«Γκρούντι όιλ». Πρόκειται για την ονομασία του ακατέργαστου πετρελαίου. Θεωρείται από το πιο εύφλεκτο υλικό και η φόρτωση ή η εκφόρτωσή του στα δεξαμενόπλοια γίνεται με ειδικές προφυλάξεις και άκρως προστατευτικά μέτρα. Επιπλέον, τα πληρώματα των δεξαμενοπλοίων, όχι μόνον αυτών που μεταφέρουν αυτό το υλικό αλλά όλων των τύπων, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να έχουν και τα κατάλληλα πιστοποιητικά γνώσεων, όπως αυτό που ονομάζεται «τάνκερ σέιφτ».

Ο 23χρονος Βλάσης Βλασόπουλος, το παιδί που θρήνησε η ναυτεργατική οικογένεια την περασμένη Πέμπτη 15 Ιούνη, και οι άλλοι τρεις συνάδελφοί του που γλίτωσαν από θαύμα, βρισκόταν πάνω σε ένα δεξαμενόπλοιο, στο «ΣΛΟΠΣ». Και το κυριότερο, πάνω σε ένα πλοίο, του οποίου οι δεξαμενές περιείχαν μείγμα από διάφορα είδη πετρελαιοειδών και, όπως κυκλοφορεί «στην πιάτσα», ίσως περιείχε και μια ποσότητα από «γκρούντι όιλ»! Βρισκόταν πάνω σε ένα «σλοπάδικο», πλοία που, εξαιτίας ακριβώς του φορτίου τους, οι ναυτεργάτες χαρακτηρίζουν βόμβες! Και όμως, κανείς, ούτε ο Βλάσης ούτε οι τρεις που βρίσκονταν εκείνη τη «μαύρη ώρα» μαζί του, αλλά ούτε και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, που συμπτωματικά βρίσκονταν εκτός πλοίου, δε διέθεταν έστω και ένα πιστοποιητικό γνώσεων και αντιμετώπισης κινδύνων πάνω σε δεξαμενόπλοιο, αλλά δε θεωρούνται καν ναυτεργάτες!

Πέμπτη 15 Ιούνη λίγο πριν τις 9 το βράδυ. Η τρομακτική έκρηξη ταρακουνάει ολόκληρο το Πέραμα. «Εσκασε το σλοπάδικο», ήταν η φράση που μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα, η οποία κατέληξε σε μια ανατριχιαστική διαπίστωση: «Κάποτε θα γινόταν». Η διαπίστωση αυτή βγήκε από το στόμα ενός λεμβούχου (λαντζέρη) λίγη ώρα μετά την έκρηξη. Ο καταιγισμός των πληροφοριών που ξεκίνησε από την αποφράδα μέρα της έκρηξης και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα την επιβεβαίωσαν και απέδειξαν ότι η έκρηξη στο «SLOPS», με απολογισμό έναν νεκρό και έναν τραυματία, ήταν προδιαγεγραμμένο έγκλημα.

Ειδικότερα, αυτή η «βόμβα» βρισκόταν δεμένη επί 6 χρόνια στη Κυνοσούρα της Σαλαμίνας, δηλαδή σε ένα χώρο που δε διαθέτει ούτε τις στοιχειώδεις εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει ένα τέτοιου είδους πλοίο. Επί 6 ολόκληρα χρόνια αυτό το πλοίο υποδέχεται στα αμπάρια του κατάλοιπα πετρελαιοειδών και τα διαχωρίζει, χωρίς κανείς από τους αρμόδιους, δηλαδή το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και ο Οργανισμός Λιμένα Πειραιά, να διενεργήσουν τον παραμικρό έλεγχο. «Και τι δουλιά έχουν αυτοί να το ελέγξουν. Αφού δε θεωρείται πλοίο, αλλά εργοστάσιο», αναφέρει ένας ναυτεργάτης συζητώντας με άλλους συναδέλφους του την επομένη του δυστυχήματος. Μάλιστα, ορισμένοι από αυτούς, όπως ανέφεραν, είχαν «κάνει» σε «σλοπάδικο» της εταιρίας HELLENIC SLOPS - PERIVALLODOLOGIKI AE, στην οποία ανήκε και το ομώνυμο «SLOPS».

