Οι πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια που κατέστρεψαν το φυσικό πλούτο (δάση και καλλιέργειες) της περιοχής και ο οποίος υπολογίζεται σε ένα ποσοστό της τάξης του 6% της χώρας, εκτός από την παντελή γύμνια της κρατικής μηχανής να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις, απέδειξε πόσο αδίστακτοι είναι οι εταίροι του δικομματισμού. Πριν ακόμα ταφούν οι νεκροί - θύματα των πυρκαγιών, άρχισαν μιαν άνευ προηγουμένου πλειοδοσία παροχών στους πυρόπληκτους κατοίκους, για την οποία ουδείς νοήμων πολίτης αμφιβάλλει περί της ουσιαστικής στόχευσης.

Αυτή τη φορά, τα πράγματα μπορεί και να τους ξέφυγαν! Οι ασφυκτικές πιέσεις για την αλλαγή της χρήσης γης σε περιοχές - φιλέτα (π.χ. Καϊάφας) και γενικά σε όλη την παραλιακή ζώνη ήταν γνωστές εδώ και χρόνια. Μάλιστα, το δάσος Καϊάφα είχε σωθεί στο παρά πέντε, όταν σχέδια τοπικών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, επί ημερών «εκσυγχρονισμού», προωθούνταν για τη δημιουργία τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας που θα είχε ως αποτέλεσμα την αποψίλωση εκατοντάδων στρεμμάτων πευκοδάσους. Το γενικότερο κράξιμο και ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε τότε έβαλαν τα σχέδια στο συρτάρι. Ομως, το ενδιαφέρον των «επενδυτών» παρέμενε (και παραμένει) άσβεστο. Οπως είπε χαριτολογώντας ο Λάκης Λαζόπουλος, η διαφορά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ βρίσκεται στο ότι οι πρώτοι ήθελαν να κόψουν τα δέντρα και οι δεύτεροι τα έκαψαν. Τόσο ουσιαστική... Η βιβλική καταστροφή, όμως, κινητοποίησε ανθρώπους, εξήγειρε συνειδήσεις, έφερε θυμό. Ολοι κατάλαβαν ότι η εταιρεία του δικομματισμού, που λυμαίνεται τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν έχει όρους και όρια. Είναι ικανή να κάνει τα πάντα για την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων που υπηρετεί και δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να πράξει το παραμικρό για τη σωτηρία του φυσικού περιβάλλοντος που βάλλεται.

Είναι γνωστή η ιστορία με την τύχη του κοινού πορίσματος της Bουλής για τα δάση μας, το οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα πριν από δεκατέσσερα χρόνια περίπου. Το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε κάθε συζήτηση! Μιλάμε για Τον εκσυγχρονισμό. Ηταν η εποχή που τηλεοράσεις και εφημερίδες προσπαθούσαν, στην αθλιότερη περίοδο της ελληνικής δημοσιογραφίας, να πείσουν τους κατοίκους αυτής της χώρας, μέσω μιας εικονικής πραγματικότητας, για τεράστιες αλλαγές που υλοποιούνταν. Και ναι μεν αλλαγές γίνονταν, αλλά αυτές αφορούσαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και το μοίρασμα της πίτας της αγοράς σε διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα. Τα πάντα για το σημιτικό καθεστώς (όπως και σήμερα) έπρεπε να μετατραπούν σε τιμές αγοράς και να μπουν στη διαδικασία της αγοραπωλησίας. Τα δάση και οι ακτές έπρεπε να «αξιοποιηθούν» και να παραδοθούν στους «στυλοβάτες» της οικονομίας. Αρα, η δυνατότητα εφαρμογής του κοινού πορίσματος δεν είχε την παραμικρή τύχη. Με την ίδια λογική σπαταλήθηκαν τεράστιοι πόροι για τη σύνταξη του εθνικού Κτηματολογίου και το μόνο που δεν έγινε ήταν κτηματολόγιο. Σημείωση: Oυδείς ευαίσθητος εισαγγελέας (από αυτούς που έστελναν στα αυτόφωρα τους ναυτεργάτες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές, ακόμα και μαθητές που διαμαρτύρονταν για την ακολουθούμενη πολιτική) συγκινήθηκε σ' ένα καραμπινάτο σκάνδαλο που διέσυρε τη χώρα μας διεθνώς και στοίχισε εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα από την ΕΕ.

