ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στοχοπροσήλωση

Η δημοσιογραφία του τρόμου διαπρέπει αυτές τις μέρες. Καθώς πλησιάζουν οι μέρες που οι απλήρωτοι λογαριασμοί πρέπει να πληρωθούν μαζί με τα στάνταρ πρόσθετα έξοδα της περιόδου, διάφοροι μαύροι - όχι μόνο από τον ήλιο των διακοπών τους - αναλυτές προσπαθούν να μαυρίσουν και τα μυαλά των αναγνωστών τους. Γράφουν με τα πιο μελανά χρώματα γι' αυτά που έτσι κι αλλιώς βιώνει ο άνθρωπος. Δεν τους έπιασε ο πόνος. Να τονίσουν θέλουν το μαύρο και το αδιέξοδο. Για να περάσουν ή την υποταγή ευθέως ή τη συναίνεση σ' αυτήν την πολιτική με άλλον αγά.

Ολοι τους διακρίνονται από ένα:

Βλέπουν το καζάνι να βράζει και τον κίνδυνο η εκτόνωση στην πίεση να γίνει με όρους «έξω απ' το σύστημα». Ετσι, περιγράφουν τη μαυρίλα με τρόπο που να περνά σαν αυτονόητο ότι μόνο μια λαϊκή ενότητα για τη σωτηρία του συστήματος μπορεί να φέρει άσπρες μέρες.

Η ιστορική πράξη των εργατών για άλλα μιλάει. Οπου είδαν άσπρη μέρα ήταν όταν τράβηξαν πέρα, έξω απ το μαντρί του συστήματος, έξω από εργατοπατέρες, έξω από «ανθρώπινους» καπιταλισμούς, σε κάθετη ρήξη με όλους εκείνους που κάθε βήμα προς τη βαρβαρότητα το παρουσίαζαν σαν στοιχείο προόδου (ποιος θυμάται τους διθύραμβους για το Μάαστριχτ;)

***

Το πρόβλημα με τις στατιστικές είναι πως δεν απαντούν στο γιατί του κάθε προβλήματος. Ετσι είναι οι αγαπημένες των δημοσιογράφων. Οσο πιο πολλά τα νούμερα σε ένα άρθρο τόσο πιο σοβαρό φαίνεται. Αλλά η απάντηση παραμένει άγνωστη. Κι έτσι πρέπει, για να συντηρηθεί το σύστημα. Η ανάλυση απ' την σκοπιά των από κάτω είναι που κάνει τη διαφορά για να προκύψει ανατροπή.

***

«Αγοράζετε ελληνικά!» Πάνω που είχε ξεχαστεί, να που ξανάρχεται στο προσκήνιο ως λύση διά πάσαν νόσον.

Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που πολυσέλιδα αφιερώματα εξηγούσαν γιατί δεν πρέπει να παράγεται βαμβάκι, στάρι, πορτοκάλι, κρέας κι άλλα πολλά στην Ελλάδα, αφού αυτά ήδη παράγονταν φτηνότερα κάπου αλλού. Στην πραγματικότητα, πίεζαν ώστε η «τιμή παραγωγού» (είτε αυτό αφορούσε την εργατική δύναμη στη βιομηχανία, είτε την ανάγκη του ανθρώπου να ζει απ' τη δουλειά στο χωράφι του) να συμπιεστεί τόσο όσο να φτάσει στο επίπεδο όπου κάπου αλλού ήταν ήδη στα όρια της εξαθλίωσης.

Εκείνοι οι αναλυτές, που σαν διέξοδο, μάλιστα, έδειχναν ως μονόδρομο τον τουρισμό, τώρα καλούν να βρούμε τη λύση στην ...ελληνική σαλάτα. Θέμα χρόνου η εμφάνιση και κάποιων ΜΚΟ που με την ανάλογη επιδότηση θα εκπονήσουν προγράμματα για καλλιέργεια ντομάτας στα μπαλκόνια.

Δεν ντρέπονται; Οχι! Βρίσκουν και κάνουν.

Γιατί είναι άλλο πράγμα η παραγωγική αυτάρκεια της χώρας, κι άλλο πράγμα το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Αυτά τα δύο είναι σε σύγκρουση. Αυτοί που κρύβουν το πρόβλημα «καπιταλισμός», πατάνε στο βόλεμα όσων απέναντι στο κόστος της ρήξης, προτιμούν την ενοχή, γιατί δε σκέφτηκαν να βάλουν πιπεριές στο μπαλκόνι.

Η αντίφαση ανάμεσα στον κοσμοπολιτισμό ως ιδεολογία και το κάλεσμα «αγοράζετε ελληνικά», δεν είναι η μόνη. Ισχύει το ίδιο και για αυτούς που ζητάνε από τη μια μείωση των κρατικών δαπανών κι από την άλλη διαμαρτύρονται δήθεν για το κόψιμο των συντάξεων. Θυμίζει εκείνο το «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».