«Ο Μελισσανίδης, που είναι το μεγάλο αφεντικό, κατάφερε όχι μόνο να πάρει το μονοπώλιο, αλλά να είναι και καλυμμένος», αναφέρει ένας ακόμα ναυτεργάτης, και εξηγεί: «Χαρακτήρισε το πλοίο ως εργοστάσιο, που σημαίνει ότι πλέον έχει να κάνει με το ΙΚΑ. Ομως, το ΙΚΑ τι δυνατότητες έχει για να διενεργήσει ελέγχους;». «Είναι φοβερό πάνω σε τέτοιο πλοίο να δουλεύουν άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα», αναφέρει ένας ακόμα, και συνεχίζει: «Ολα αυτά τα χρόνια όσοι έχουν δουλέψει στα σλοπάδικα είναι είτε ανασφάλιστοι ή ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, άλλοι Ελληνες άλλοι αλλοδαποί. Ανθρωποι που όπως και οι τελευταίοι δεν ήξεραν καν πού βρίσκονταν, δεν ήξεραν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Τι πρέπει να προσέξουν, τι όχι. Αντε τώρα αυτοί να φορτώσουν ή εκφορτώσουν μείγμα που να περιείχε και δόση "γκρούντι όιλ", που ακούσαμε ότι ίσως υπήρχε μια μικρή ποσότητα. Η έκρηξη, παιδιά, ήταν θέμα χρόνου».

Τα λεγόμενα των ναυτεργατών ήρθε να επιβεβαιώσει η κατάσταση προσωπικού του «SLOPS» από την...Επιθεώρηση Εργασίας! Στην κατάσταση αναφέρονται 8 άτομα, ενώ σύμφωνα με ναυτεργάτες υπολογίζεται ότι πάνω στο πλοίο είναι πάνω από 10. Αλλωστε, είναι ενδεικτικό ότι ο τραυματισμένος Πολιστάκ Μπογδάν δεν είναι στην κατάσταση! Ακόμα ο Αριστείδης Κυριακίδης, ο οποίος είχε χαρακτηριστεί από τις λιμενικές αρχές μετά την έκρηξη πλοίαρχος (αν και είναι γνωστό ότι δε διαθέτει τέτοια ειδικότητα) και λίγο έλειψε να βρεθεί στη φυλακή, στην κατάσταση προσωπικού θεωρείται υπάλληλος γραφείου και ο μισθός του είναι ακριβώς 300.000 δραχμές! Ο Βλάσης Βλασόπουλος στην κατάσταση θεωρείται καθαριστής και έπαιρνε μισθό...200 χιλιάδες δραχμές! Τον ίδιο μισθό με το Βλάση έπαιρναν ακόμα τρεις ναυτεργάτες, ενώ δύο από τους 8 έπαιρναν 250 χιλιάδες δραχμές, ένας επίσης ως καθαριστής και ένας ως συντηρητής! Ακόμα, από τους 8 οι τέσσερις είναι αλλοδαποί.

Αξίζει να προσθέσουμε ορισμένα ακόμα στοιχεία: Το πλοίο που ανατινάχτηκε δεν ήταν υπό την παρακολούθηση νηογνώμονα. Τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν εμφανίζεται σε επίσημα έγγραφα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε η στοιχειώδης παρακολούθηση για την καταλληλότητά του, αν σε αυτό προστεθεί ότι ναυπηγήθηκε το 1973. Το 27χρονο «ΣΛΟΠΣ» ήταν το... πιο νέο από τα υπόλοιπα πλοία ίδιου τύπου της HELLENIC SLOPS! Συγκεκριμένα, η εταιρία διαθέτει άλλα 4 πλοία, το «ΣΛΟΠΣ 1» με έτος ναυπήγησης το 1969 και παίρνει τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του από την ιδιωτική εταιρία «Ελληνικός Νηογνώμονας ΑΕ»... Το «ΣΛΟΠΣ 2» με έτος κατασκευής επίσης το 1969 και με τον ίδιο νηογνώμονα. Το «ΣΛΟΠΣ 3» με έτος ναυπήγησης το 1961 και το «ΣΛΟΠΣ 4» με έτος ναυπήγησης το...1930!

