ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 1 Γενάρη 1999
Σελ. /28
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΠΟΙΩΝ ΤΟ ΕΥΡΩ;

Ολοι τώρα, μιλούν για το ΕΥΡΩ, που από σήμερα 1 - 1 - 1999 μπαίνει και επίσημα στην καθημερινή ζωή των 380 εκατομμυρίων κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (και όχι μόνο). Η 1η Γενάρη 1999 ορίστηκε σαν ημερομηνία που το ΕΥΡΩ θα αποτελεί το επίσημο νόμισμα 11 κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Δηλαδή της Αυστρίας, του Βελγίου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας και της Φινλανδίας, που πήραν το "εισιτήριο" από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών για την ένταξή τους στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ) της Ευρώπης. Αν όλα πάνε με βάση το πρόγραμμα, η Ελλάδα θα ενταχθεί στην ΟΝΕ και άρα στη ζώνη του ΕΥΡΩ, το Γενάρη του 2001. Τα εθνικά νομίσματα των χωρών - μελών της ΕΕ, έχουν λοιπόν ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2001. Μέχρι τότε, θα κυκλοφορούν παράλληλα με το ΕΥΡΩ, ενώ από την 1 - 1 - 2002 θα καταργηθούν σύμφωνα με τις προσδοκίες των ιθυνόντων της ΕΕ και τα μάρκα και τα γαλλικά φράγκα και τα άλλα νομίσματα των 11 χωρών - μελών της ΕΕ, που μετέχουν στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ, και θα αντικατασταθούν με το ΕΥΡΩ, που θα αποτελεί το "εθνικό νόμισμα" κάθε κράτους - μέλους της ΕΕ.

Με αφορμή την πειραματική εφαρμογή του ΕΥΡΩ, θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε τις πολιτικοοικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η καθιέρωσή του σαν ενιαίο νόμισμα των κρατών - μελών της ΕΕ τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην παγκόσμια οικονομία. Να σημειώσουμε παρενθετικά, πως στην αναπτυσσόμενη φιλολογία αν πρέπει να είναι ισχυρό ή όχι το ΕΥΡΩ, η ζυγαριά γέρνει προς το παρόν στο πλευρό εκείνων, που υποστηρίζουν ότι μόνο με ένα ισχυρό ΕΥΡΩ θα μπορέσει να ανταπεξέλθει η Ευρώπη στον σκληρό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι αν θα είναι ισχυρό το ΕΥΡΩ και πόσο ισχυρότερη η ΕΕ των "15" κρατών - μελών (που αύριο μπορεί να γίνουν 20 ή 10). Το ζητούμενο είναι το εξής: Ισχυρή Ευρώπη για ποιους και ισχυρό ΕΥΡΩ, προς όφελος ποιων; Μήπως αυτοί που μιλούν για ισχυρό ΕΥΡΩ, ενδιαφέρονται για το όφελος των εργαζομένων της ΕΕ και των άλλων χωρών του κόσμου ή για το όφελος των πολυεθνικών και των μεγιστάνων του πλούτου;

Εκείνοι που μιλούσαν και μιλούν για ισχυρή Ευρώπη, έχουν στο νου τους, μια Ευρώπη, που θα κερδίζει έδαφος σε βάρος των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Στόχος τους δηλαδή, ήταν και είναι, η ΕΕ να ισχυροποιήσει τη θέση της στα 3 ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ - ΕΕ - Ιαπωνία). Θέλουν δηλαδή μια ΕΕ που θα "παίζει" από θέση ισχύος στο εμπορικό - οικονομικό - πολιτικό - στρατιωτικό ξαναμοίρασμα του κόσμου, που συντελείται την τελευταία δεκαετία και βρίσκεται σε εξέλιξη. Ηθελαν δηλαδή και θέλουν μια ισχυρή Ευρώπη, που οι πολυεθνικές θα κόβουν και θα ράβουν τόσο σε πανευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο ενώ με την καθιέρωση του ΕΥΡΩ, επιδιώκουν να κάνουν την ευρωπαϊκή καπιταλιστική οικονομία ισχυρότερη από την αμερικάνικη και μέσω της υπονόμευσης του δολαρίου, που σήμερα θεωρείται διεθνές νόμισμα.

