ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 25 Μάη 2013 - 2η έκδοση
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Αλλαγές προς το χειρότερο

Ανάστατοι είναι οι κινηματογραφιστές μετά τη χτεσινή συνέντευξη του «νέου, άτυπου συμβούλου» του υπουργού Πολιτισμού, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, Γιάννη Σολδάτου στην «Ελευθεροτυπία». Δε φτάνει που η εθνική κινηματογραφία - με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, και της σημερινής - κατρακυλάει στην ανυπαρξία, χάριν της πλήρους εμπορευματοποίησής της από τα μονοπώλια του οπτικοακουστικού και της διανομής, με τη μετατροπή των κινηματογραφιστών σε «πελάτες» ή υπαλλήλους τους, τώρα η συγκυβέρνηση, μέσω «συμβούλων», ετοιμάζει και το κλείσιμο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ).

«Αν αύριο το πρωί ανακοινωθεί ότι κλείνει το ΕΚΚ, είμαι σίγουρος πως οι Ελληνες κινηματογραφιστές θα πουν: "Καλά, ανοιχτό είναι ακόμα;"... Φεύγουν τερατώδη ποσά σε λειτουργικά έξοδα, ενώ θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ταινίες», είπε ο Γ. Σολδάτος, αποφεύγοντας, όπως κάνει συνειδητά όλο το αστικό πολιτικό προσωπικό όταν ετοιμάζει νέο αντιλαϊκό χτύπημα, να εξηγήσει γιατί το κράτος υποχρηματοδοτεί, επί πολλά χρόνια, την παραγωγή ταινιών και ποιος φταίει για την ανυποληψία του ΕΚΚ.

Αποφεύγει να πει ποιος θα καλύψει το κενό που αφήνει συνειδητά το κράτος στην παραγωγή, διότι ξέρει ότι αυτό θα καλυφθεί από την «αγορά» με όρους ζούγκλας για τους δημιουργούς και υπερκερδών για το οπτικοακουστικό κεφάλαιο. Γι' αυτό προτείνει «ένα άλλου είδους Κέντρο, πολύ πιο ευέλικτο και πολύ λιγότερο δαπανηρό». Οσο για τους εργαζόμενους που θα απολυθούν από τους φορείς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν, ο «σύμβουλος» ήταν σαφέστατος: «Εδώ βάζει λουκέτο η μισή Ελλάδα! Αυτό είναι θέμα πολιτείας. Εγώ μιλώ για το πώς θα γίνονται ταινίες»...

Προανήγγειλε και αλλαγές - έως και πλήρη αντικατάσταση - του νόμου Γερουλάνου, ο οποίος είναι αντιδραστικός και εχθρικός προς τους δημιουργούς, προς το χειρότερο φυσικά. «Είναι ανελαστικός για αλλαγές», είπε ο Γ. Σολδάτος για το νόμο. «Σας θυμίζω πως η Ελλάδα χρεοκόπησε. Αν, λοιπόν, το πόδι έχει γάγγραινα, το κόβεις (...) Πρέπει να αλλάξει εντελώς ο νόμος». Με τα περί «χρεοκοπίας» είναι φανερό ότι το θεσμικό πλαίσιο θα είναι ακόμη φιλικότερο για το κεφάλαιο, αφού υποτίθεται ότι το αστικό κράτος «δεν» έχει λεφτά.

Το υπουργείο δηλώνει ότι «το Κέντρο δεν κλείνει» αλλά επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια συζήτηση γύρω από άξονες όπως η αναμόρφωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «κίνητρα» για την παραγωγή ξένων ταινιών στην Ελλάδα (σ.σ. παλιό απατηλό και «επικίνδυνο» όνειρο όλων των κυβερνήσεων) και «στήριξη» της ελληνικής παραγωγής.

Τον προσανατολισμό του κράτους έχουν τόσο το ΕΚΚ όσο και η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), όπως προκύπτει με ανακοινώσεις τους για τις δηλώσεις Σολδάτου. Οι δύο φορείς έχουν τον ίδιο στόχο με την κυβέρνηση, δηλαδή κίνητρα για την προσέλκυση ξένων παραγωγών στην Ελλάδα. Το ΕΚΚ θέλει και «θέσπιση φορολογικών κινήτρων για τη συμμετοχή χρηματοδοτών στην ελληνική παραγωγή». Η ΕΕΣ «αναμόρφωση» του ΕΚΚ, ενίσχυση των φεστιβάλ και «ορθολογικότερη χρήση των πόρων».

Με τραγούδια της καρδιάς μας

Ο Παντελής Θαλασσινός, παρουσιάζοντας τραγούδια του νέου του δίσκου (κυκλοφόρησε πρόσφατα) εμφανίζεται στο «club του Μύλου» (Aνδρέου Γεωργίου 56, Σφαγεία, τηλ. 2310.504.014, 6986924600) στις 30 Μαΐου. Μια μουσική παράσταση με «10 τραγούδια της ελπίδας», διάσπαρτα, ανάμεσα σε όσα ξέρουμε και τον έχουν καταξιώσει ως δημιουργό και ερμηνευτή.