Η Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού στις 22 του μήνα κατέθεσε επιστολή-«κατηγορώ» στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά (με αριθ. Πρωτ. 6899). Στην επιστολή επισυνάπτει καταγγελία του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», την οποία είχε στείλει το 1997 ενημερώνοντας έγκαιρα τις αρμόδιες αρχές για μια σειρά παραβιάσεις των κανόνων ασφαλείας, που συντελούνται στο δεξαμενόπλοιο «ΣΛΟΠΣ». Παράλληλα, απαιτεί να διενεργηθούν εξονυχιστικοί έλεγχοι παραθέτοντας μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν στην τήρηση της νομοθεσίας.

Ο γραμματέας της ΠΕΜΕΝ, Χαράλαμπος Χαλτσωτάκης, σημειώνει ακόμα: «Είναι φανερό ότι η κύρια ευθύνη ανήκει στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, που αποτελεί "ομπρέλα" της εφοπλιστικής ασυδοσίας. Κανείς από τους αρμόδιους δεν ενδιαφέρθηκε για την τήρηση της νομοθεσίας και των κανόνων ασφαλείας σε αυτά τα πλοία, που αποτελούν βόμβες έτοιμες να εκραγούν με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρώπινη ζωή και βέβαια για το περιβάλλον. Ηδη τώρα θρηνήσαμε έναν ναυτεργάτη, ενώ οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια. Ποιος έδωσε την άδεια στην εταιρία να διενεργεί αυτές τις εργασίες; Ποιος της έδωσε την άδεια να μην έχει ναυτολόγιο; Εμείς περιμένουμε να μας αποσταλούν οι έγγραφες απαντήσεις των αρμοδίων αρχών και από τους δειγματοληπτικούς ελέγχους, που απαιτούμε να διενεργηθούν σε όλες τις δεξαμενές που έχουν αποθηκευτεί πετρελαιοειδή κατάλοιπα, και από τις δεξαμενές καυσίμων του, γιατί πολλά ακούγονται».

«Εκεί θα είχα αφήσει τα κόκαλά μου, αν δεν τύχαινε τη στιγμή που χτύπησα να βρίσκεται λάντζα και να με μεταφέρει». Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Αιμίλιο Γραμμενιάτη, β` αντιπρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, ο οποίος είχε σοβαρό ατύχημα, όταν, κατά τη διάρκεια εργασιών επισκευής σε πλοίο στην Κυνοσούρα, χτύπησε στο κεφάλι. «Σαράντα ράμματα στο κεφάλι έκανα και θα ψόφαγα εκεί, αν δεν ερχόταν εκείνη τη στιγμή λάντζα. Ευτυχώς που την ώρα που ξεκόλλησε η γερανογέφυρα είχε σχολάσει ο κόσμος. Πέντε λεπτά πιο νωρίς αν έπεφτε, θα είχαμε νεκρούς».

Στο παράρτημα του Συνδικάτου Μετάλλου στο Πέραμα μιλήσαμε με εργατοτεχνίτες, που έχουν δουλέψει κάτω από αντίξοες συνθήκες σε επισκευές πλοίων στην Κυνοσούρα Σαλαμίνας. Ο Παναγιώτης Ζώτος, λεβητοποιός, μας είπε: «Οι συνθήκες είναι απαράδεκτες. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Δεν υπάρχει υποδομή και, το κυριότερο, αν συμβεί κάποιο ατύχημα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Τα πλοία δένουν πάνω σε σπασμένους ή μισοβυθισμένους ντόκους. Αν έχει λίγο "καιρό", υπάρχει ο κίνδυνος της σύγκρουσης των πλοίων».

