Να, λοιπόν, που αποκτά νόημα η προχτεσινή έκκληση του πρωθυπουργού στην Παναγιά.

Η μία μετά την άλλη οι αναλύσεις μιλούν για μια παγκόσμια κατάσταση χωρίς προοπτική. Κι ακόμα καλύτερα, λένε, πια, ότι τα περί «κρίσης χρέους» ήταν μόνο ένα σύμπτωμα και όχι η αιτία. Την οποία αιτία εντοπίζουν στο ίδιο το σύστημα και καθαρά δηλώνουν πως το πρόβλημα είναι στη βιομηχανική παραγωγή που πέντε χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης συνεχίζει να μειώνεται. Δηλαδή μιλούν πλέον για κρίση υπερσυσσώρευσης η οποία δεν μπορεί να βρει - ακόμα τουλάχιστον - τη διέξοδό της. Εξ ου και η σε παγκόσμιο επίπεδο πίεση του κεφαλαίου να συμπιέσει κι άλλο την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης για να μπορέσει να ανακάμψει η κερδοφορία.

Σ' αυτό το πλαίσιο οι εκκλήσεις για νέες θυσίες συνιστούν πρόκληση. Οι άνθρωποι, γύρω μας, έχουν πραγματικές ανάγκες, οι περισσότερες των οποίων είναι πιεστικές. Εχουν πληρώσει ήδη πολλά κι έχει στερέψει πλέον για αρκετούς κάθε δυνατότητα να πληρώσουν κι άλλα. Η εικόνα που πυκνά περιέγραφε το χτεσινό κύριο άρθρο στον «Ριζοσπάστη» τα έχει όλα: Η συντριπτική πλειοψηφία των απόμαχων της δουλειάς θα κληθεί να επιβιώσει με πιο «κουτσουρεμένες» συντάξεις. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα έρθουν αντιμέτωποι με σφοδρότερο κύμα «επιχειρησιακών συμβάσεων» που ετοιμάζουν τα αφεντικά. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν μέσω της «εργασιακής εφεδρείας», ενώ μεγαλύτερο μαχαίρι θα μπει στους μισθούς του Δημοσίου και των πρώην ΔΕΚΟ. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι θα πληρώσουν ακόμα πιο αυξημένη συμμετοχή για τα φάρμακά τους. Κοινωνικές ομάδες που ζουν στην απόλυτη εξαθλίωση θα χάσουν ακόμα και τα επιδόματα φτωχοκομείου μετά την επιβολή εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγησή τους! Το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων θα συνεχίσει να ζει με τον εφιάλτη εκκαθαριστικών, χαρατσιών, φόρων. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά για να προμηθευτούν φέτος πετρέλαιο θα χρειαστούν πάνω από 1.400 ευρώ για έναν τόνο!

Μ' αυτά τα δεδομένα το συμπέρασμα στην «Καθημερινή», ότι αυτό που λείπει από το λαό για να αποδεχτεί τα οικονομικά βάρη είναι η ισονομία, θα παραμείνει όνειρο. Οταν ο άνθρωπος έχει δουλέψει 35 ολόκληρα χρόνια, έχει συμπληρώσει τα περίφημα 10.500 ένσημα για να πάρει πλήρη σύνταξη κι εσύ του λες να κάτσει άλλα δέκα χρόνια στη δουλειά με την ελπίδα ότι θα πάρει μειωμένη σύνταξη, αυτό δεν είναι πρόβλημα ισονομίας. Και η λύση στο πρόβλημα δεν είναι απλά η «κοινωνική έκρηξη» που φοβούνται οι αστοί, αλλά η ολική αμφισβήτηση του συστήματος με όρους οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Ασχετο: Οσα δεν φτάνει η αλεπού... δεν μπορούν να χωνέψουν οι συμβιβασμένοι την αδούλωτη στάση των κομμουνιστών. Ετσι χτες η «Αυγή» εμφανίστηκε πάλι με ένα πόνημα για τον Πλουμπίδη. Για να τον εμφανίσει ενάντια στο ΚΚΕ. Την απάντηση την έχει δώσει ο ίδιος ο Πλουμπίδης από τότε...

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ: «Παρ' όλες τις προσπάθειες η κατάσταση στην Ελλάδα φαίνεται χωρίς προοπτική. Η Ισπανία σκοντάφτει (...) Στις χρηματαγορές η πολιτική διαμάχη για το σωστό δρόμο εξόδου από την κρίση προκαλεί ένα πράγμα: Φόβο για την κατάρρευση του ευρώ (...) προετοιμάζονται για την περίπτωση που οι χώρες του Νότου καθιερώσουν ξανά τα εθνικά τους νομίσματα και τα υποτιμήσουν δραστικά (...) η επιφυλακτικότητα έναντι του ευρώ αυξάνεται επίσης επειδή η Ευρώπη, διαφορετικά από την Αμερική και την Ασία, βρίσκεται καθ' οδόν προς μια ύφεση» (στο ΒΗΜΑ).

ΙΣΟΒΙΑ ΔΕΣΜΑ: «Πέντε χρόνια μετά, γράφει η "Daily Telegraph" η Μεγάλη Υφεση μετατρέπεται σε ισόβια δεσμά, καθώς όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε και πάλι στο σημείο μηδέν (...) κάποιοι ορίζουν ως ημερομηνία έναρξης της κρίσης την 9η Αυγούστου του 2007 όταν ήταν ξεκάθαρο πια ότι οι τράπεζες της Ευρώπης είχαν πληγεί από την κρίση του αμερικανικού real estate (...) η βιομηχανική παραγωγή όμως μειώνεται διαρκώς. Οπως αποδείχτηκε η αμερικανική κρίση ήταν το σύμπτωμα όχι η αιτία αυτού που θα ακολουθούσε στην Ευρώπη (...) οι ανισορροπίες που προκάλεσε το ίδιο το σύστημα προκάλεσαν σοκ σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ακόμη και αν οι τράπεζες ήταν άγιες το ίδιο θα συνέβαινε» (η καταγραφή στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ).

ΠΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ: «Στα χνάρια της Αργεντινής βαδίζει η οικονομία της χώρας σε ό,τι αφορά την ύφεση (...) το χειρότερο είναι ότι όλοι οι αναλυτές βλέπουν συνέχιση της ύφεσης έως και το 2013 τουλάχιστον (...) κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το τέλος της κατηφόρας» (στα ΝΕΑ).

ΝΕΑ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ: «Ο φετινός προϋπολογισμός και η εαρινή έκθεση της τρόικας είχαν συνταχθεί με βάση την εκτίμηση ότι η ύφεση δεν θα ξεπερνούσε το 4%. Τώρα οι νεότερες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για συρρίκνωση της οικονομίας φέτος κατά 7% δημιουργώντας μια νέα μαύρη τρύπα» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΟΝΕΙΡΑ: «Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι πως εάν όλοι αυτοί οι απλοί άνθρωποι στις αντιδράσεις των οποίων διαπιστώνει κανείς μια υποβόσκουσα διολίσθηση προς την κοινωνική έκρηξη είχαν πεισθεί για την ύπαρξη ισονομίας θα αποδέχονταν τα οικονομικά βάρη» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).