Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν πάση θυσία να βγάλουν από την προεκλογική συζήτηση - προκειμένου να μην καταθέσουν τους αντιδραστικούς τους σχεδιασμούς - θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων. Επιχειρούν με τους ανούσιους καυγάδες τους και το παραμύθι της ακυβερνησίας να μεταλλάξουν τις αγωνίες των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των νέων για το μεροκάματο, τη δουλιά, το εισόδημα, τη σύνταξη, την Παιδεία, την Υγεία. Προσπαθούν με τα οράματά τους περί «ισχυρής Ελλάδας» να περάσουν την αντίληψη στο λαό πως η ανταγωνιστικότητα, η αποδοχή των νόμων της αγοράς, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας αποτελούν προσωπικό του «στοίχημα» και ότι η καλύτερη αφομοίωσή τους θα του εξασφαλίσει την «κοινωνική ευημερία»! Επιδιώκουν τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας, οι οποίες αποτελούν και δικές τους στρατηγικές επιλογές για την επομένη των εκλογών, με την προώθηση νέου γύρου καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και μεταρρυθμίσεων, να τις εμφανίσουν σαν απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει δήθεν ...«αναδιανομή του εισοδήματος».

Για τις ανάγκες της εξαπάτησης του λαού χρησιμοποιούν την καραμέλα της προσαρμογής της χώρας στις «νέες ευρωπαϊκές προοπτικές»! Τις κατευθύνσεις δηλαδή που δίνουν τα ευρωενωσιακά κέντρα και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα), στην πορεία υλοποίησης της Στρατηγικής της Λισαβόνας, εφαρμογής της «Λευκής» και της «Πράσινης Βίβλου», της Συμφωνίας της Μπολόνια. Τις κατευθύνσεις που δίνουν οι εκπρόσωποι της ντόπιας πλουτοκρατίας. Μετά τον πρόεδρο του ΣΕΒ, που ζήτησε επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, ήρθε ο πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), Κ. Μίχαλος, ο οποίος σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΑΛΦΑ την προηγούμενη Τρίτη δήλωσε: «Τι είναι καλύτερο, να κλείνουν οι επιχειρήσεις και να βρίσκονται επιχειρηματίες και εργαζόμενοι στο δρόμο ή να υπάρχει μια ευέλικτη μορφή που θα μπορούν να συνυπάρχουν και να ρυθμίζεται και το ωράριο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν και οι σκοποί των εργαζομένων και ο σκοπός της επιχείρησης;»!

Ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων δε στάθηκε όμως εκεί. Απαίτησε για την επομένη των εκλογών: «Εχουμε δει την ανεργία και η όποια μείωση επιτεύχθηκε, επιτεύχθηκε διότι μικρότερη φορολογική επιβάρυνση (σ.σ. των επιχειρήσεων) σημαίνει περισσότερες επενδύσεις και περισσότερες επενδύσεις σημαίνει μείωση της ανεργίας. Εχει γίνει μια πρόοδος, αλλά χρειάζεται να προχωρήσουμε και σε άλλες διαρθρωτικές αδυναμίες που παρουσιάζει το κράτος και θέλω να ελπίζω ότι η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα ανοίξει αυτά τα θέματα».

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και οι βιομήχανοι δεν έχουν καμιά αγωνία αν την επομένη των εκλογών θα προκύψει «γαλάζια» ή «πράσινη» κυβέρνηση, αφού τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο Γ. Παπανδρέου έχουν δεσμευτεί μέσα από τις ομιλίες τους στα διάφορα «Φόρουμ» και τα προγράμματα των κομμάτων τους για την αντιλαϊκή πολιτική που θα ακολουθήσουν. «Διαπιστευτήριό» τους, εξάλλου, αποτελεί και η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεών τους, την οποία φιλοδοξούν να επεκτείνουν:

-- Με τις προγραμματικές τους θέσεις, οι εταίροι του δικομματισμού για την Κοινωνική Ασφάλιση επιδιώκουν την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων με την πλήρη εφαρμογή του «νόμου Ρέππα». Την «παράταση του εργάσιμου βίου και πέραν των ορίων συνταξιοδότησης». Την καθιέρωση της «εθνικής σύνταξης» των 500 ή 600 ευρώ. Το πετσόκομμα των κατηγοριών των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και των αναπηρικών συντάξεων.