Ο Ν. Περδικάρης, λεβητοποιός, επίσης, μας είπε ότι αν και γίνονται έλεγχοι, με παρεμβάσεις των σωματείων, για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, ωστόσο, υπάρχει ανάγκη, πράγμα όχι εύκολο, να γίνονται με μεγαλύτερη συχνότητα. «Η Κυνοσούρα - παρεμβαίνει ο Π. Ζώτος - είναι τόπος εύκολου κέρδος. Πηγαίνει ο κάθε αεριτζής που εκμεταλλεύεται τη σημερινή κατάσταση και κάνει τη δουλιά του, ενώ η ζωή των εργαζομένων μπαίνει σε κίνδυνο. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση δε θέλει να γίνονται επισκευές στην Κυνοσούρα, εξάλλου καμία κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν έχει πάρει μέτρα σ' αυτήν την κατεύθυνση. Γενικότερα βέβαια, επιδιώκουν τη συρρίκνωση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, γεγονός για το οποίο έχουμε δώσει πολλές μάχες και συνεχίζουμε».

Οπως ανέφερε ο Α. Γραμμενιάτης, πριν δυο χρόνια περίπου, ένας Φιλιππινέζος εργάτης σκοτώθηκε, όταν, στην προσπάθειά του να δέσει το καράβι, κάτω από δύσκολες συνθήκες, έσπασε ο κάβος και τον χτύπησε. Είναι γεγονός, όπως είπε, που οφείλεται στην ανύπαρκτη υποδομή. «Αφού - συνέχισε - ντόκοι δεν υπάρχουν, ενώ τα βυθισμένα πλοία δίνουν άλλοθι για να μην φτιαχτούν ντόκοι, αφού η μεταφορά τους είναι ασύμφορη». Ακόμα και μια ζαλάδα να πιάσει έναν εργαζόμενο, είπε ο Π. Ζώτος, δεν μπορείς να φύγεις από το πλοίο, αν δεν υπάρχει λάντζα, η πρόσβαση από την ξηρά είναι αδύνατη, γεγονός που αποδείχτηκε περίτρανα από την πρόσφατη έκρηξη. «Ακόμα και από τα ταχύπλοα που περνούν από εκεί - συνέχισε - και σηκώνουν κύμα έχουν προκληθεί σοβαρά ατυχήματα σε εργάτες που δουλεύουν σε σκαλωσιές».

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, που μας ανέφεραν οι συνομιλητές, όταν, πριν αρκετό καιρό, υπάλληλοι του ΙΚΑ, μαζί με συνδικαλιστές, πήγαν για έλεγχο στην Κυνοσούρα με ένα μικρό πλωτό του Λιμενικού Σώματος, είχε όμως άσχημο καιρό με αποτέλεσμα να τρομάξουν. «Ούτε πρόκειται να ξαναπατήσουν το πόδι τους», είπε χαρακτηριστικά ο Α. Γραμμενιάτης. «Κάνεις το σταυρό σου το πρωί ξεκινώντας για το μεροκάματο - συμπλήρωσε ο Ν. Περδικάρης - και εύχεσαι να γυρίσεις σπίτι». Ο χώρος είναι ανεξέλεγκτος, τονίζει ο Π. Ζώτος, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο για να φτιαχτεί η υποδομή στην Κυνοσούρα και όχι μόνο.

Ο πρόεδρος του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Επισκευών Εγκαταστάσεων Πλοίων, Θ. Παναγιωτόπουλος, δήλωσε στο «Ρ»: «Στο πλαίσιο αιτημάτων των σωματείων που αφορά την ανάπτυξη και υποδομή της Ζώνης, υπάρχει και το αίτημα για ανάπτυξη της υποδομής στην Κυνοσούρα, που θα δώσει πνοή και ανάπτυξη στις εργασίες. Αυτό που ζητάμε για το χώρο της Κυνοσούρας, είναι να υπάρξουν κατάλληλοι ντόκοι για την πρόσδεση των πλοίων, την ασφαλή παραμονή τους κατά τις εργασίες, αλλά και την καθημερινή και ασφαλή διακίνηση των εργαζομένων στα επισκευαζόμενα πλοία.