Μικροί μαθητές στο δημοτικό στήναμε πλάτη ο ένας με τον άλλον και κάποιοι άλλοι με φόρα έρχονταν και κάθιζαν πάνω μας. Ετσι και με τους δύο εταίρους. Ο ένας νομοθετεί και ο άλλος εφαρμόζει. Το ΠΑΣΟΚ διέλυσε τη Δασική Υπηρεσία, μεταφέροντας αρμοδιότητες και πόρους στην Πυροσβεστική, η οποία με τη σειρά της ούτε επαρκή, ούτε εξειδικευμένο προσωπικού διέθετε, ούτε την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή. Είναι γνωστό πώς μπλόκαραν στις προμήθειες τα πυροσβεστικά αεροπλάνα από τη Ρωσία, γιατί έπρεπε να επιλεχθεί η Δύση! Αλλά και οι δασικοί χάρτες αποτελούν άλλο ένα ΠΑΣΟΚικό (και τώρα νεοδημοκρατικό) ανέκδοτο. Τόσα χρόνια, τόσα λόγια, γιατί, άραγε, δεν έγιναν; Η τεχνολογία και οι πόροι υπάρχουν. Η πολιτική βούληση απουσιάζει. Και είμαστε σαφείς. Χωρίς Δασολόγιο γίνεται το μεγάλο φαγοπότι. Με Δασολόγιο μπαίνει κάποιο φρένο. Και με τα αυθαίρετα; Πόσες γενιές αυθαιρέτων έχουν νομιμοποιηθεί μετά από πυρκαγιές; Με ποιων υπουργών υπογραφές; Και είναι ύβρης στους νεκρούς σήμερα οι αντιπολιτευόμενοι ΠΑΣΟΚόκοι να εγκαλούν τη Νέα Δημοκρατία για πράξεις και παραλείψεις. Συνένοχοι είναι στο έγκλημα και το γνωρίζει κάθε καμένη (και μη) πέτρα αυτής της χώρας. Τέλος, πόσα νομοσχέδια προώθησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ παλιότερα για την αλλαγή της χρήσης γης σε καμένες δασικές εκτάσεις αποχαρακτηρίζοντάς τες; Να γιατί η κριτική μας στρέφεται (και) στο ΠΑΣΟΚ που κάνει την αθώα περιστερά, ενώ ουσιαστικά πρόκειται για κοράκια που ίπτανται πάνω από κουφάρια κατασπαράσσοντάς τα.

Οι πυρκαγιές, για τα αίτια των οποίων έχουμε αναφερθεί αναλυτικά και στο παρελθόν, ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους πράσινους «σοσιαλιστές» να ρεφάρουν μέρος της χαμένης τους αξιοπιστίας. Δε θα μας παραξένευε το γεγονός ακόμα και να έκαναν εσωκομματικά γλέντια. Ψήφοι νόμιζαν ότι θα έρχονταν και η γλυκιά γεύση της εξουσίας θα πλησίαζε. Το σύνδρομο της στέρησης τούς είχε τσακίσει. Ομως και πάλι δεν τους προέκυψε. Τουλάχιστον αυτό έδειχναν οι δημοσκοπήσεις. Η ψήφος διαμαρτυρίας στρεφόταν Αριστερά. Οταν η κυβέρνηση κάτω από τον πανικό του αλαλούμ που επικράτησε (εξ ου και τα τόσα θύματα) άρχιζε να μοιράζει προεκλογικά χρήματα και υποσχέσεις για περαιτέρω βοήθεια στους πυρόπληκτους, οι ένοικοι της Χ. Τρικούπη θορυβήθηκαν (σ.σ. δεν ευαισθητοποιήθηκαν). Κατάρτισαν (λέμε τώρα) σχέδιο εναλλακτικό, το οποίο, όμως, είναι πανομοιότυπο με αυτό των γαλάζιων εταίρων τους. Λογιστικές διαφορές ασήμαντες, όπως ασήμαντη και επικίνδυνη είναι η πολιτική τους. Προετοιμάζουν νέους ανέργους, ημιαπασχολούμενους, χαμηλόμισθους αγρότες γης και, κυρίως, ξεπούλημα της περιοχής τους σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Κι είναι περήφανοι γι' αυτό. Αν το μαύρο της Πελοποννήσου και της Εύβοιας από τα αποκαΐδια του Αυγούστου μετατραπεί σε μαύρο του δικομματισμού και ενίσχυση του ΚΚΕ, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για καλύτερες μέρες...