Θα πρέπει ακόμη να επισημάνουμε, πως το ισχυρό ΕΥΡΩ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ισχυροποίηση της θέσης και του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της ΕΕ. Εκείνοι που σήμερα κάνουν λόγο για ισχυρό ΕΥΡΩ, δεν έχουν στο νου την ισχυροποίηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της ΕΕ, με την αύξηση των πραγματικών τους αποδοχών και τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Αντίθετα, θέλουν ένα ισχυρό ΕΥΡΩ, για να το αξιοποιήσουν τόσο σαν το νέο αναδυόμενο διεθνές νόμισμα, που θα αμφισβητήσει την ηγεμονική θέση του δολαρίου (το δολάριο ΗΠΑ σήμερα θεωρείται σαν το μοναδικό διεθνές νόμισμα) όσο και σαν μέσο για την αύξηση των κερδών των πολυεθνικών και άλλων μεγάλων επιχειρήσεων της Ευρώπης.

Στο εξής, οι αποφάσεις για την οικονομική (εισοδηματική, δημοσιονομική κλπ.) πολιτική που θα εφαρμόζεται στις χώρες - μέλη της ΕΕ - εντός και εκτός ΟΝΕ - θα κρίνονται και θα εγκρίνονται από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών με κριτήριο το αν και σε ποιο βαθμό υπηρετούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών της Ευρώπης. Με το ίδιο σκεπτικό, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αποφασίζει για τα επιτόκια και τους άλλους όρους με τους οποίους χορηγούν οι τράπεζες τα δάνεια. Σε ποιους δηλαδή θα εξασφαλίζουν φτηνά δάνεια και σε ποιους ακριβά, ποιοι θα έχουν άνετη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και ποιοι με εμπόδια, καθώς τις αποφάσεις για τη νομισματική πολιτική δε θα τις παίρνουν οι κεντρικές τράπεζες (Τράπεζα Ελλάδας κλπ.) και οι εθνικές κυβερνήσεις αλλά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών.

Μια μικρή πρόγευση, για τις συνέπειες που θα έχει στους Ελληνες εργαζόμενους η καθιέρωση του ΕΥΡΩ σαν εθνικό νόμισμα των 11 χωρών - μελών της ΕΕ που μετέχουν στην ΟΝΕ, έδωσε πρόσφατα ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Νίκος Γκαργκάνας. Με τις θέσεις που διατύπωσε σε σχετικό άρθρο ειδικής έκδοσης της Τράπεζας Ελλάδας, ομολογεί δημόσια πως η λιτότητα για τους Ελληνες εργαζόμενους θα πρέπει να συνεχιστεί και μετά το 2001 (που έχει σχεδιαστεί η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ), καθώς - όπως αναφέρει - μέχρι το έτος 2007 θα πρέπει να μειωθεί το κόστος δανεισμού του δημοσίου στο 5,5% (σήμερα είναι πάνω από 10% ετησίως) και το πρωτογενές πλεόνασμα να αυξάνεται με ρυθμό 5,5% το χρόνο, ώστε το 1997 να έχει μειωθεί το δημόσιο χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ στο 60%.

Συμπερασματικά θα λέγαμε, πως όσο παραμένει αμετάβλητος ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων και όσο δεν προωθείται ο συντονισμός πάλης και αγώνα των εργαζομένων σε κάθε χώρα - μέλος της ΕΕ, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, έναντι στην ισχύουσα "νέα τάξη πραγμάτων", τόσο οι πολυεθνικές της ΕΕ θα επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση των κερδών τους με την υπερεκμετάλλευση των λαών προς όφελος των ευρωπαϊκών πολυεθνικών, ανεξαρτήτως, αν η πλειοψηφία των κυβερνήσεων στις χώρες - μέλη της ΕΕ είναι "σοσιαλιστικές" και "κεντροαριστερές" ή συντηρητικές. Αν δεν αλλάξει στη βάση αυτός ο συσχετισμός, οι πολυεθνικές της ΕΕ δεν πρόκειται να παραιτηθούν εθελοντικά από το στόχο τους για την επιβολή ενός ιδιότυπου εργασιακού μεσαίωνα στην Ευρώπη, που προσπαθούν να πετύχουν από την ώρα που εφεύραν και έθεσαν σε εφαρμογή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τα προγράμματα "σύγκλισης", τις Λευκές Βίβλους, την ΟΝΕ, τη Συνθήκη του Αμστερνταμ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