***

Αυτό που συγκρούεται γύρω μας στον καιρό της καπιταλιστικής κρίσης είναι κεφάλαιο με κεφάλαιο. Αλλά η αστική προπαγάνδα πείθει - θέλει να πείσει - ότι το πρόβλημα είναι στην κοινωνία. Αυτήν που δεν δέχεται - δήθεν - να στηρίξει τους ασθενέστερους κι αυτήν που δεν εκχωρεί δικαιώματα. Γιατί, πράγματι, η σύγκρουση μεταξύ καπιταλιστών κρίνεται από το ποιος απ' αυτούς θα τσακίσει περισσότερο την εργατική τάξη.

Η λύση είναι έξω από το χώρο δράσης του κεφαλαίου, εκεί, δηλαδή, που δεν θα υπάρχουν καπιταλιστές. Οσο η συζήτηση αφορά τον τετραγωνισμό του κύκλου τόσο θα παραμένει εντός ενός παγιδευμένου πεδίου.

***

Η στοχοπροσήλωση με την οποία η αστική τάξη αξιώνει να φύγει από τη μέση το πολιτικό κόστος για να περπατήσουν όσα ζητάει, είναι παράδειγμα για την στοχοπροσήλωση με την οποία η εργατική τάξη πρέπει να επιμένει στα δικά της αιτήματα. Που πια έχουν ξεφύγει από το «ένα καλύτερο μεροκάματο»...

***

Μια είδηση στα ψιλά: Επίπεδα ρεκόρ στις τιμές των τροφίμων καθώς εκτινάχτηκαν τον Ιούλιο κατά μέσο όρο 33%. Γεγονός που αναγγέλλει επισιτιστική κρίση με θύματα εκατομμύρια ανθρώπους σ' έναν κόσμο που οι πεινασμένοι παράγουν και του πουλιού το γάλα.

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟ ΠΕΔΙΟ

ΠΡΟΒΛΗΜΑ: «Η ανεργία έκανε από μήνα σε μήνα συνεχή άλματα, για να ανέλθει τον περασμένο Μάιο, επισήμως, στο 16,6% του ενεργού οικονομικού πληθυσμού, θερίζοντας περισσότερο τους νέους 15-25 ετών, το 40% των οποίων δεν βρίσκει δουλειά. Η ύφεση βάθαινε καθώς το πραγματικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν βυθίστηκε 6,9% το β' τρίμηνο φέτος, γεγονός που καθιστά επίφοβη την επίτευξη της επίσημης εκτίμησης για ύφεση 3,9% το 2011 μετά το 4,4% πέρυσι και 2% το 2009. Και τώρα έρχεται η έκρηξη ακάλυπτων επιταγών και απλήρωτων συναλλαγματικών για να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους. Τα φέσια, τον Ιούλιο, αυξήθηκαν εντυπωσιακά, με αποτέλεσμα να ανέλθουν σε 1,78 δισ. ευρώ για το 7μηνο φέτος, έναντι 1,1 δισ. το ίδιο χρονικό διάστημα πέρυσι» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΝΤΙΦΑΣΗ: «Η μείωση των κρατικών δαπανών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ανάκαμψη της οικονομίας. Ομως η πρωτοφανής περικοπή που έχει γίνει στα εισοδήματα των χαμηλοσυνταξιούχων δεν υπακούει σε καμία οικονομική λογική» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ: «Ας μη γελιόμαστε, δεν είναι τόσο εύκολη η σύγκλιση των διαφορετικών απόψεων και συμφερόντων που υπάρχουν στον χώρο της Ευρωζώνης (...) Κάποιες κοινωνίες θα πρέπει να αποδεχθούν πως δεν είναι δυνατό να οδεύουμε προς μια ενωμένη Ευρώπη, αν δεν στηριχθούν και θωρακιστούν οι οικονομικά ασθενέστεροι. Και κάποιες άλλες ότι η συμμετοχή σε μια οικονομική κοινότητα συνεπάγεται αυτονόητα για κάθε κράτος την εκχώρηση ενός μέρους της κυριαρχίας του» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΔΟΥΛΕΜΑ: «Το ελληνικό πρόβλημα αποτυπώνεται στα υλικά μιας χωριάτικης σαλάτας (...) Στο κατ' εξοχήν ελληνικό έδεσμα συναντάς συχνά ντομάτες Βελγίου και πιπεριές από το Ισραήλ (...) Στην ίδια σαλάτα πιθανόν το τυρί προέρχεται από τη Δανία, το λάδι από την Ισπανία και η ρίγανη από την... Κίνα! (...) Ξενοδοχεία σε περιοχές ονομαστές για συγκεκριμένα προϊόντα σερβίρουν στους πελάτες τα ίδια προϊόντα από τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Αυτή την περίοδο στα σούπερ μάρκετ βρίσκεις μόνο λεμόνια Αργεντινής και πατάτες Κύπρου. Σχεδόν όλοι οι ξηροί καρποί εισάγονται από την Ασία και τη Λατινική Αμερική (...) Αντί να βρίζουμε στα καφενεία τη "σκύλα τη Μέρκελ" που δεν εγκρίνει το ευρωομόλογο - για να... δανειστούμε κι άλλο - ας γίνουμε αυτάρκεις σε αυτά που δίνει η ελληνική γη» (από άρθρο στα ΝΕΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΙ ΛΑΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ και με την οικονομική διακυβέρνηση