Τρία χρόνια μετά από τις συνεργασίες του με τον Μανώλη Λιδάκη («Μη μου γκρεμίζεις τ' όνειρο») και την Μελίνα Κανά («Μόνο κόκκινο») και έξι από την τελευταία του προσωπική δουλειά («Το καλαντάρι»), ο Παντελής Θαλασσινός επιστρέφει στη δισκογραφία με το δίσκο «10 τραγούδια της ελπίδας», σε στίχους του ίδιου, της Μαίρης Φασουλάκη, της Χρυσάνθης Τουφεξή, του Πόλυ Κυριακού, της Ελένης Σιούφτα, του Ηλία Κατσούλη, καθώς και ένα τραγούδι σε ποίηση Κώστα Ουράνη.

Στο σταυροδρόμι της μελωδίας, των συναισθημάτων και της δισκογραφίας, ο μελωδικός «ορίζοντας» του Παντελή Θαλασσινού ανέτειλε ξανά με όμορφα τραγούδια, σμιλεμένα με τη φωνή που συγκινεί πάντα και μας «ταξιδεύει» στα «τοπία» της ψυχής του. Ηχοι και λόγια κόντρα στο εφήμερο και στο εύπεπτο. Τραγούδια της ψυχής, γλυκόπικροι στοχασμοί, λέξεις και αισθήματα, προβληματισμοί, οράματα, που μας προσκαλούν να δούμε το ελληνικό τραγούδι από ποιητική γωνιά και βαθύτερη σκέψη.

«Το τάβλι»

Το καλοκαίρι για τρίτη χρονιά θα παρουσιαστεί στην Αυλή του Ψυρρή (Αριστοφάνους 34Β και Σαρρή, τηλ. 210.8938.111) από τις 26/5 το έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη «Το τάβλι», μια παράσταση επίκαιρη, μια σάτιρα της αλλοπρόσαλλης ελληνικής νοοτροπίας, με εκπληκτικούς διαλόγους, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κάππα (παίζει το ρόλο του Κόλλια) και τον Σωκράτη Πατσίκα (Φώντας). Ακολουθεί περιοδεία ανά την Ελλάδα.

Το «Τάβλι» παρουσιάστηκε στο «Θέατρο Τέχνης» (1972), σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Οταν ο εφιάλτης σήψης, κράτους και κοινωνίας, ήταν ακόμη στη σύλληψή του. Κι όταν ένας Φώντας (κομπιναδόρος, αδίστακτος, αλλά και αφελής - γι' αυτό αιωνίως αποτυχημένος) μπορούσε να παρασύρει έναν Κόλλια (μεροκαματιάρη λαχειοπώλη, με όνειρο να γράψει βιβλίο για τη ζωή του, όπου τον βοηθά γριά Κολωνακιώτισσα) στα πλέον απίθανα -τότε- τερατώδη, πανούργα αλλά και αφελή πλάνα για να ζήσουν επιτέλους τα... κλέη μύθων και προγόνων. Φώντα και Κόλια τους συναντάμε στην αυλίτσα του σπιτιού, όπου συγκατοικούν, να παίζουν τάβλι... Σκηνικά - Κοστούμια Πηνελόπη Μπάμπου. Φωτισμοί Γιώργος Ανεστόπουλος.


ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

-- «Σύγχρονη Εποχή»: Ιρμα Τέλμαν «Αναμνήσεις για τον Τέλμαν». Μετάφραση Ερσι Λάγκε. (Γεννημένη στο Αμβούργο σ' ένα φτωχόσπιτο, που ζεσταινόταν μόνο όταν εργάτες - σύντροφοι του πατέρα της τους προμήθευαν λίγα ξύλα ή κάρβουνα, η κόρη του ΓΓ του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν, κατέγραψε με εξαιρετικά απλό, ανθρώπινο και παραστατικό λόγο, αναμνήσεις της από την οικογένεια και την ακατάβλητη αγωνιστική δράση του πατέρα της και μέσω αυτής την ταξική πάλη στη Γερμανία του μεσοπολέμου, αλλά και στη διάρκεια του εγκλεισμού του Τέλμαν στα ναζιστικά κολαστήρια μέχρι τη δολοφονία του, με φρικτά βασανιστήρια, τον Αύγουστο του 1940. Το βιβλίο εικονογραφείται με φωτογραφικά ντοκουμέντα). Ρίγκομπερτ Γκίντερ «Η εξέγερση του Σπάρτακου (Τα μεγάλα κινήματα των δούλων και των ελευθέρων στα τέλη της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας)» (μετάφραση Αννεκε Βιζέ - Ιωαννάτου. «Σπάρτακος - τι φλογερό όνομα!». Ετσι αρχίζει το - εικονογραφημένο με αρχαιολογικά κειμήλια που εικονίζουν τη φρικτή ζωή των δούλων - βιβλίο για την πρώτη επαναστατική εξέγερση των δούλων στην παρακμάζουσα ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με επικεφαλής τον Σπάρτακο, το 73-71 π.Χ. στην Ιταλία. Ο Σπάρτακος «άνθρωπος με τεράστια θέληση, ασυνήθιστη πολιτική οξυδέρκεια, φλογερή ιδιοσυγκρασία και ευγενικό χαρακτήρα», που έπεσε ηρωικά στην τελική μάχη στη Λευκανία, ενέπνευσε και ονοματοδότησε, το 1916, το πρωτοπόρο επανασταστικό τμήμα του γερμανικού προλεταριάτου, υπό την ηγεσία των Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ).