: Το ΕΥΡΩ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ισχυροποίηση της θέσης και του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων στις χώρες -μέλη της ΕΕ. Εκείνοι που σήμερα κάνουν λόγο για ισχυρό ΕΥΡΩ, δεν έχουν στο νου την ισχυροποίηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της ΕΕ, με την αύξηση των πραγματικών τους αποδοχών και τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου


ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΧΑΤΖΙΑΡΑ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝΑΘΗΝΑΣ
Νικητές θα είμαστε εμείς

- Βρισκόμαστε σε περίοδο διακοπών και πολλοί μιλούν για αναστολή ή εκτόνωση των μαθητικών κινητοποιήσεων αμέσως μετά τις γιορτές, λόγω και των πρόσφατων "ρυθμίσεων" που ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας, για τους μαθητές της Β Λυκείου. Οι μαθητές τι λένε για όλα αυτά;

- Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των μαθητών, που ξεκίνησαν πέρσι και συνεχίζονται το διάστημα αυτό έχουν αποδείξει ότι το μαθητικό κίνημα πατάει σε σωστές βάσεις και δεν πρόκειται να "ξεφουσκώσει" τόσο εύκολα, όπως επίσης δεν είναι τόσο εύκολο να καμφθεί η σταθερά ανοδική και δυναμική πορεία του. Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενη συμμετοχή μαθητών στα συλλαλητήρια και αγγίζοντας τις 15.000 - 20.000, οι μαθητές έχουν πλέον συνειδητοποιήσει, ότι μόνο με τη συντονισμένη δράση τους και συνεχή αγώνα με όλους τους φορείς της εκπαίδευσης και εργαζόμενους, θα μπορέσουν να δώσουν λύση στο πρόβλημά τους, που είναι η κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 2525/97.

Με το συλλαλητήριο που ακολουθεί μετά τις γιορτές στις 15 Γενάρη 1999, θα αποδείξουμε σε όλους εκείνους που μιλούν για δήθεν "εκτόνωση" των αγώνων μας, ότι οι μαθητές δεν πρόκειται να σταματήσουν, αν δεν καταργηθεί αυτός ο νόμος και αν δε βγουν νικητές από αυτόν τον αγώνα.

Οσο για τις "ρυθμίσεις" που ανακοίνωσε ο υπουργός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά "ελιγμός" της κυβέρνησης, η οποία είναι φανερό ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και χρησιμοποιεί κάθε μέσον τρομοκρατίας, αυταρχισμόού συκοφαντίας, δυσφήμισης των αγώνων μας, για να σταματήσει την άνοδο του μαθητικού κινήματος. Οι μαθητές έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι ο νόμος 2525/97 δε χωράει βελτιωτικές "ρυθμίσεις" και απαιτούν την κατάργησή του.

- Παρ' όλα αυτά, μια καινούρια χρονιά ξεκινάει. Τι σημαίνει αυτό για τους μαθητές;

- Πιστεύουμε ότι δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα τη στιγμή που τα προβλήματα της παιδείας εξακολουθούν να παραμένουν και μάλιστα είναι περισσότερο οξυμένα σε σχέση με πέρσι. Επομένως, δεν αλλάζουν και οι διαθέσεις των μαθητών για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, αφού το υπουργείο εξακολουθεί να τηρεί την ίδια αδιάλλακτη στάση απέναντι σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, αρνείται το διάλογο και εμμένει στην εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής του πολιτικής για την παιδεία. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, σε συντονισμένη δράση με όλους τους μαθητές της χώρας, μέχρι την τελική νίκη.

- Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας;

- Με απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης Συντονιστικών Αγώνα Σχολείων που έγινε στις 20/12/98 αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε μαθητικό συλλαλητήριο στις 15 Γενάρη στις 10.30 π.μ. στα Προπύλαια. Για την υπόλοιπη χώρα προγραμματίζουμε συγκεντρώσεις και πορείες στις κατά τόπους Νομαρχίες. Στις 24 Γενάρη έχουμε νέα Πανελλαδική Συνάντηση Συντονιστικών Αγώνα για τον καλύτερο συντονισμό και τη μορφή των κινητοποιήσεών μας για το επόμενο διάστημα, ενώ αμέσως μετά τις γιορτές προχωράμε σε πολύμορφες συντονισμένες αγωνιστικές κινητοποιήσεις με κλεισίματα δρόμων, καταλήψεις και οποιαδήποτε άλλη μορφή αγώνα αποφασίσουμε μέσα από τα εκλεγμένα όργανά μας.Χ. Κ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