Του Κώστα Μητρόπουλου από τα ΝΕΑ

Αυτό που σου λείπει δεν είναι ένα ακόμα αστικό κόμμα με εκσυγχρονισμένο πρόγραμμα διακυβέρνησης. Τέτοιο δεν υπάρχει για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων.

Αυτό που σου λείπει δεν είναι μια «αριστερά» που θα μεταρρυθμίσει τον καπιταλισμό ώστε να γίνει ανθρώπινος. Τέτοιος καπιταλισμός δεν μπορεί να υπάρξει.

Είναι η ώρα που πρέπει να δεις ορισμένα πράγματα κατάματα: Μια τάξη, η αστική, έχει όχι μόνο ένα κόμμα στην υπηρεσία της, αλλά ένα πολιτικό σύστημα. Και συ, σαν τάξη, προς το παρόν, έχεις μόνο ένα κόμμα να ακουμπάς. Για να έχεις και ένα πολιτικό σύστημα που να υπηρετεί τα δικά σου συμφέροντα, πρέπει πριν απ' όλα να ηττηθεί κάθε τι που στηρίζει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Μη σε τρομάζει το κενό. Στη ζωή δεν υπάρχει κενό. Τη δική σου εξουσία θα τη χτίσεις εν θερμώ. Ετσι συμβαίνει πάντα ιστορικά. Γιατί, δηλαδή, οι αστοί είχαν παρουσιάσει αναλυτικό πρόγραμμα εξουσίας όταν ανέτρεπαν τους φεουδάρχες; Μην ψαρώνεις με όσους σου ζητάνε με τεντωμένο δάχτυλο να παρουσιάσεις ένα αναλυτικό πρόγραμμα εξουσίας. Οι εργάτες που συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ νίκησαν στο «Καρφούρ» δε διατύπωναν κανένα πρόγραμμα εξουσίας. Είχαν να αντιμετωπίσουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα, τις απολύσεις, έβαλαν απέναντι το αφεντικό και το πάλεψαν χωρίς κανένα οίκτο για τα «διαφυγόντα κέρδη». Εδειξαν ένα δρόμο. Το μόνο δρόμο που ταιριάζει στους εργάτες. Οταν θα 'ρθει η ώρα να διεκδικήσουν και την εξουσία, θα γνωρίζουν από την εμπειρία τους πως αυτό δε θα συμβεί σε διάλογο με το αφεντικό τους.

Το ίδιο καθαροί είναι και οι αστοί. Πόσο πιο καθαρά να το πουν; «Κύριοι, λένε στους πολιτικούς υπαλλήλους τους, καθυστερείτε την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, είστε, δηλαδή, άχρηστοι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων για τα οποία σας στηρίζουμε!».

Τόσο απλό είναι αυτό που λέει η αστική τάξη στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Και έχουν δίκιο οι αστοί. Ο ανταγωνισμός στο χώρο του κεφαλαίου οξύνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Κυριαρχεί κυριολεκτικά το ποιος θα φάει τον άλλον. Σημαντικό ρόλο σ' αυτή τη μάχη παίζει πάντα το κράτος, η κυβέρνηση αλλά και ο θεσμοποιημένος δεύτερος πυλώνας του συστήματος εξουσίας, η αντιπολίτευση. Ε, τώρα που πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους, εμφανίζονται λειψοί!.

Τα κέρδη, όμως, δεν μπορούν να περιμένουν. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί το κεφάλαιο να αφήσει το πεδίο ακάλυπτο έτσι που την ώρα που οι κάτω δεν αντέχουν και οι πάνω δεν μπορούν, να εμφανιστεί «από το πουθενά» καμιά κατάσταση που όλοι τους μαζί θα τρέχουν και δε θα φτάνουν...

Απαιτείται επειγόντως αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Οχι μια κάποια αναδιάταξη, αλλά συνολική, τέτοια που να πείθει τους κάτω ότι οι πάνω μπορούν να κυβερνήσουν για «το συμφέρον του λαού». Ηδη ένα σημαντικό βήμα έχουν κάνει οι αστοί με την ισχυροποίηση αυτών που ονομάζουν «δυνάμεις στη ζώνη επιρροής των δύο μεγάλων». Αλλο ένα βήμα έχει γίνει με την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Ενα τρίτο βήμα φαίνεται πως είναι σε εκκόλαψη στο χώρο της ΝΔ.

Αν με όρους θεωρίας είναι ιστορική ανάγκη η ανατροπή του καπιταλισμού ως ξεπερασμένο σύστημα, με όρους καθημερινής εμπειρίας, είναι ανάγκη ζωής η ανατροπή. Προϋπόθεση για ισχυρό λαϊκό κίνημα ανατροπής είναι ο ισχυρός πυρήνας που με κάθε καιρό θα επιμένει να δείχνει τον αντίπαλο, τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, αλλά και θα προβάλει πρόγραμμα που δε διαχειρίζεται την κρίση, αλλά στοχεύει στην εγκαθίδρυση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. ΚΚΕ, δηλαδή.