«Πλάτη» σ' αυτήν την κατάσταση κάνει το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και συνολικά η κυβέρνηση και σε καμία περίπτωση δε λαμβάνει υπόψη της τα σοβαρά και πολλά ατυχήματα που έχουν γίνει κατά καιρούς. Η κατάσταση αυτή συντηρείται, με το πρόσχημα του χαρακτηρισμένου ως αρχαιολογικού χώρου της περιοχής. Τα σωματεία της Ζώνης, αλλά και οι φορείς της ευρύτερης περιοχής παλεύουν ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, που στόχο έχει τη συρρίκνωση και διάλυση συνολικά της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Βρισκόμαστε σε ένα διαρκή αγώνα με πολύμορφες κινητοποιήσεις, που θα ολοκληρωθούν μόνο, όταν η κυβέρνηση δώσει τις απαιτούμενες λύσεις. Οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται, οργανώνονται γύρω από τα σωματεία τους και θα επιλέξουν την τελική σύγκρουση με την πολιτική αυτή».

Η πολιτική της εγκατάλειψης και της συρρίκνωσης που ακολουθεί η κυβέρνηση στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Πειραιά - Περάματος, την οδηγεί μέρα με τη μέρα στο μαρασμό με τελικό στόχο τη διάλυσή της. Η πολύτιμη τεχνογνωσία που διαθέτουν οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη χάνεται μέρα με τη μέρα εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η Ζώνη είναι τραγική, καθώς η ανεργία έχει φτάσει το 80%. Η κυβέρνηση και ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά υλοποιώντας την πολιτική τους διώχνουν τις δουλιές από τη Ζώνη. Παρά τις μικροπαρεμβάσεις που αναγκάστηκε να κάνει η διοίκηση του ΟΛΠ, κάτω από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, δε λύνουν σε καμία περίπτωση το σοβαρό πρόβλημα της υποδομής. Συγκεκριμένα, στην ευρύτερη περιοχή της Ζώνης λείπουν δεξαμενές και αυτές που υπάρχουν είναι για περιορισμένης χωρητικότητας πλοίων. Δεν υπάρχουν δίκτυα παροχής ρεύματος. Για παράδειγμα, στο Μόλο Δραπετσώνας υπάρχει μονάδα η οποία όμως δε λειτουργεί.

Δεν υπάρχουν δίκτυα παροχής νερού και πυρόσβεσης. Σοβαρό πρόβλημα είναι η έλλειψη γερανών, ενώ όσοι υπάρχουν δε λειτουργούν. Δεν υπάρχει ναυπηγική κλίνη, και όπως καταγγέλλουν τα σωματεία, οι όποιες μικρές κατασκευές γίνονται στα καρνάγια με απαρχαιωμένες μεθόδους. Υπάρχουν ελλείψεις σε δέστρες (δένουν τα πλοία), ενώ πρόβλημα υπάρχει και με τους ντόκους. Χειρότερη παρουσιάζεται η κατάσταση στην Κυνοσούρα της Σαλαμίνας, όπου η υποδομή είναι ανύπαρκτη. Δεν υπάρχουν ούτε μόλοι, ούτε γερανοί, ούτε κατάλληλα σημεία για την πρόσδεση των πλοίων. Αυτή γίνεται σε κατεστραμμένους ή μισοβυθισμένους ντόκους και πολλές φορές, όπως καταγγέλθηκε από συνδικαλιστές, τα πλοία δένουν πάνω σε βράχια! Δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από την ξηρά παρά μόνο από τη θάλασσα με σοβαρή δυσκολία.

Τα σωματεία και οι φορείς που δραστηριοποιούνται γύρω από τη Ζώνη, πρόσφατα κατέληξαν σε κείμενο θέσεων και αιτημάτων για τη βελτίωση της υποδομής και τον εκσυγχρονισμό της Ζώνης για την παραγωγική της ανάπτυξη. Με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλαίσιο, διεκδικούν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους και όπως τονίζουν ο αγώνας θα σταματήσει μόνο όταν δοθούν λύσεις.