Από την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, την περασμένη Τρίτη

Αυτή η ευθύνη, αυτή η συνέπεια χαρακτηρίζει τις δυνάμεις, τη δράση του ΠΑΜΕ για όλα τα προβλήματα που καίνε την εργατική τάξη, τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Για το δικαίωμα στη δουλειά, τους μισθούς και τις συντάξεις, τη μόρφωση, την υγεία, την ασφάλιση, την αποτροπή απολύσεων, κατά της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, το ωράριο, την προστασία της Κυριακής αργίας, την υπεράσπιση των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, τα δικαιώματα των μεταναστών.

Χωρίς κανένα αίσθημα αυταρέσκειας και αυτοϊκανοποίησης μπορούμε να πούμε στους εργαζόμενους ότι με τη δική τους στήριξη κατόρθωσε το ΠΑΜΕ να αναπτύξει αυτήν την πλούσια δράση και να έχει μια σημαντική συμβολή στην υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων. Αυτή η πάλη δεν μπαίνει μόνο εμπόδιο στην επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, του δικομματισμού και της αντιδραστικής ΕΕ.

Αυτή η πάλη συγκρούεται με το δήθεν μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την ταξική συναίνεση και συνεργασία που προπαγανδίζουν και προωθούν τα κόμματα του συστήματος, οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Διεκδικεί στόχους με κριτήριο τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, ανοίγει δρόμο για την ανάπτυξη που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και θα υπηρετεί τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Σ' αυτές τις συνθήκες, η δική μας απάντηση, η εργατική απάντηση είναι η οργάνωση, η μαζική κινητοποίηση, η όξυνση της ταξικής πάλης. Σε αυτήν την κατεύθυνση δουλεύουμε μαχητικά για να συσπειρωθούν, να συμβαδίσουν με το ΠΑΜΕ, με τα ταξικά συνδικάτα πολλά νέα σωματεία, εκατοντάδες συνδικαλιστές που προβληματίζονται, χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, νέοι εργαζόμενοι, Ελληνες και μετανάστες.

Ανθρωποι του μόχθου που θα απορρίπτουν το παραμύθι ότι για την κρίση ευθύνονται κάποιοι κακοί τραπεζίτες, κάποια άπληστα στελέχη ή ότι ευθύνεται ένα μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού, το φιλελεύθερο, ο καπιταλισμός «καζίνο», με τα οποία γανώνουν το κεφάλι των εργαζομένων οι σοσιαλδημοκράτες, οι οπορτουνιστές, οι κάθε λογής απολογητές, για να κρύψουν την αγιάτρευτη αρρώστια του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Εμπρός! Αποφασιστικά στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις γειτονιές για να πυκνώσουν οι γραμμές του ταξικού κινήματος με συνειδητούς μαχητές που θα νιώθουν μίσος και αγανάχτηση ακούγοντας τους επιτελείς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα σοσιαλδημοκρατικά και συντηρητικά κόμματα, να διαθέτουν δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ, που είναι ο ιδρώτας και το αίμα εκατομμυρίων εργαζομένων, για να συνδράμουν, να στηρίξουν τις τράπεζες, τους καπιταλιστές και να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της εκμετάλλευσης, της κερδοφορίας τους.

Εμπρός! Να ακουστεί πολύ δυνατά, σε κάθε χώρο δουλειάς, η φωνή, η θέση του ΠΑΜΕ. Ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες, για να πυκνώσουν οι γραμμές του ταξικού κινήματος από Συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενους που θα γυρίζουν την πλάτη στην «πέμπτη φάλαγγα», που κινείται στις γραμμές της εργατικής τάξης, στην πλειοψηφία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σε όλους αυτούς που έβαλαν και βάζουν πλάτη, για να περάσουν οι πολιτικές της λιτότητας, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ανατροπές στα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, οι αντιδραστικές αλλαγές.

Σε όλους αυτούς που επιδιώκουν τον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος, χρησιμοποιώντας τις μπούρδες, που συνδέουν τα συμφέροντα των εργαζομένων με την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία των επιχειρήσεων, την αντοχή της οικονομίας, την ΕΕ. Σε όλους αυτούς που ξετσίπωτα υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαία μια νέα συμφωνία ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες και στους εργαζόμενους, ότι οι κοινωνικοί αγώνες, οι κοινωνικές εντάσεις, η άνοδος της ταξικής πάλης κάνουν ζημιά και πρέπει να αποφευχθούν.

Ηταν και παραμένουν μέρος του προβλήματος. Οσο είναι ισχυρός ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, τόσο θα παρεμβάλλει εμπόδια στις δυνατότητες ανάπτυξης αποτελεσματικών αγώνων απέναντι στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Κι αυτό το συμπέρασμα είναι ανάγκη να βγει από χιλιάδες εργαζόμενους και να καθορίσει τη στάση τους.