-- «Αγρα»: «24 + 2 ιλιαδικές παρομοιώσεις» (ομηρικό πρωτότυπο κείμενο, μετάφραση, πρόλογος - επίλογος Δ. Ν. Μαρωνίτη. Ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας μετά τη μετάφραση της «Οδύσσειας» και της «Ιλιάδας», σ' αυτό το βιβλίο ανθολογεί και αναλύει 24 + 2 παρομοιώσεις της «Ιλιάδας». Πρόκειται για 17 παρομοιώσεις στο επεισόδιο «Πατρόκλεια» - ραψωδίες Π-Ρ και για 7 παρομοιώσεις στο επεισόδιο «Εκτορος αναίρεσις» - ραψωδία Χ. Οι δύο πρόσθετες επονομάζονται «γέφυρες» και σημαίνουν η μία την είσοδο και η άλλη την έξοδο από ένα επεισόδιο). Αίλιος Αριστείδης «Ιεροί λόγοι» (εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Γιώργη Γιατρομανωλάκη. Αυτό το έργο του ρήτορα Αίλιου Αριστείδη, 117-180/181 μ.Χ., από τα πιο παράδοξα κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας, διηγείται 130 «ενύπνια» και «οράματα» που αποστέλλει ο Ασκληπιός στο φιλάσθενο, αλλά παθιασμένο με τη ρητορική, συγγραφέα. Ακρως προσωπικά κείμενα του αρχαίου ρήτορα που θυμίζουν υπερρεαλιστικό ποιητικό ρομάντζο). Θωμάς Κοροβίνης «'55» (νέο μυθιστόρημα του εκπαιδευτικού - στιχουργού - μεταφραστή με θέμα τους Ρωμιούς και Τούρκους της Κωνσταντινούπολης - όπου ο ίδιος δίδαξε για μια οκταετία σε ελληνικό σχολείο - και το πογκρόμ κατά των Ελλήνων το 1955). Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» (εισαγωγή - μετάφραση Διονύσης Καψάλης. Εξαιρετική μετάφραση που της αξίζει καλύτερη σκηνική τύχη, αφού δεν ακούστηκε καν στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, πέρσι στο «Ρεξ»). Paul Celan «Γλωσσικό πλέγμα (Sprachgitter») (μετάφραση Ιωάννας Αβραμίδου, επίμετρο Γιοακίμ Σενγκ. Ελληνογερμανική έκδοση της ποιητικής συλλογής του μεγάλου ποιητή Πάουλ Τσέλαν, που εκδόθηκε το 1959 και απασχόλησε ιδιαίτερα την κριτική με τον τίτλο της και την «κρυπτογραφικά» αφαιρετική γραφή της. Ο ποιητής έλεγε ότι σ' αυτή τη συλλογή «το ποίημα εμφανίζεται ως γλωσσικό πλέγμα, με διάκενα» (...) «η γλώσσα νοηματοδοτείται όχι μόνο απ' όλα όσα καταγράφονται, αλλά και απ' όσα παραλείπονται ή αποσιωπούνται»).

-- Θανάσης Ν. Καραγιάννης «Ιστορία της δραματουργίας για παιδιά. Στην Ελλάδα (1871 - 1949) και την Κύπρο (1932 - 1949). (Με στοιχεία θεατρικής αγωγής και παραστασιογραφίας του σχολικού θεάτρου)». (Πρόλογος Βάλτερ Πούχνερ. Ερευνα 550 σελίδων, περί δραματουργίας για παιδιά και παραστάσεων σε σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου, συγκροτημένη σε πέντε κεφάλαια. Περιλαμβάνονται παραρτήματα, ευρετήριο ονομάτων και πίνακας φωτογραφιών. Εκδόσεις Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη).

Στον «Ιανό» στις 14/6 (12μ, είσοδος ελεύθερη) θα παρουσιάσει ο Σταύρος Ξαρχάκος δύο cd με τη μουσική του από τις περσινές θεατρικές παραστάσεις «Το μεγάλο μας τσίρκο» και «Αμάν Αμήν». Οι δίσκοι κυκλοφόρησαν από «Sui Generis Music».

Το ΔΣ του ΕΕΤΕ και η Επιτροπή Πολιτιστικών Εκδηλώσεών του διοργανώνουν, με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, στις 27/5 (6.30 μ.μ.), στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου (Ακαδημίας 50) διάλεξη του γλύπτη Μάρκου Γεωργιλάκη, με θέμα «Η εξέλιξη της χαλκοχυτικής».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