-- Η ΝΔ με το νόμο 3385/2005 και το ΠΑΣΟΚ με τον δικό του 2874/2000 προχώρησαν στην κατάργηση του οκταώρου, στη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», στην «απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων». Επόμενοι μετεκλογικοί στόχοι: Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, η παραπέρα ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, η ακόμα μεγαλύτερη μείωση του εργατικού κόστους, η καθιέρωση της ημιανασφάλιστης εργασίας, η απαλλαγή των εργοδοτών από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, η ελαχιστοποίηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η καθήλωση των μισθών στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας».

-- Με το «νόμο - πλαίσιο» για την Παιδεία και τις προτάσεις τους περί «αυτοτέλειας», «αυτονομίας» και «αυτοδιαχείρισης» των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά και την παράλληλη ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ που έχουν εξαγγείλει, επιδιώκουν να διευκολύνουν τη λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης με επιχειρηματικά κριτήρια, δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους να διεισδύσουν στη λειτουργία, στις υποδομές και στην έρευνά τους.

-- Οι προτάσεις και η εφαρμογή των νόμων τους έχουν στόχο να βαθύνουν και να επεκτείνουν τις μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του συστήματος Υγείας και Πρόνοιας. Μέσα από τη «σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα» στο χώρο της Υγείας και τη μειωμένη κάθε χρόνο κρατική επιχορήγηση προς τις μονάδες Υγείας και Πρόνοιας για λειτουργικές δαπάνες, που σήμερα περιορίζεται στο 5,5% των συνολικών δαπανών, προσπαθούν να ανοίξουν το δρόμο στο μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται σ' αυτό τον ευαίσθητο χώρο να γιγαντέψει τα κέρδη του.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα βιώσουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων:

• Οι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να δουλεύουν τουλάχιστον μέχρι τα 67 χρόνια με προοπτική ακόμα και τα 70
• Οι μισοί συνταξιούχοι της χώρας θα συνεχίσουν να παίρνουν συντάξεις κάτω από 500 ευρώ το μήνα
• Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να αμείβονται με μισθούς εξαθλίωσης των 657,89 ευρώ (μεικτά) και μεροκάματα των 29,39 ευρώ (μεικτά)
• Οι νέοι άνθρωποι θα παραμείνουν «μερικώς απασχολούμενοι» και «μερικώς ασφαλισμένοι» με μισθούς των 400 και 500 ευρώ
• Τα πάνω από 2.000.000 εκατομμύρια των Ελλήνων που ζουν κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας θα περιμένουν τα 66 λεπτά τη μέρα του «Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής» που εξήγγειλε η κυβέρνηση για να ...ζήσουν
• Η λαϊκή οικογένεια θα κληθεί να πληρώσει δίδακτρα στα Πανεπιστήμια για τη μόρφωση των παιδιών της
• Ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να ξοδεύει περισσότερα από 1.500 ευρώ το χρόνο για την υγεία του

Αυτούς τους εφιαλτικούς σχεδιασμούς που υποθηκεύουν το μέλλον του, ο ελληνικός λαός έχει μια μεγάλη ευκαιρία να τους εμποδίσει στις 16 Σεπτέμβρη. Τα λαϊκά στρώματα κλείνοντας τα αυτιά τους στις Σειρήνες του δικομματισμού και στα καλοπληρωμένα «παπαγαλάκια» του που φέρνουν τη συντέλεια του κόσμου στην περίπτωση που δεν υπάρξει ισχυρή κυβέρνηση, να φτάσουν μπροστά στην κάλπη έχοντας μόνο στο μυαλό τους τι τους επιφυλάσσουν για την επόμενη μέρα οι εταίροι του δικομματισμού. Να σκεφτούν ότι με την ψήφο τους μπορούν να εμποδίσουν, να γκρεμίσουν τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να «παγώσουν» τους νόμους τους. Να σκεφτούν ποιο κόμμα παλεύει για τα δικαιώματά τους και βρίσκεται δίπλα τους στους αγώνες τους, με τη σταθερή και αταλάντευτη θέση ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και να κάνουν το βήμα ενισχύοντας με την ψήφο τους το ΚΚΕ.