Επαναλαμβάνουμε, καμία θυσία για την πλουτοκρατία. Οργάνωση και πάλη για την ανατροπή της. Αυτός ο δρόμος αντιστοιχεί στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Απαιτούμε βασικό μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη και επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ. 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Εναντιωνόμαστε στις απολύσεις. Απαιτούμε το πάγωμα των δόσεων των δανείων των ανέργων. Να μην ισχύσει κανένας πλειστηριασμός και κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων για χρέη στεγαστικών δανείων. Φτηνή, λαϊκή στέγη, άτοκα δάνεια για τα νέα ζευγάρια. Απαιτούμε μείωση τιμών σε τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και στα καύσιμα. Απαιτούμε δημόσια - δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία.

Οξύνουμε το μέτωπο και την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική και τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό, που προσθέτει φορολογικές απαλλαγές προνόμια και χρήμα στους καπιταλιστές, γενικεύει την επίθεση και περιορίζει δικαιώματα και εισοδήματα των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Οξύνουμε την αντιπαράθεση με την πολιτική που απελευθερώνει τις τηλεπικοινωνίες, τις μεταφορές, την ηλεκτρενέργεια, την ύδρευση, τα λιμάνια, που πουλάει την «Ολυμπιακή» και ιδιωτικοποιεί τον ΟΣΕ. Οξύνουμε την αντιπαράθεση με τους αντιασφαλιστικούς νόμους, με την πολιτική που ληστεύει τα αποθεματικά των Ταμείων, απαιτούμε να σταματήσει τώρα ο χρηματιστηριακός και τραπεζικός τζόγος, να επιστραφούν οι κρατικές και εργοδοτικές οφειλές.

Η επίθεση του κεφαλαίου επιβάλλει να γίνουν μεγάλα βήματα στην κοινή δράση της εργατικής τάξης, με την αγροτιά, με τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους. Να γίνουν πιο γρήγορα βήματα για την κοινωνική συμμαχία. Η καπιταλιστική κρίση δε χτυπάει μόνο τα δικαιώματα της εργατιάς. Σε περιόδους κρίσης, το κεφάλαιο συγκεντρώνεται με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς. Τα μονοπώλια αξιοποιούν την κρίση για να θέσουν εκτός αγοράς τις μικρές επιχειρήσεις. Ο αντίπαλος είναι κοινός και από κοινού θα τον αντιμετωπίσουμε.

Το ταξικό κίνημα και οι αγωνιστικές δυνάμεις στους ΕΒΕ θα τους αντιμετωπίσουν αποφασιστικά και θα ματαιώσουν τα αντεργατικά σχέδια. Συνεχίζουμε χωρίς καμία διακοπή, ρίχνοντας όλες τις δυνάμεις στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, βάζοντας γερές βάσεις, διαμορφώνοντας προϋποθέσεις για την κλιμάκωση του αγώνα, για νέους απεργιακούς αγώνες. Μέσα σε αυτήν την προσπάθεια, συμβάλλουμε όλοι στην ενίσχυση των ταξικών σωματείων, πέφτουμε πάνω στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, στη μάχη που δίνεται στο Συνδικάτο Οικοδόμων της Αθήνας. Συγκεντρώνουμε, προετοιμάζουμε δυνάμεις για σκληρές αναμετρήσεις.

Η εργατική τάξη έχει ζήσει στο πετσί της όλες τις μορφές διαχείρισης του συστήματος, έχει ζήσει, ζει στο πετσί της την αντεργατική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια και δεν πρέπει να αφήσει περιθώρια για να περάσουν ψεύτικα διλήμματα και τεχνάσματα που αποσκοπούν να εγκλωβίσουν εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Είναι ανάγκη να έχει σταθερό μέτωπο σε όλους τους διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να αντιταχθεί και να καταδικάσει τα επιδόματα φτώχειας της κυβέρνησης και τα γνωστά «κουβαρνταλίκια» του ΠΑΣΟΚ για επιδόματα ελεημοσύνης.

Η εργατική τάξη, η πρωτοπόρα τάξη της κοινωνίας έχει μεγάλες υποχρεώσεις, έχει ιστορική αποστολή να διεκδικήσει ό,τι της ανήκει, να αποτινάξει τα δεσμά της εκμετάλλευσης και αυτό το καθήκον μάς δίνει δύναμη και μας προσανατολίζει στον καθημερινό αγώνα.

(Το κείμενο περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, στις 21 του Οκτώβρη)