ΤΑ ΝΕΑ: Συν και πλην για την Ελλάδα με τη συμφωνία Μέρκελ - Σαρκοζί

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σύμφωνο για μια νέα ΕΕ

Η ΑΥΓΗ: Σε κακά χέρια το ευρώ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εσκασε η αγορά

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Κανόνι» 1,3 δισ. από ακάλυπτες επιταγές!

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Νέοι κανόνες για φόρους και χρέος

ΕΘΝΟΣ: Νέα κριτήρια για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ

Ο ΛΟΓΟΣ: Μειώνονται οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Σκηνικό απόβασης σε ελληνικό νησί από τους Τούρκους

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 100.000 προσλήψεις με άρωμα εκλογών

Σταθεροί στο στόχο...

«Ευκαιρία αναζητούν ορισμένοι πολιτικοί για να καθυστερήσουν ή και να ματαιώσουν τις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να λάβουν προκειμένου η Ελλάδα να είναι εντάξει έναντι των εταίρων και δανειστών της, ειδικά μετά τη σημαντική συμφωνία του Ιουλίου. Λογικό είναι να μη θέλουν να επωμισθούν πολιτικό κόστος και να συνεχίσουν να λειτουργούν όπως έκαναν πάντα. Το φαινόμενο αυτό θα προκαλέσει νέα κρίση αξιοπιστίας της χώρας στην Ευρώπη, με ολέθριες αυτή τη φορά συνέπειες. Κανείς δεν πρέπει να παρασύρεται από τις συζητήσεις για την έκδοση ευρωομολόγων και να θεωρεί πως έτσι θα λυθούν "τζάμπα" τα προβλήματα της χώρας μας. Αν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της, θα ενισχύσει την εικόνα μιας "διαφορετικής περίπτωσης" σε σχέση με την Ισπανία και την Ιταλία και θα δώσει όπλα σε όσους θεωρούν ότι το ελληνικό "πρόβλημα" δεν έχει λύση γιατί η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε » (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

...απέναντι στο συνολικό πρόβλημα

«Απρόσμενη κάθετη βουτιά στην ανάπτυξη σημειώθηκε στη Γερμανία (...) αυξάνει επίσης σημαντικά τις πιθανότητες για επιβράδυνση της ανάπτυξης ολόκληρης της παγκόσμιας οικονομίας, αφού ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι ΗΠΑ. Η ανάπτυξη στη Γερμανία, που είναι η "ατμομηχανή" της ευρωζώνης, σχεδόν μηδενίστηκε το δεύτερο τρίμηνο, όπως ανακοίνωσε χθες το Βερολίνο, αφού το ΑΕΠ της αυξήθηκε το β' τρίμηνο μόλις 0,1% σε σύγκριση με το α' τρίμηνο του 2011. Η μεγάλη αυτή υποχώρηση ανακοινώθηκε λίγες μόλις μέρες έπειτα από αντίστοιχο "καμπανάκι" της Γαλλίας, η οποία παρουσίασε και αυτή μηδενική ανάπτυξη για το ίδιο διάστημα. Την ίδια στιγμή ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ υποχώρησε στο 0,2% σε τριμηνιαία βάση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση (...) Η βουτιά στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ μάλιστα περιπλέκει ακόμη περισσότερο τη λήψη νέων μέτρων, αφού δείχνει πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάπτυξης, που είναι απαραίτητη για τη μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και την αύξηση της απασχόλησης (...) Σύμφωνα με τη γερμανική στατιστική υπηρεσία η μείωση στην ανάπτυξη οφείλεται στην ταχύτερη αύξηση των εισαγωγών σε σύγκριση με την αύξηση των εξαγωγών, τη μείωση στις καταναλωτικές δαπάνες και τη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας» (το θέμα στα ΝΕΑ).