Στιγμιότυπο από διαδήλωση Αλγερινών φοιτητών

Τη νύχτα της 1ης Νοέμβρη 1954 άρχισε η αντιιμπεριαλιστική εξέγερση και οι γαλλικές αρχές πήραν πολλά μέτρα για την κατάπνιξή της. Ετσι μεταφέρθηκαν στην Αλγερία μεγάλα τμήματα του γαλλικού στρατού (ο συνολικός αριθμός ξεπέρασε τις 400.000 άνδρες), που συμπεριφέρθηκαν άγρια στον άμαχο πληθυσμό, κατέστρεψαν χωριά και υποχρέωναν τους κατοίκους να μετοικούν ομαδικά, επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό να τους αποξενώσουν από τους εξεγερμένους. Ομως, παρά την υπεροχή των αποικιακών δυνάμεων, η εξέγερση επεκτάθηκε βαθμιαία σ' όλη την Αλγερία. Την εξέγερση, εκτός από τους φτωχούς αγρότες των ορεινών περιοχών, υποστήριζαν οι μικροαστοί των πόλεων, το προλεταριάτο και οι φοιτητές. Η συμπαράσταση προς τους μουτζαχίδες - αγωνιστές του Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης (ΣΕΑ) προσέλαβε διάφορες μορφές: μαζικές αντιαποικιακές απεργίες, συγκέντρωση χρημάτων, ιματισμού και φαρμάκων για τους αντάρτες και προπαγάνδα για την απομόνωση των αποικιακών αρχών. Παράλληλα, δρούσαν έντονα οι παράνομοι των πόλεων, οι φενταγίν και οι εφεδρικοί μαχητές, οι μουσαμπίλι, που ασκούσαν αντιαποικιακή τρομοκρατία και οργάνωναν σαμποτάζ στα μετόπισθεν του εχθρού. Το 1955-1956 σχεδόν όλα τα εθνικιστικά κόμματα διαλύθηκαν και προσχώρησαν στο ΜΕΑ. Τα συνδικάτα που ιδρύθηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1950-1960, οι μαζικές εθνικές οργανώσεις των φοιτητών, των επιστημόνων, των εμπόρων κ.ά. υποστήριξαν το ΜΕΑ και έτσι η εξέγερση εξελίχθηκε σταδιακά σε αντιαποικιακή εθνικο-δημοκρατική επανάσταση. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλγερίας, που είχε τεθεί εκτός νόμου από τις αποικιακές αρχές το Σεπτέμβρη του 1955, ίδρυσε στην παρανομία τις δικές του μαχητικές ομάδες που προσχώρησαν στον ΣΕΑ τον Ιούλη του 1956, ύστερα από συμφωνία με την καθοδήγηση του ΜΕΑ. Ωστόσο, το ΚΚΑ, συνεχίζοντας την ενεργό βοήθειά του προς το ΜΕΑ, στο στρατιωτικό και τον πολιτικό τομέα, διατήρησε την ιδεολογική και οργανωτική του αυτοτέλεια.