοπράσινες» επιλογές, όλοι αυτοί που τις τελευταίες μέρες έβγαλαν τις πανάκριβες τουαλέτες τους και παρελαύνουν στις τηλεοράσεις με τις φορεσιές της Ολυμπιάδας θα γίνουν ...Λούηδες.